Άλλα λέει η θειά μου...

31 Δεκεμβρίου 2007, 10:30
Η πρωτοχρονιά και ο Αζόρ

Μετά από διακοπές μιας εβδομάδας και μακριά από τη “γιορτινή” Αθήνα τις περισσότερες μέρες, επέστρεψα παραμονή πρωτοχρονιάς στην εργασία μου (πίπα). Άκουσα τα κάλαντα στις 7:10 το πρωί στο μετρό με αλβανική προφορά και τα λόγια άλλα αντ΄ άλλων και συνειδητοποίησα ότι είναι η πρώτη φορά ever που δουλεύω (δήθεν) παραμονή πρωτοχρονιάς. Μέχρι τώρα ή έπαιρνα άδεια ή στις δουλειές που έκανα το “έκλειναν το μαγαζί” τις άγιες τούτες μέρες. Για μένα οι γιορτές είναι ευκαιρία για αργία και μόνο, και αυτή είναι κατά κάποιον τρόπο η ειρωνεία:. Η μόνη μέρα που ανέκαθεν μου έλεγε κάτι είναι η παραμονή πρωτοχρονιάς, διότι κάτι γίνεται, αλλάζει το ημερολόγιο, υπάρχει ένα κάποιο νόημα τέλος πάντων. Οι παραμονές πάντα μου άρεσαν περισσότερο από τις “ανήμερες” που με ξενερώνουν αφάνταστα, μου δημιουργούν ένα αίσθημα αμηχανίας και βαρεμάρας. Τέρμα, σταματάω τη γκρίνια, μια χαρά είναι όλα. Αλλάζω θέμα. Αφιερώνω ένα παλιό ανεκδοτάκι, που έχει γίνει ενδοοικογενειακό σλόγκαν η τελευταία του φράση, σε ένα μέλος του ΜΗ το οποίο πήγε τα Χριστούγεννα επίσημη επίσκεψη ως γαμπρός να γνωρίσει τα πεθερικά και το σόι της νύφης, γύρω από το γιορτινό τραπέζι.

Πάει που λέτε ο γαμπρός να τον γνωρίσουν τα πεθερικά και έχουν ετοιμάσει για να εντυπωσιάσουν το καλό παιδί και άξιο παλικάρι, πλουσιοπάροχο τραπέζι με του κόσμου τα εδέσματα. Μετά τις πρώτες αμήχανες και κρυόκωλες κουβέντες την πέφτουν με τα μούτρα στο φαγητό. Κάτω από την καρέκλα του γαμπρού κάθεται το σκυλάκι της οικογένειας, ο Αζόρ. Αφού τρώει τα κοψίδια και τα ορεκτικά του ο γαμπρός, αρχίζουν κάτι αέρια να πιέζουν το έντερο. Σφίγγεται να την κρατήσει, κοκκινίζει να μην ξεφτιλιστεί στα πεθερικά, αλλά του φεύγει μια μικρή: “πρτςς”!. Πετάγεται πάνω η πεθερά: “Αζόρ! φύγε αμέσως, έξω!”.

“Ουφ!! μια χαρά τη βολέψαμε-καθάρισε ο Αζόρ”, σκέφτεται ανακουφισμένος ο γαμπρός, ο οποίος συνεχίζει ακάθεκτος τα κοντοσούβλια, τα στιφάδα, τα τζατζίκια, τα κρασιά και τις σαλάτες. Έλα όμως που τα αέρια δεν εκτονώθηκαν και πιέζουν κι’ άλλο την κοιλιά. Σφίγγεται πάλι, κοκκινίζει, αλλά του φεύγει μια πιο δυνατή: “πρρρρ”!.

Ξαναπετάγεται η πεθερά: “Αζόρ, παλιόσκυλο, δεν σου πα να βγεις έξω! Ουστ από δω!”

