Να'ταν η αγάπη μια σταλιά,
αστεριών φεγγοβολιά.
Να φωτίζει τα σκοτάδια,
όταν σε ζητώ τα βράδια.
Αχ! της θάλασσας μιαν άκρη,
να'ταν το πικρό μου δάκρυ,
Και βαρκούλα με πανιά,
η δική σου αγκαλιά.
Να'ταν το Αντίο,
πολύτιμο φορτίο,
Που μου τ' άφησες μια νύχτα,
αντί για καληνύχτα.
Να' ταν το πυχτό σκοτάδι,
ένα τρυφερό σου χάδι,
Κι η ανάσα μου αγέρι,
κοντά μου να σε φέρει.
Να'ταν της καρδιάς το ψέμα,
αγριολούλουδο σε ρέμα,
Να μαραίνεται όταν λέω,
πως για 'σένανε δεν κλαίω...
Δημιουργός: Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )
Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....
Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα....
Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση
των πνευματικών δικαιωμάτων .