Ένα φλιτζάνι καφέ,ένα καλό βιβλίο και όλο το βράδυ μπροστά μας να το διαβάσουμε...Ντοστογιέφσκι,έχεις την τιμητική σου απόψε...

Ακούγωντας και αυτό https://www.youtube.com/watch?v=rhN7SG-H-3k αγαπώ κάτι τέτοιες βραδιές...

Θέλω να μιλησω για μια πολυ ιδιαιτερη ταινια σημερα...Λέγεται Restless και αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού  που έχει αναπτύξει ως χόμπι να πηγαίνει σε κηδείες ενώ επικοινωνεί και με το φάντασμα ενός Ιάπωνα καμικάζι του 2ου παγκοσμίου. Η ζωή του θα αλλάξει δραματικά όταν γνωρίσει μια γλυκιά κοπέλα, που πάσχει από ανίατη ασθένεια,συγκεκριμένα,όγκο στον εγκέφαλο..Γνωρίζονται σε μια από τις κηδείες που πηγαίνει το αγόρι και δημιουργείται μεταξύ τους ενας πολυ ιδιαιτερος δεσμος...Στην αρχη ειναι απλα  μια συμφωνια μεταξυ τους,αλλα στην πορεια γινεται κατι πολυ πιο ιδιαιτερο..Ειναι απο τις ταινιες του ειδους που πραγματικα αξίζει να δει κανεις...

Αξιοπρόσεκτη ειναι η αποφασιστηκότητα,η γενναιοτητα της κοπελας αυτης απεναντι στην ασθενεια της..Γνωριζει οτι το τελος της πλησιαζει και ομως δεν πτοειται..Ειναι συνεχεια με ενα χαμογελο στα χειλη και απολαμβανει την καθε στιγμη...Ειναι η εφαρμογη της γνωστης φρασης Carpe diem (αδραξε τη μερα!).Και το αγόρι,αν και απομακρο στην αρχη,λογω ψυχολογικων προβληματων που πηγαζουν απο την παιδικη του ηλικια,αργοτερα αφήνεται και ζει μαζι με την κοπελα τους τελευταιους της μηνες..

Τρεις λέξεις τυπωθηκαν στο μυαλο μου μετα το τελος της ταινιας...Αυτο που λειπει απο τη σημερινη κοινωνια(τουλαχιστον εγω δεν το εχω συναντησει και εγω βασιμες υποψιες οτι ειναι εξαιρετικα σπανιο,σαν τα βοτανα που εψαχνε η Ματζικα στο γνωστο κομικ): Αγαπη χωρις ανταλλαγμα..

Να αγαπας χωρις να περιμενεις να αγαπηθεις,να αγαπας για να αγαπησεις(οπως πολυ συχνα διακηρυσσει στα βιβλια του ο αγαπητος Μπουσκαλια),να αγαπας επειδη θελεις να βλεπεις τον αλλον καλα,επειδη θελεις να τον βοηθας να περνα ομορφα την καθε του μερα,μεχρι να πεθανει..Η ταινια αυτη ηταν συμβολικη για μενα και οποιος τη δει πρεπει να το σκεφτει..Αδραξτε τη μερα και περαστε ομορφα την καθε στιγμη!Γιατι δεν πρεπει σε καμια περιπτωση να φτασετε στο τελος και,αναλογιζομενοι τη ζωη σας,να μην βρειτε δυνατες,υπεροχες στιγμες,να καταλαβετε πως τοσα χρονια δε ζησατε..

Υ.Γ Εννοειται πως δεν ειμαι κριτικος ταινιων και δεν προσπαθω να γινω κατι τετοιο...

Καλο σας βραδυ.

https://www.youtube.com/watch?v=Fi-qfM8wXh8

Θέλω να πετάξω μα δε βρίσκω ουρανό, 
δεν έχω που να πάω
Ένα σπίτι αδειανό, τα παράθυρα κλειστά
κι ένα στρώμα στο πάτωμα κενό

Λίγες σκέψεις στο μυαλό, 
άλλες τόσες στο χαρτί, 
να 'σουν δίπλα μου θα το 'θελα πολύ
Μα κουράστηκα νωρίς, 
μάτια μου με συγχωρείς 
και σιγά, μη ξαναρθείς εδώ

Μα είναι μέρες που δακρύζω, 
δεν αντέχω μοναχός,
να γυρίσει θα ελπίζω 
στα παράθυρα το φως

Θέλω να σε ψάξω μα οι δρόμοι είναι κλειστοί, 
παγώνουν οι κινήσεις
Λίγα φώτα στη σκιά, τα παράθυρα κλειστά
μα χορεύουν δίπλα μου οι αναμνήσεις

5 χρονια σε μια μη ξεκαθαρισμενη σχεση..

Τα εχω σκεφτει ολα,εχω ψαξει πολυ να βρεθει μια μεση

λυση,εχω πονεσει παρα πολυ,εχω αποδειξει απειρες φορες οτι σε θελω

στη ζωη μου...Και αλλες τοσες μου εχεις αποδειξει οτι δεν ειμαι

κατι ιδιαιτερο στη δικη σου....Και νομιζω οτι εφτασε η στιγμη να το

παραδεχτω..Δεν ειναι οτι δεν εισαι σιγουρος για τα συναισθηματα σου,

δεν ειναι οτι δεν ξερεις τι θελεις,δεν ειναι οτι δεν εισαι αυθορμητος

και κρυβεις αυτα που νιωθεις..Ειναι οτι δε με θελεις..Και αν μου το

ειχες πει καθαρα τοσα χρονια τωρα μπορει  να το ειχα

χωνεψει,να το ειχα καταλαβει και να ειχα προχωρησει..

Λοιπον,εσυ πλεον δεν εχεις καμια θεση μεσα στη ζωη

μου...Μακαρι να περνας παντα καλα και να χαιρεσαι τους ανθρωπους που

καταφεραν να κερδισουν ενα κομματι στην καρδια σου...Αυτο που ειχαμε

εμεις οι δυο(και σε αφηνω να το ονομασεις οπως θελεις)τελειωσε..

ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.

Υ.Γ Ευχομαι ποτε ΚΑΝΕΝΑΣ να μην πληγωθει,εξευτελιστει,ντροπιαστει,πονεσει,πουληθει οπως εγω..Αυτα.