Φίλοι, φίλες ,
αυτές τις μέρες είμαι στην ιδιαίτερη πατρίδα μου στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας. Είναι πανέμορφο μέρος και σας συνιστώ κάποια στιγμή να το επισκευθείτε. Καταπράσινο, τρεχούμενα νερά, αρχαιότητες, το χωριό του Αγίου Κοσμά και η Εκκλησία του, καλό φαγητό, ευχάριστοι και εξυπηρετικοί άνθρωποι.
Είπα να ξεφύγω λίγο από την πολύβουη πρωτεύουσα Ήρθα να δω την μάνα μου, που την βρήκα πολύ καλά και αυτό μου έχει δώσει μεγάλη χαρά.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις αδελφές μου και τον αδελφό μου και τις οικογένειές τους και όλα τα υπόλοιπα μέλη στενών συγγενών μου. Και αναλογίζομαι πως δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα σε έναν άνθρωπο από αυτό, εννοώ της χαράς που πηγάζει από το ότι όλοι είναι καλά.
Ήρθα λοιπόν και περνώ πάρα πολύ όμορφα. Ήρεμα και νομίζω πως άφησα , προσωρινά βέβαια, λίγο πίσω τα προβλήματα. Είναι και αυτό κάτι.
Έκανα μερικούς περιπάτους στην εξοχή. Πήγα στο μέρος που με γέννησε η μάνα μου, σε ένα κτήμα μας λίγο έξω από την Κωμόπολη, που με γεμίζει συγκίνηση και αναπολήσεις, και θαύμασα την χειμωνιάτικη φύση.
Το κρύο πολύ τσουχτερό. τις περισσότερες μέρες βρέχει, και λίγο χιόνι έριξε στα κοντινά βουνά, μα βγήκε και ο ήλιος δυο τρεις μέρες, που με έκανε να θυμηθώ τον στίχο του ποιητή, "Πατρίδα σαν τον ήλιο σου ήλιος αλλού δεν λάμπει". Γιατί ήταν τόσο λαμπερός, τόσο ζεστός που μου έφερνε ένα συναίσθημα χαράς και ηρεμίας. Και τον στίχο στα χείλη μου. Ένας υπέροχος φωτεινός ήλιος, σε ένα καταγάλανο ουρανό.
Την ώρα που γράφω και από το απόγευμα βρέχει σιγανά. Το συναίσθημα της μελαγχολίας με διακατέχει. Έτσι τουλάχιστον νιώθω εγώ. Πιστεύω πως και εσείς κάπως έτσι αισθάνεστε μια βροχερή μέρα , και άλλα συναισθήματα σας διακατέχουν μια λαμπερή μέρα.
Η φύση, ο καλός Θεός αν θέλετε, φροντίζει και με αυτό τον τρόπο να δίνει στους ανθρώπους διαφορετικά συναισθήματα. Είναι απαραίτητο να γίνεται αυτό, για να μην είναι η ζωή μας μονότονη. Αύριο ότι καιρό και να κάνει θα πάρω το αυτοκίνητο και θα κάνω μια μεγάλη βόλτα στα γύρω σχεδόν έρημα χωριά, που όμως έχουν την δική τους ιδιαίτερη χειμωνιάτικη ομορφιά τους.
Τρεχούμενα νερά, πράσινα λιβάδια και καταπράσινα πιο μακριά τα χιονισμένα στην κορυφή τους βουνά, που έτσι είναι πανέμορφα. Μα και οι πιο κοντινοί λοφίσκοι, δεν πάνε πίσω. Καταπράσινοι, αδιαπέραστοι, πολιορκούν από όλες τις μεριές την Κωμόπολη. Τα πουλάκια τα βλέπω να κελαηδούν χαρούμενα πάνω στις ανθισμένες αμυγδαλιές, τις πανέμορφες νυφούλες του χειμώνα
Την Κυριακή θα έρθουν κάποιοι συγγενείς να με δουν και την Δευτέρα, πρώτα ο Θεός, θα επιστρέψω στην θλιμμένη πόλη, που γίνεται ακόμα πιο θλιμμένη και προβληματική με όσα συμβαίνουν σε αυτή. Πάλι στην ρουτίνα, πάλι στις σκέψεις πιο είναι το μέλλον, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων. Dum spiro, spero. Εφόσον ζω ελπίζω, ή κατά άλλη ερμηνεία... Εφόσον ζω αναπνέω. Και αυτό σας συνιστώ φίλοι μου και φίλες. Να έχετε βαθειά την ελπίδα μέσα σας. Θα γυρίσει ο τροχός.