Ο γαμπρός, ευτυχής πλέον που ο Αζόρ καθάρισε πάλι για πάρτι του και καθησυχασμένος, συνεχίζει την κρεπάλη της εδεσματοφαγίας και της οινοποσίας, κατεβάζει και δυο σόδες για τη χώνεψη. Τώρα πλέον άφοβα, αφήνει μια βασιλική: “πρρράαααουυ”, οπότε πετάγεται η πεθερά πάνω και φωνάζει:

“Αζόρ, τι περιμένεις, δηλαδή πρέπει να σε χέσει για να φύγεις από κει κάτω”!

Καλή Χρονιά σε όλους!!!

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

17 Δεκεμβρίου 2007, 08:51
Χριστουγεννιάτικη προσφορά: Ο Γύρος της Ιταλίας δωρεάν

Όσους τουριστικούς οδηγούς και όσα National Geografic και να διαβάσεις για την Ιταλία είναι αδύνατον να σου δώσουν την αίσθηση, τη διεισδυτική ματιά και το άρωμα του Βορρά του Κέντρου και του Νότου που σου δίνει το 10χρονο Ιταλάκι μέσα σε λίγες παραγράφους:

ΘΕΜΑ: Μιλάνο, Ρώμη, Νάπολι, είναι οι τρεις σημαντικότερες πόλεις της Ιταλίας. Θυμόσαστε τα κυριότερα χαρακτηριστικά τους;

Ναι.

Αρχίζουμε από το Μιλάνο, που βρίσκεται πιο ψηλά. Το Μιλάνο είναι η πρωτεύουσα της Λομπαρντία. Αυτή, όπως και το Πιεμόντε, δεν έχει θάλασσα, έχει όμως βουνά. Το Μιλάνο είναι η πόλη πιο πλούσια και πιο μεγάλη της Ιταλίας: από κει κάνουνε κουμάντο σε όλες της βιομηχανίες της Ιταλίας. Όλες οι βιομηχανίες βρίσκονται όλες στο Μιλάνο, π.χ. η Φίατ. Στο Μιλάνο ο κόσμος είναι πλούσιος, ο ένας είναι πιο πλούσιος από τον άλλο, δεν υπάρχουνε φτωχοί. Ένας φτωχός που ζητάει ελεημοσύνη στο Μιλάνο, δεν είναι από το Μιλάνο, είναι από τη Φότζα. Οι άνθρωποι δεν κοιτάζονται στο πρόσωπο στο Μιλάνο, ένας γείτονας είναι σαν να είναι από μακριά! Αν πέσεις με τα μούτρα κάτω στο Μιλάνο και στο Μπέργκαμο κανένας δε σε σηκώνει, σ’ αφήνουνε στο δρόμο, ιδιαίτερα ψηλά στο Μπέργκαμο. Στη Νάπολι όμως σε σηκώνουνε. Στο Μιλάνο υπάρχει πάντα το χιόνι, το κρύο, η ομίχλη, η υγρασία, η μπουγάδα δε στεγνώνει ποτέ, μόνο το δεκαπενταύγουστο!

Και τώρα θέλω να μιλήσω για τη Ρώμη.

Στη Ρώμη όλοι είναι βλάκες. Η Ρόμα για μια φορά που πήρε το πρωτάθλημα, κάνουνε τους μάγκες. Αλλά είναι και λίγο συμπαθητικοί. Αυτοί μας λένε “ξαδέρφια”. Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα του Λάτσιο και η πρωτεύουσα της Ιταλίας. Στη Ρώμη υπάρχει το Κράτος και υπάρχει και ο Πάπας, και κάνουνε κουμάντο και οι δύο αλλά ο Πάπας σε όλο τον κόσμο. Ο Πάπας δεν ήρθε ποτέ στη Νάπολι γιατί φοβάται ότι θα του ζητήσουνε λεφτά. Η Ρώμη είναι γεμάτη με μνημεία, το Μιλάνο όχι, ένα μόνο. Στη Ρώμη υπάρχουνε τα αρχαία της Ρώμης. Ο Νέρωνας δεν την έκαψε, μας το είπε ο δάσκαλός μας. Η Ρώμη είναι πάρα πολύ μεγάλη, αλλά είναι και βρώμικια.

Και τώρα θέλω να μιλήσω για τη Νάπολι.

