Χωρίς μικρόφωνα κι ενισχυτές,

μόνο κιθάρες και φωνές

στην παραλία της ψυχής μου τραγουδάμε..

Ακούω όμορφες φωνές,

χαμογελούν οι κοπελιές,

το κύμα δίπλα μου μιλά και δεν κοιμάμαι..

_

Είναι τ’ αεράκι δροσερό,

τραγούδια παίζει το νερό,

λουλούδια από τους κήπους σου μυρίζω..

μου λές “αγάπες δεν μπορώ..

ήρθα μια νύχτα να σε δω”

κι εγώ ξανά να σ’ ερωτεύομαι αρχίζω..

_

Μέσα σου καίει μια φωτιά,

που σε ζεσταίνει σε πονά..

μαζί τ’ αστέρια τ’ ουρανού μας ακουμπάμε..

Δε σε θυμάμαι καθαρά, το πρόσωπό σου..τα μαλλιά

μόνο τη γεύση στα φιλιά..αυτό θυμάμαι

_

Σβήνουν τα όμορφα κορμιά,

δεν τραγουδάνε τα παιδιά,

στη ζάλη του μυαλού ξαναγυρίζω..

μόνος. εδώ. σε μια γωνιά

που στο σκοτάδι μ ανοιχτά

τα μάτια μου..σε βλέπω.. και δακρύζω..

_

Αλέξης Π.