adreo
- Στείλε Σχόλιο
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
το έναυσμα για να γράψω το σημερινό μου άρθρο, μου το έδωσε σε κάποια συζήτηση σήμερα το πρωί, συγγενικό μου πρόσωπο. Πιάσαμε κουβέντα για τις υπερπολύτεκνες οικογένειες, δηλαδή για αυτές που έχουν 5,6,7, ..10 ώς και 14 παιδιά. Και η αιτία ήταν ο θαυμασμός που ένιωθε για μια γνωστή της οικογένεια που δυο από τα παιδιά της τα είχε μαθητές πριν μερικά χρόνια. Ήταν παιδιά μιας οικογένειας με 8 παιδιά και τα τότε μικρά παιδάκια που σήμερα είναι στο Πανεπιστήμιο, πήγαιναν στο σχολείο περιποιημένα, χαμογελαστά, μελετημένα και με πολύ καλά στοιχεία αγωγής. Οι γονείς φτωχοί βιοπαλαιστές κατάφερναν να συντηρούν μια τόσο μεγάλη οικογένεια με κόπο βέβαια , αλλά λίαν αποτελεσματικά, χωρίς να γογγύζουν και να παραπονιούνται. .
Σε αυτές τις οικογένειες τα παιδάκια από πολύ νωρίς βοηθούν την μητέρα τους και βέβαια τα μικρότερα αδέρφια τους, και αναλαμβάνουν από μόνα τους ευθύνες.
Δεν ξέρω πως γίνεται αυτό, αλλά εγώ πάντα αισθανόμουνα δέος για τις πολύτεκνες οικογένειες.
Όταν ήμουν μαθητής είχα έναν καθηγητή που με ένα μισθό και λίγα έσοδα από λάδι που παρήγαγε από το λιοστάσι του, κατάφερε να τα σπουδάξει όλα, και από ότι μαθαίνω όλα αποκατασταθήκανε.
Δηλαδή αυτό που λένε κάποιοι ότι κανένας δεν πάει χαμένος ισχύει τελικά, αλλά εγώ πιστεύω πως η Θεία δύναμη βοηθά πολύ αυτές τις οικογένειες που γίνονται πολύτεκνες από πεποίθηση, γιατί δεν θέλουν να γίνονται δολοφόνοι των εμβρύων που συλλαμβάνονται.
Και φαίνεται πως ανταμοίβονται γι' αυτό από τον Θεό.
Είχα δει παλιότερα ένα ντοκιμαντέρ από μια άμβλωση. Το ενός-δύο μηνών έμβρυο, έκανε ολόκληρο αγώνα για να γλυτώσει από την δολοφονική τσιμπίδα του Δολοφόνου γιατρού.
Αν αυτό το ντοκιμαντέρ το έβλεπαν τα εκατομμύρια των γυναικών που κάνουν άμβλωση, πιστεύω πως οι αμβλώσεις θα μειώνονταν πάρα πολύ. Η αγωνιώδης προσπάθεια του εμβρύου να σώσει την ζωή του ήταν τόσο συγκλονιστική που οι γυναίκες θα το σκεπτόντουσαν πολύ να κάνουν άμβλωση βλέποντας το μαρτύριο που υφίσταται το έμβρυο μέχρι την οριστική του εκτέλεση από τον άνανδρο εχθρό του, τον γιατρό.
Δεν μιλώ βέβαια για ειδικές περιπτώσεις προπαντός υγείας, όπου εκτιμάται από τους γιατρούς πως επιβάλλεται να γίνει μια άμβλωση.
Αυτά για προβληματισμό.
Μα θα μου πείτε:
Βρε adreo τι μας λες τέτοιες εποχές;
Σας απαντώ τίποτα καινούριο.
Απλά οι νέοι άνθρωποι να μην γίνονται δολοφόνοι. Και αν έχουν τα κότσια ας κάνουν αν μπορούν μεγάλες οικογένειες. Αλλιώς να προσέχουν πάρα πολύ.
