Σε γύρευα στον ουρανό στου δειλινού το χρώμα στο σύννεφο το αλαργινό μα σαν λουλούδι γαλανό σ' αντάμωσα στο χώμα
Ήσουν σαν άστρο φωτεινό σαν τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι δε φάνηκες το δειλινό Αχ! όνειρο μου αλλοτινό ποια μοίρα σ' έχει πάρει
Αχ! ας ήταν πρινσε χάσω ποιο σφικτά να σ' αγκαλιάσω Οι έρωτες σαν χάνονται στου νου τις καταιγίδες σαν νυχτοπούλια πιάνονται από όνειροπαγίδες Και φτεροκοπούν τα βράδια με πληγές και με σημάδια.
Έφυγες προτού προφτάσω να σε πιώ να ξεδιψάσω....
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται
Φεγγαράκι μου απόψε στο σεργιάνι σου αν τη δεις από την καρδιά της κόψε λούλουδα της χρυσαυγής
Που έχουν άνθη νοτισμένα ανοιξιάτικα του Απρίλη Αχ! με πλάνεψαν κι εμένα τα ολόδροσα της χείλη
Αν τη δεις στο παραθύρι πες της πως τη λαχταρώ αργοσβήνω σαν καντήλι που 'χω μέρες να τη δω
Στη νυχτερινή σου στράτα φεγγαράκι μου αν τη δεις με χρυσά κωσταντινάτα θα τη ντύσω να της πεις
Πες της θα 'ρθω από την Πάρο όρκο δίνω στον Θεό με καΐκι θα αριβάρω για να την στεφανωθώ ......
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Σε πια γωνιά ξεστράτισες ποια ρότα έχεις πάρει και μόνο με παράτησες να λύσω το κουβάρι Με γκρέμισες χαράματα ξημέρωμα Δευτέρας και τα καρδιοχαλάσματα τα σκόρπισε ο αγέρας
Μέσα σ' αυτόν το σαματά όποιος ξέρει δε ρωτά Αχ! πως έφτασε ως τον πάτο το ποτήρι το γεμάτο.
Συννεφιασμένος ουρανός σκεπάζει τ' όνειρο μου ο κόσμος μοιάζει αδειανός απ' το παράθυρο μου Τελειώσανε τα θαύματα ξημέρωμα Δευτέρας κλειστήκαμε χαράματα στ' αμπάρι της γαλέρας
Μέσα σ' αυτόν το σαματά όποιος ξέρει δε ρωτά Αχ! πως έφτασε ως τον πάτο το ποτήρι το γεμάτο.
Δημιουργός: Ακριτας, Αναστάσιος. Π.
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Ανοιξιάτικο φεγγάρι φεγγαράκι του Μαγιού ποιος τη λύπη του να πάρει του θλιμμένου αγοριού
Μοναχό στην καμαρούλα κλαίει για μια μορφονιά του'χει κλέψει την καρδούλα στου Γενάρη το χιονιά
Παναγιά μου στο ακρογιάλι τα παιδιά στην αμμουδιά μες του έρωτα τη ζάλη ακονιζουν τα σπαθια...
Ασημένιο μου φεγγάρι ένα βράδυ του Μαγιού χάθηκε το παλικάρι στην αχλή του φεγγαριού.
Πέρα στο έρημο ακρογιάλι στη χρυσή την αμμουδιά για του έρωτα τα κάλλη τραγουδούσαν τα παιδιά.
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Για δυο χειλάκια φλογερά χίμηξα μες το κύμα κουβάρι σε θολά νερά του έρωτα το νήμα
Γυρίζει αιώνια ο τροχός στου έρωτα τ' αλώνι αχ! της καρδούλας μου ο ανθός μαράζωσε στο χιόνι
Για τα γλυκά ματάκια σου γιοφύρια θ' αναστήσω αν θα χαθείς στη στράτα σου γύρνα σε μένα πίσω
Γυρίζει αιώνια ο τροχός ο ήλιος ανατέλλει κι ένας τραντέλληνας θεός
"για δυο χειλάκια μέλι"
Αχ! μ' έκανε κουρέλι......
" Τραντέλληνας" στα ποντιακά σημαίνει 30 φορές Έλληνας.....
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Στην κατηφόρα πας με φόρα τι να πεις κυλάς κι απόψε σαν σταγόνα τις βροχής με πλημμυρίζεις μ' αναμνήσεις που με καίνε όλες μου οι θύμισες για εσένα κλαίνε
Ένα παράπονο ματώνει το φεγγάρι θλιμμένο εκεί στην ερημιά του κι εγώ γυρτός στο μαξιλάρι τυλίγομαι στη μοναξιά του
Τις νύχτες που σε λαχταρούσα τρεμόσβηνε η αναπνοή στιγμές που πέθαινα μετρούσα ώσπου να έρθει το πρωί,
Άδειες μέρες δίχως νόημα κανένα με τα φτερά μας κουρελιασμένα έχτιζες όνειρα με σκάρτες λέξεις σε ποιον παράδεισο ν' αντέξεις
Τις νύχτες που σε λαχταρούσα τρεμόσβηνε η αναπνοή στιγμές που πέθαινα μετρούσα ώσπου να έρθει το πρωί.....