Εγώ μια φορά πήγα στη Νάπολι. Ήτανε καθαρή. Αλλά μπορεί και να μην είδα καλά. Στη Νάπολι υπάρχουνε όλοι οι κλέφτες, οι νταβατζήδες, τα μπορντέλα, οι δολοφόνοι και οι πρεζάκηδες. Η θάλασσα είναι ένα αποχωρητήριο. Πουλάνε χρησιμοποιημένα μύδια. ΄Ένα παιδί του Αρζάνο αν χαθεί το κλέβουνε. Αν έρθει ένας σεισμός ενός λεπτού όλα τα σπίτια γκρεμίζονται. Οι άνεργοι είναι ένα εκατομμύριο και μισό. Υπάρχουνε είκοσι παιδιά σε ένα σπίτι. Στους δρόμους κορνάρουνε σαν τρελοί. Εκεί είναι η μαφία.

Εγώ, από τις τρεις τις πόλεις δεν θα ήθελα να πάω να ζήσω σε καμία από τις τρεις τις πόλεις.

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

14 Δεκεμβρίου 2007, 10:33
Ο Γολιάθ την έκατσε τη βάρκα...

Το ξέρω, είχατε καιρό να δείτε όχι μόνο ποστ μου αλλά και σχόλια στα δικά σας. Τις τελευταίες μέρες είχα να τελειώσω υποθέσεις και να διαγράψω βερεσέδια που με ταλαιπωρούσαν (όχι τόσο εμένα προσωπικά, αλλά κυρίως τη σύζυγο) για πολλά χρόνια. Και σε συνδυασμό με πίεση στη δουλειά, μόνο για πλακίτσα και σερφάρισμα δεν είχα χρόνο, αλλά και όρεξη, για να είμαι ειλικρινής.

Ο μεγάλος A. Einstein είχε πει: "Το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία είναι άπειρα. Μόνο που για το σύμπαν δεν είμαστε σίγουροι". Ο analystis θα συμπληρώσει ότι και η ανθρώπινη κακία (που πάει μαζί με τη βλακεία τις περισσότερες φορές) και εμπάθεια είναι άπειρη, απύθμενη και ανίατα βλακώδης, όμως δεν είναι ανίκητη. Εν κατακλείδι, αυτό που αποκόμισα ως ηθικό δίδαγμα από τα τελευταία γεγονότα είναι το αισιόδοξο μήνυμα ότι η κακία σε εκρηκτικό μίγμα με εμπάθεια και βλακεία που συνδυάζεται μάλιστα με σαφή θέση ισχύος του καθάρματος που προσπαθεί με αλαζονεία να σε “εξοντώσει”, με επιμονή, υπομονή, κότσια και πίστη στις δυνάμεις σου, στην αξία σου και στο δίκιο σου μπορεί τελικά να σε φέρει νικητή. Ναι, τελικά ο μικρόσωμος Δαβίδ μπορεί να νικήσει το γίγαντα Γολιάθ, believe it or not.

YΓ. θα επανέλθω στο συνηθισμένο μου στυλ, θέλω λίγο χρόνο, μην ανυσηχείτε δεν αρρώστησα.

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

03 Δεκεμβρίου 2007, 18:16
Σύλλογος μεγάλος...
μουσική χιούμορ

Ποιος από εσάς όλους τους λάτρεις της καλής και κυρίως ποιοτικής ελληνικής μουσικής θα μου πει επιτέλους ΠΟΥ είναι τα γραφεία αυτού του συνδέσμου να πάω να γραφτώ ΤΩΡΑ! Το, χω ανάγκη πολύ-δεν κρατιέμαι!

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο

Συγγραφέας
analystis
Νίκος
Μεγαλο-πολυ μεγαλο-εισοδηματίας
από ΠΛΑΤΕΙΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/analystis

"ΛΗΣΤΕΙΕΣ" ΚΑΙ "ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ"

Tags

Επίσημοι αναγνώστες (8)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blog

Γίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...

Δημοφιλέστερα...

Αρχείο...

Φιλικά Blogs

Links