Στο κάτω, κάτω , το μυαλό το έχουμε για να σκεπτόμαστε καλά , ιδιαίτερα για κάποιες πράξεις μου. Πάντως εγώ είμαι θαυμαστής αυτών των ανθρώπων.
Οι κληρικοί συνήθως γίνονται υπερπολύτεκνοι. Με ένα μισθό και κάτι ψιλά καταφέρνουν και μεγαλώνουν μεγάλες οικογένειες. Νομίζω λοιπόν πως όλοι μπορούν να έχουν 3-4 τουλάχιστον παιδιά. Θα μου πείτε πάλι: Για να είναι άνεργα όταν μεγαλώσουν; Είναι ένα πρόβλημα, το αναγνωρίζω, αλλά οι πιο παλιοί Έλληνες έζησαν σε τραγικότερες καταστάσεις . Και όμως τα κατάφεραν.
Ας το επιδιώξουν λοιπόν οι νεώτεροι, αν μπορούν βέβαια και πιστεύουν πως είναι στα μέτρα τους η πολύτεκνη οικογένεια.
Αυτά λοιπόν και ελπίζω να μην σας ξάφνιασα με τις απόψεις μου. Την εποχή που εγώ ήμουνα παιδί, η ζωή ήταν πολύ περισσότερο δύσκολη. Η ανέχεια στο περισσότερο τμήμα του Λαού κυριαρχούσε. Όμως οι πολύτεκνες οικογένειες ήταν πάρα πολλές. Ποια η διαφορά με την σημερινή εποχή; Κατά την γνώμη μου καμία. Είμαστε ακριβώς στην εποχή του 1960 από άποψη οικονομική.
Αν λοιπόν έχω άδικο για όσα γράφω, ας μου το πείτε. Καληνύχτα σας.
adreo
- Στείλε Σχόλιο
ΘΑ ΑΡΧΙΣΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΜΕ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ «Η ΕΛΠΙΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ; ΝΑΙ, ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ!» την στιγμή που ανέβαινε για πρώτη θέση Δημοτικότητας; ΠΟΙΟΣ ΕΠΕΝΕΒΗ; Και γιατί;
ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ. Να με συγχωρεί που το δημοσιοποιώ, αλλά εγώ μόνο αυτό τον τρόπο έχω.
ευχαριστώ
adreo
ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΜΠΑΚΑΛΗΔΕΣ με την «χρυσή» καρδιά.
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι στην εποχή που ζούμε , οι διάφοροι που διαθέτουν δύναμη, μας εκμεταλλεύονται με τρόπους που τους έχουνε σπουδάσει.
Οι σπουδές τους έχουν γίνει στην Αλλοδαπή και οι συνταγές --ξενόφερτες κι’ αυτές- είναι πάντα πετυχημένες. Και πετώντας μας την πετονιά με το δόλωμα, εμείς ο Λαός τσιμπάμε σαν χάνοι αυτά που διαλαλούν πως μας χαρίζουν.
Και τρέχουμε οι ταλαίπωροι να αγοράσουμε σε συμφέρουσες –έτσι πιστεύουμε- τιμές αυτά που τα διαφημίζουν στα φυλλάδια που μας στέλνουν στα σπίτια μας. Αγοράζετε δυο στην τιμή του ενός, ή πληρώνετε ένα και παίρνετε δυο. Μας λένε παράδειγμα 4 ευρώ και τα δύο, ενώ πριν λίγες μέρες πουλούσαν το ένα σε αυτή την τιμή.
Και εμείς τα δίνουμε ευχαρίστως πιστεύοντας πως κερδίζουμε κάποια χρήματα και πράγματι έτσι είναι. Και τι σημαίνει κερδίζουμε; Ουσιαστκά τίποτα , αφού τις τιμές στην ελεύθερη αγορά μας όπου ο ανταγωνισμός λειτουργεί πλημμελώς, μας τις καθορίζει ο φιλεύσπλαχνος μεγαλομπακάλης, Σουπερμαρκετίστας, όπως θα μπορούσαμε να τον πούμε, με την χρυσή καρδιά αφού μας χαρίζει χρήμα, που πολύ μας σκέπτεται.