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Στου Ψυρρή μες τα σοκάκια είδα δυο γλυκά ματάκια τα ερωτεύτηκα
Μα σαν πιάσανε οι μπόρες κύλισαν στις κατηφόρες και μπερδεύτηκα
Ένα κι ένα κάνουν δυο στης αγάπης το θρανίο στο ερωτοδιδασκαλείο ! Αν τα δυό δεν γίνουν ένα όλα είναι τελειωμένα,
Στης καρδιάς σου τα σοκάκια μόνο λύπες και φαρμάκια με κερνάς
Μα εγώ σου 'χτιζα παλάτια όνειρα και μονοπάτια να περνάς
Στης Αγάπης την αλήθεια δεν χωράν τα παραμύθια Δε χωράς κι εσύ μωρό μου φύγε καν' το για καλό μου, για να βρω τον εαυτό μου !...
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Σε βρήκα ένα βράδυ λυπημένη παρέα με τσιγάρο και ποτό σαν από πίνακα του Γκόγια ήσουν βγαλμένη σε νοιάζομαι σου είπα...Σ' αγαπώ!
Φορούσες κόκκινο σατέν φουστάνι κι εγώ μεθούσα απ'το άρωμά σου γαλανομάτα μου η λαχτάρα μου με κάνει να θέλω να βρεθώ ξανά κοντά σου
Τα μάτια σου δυο χάντρες θαλασσιές δυο κάρβουνα τα χείλη σου αναμμένα ανάβουν στο κορμί μου πυρκαγιές δεν έμαθα να ζω χωρίς εσένα μου μοιάζουν όλα άγνωστα και ξένα δεν έμαθα να ζω χωρείς εσένα
Σε βρήκα ένα βράδυ λυπημένη με μια γαλάζια θάλασσα στα μάτια με μια πυξίδα σκάρτη τρελαμένη που μας οδήγαγε στα βράχια.
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία.... Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
Βραδιάζει μες τους δρόμους τριγυρνάω ακολουθώ σαν τη σκιά τα βήματα σου βαδίζω στα τυφλά σ' αναζητάω σε αδιέξοδο με οδηγούν τα αισθήματα σου
Πάλι σε σκεφτομαι απόψε κι υποφέρω βαθιά πληγή αυτός ο χωρισμός σε μίσησα καρδιά μου μα το ξέρω για μένα θα'σαι πάντοτε, επίγειος θεός!
Θα θελα να' σουνα εδώ αυτό το βραδυ να σε φορώ σαν φυλαχτό μες το σκοτάδι να ψιθυρίζω τρυφερά πως σ' αγαπάω και τα συντριμια της καρδιάς μου να σκορπάω
Βραδιάζει και μονάχη τριγυρνάω η σκέψη μου ραγίζει σαν γυαλί να νιώσω τα φιλιά σου λαχταράω σε θέλω κι ας με λεν όλοι τρελή
Θα θελα να' σουνα εδώ αυτό το βραδυ να σε φορώ σαν φυλαχτό μες το σκοτάδι να ψιθυρίζω τρυφερά πως σ' αγαπάω και τα συντριμια της καρδιάς μου να σκορπάω....
Λυπούνται τα όνειρα που σβήνουν με το δάκρυ Σαν τη βροχή ενώ ρουφιέται από τη στάκτη
Τι αποκαρδίωση και τι μεγάλο κρίμα,- καθώς τα όνειρα εκείνα που έγιναν στη μάχη θρύμμα Κλαδάκια λες που επάνω τους μαράθηκε ο ανθός να πέφτουν μυστικά, κι' αθόρυβα - στο μνήμα
Ενώ θα κλείνουν τα φτερά τους πληγωμένα, τη μέρα που τη λύτρωση τους θα ζητούν Φτωχά μου όνειρα ανθάκια μου θλιμμένα μεθύσαμε τρυγώντας τον θάνατο θα πουν..
Να γονατίσω θέλω απόψε εδώ μπροστά σου έτσι αφημένος να κλαίω με λυγμούς ζητιάνος στα σοκάκια της καρδιάς σου με θύελλες παρέα με καημούς
Δεν άντεξε η αγάπη μας καλή μου το φορτίο και είναι πολλά που τώρα θέλω να σου πω χίλια γιατί κι ένα πικρό στερνό μου αντίο μα να θυμάσαι πως ακόμα σ' αγαπώ
Με αναμνήσεις ξαγρυπνώ και αυτό το βράδυ τα δάκρυα μου σου φωνάζουν σ' αγαπώ στη θύμηση σου ακουμπάω ένα χάδι και όσα δεν πρόφτασα ποτέ μου να σου πω
Δεν άντεξε η αγάπη μας καλή μου το φορτίο και είναι πολλά που τώρα θέλω να σου πω χίλια γιατί κι ένα πικρό στερνό μου αντίο μα να θυμάσαι πως ακόμα σ' αγαπώ.....
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .
