Ο Κόναν πληροφορείται ότι στην άλλη άκρη του κόσμου υπάρχει ένα πανύψηλο βουνό, στην κορυφή του οποίου βρίσκεται ένα παλάτι και μέσα στο οποίο κατοικεί ο γέροντας που κατέχει την απόλυτη σοφία της ζωής. Ζαλώνεται, λοιπόν, την ασπίδα, γραπώνει τη σπάθα, φοράει το γούνινο σωβρακάκι του και ξεκινάει για το βουνό.
Περνάει την Έρημο της Δίψας, το Φαράγγι Χωρίς Πάτο, ξυστά απ' το Πηγάδι των Χιλίων Ευχών, και μετά από πορεία εκατό ημερών στην Τούνδρα των Μηδέν Βαθμών Κέλβιν, φτάνει στους πρόποδες του Βουνού της Σοφίας, το οποίο βλέπει να χάνεται μέσα στα σύννεφα.

Αρχίζει την ανάβαση, τα μπράτσα σφίγγονται, οι φλέβες τινάζονται, το γούνινο σωβρακάκι τον προστατεύει απ' το κρύο.
Βρυχάται όταν, κουρασμένος από την ανάβαση, πατάει στο πλάτωμα στην κορυφή και βλέπει το κάστρο του Γέροντα να ορθώνεται απροσπέλαστο μπροστά του.

Η ξύλινη πύλη είναι κλειστή, αλλά την γκρεμίζει βρυχόμενος με ένα χτύπημα της ασπίδας του.

Η επόμενη πόρτα, πιο βαριά, απαιτεί πιο δυνατό χτύπημα. Η τρίτη, σιδερένια, πέφτει μετά απ'το δεύτερο χτύπημά του.

Η τελευταία βαριά σιδερένια πόρτα πέφτει με θόρυβο καθώς ο βρυχηθμός του Κόναν σπάει τη σιωπή της ψυχρής κυκλικής αίθουσας, στην οποία ο γέροντας συλλογίζεται με τα δάχτυλα ενωμένα κάτω απ'το πηγούνι του καθισμένος στον θρόνο του.

Ο Κόναν πλησιάζει το κέντρο της αίθουσας και ακουμπάει τα όπλα του μπροστά στα πόδια του Σοφού.
- Ρησπέκτ, γέροντα. Μου είπαν ότι κατέχεις το μυστικό των μυστικών.
- Υπάρχουν και τα πόμολα, Κόναν.
- Μιλάς με γρίφους, γέροντα...

Σε παγκόσμιο συνέδριο βιοτεχνολογίας, οι κορυφαίοι επιστήμονες του χώρου, ανέπτυσσαν τις απόψεις τους και πρόβαλαν τα επιτεύγματά τους. Ήρθε η σειρά του Αμερικανού επιστήμονα:

-Αγαπητοί συνάδερφοι εμείς στα εργαστήρια του ΜΙΤ δημιουργήσαμε το Κουνελορούνι!

-Κουνελορούνι; Τι είναι αυτό; ρωτά κάποιος από το ακροατήριο.

-Διασταύρωση γουρουνιού με κουνέλι, κύριοι...

-Και σε τι χρησιμεύει αυτό;

-Κοιτάξτε, έχει το μέγεθος γουρουνιού αλλά τα χαρακτηριστικά του λαγού, άρα είναι πιο καθαρό, γεννάει όλη την ώρα και το κρέας του δεν είναι τόσο λιπαρό!

-Πολύ καλά, μπράβο, λέει ο πρόεδρος, παρακαλώ να έρθει τώρα ο Γάλλος συνάδερφος στο βήμα.

-Εμείς στα εργαστήριά μας δημιουργήσαμε το ντοματούζι, λέει ο Γάλλος.

-Ντοματούζι; τι είναι αυτό πάλι; ρωτά ο πρόεδρος

-Είναι διασταύρωση ντομάτας και καρπουζιού, δηλαδή ντομάτα στο μέγεθος καρπουζιού, με πιο σκληρή φλούδα άρα ανθεκτική στα χτυπήματα, και με μια μόνο μπορείς να φτιάξεις τρεις χωριάτικες σαλάτες και σάλτσα για μακαρόνια.

-Πάρα πολύ ωραία! Παρακαλώ τον Έλληνα συνάδερφο να ανέβει στο βήμα. Τι έχετε να μας παρουσιάσετε;

-Εμείς, κύριοι, στα εργαστήριά μας του Κατακώλου Ηλείας, δημιουργήσαμε τη μουνολαμπίδα!

-Μουνολαμπίδα! Τι είναι αυτό πάλι;; Φωνάζουν πεντ΄έξι μαζί από κάτω.

-Είναι διασταύρωση πυγολαμπίδας - μουνόψειρας κύριοι!

-Τι πράγμα;; φωνάζει ο πρόεδρος, και σε τι χρησιμεύει;;

-Α, είναι πολύ απλό. Όταν το βλέπεις και φωτίζει, δεν γ@%4ς...

2.700 ολόκληρα χιλιόμετρα μέσα σε μια εβδομάδα. Ακόμα νοιώθω σαν να τρέχω ενώ κάθομαι στο γραφείο μου και το δεξί μου πόδι ψάχνει να βρει το γκάζι..αφού ήρθε συνάδελφος να με ρωτήσει κάτι και πήγα να του πληρώσω τα διόδια...βρουμ βρρρουουμμ...έφυγα!!!!