Και ερωτώ εγώ… Μα κύριε Μεγαλομπακάλη, πότε ήσουνα αληθινός και πότε ψεύτης; Όταν πουλούσες πριν με τουλάχιστον 150% και βάλε το προσφερόμενο είδος ή τώρα που δεν μπορεί να μην κερδίζεις έστω και 50%. Γιατί εκμεταλλεύεσαι την φτώχια και την ανέχεια του Λαού; Δεν θα ήταν καλύτερα να μην κάνεις προσφορές και να έχεις χαμηλότερες τιμές;
Είναι λοιπόν ο μεγαλομπακάλης αρρωστημένα πονηρός, έτσι που μόλις κυκλοφορήσει το φυλλάδιό του με τις πονηρές τιμές-προσφορές, σκέπτεται τι έργο θα παίξει την άλλη εβδομάδα. (Έργο= μεταφορικά το νέο φυλλάδιο με τις πονηρές προσφορές του).
Και να σκεφθείτε το ίδιο αυτό προϊόν πωλείται σε κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες μέχρι και στην μισή τιμή. Δεν το λέω εγώ το έχουν πει τα κανάλια και το έχουν γράψει επανειλημμένα οι εφημερίδες πολλές φορές.
Βέβαια ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό και το Κράτος, η κυβέρνηση δηλαδή γι’ αυτή την κατάντια, με τον πολύ υψηλό Φ.Π.Α. που συνέχεια αυξάνει και την υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων, που παρόλα αυτά είναι και υψηλά κερδοφόρες. Κερδοφόρες εκμεταλλευόμενοι τον Έλληνα, ακόμα και τώρα που ο μέσος και κάτω Έλληνας δυστυχεί. Μοιραία λοιπόν οι μεγαλομπακάληδες πουλάνε τα πάντα ακριβά, τόσο ακριβά που ο μέσος και κάτω από αυτόν Έλληνας –το τονίζω αυτό- έχει πρόβλημα διαβίωσης.
Μα θα μου πείτε όλοι οι επιχειρηματίες, ελεύθεροι και μη πουλάνε ακριβά. Με μια διαφορά ότι από αυτούς δεν είναι μεγάλη η ζημιά, γιατί μπορούμε να μην αγοράσουμε ή να αγοράσουμε τα απαραίτητα, ή να μεταθέσουμε εργασίες , επισκευές και λοιπά, για αργότερα.
Ενώ το γάλα, το κρέας το ψωμί και ότι χρειάζεται ο άνθρωπος για να επιβιώσει, δεν μπορεί παρά να τα αγοράσει, αν έχει βέβαια, γιατί σιγά, σιγά δεν θα μπορούμε να αγοράσουμε τίποτα. Δηλαδή στην πλήρη εξαθλίωση. Και τι θα τρώνε τα μικρά κυρίως παιδιά που έχουν ανάγκη τροφής για την αναπτυξή τους;
Ας μας το πούνε και οι μεγαλομπακάληδες μα και οι κυβερνήτες.
Και να ξέρουν βέβαια, όταν η κατανάλωση πέσει χαμηλά όλοι θαναι χαμένοι. Λαός, μεγαλομπακάληδες, Κράτος.
Τι πρέπει να κάνουμε;
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει. Το σαμποτάρισμα σε όλα τα ακριβά προϊόντα μέχρι να τα φτάσουν σε λογικές τιμές και να μας παρακαλάνε να τα αγοράσουμε. Να μιμούμαστε άλλες χώρες όπου εφαρμόστηκε και πέτυχε.
Και να μην επαναπαύονται αυτοί που έχουν ακόμα άνεση. Θα χτυπήσει και γι' αυτούς η καμπάνα.
Όμως είμαστε ικανοί να το κάνουμε αυτό;
Δυστυχώς όχι. Αν ήμασταν Λαός ενωμένος και οργανωμένος, σίγουρα θα μπορούσαμε να είμαστε καλύτερα. Ακόμα και το Κράτος μπορούμε να το αναγκάσουμε να πάρει πίσω όλα τα μέτρα που δεν ανταποκρίνονται στο βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων, δηλαδή ανάλογα με τα οικονομικά του μέσου και κάτω Έλληνα.
Τότε μόνο θα δούμε άσπρη μέρα. Όταν μπορέσουμε να επιβάλουμε το δίκιο μας, από το οποίο περνά η επιβίωσή μας.
Εγώ μπορώ να το κάνω.
Εσείς που είστε και πολύ πιο νέοι από εμένα, μπορείτε;
Γεια σας
adreo
- Στείλε Σχόλιο
Φίλοι, φίλες,
από ότι βλέπετε έχω βάλει στο μυαλό μου μια σπουδαία λέξη για τον κάθε άνθρωπο, την ΕΛΠΙΔΑ. Μια λέξη που πολλές φορές μας κρατάει στην ζωή, μας δίνει αισιοδοξία για να προχωράμε στη ζωή, αρκεί βέβαια να μην μας κοιμίσει, γιατί τότε ο κίνδυνος να βρεθούμε σε πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις από ότι διερχόμαστε κάποιες στιγμές στην ζωή μας, γίνεται μεγαλύτερος.
Σε αυτή όμως την συγκυρία που βρισκόμαστε, η Ελπίδα, η βαρύτερη λέξη για τον άνθρωπο, έχει πεθάνει. Μας την πέθαναν οι αθεόφοβοι πολιτικοί, ιδιαίτερα οι νέοι κυβερνήτες που το καράβι που λέγεται Ελλάδα το οδηγούν πάνω στα βράχια. Και ο μεγάλος κυβερνήτης δυστυχώς δεν έχει γερά μπράτσα γα να γυρίσει το τιμόνι και να σώσει το καράβι. Και παρότι το παίζει αθλητικός τύπος, και ασχολείται για το θεαθείναι με πολλά σπορ, όπως σε κάποιες άλλες εποχές «ο μεγάλος τιμονιέρης» Μάο Τσε Τουγκ, τίποτα δεν μπορεί να κάνει. Αυτά που κάνει είναι μόνο εκείνα που δεν μπορούσε να κάνει η Νέα Δημοκρατία, γιατί οι Πασόκηδες θα το έκαιγαν το Κράτος ολόκληρο, αν τολμούσε να κόψει μισθούς και λοιπά. ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΤΙ, για να λέω και του στραβού το δίκιο, δεν κάνει και άσχημα γι’ αυτούς που έχουν παχυλές απολαβές. Το δυστύχημα είναι πως σακάτεψε και τους μικροσυνταξιούχους, και μικροαμοιβόμενους που είναι και ο αδύναμος κρίκος στην ζωή.
Ο φανατισμός σε αυτή την παράταξη, τους Πασόκηδες εννοώ, είναι τόσο μεγάλος που ενώ τους έχει μαδήσει οικονομικά, ακόμα εξακολουθούν να τον στηρίζουν. Όμως όταν ο μισθός τους φθάσει τα 500 ευρώ τότε και αυτοί θα στραφούν εναντίον του. Ήδη αρκετοί τον ξέχασαν, αφού δεν πήγαν να ψηφίσουν, κάνοντας την βουβή τους διαμαρτυρία.
Όμως ως πότε ο Ελληνικός Λαός θα ανέχεται την καταστροφή; Ως πότε η ανύπαρκτη αντιπολίτευση θα ανέχεται αυτή την κυβέρνηση;
Ως πότε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα μας κοροϊδεύουν δίνοντας ψεύτικη στήριξη;
Τι τέλος πάντων έχει αυτός ο κυβερνήτης για να προσπαθούν με ψευτιές να τον προβάλουν και να τον στηρίζουν;
Δεν βλέπουν τύπος και τηλεόραση πως τα έσοδά τους συνεχώς μειώνονται και κινδυνεύουν να κλείσουν παρασύροντας χιλιάδες εργαζόμενους σε αυτά στην ανεργία;
Για να δω τα πρωτοπαλίκαρα των μέσων αυτών σαν φτωχύνουν τι θα λένε;
Και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας τι κάνει; Γιατί κάθεται οχυρωμένος στο παλάτι του και δεν επεμβαίνει, αφού έχει τον τρόπο;
Δεν βλέπει τι έγινε στην Τυνησία στην Αργεντινή και αλλού; Δεν πρέπει κάτι να κάνει για την σωτηρία των Ελλήνων; Και φυσικά ξέρει τι πρέπει να κάνει. Από ευχολόγια και παραινέσεις δεν έχουμε ανάγκη. Όσο είναι καιρός να συγκαλέσει όλους τους αρχηγούς των κομμάτων και εκπροσώπους όλων των τάξεων και ομάδων του Λαού σε ένα μεγάλο θέατρο και να συζητήσουν πως θα σωθεί η Πατρίδα.
Οι άνθρωποι του μόχθου, οι πετυχημένοι τίμιοι επιχειρηματίες μπορούν να προσφέρουν πολλές ιδέες και λύσεις. Ξέρουν περισσότερα από τους φυγόπονους πολιτικούς, αυτούς που έχουν σαν επάγγελμα την πολιτική, την στιγμή που έπρεπε να την έχουν σαν λειτούργημα.
ΚΥΡΙΟΙ ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ ΕΛΠΙΔΑ, δώστε όνειρα στα μικρά παιδιά, εργασία και μέλλον στα μεγαλύτερα.
Μην κάνετε το παν το σκοτάδι που έπεσε πάνω από την όμορφη χώρα μας και τον περιούσιο Λαό μας να γίνεται βαθύτερο.
ΔΙΩΞΤΕ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ εκμεταλλευτές.
Δανειστείτε ότι χρωστάμε από χώρες που προσφέρονται να μας δανείσουν με πολύ μικρότερο επιτόκιο και δώστε τα δάνεια που πήρατε μια και έξω.
Βάλτε μπροστά να βγάλετε τα πετρέλαιά μας και τον τεράστιο ορυκτό μας πλούτο, και ξαναπροσπαθήστε να γυρίσει πίσω όλο το νέο κύμα των νέων ανθρώπων μας που πήρανε το δρόμο της ξενιτειάς. Μόνο έτσι θα σας συγχωρήσουμε, μόνο έτσι θα γυρίσει η χαρά στα πρόσωπά μας.
Μόνο έτσι ίσως σας ξαναγαπήσουμε.
Μόνο έτσι πούμε ένα Θεός να τον συγχωρέσει για όσους πολιτικούς κυβέρνησαν την χώρα τα τελευταία 50 χρόνια και για τον καθένα χωριστά ανάλογα με το πόσο ζημίωσε ή οφέλησε την χώρα.
Αυτά αγαπητοί μου και αγαπητές μου,
συμβουλεύοντά σας να κάνετε, εν ΕΙΡΗΝΗ βέβαια, τον αγώνα σας.
Γιατί από τους πιο νέους περιμένουμε την Ανάσταση σε αυτή την χώρα.
Στείλτε ένα γράμμα στην κυβέρνηση με τα παράπονά σας, με τις ιδέες σας. Θα τους είναι χρήσιμα. Ίσως σκεφθούν καλύτερα και αναθεωρήσουν τις εσφαλμένες καταστροφικές αποφάσεις τους.
Όσο δεν μιλάτε, όλο και περισσότεροι θα μπαίνετε στην ανεργία. Ότι σκληρότερο υπάρχει για τον καθένα μας. ΜΗΠΩΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΠΟΤΕ, ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ. Μηπως και η Ελλάδα δεν γίνει ένα απέραντο νεκροταφείο
Γεια σας και προσπαθήστε να αποτινάξετε από πάνω σας όλη αυτή την μαυρίλα πού σε όλους πλακώνει την καρδιά μας, τουλάχιστον με ένα χαμόγελο, έστω και με ένα αστείο όταν συναντιέστε με τους φίλους σας.
adreo
6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
χρόνια πολλά κα χαρούμενο το νέο έτος.
Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, αλλά δεν το βλέπω να είναι. Η μαυρίλα που από τις πρώτες μέρες σκόρπισε η κυβέρνηση του πασόκ, η κυβέρνηση των παντελώς ανίκανων υπουργών και όχι μόνο, έχει σκεπάσει για τα καλά την χώρα μα και τις καρδιές όλων των Ελλήνων.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σπουδάξει από ότι φαίνεται, το πως θα βάλουν στις καρδιές μας την απογοήτευση, την θλίψη. Το πως θα αδειάσει η Ελλάδα από την νεολαία της, που μη βρίσκοντας εργασία φεύγει για άλλες χώρες όπως σε παλιότερες εποχές. Και οι άμυαλοι κυβερνήτες κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Μένουν ακίνητοι στην θέση τους και μόνο πως θα ικανοποιήσουν τους τοκογλύφους που μας δάνεισαν κοιτάνε. Αυτοί οι άνθρωποι που τους εμπιστεύθηκε ο Ελληνικός λαός ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες, υπέγραψαν ένα κατάπτυστο μνημόνιο και εκχώρησαν τα δικαιώματα μας αλλά και την ακεραιότητα της χώρας (άρθρο 15 ), αν δεν τους εξοφλήσουμε τους κυρίους του Δ.Ν.Τ. Γιατί αλήθεια έγιναν αυτά; Γιατί δανειστήκαμε από την συμμορία του Δ.Ν.Τ, αλλά και των φίλων μας στην Ευρώπη; Γιατί δεν δανειστήκαμε από την Ρωσία και την Κίνα που μας έδιναν χρήματα με πολύ καλύτερους όρους;
Είναι ερωτήματα που χρειάζονται απάντηση. Βέβαια με το έτσι θέλω γίνονται και μεταβολές που καμιά άλλη κυβέρνηση θα μπορούσε να τις κάνει. Αλήθεια πως έτσι εύκολα και απλά αυτά; Και εδώ χρειάζεται απάντηση. ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ όλοι χάσαμε. Κανένας δεν κέρδισε. Μοιάζει σαν να έχει αποκοιμηθεί ο Λαός και δεν έχει κανένα κουράγιο να αντιδράσει. Και μπορεί να βγουν σε καλό κάποιες μεταβολές. Παράδειγμα τα μονοπώλια και τα κλειστά επαγγέλματα, που και εγώ δεν θέλω να υπάρχουν. Γιατί πολλοί βολεύτηκαν με αυτά και άλλοι γίνονταν υπάλληλοί τους. Ο χρόνος θα δείξει, για όλα. Όμως σε πολλούς άλλους τομείς βράστε όρυζα. Τα έχουν χαμένα. Και κάθε μέρα που περνά η κατηφόρα μεγαλώνει.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Όπως τα έκαναν οι πολιτικοί, η Ελλάδα και ο Λαός της κινδυνεύουν. Τα τρωκτικά της διεθνούς οικονομικής τρομοκρατίας θα μας αποστεώσουν. Ο φίλος μας ο Σαρκοζί ξέρετε τι είπε προχθές στους Γάλλους; "Κάποιο Λαοί ζούσαν πολυτελώς με δανεικά και είδατε τι πάθανε.... Να προσέξουμε και εμείς για να μην πάθουμε τα ίδια".
ΤΟΥΣ ΕΦΑΓΕ Η ΖΗΛΕΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ, που αγοράζουν μια φέτα καρπούζι, δυο πατάτες , δυο τρία καρότα για να φάνε όλη μέρα. Το θέμα της Ελλάδας είναι που θα βρεθεί ένα πολιτικός που να μπορεί να κυβερνήσει. ΜΗΠΩΣ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ πρέπει να είναι ένας πετυχημένος Έλληνας επιχειρηματίας; Εγώ εκεί έχω τις ελπίδες μου. Άνθρωποι που δεν δούλεψαν ποτέ, που δεν άλλαξαν 20 επαγγέλματα και δεν δημιούργησαν από το τίποτε τεράστιες επιχειρήσεις, δεν είναι ικανοί να κυβερνούν μια χώρα. Αυτά τα ολίγα.
γεια σας
adreo
Υ.Γ. Είχα υποσχεθεί να συγυρίσω κάποια στιγμή τον Μπρίζα. Δεν θα το κάνω, γιατί διάβασα κάτι γραμμένο από τα χεράκια του, που δείχνει πως και αυτός πλέον πέρασε στην αντίπερα αντικυβερνητική όχθη. Άμα αρχίζουν τα δύσκολα φίλε Μπρίζα οι ιδεολογίες πάνε περίπατο. Μπράβο Μπρίζα.. βάρα τους..
5 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣκοπός του BLOG μου είναι η προώθηση και προαγωγή της ΜΟΥΣΙΚΗΣ, οποιασδήποτε μορφής τέχνης (των λεγόμενων ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ) και του λόγου, (ΠΟΙΗΣΗ, ΣΤΙΧΟΣ, ΔΙΗΓΗΜΑ, ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ), σχετική αρθρογραφία και προσωπικές απόψεις, κρίσεις και εκτιμήσεις.
Γάτες να αφυπνιστούμε ολοι ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ www.musicheaven.gr/html/story.php?id=1523 ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑ Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