Καλημέρα!
Είναι η ώρα 6:30 το πρωί κ όχι, δεν είμαι στο κρεβατάκι μου, δεν κοιμάμαι, δεν ξενύχτησα διασκεδάζοντας! είμαι στο αεροδόμιο και περιμένω να δώσω την τεράάάάστια βαλίτσα μου και να την ξαναπάρω στην Κύπρο! Στο μεταξύ εγώ θα είμαι για 6 ώρες Αθήνα αλλά ευτυχώς θα πάει απευθίας η βαλίτσα και δεν θα την έχω ένοια!
Κύπρος, μωρό μου, συγγενείς και φίλοι (αχ, συγκινήθηκα), την πατήσατε!!! Έρχομαι πίσω!!!!
επί της ευκαιρίας να ευχηθω ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ σε περίπτωση που δεν καταφέρω να μπω μια από άυτές τις μέρες! Καλα να περάσετε όλοι ότι και να κάνετε!
- Στείλε Σχόλιο
Παρόλο που είναι ελεύθερος ακολουθείται παντού από την αστυνομία. Φαινόταν αδύνατο να εκδόσει τα βιβλία και τα έργα του. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισης του έχει γράψει το Kuvay-i Milliye (Το έπος του εθνικού αγώνα) αλλά δεν το εκδίδει. Φεύγει από την Τουρκία και πηγαίνει με καράβι στην Ρουμανια και από εκεί στην Μοσχα. Μετά από αυτό το γεγονός η οικογένεια του παρακολουθείται στενά και αφορίζεται από την Τουρκική του υπηκοότητα. Ο Ναζιμ Χικμετ ταξιδεύει αρκετά, πηγαίνει σε διεθνή συνέδρια και γίνεται γνωστός ανά το παγκόσμιο. Παρόλα αυτά η Σοβιετική Ένωση δεν είναι όπως την περίμενε. Μέχρι το θάνατο του Σταλιν έγιναν απόπειρες δολοφονίας του παρόλο που ο ίδιος δεν έκρινε ποτέ τις μεθόδους του Στάλιν και προσπαθούσε να προωθήσει το Σοσιαλισμο σε όλο τον κόσμο. Ταξίδεψε σε πολλές Σοσιαλιστικές χώρες.
Έγραψε ποιήματα ενάντια στον πόλεμο και στα πυρηνικά όπλα και ο κόσμος τον έβλεπε όχι ως κάποιον που έκανε προπαγάνδα αλλά σαν κάποιο που ήταν ειλικρηνής στις απόψεις του, ακόμα και όταν η Σοβιετική ένωση προσπαθούσε να αναπτύξει την προπαγάνδα για την σημασία της ειρήνης. Το 1952 έγινε και διοικητικό στέλεχος του συμβουλίου παγκόσμιας ειρήνης. Το 1956 νοσηλεύεται για 9 μήνες στο νοσοκομείο ενώ όταν αναρρώνει το 1957 ταξιδεύει στις Δυτικές χώρες της Σοβιετικής ένωσης. Ένας έρωτας μπαίνει στη ζωή του και πάλι το 1955, η Vera Tulyakova, την οποία περνά κατά πολλά χρόνια. Ο ποιητής νιώθει να ερωτεύεται για “πρώτη φορά”. Αν και η Βέρα του ζητά να διακόψουν οταν εκείνος αναγκάζεται αν φυγει από τη Μόσχα λόγω προβληματων υγείας, όταν ο Ναζιμ Χικμετ επιστρέφει συνεργάζονται και μέχρι το 1960 αποφασίζουν να μείνουν μαζί. Με την προηγούμενη του συμβία δεν είχαν παντρευτεί οπόταν δεν υπάρχουν οποιεσδήποτε νομικές διαδικασίες. Μένουν μαζί και τον Νοέμβριο του 1960 παντρεύονται αφού ο Ναζιμ ζηλεύει αυτή την νέα παρουσία και θέλει να νιώθει πιο ασφαλής. Τον Σεμπτέμβριο τπυ 1961 γράφει το ποιήμα “Αυτοβιογραφία” (ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου). Το 1962 του δίνεται διαβατήριο Σοβιετικής υπηκοότητας.
Αργότερα όταν πηγαίνει με τη γυναίκα του στην Αίγυπτο για να συμετάσχει στο συνέδριο του συνδέσμου συγγραφέων στην Ασία και την Αφρική, οι Κινέζοι διπλωματούχοι αντίθενται στην συμετοχή του ως εκπρόσωπος της Τουρκίας, αφού δεν έχει Τουρκικό διαβατήριο. Τότε ο Ναζιμ Χικμετ εξηγεί σε μια ομιλία τις σχέσεις του με την Τουρκία και πόσο δυνατός έιναι αυτός ο δεσμός και καταχειροκροτείται, ενώ επίσης εκλέγεται επικεφαλής του συνεδρίου. Αν και ο Ναζιμ Χικμετ έχει σοβαρά προβλήματα υγειας με τη γυναίκα του ταξιδεύουν συνεχώς, ενω η Τουρκική γλώσσα και το φαγητό είναι τρόποι χαλάρωσης. Επιστρέφουν στη Μόσχα στις αρχές του 1963. ο Ναζιμ Χικμετ γράφει το ποίημα “Cenase Merasimim” (My funeral Rite).
Στις 3 Ιουνίου του 1963 ο Ναζιμ Χικμετ πεθαίνει από καρδιακή προσβολή. Η ταφή έγινε στο κοιμητηριο Novodevıcıty στην Μόσχα. Μέχρι τώρα ο τάφος του δεν έχει Μεταφερθεί στην Τουρκία.
AUTOBIOGRAPHY
Translated by Larry Clark
I was born in 1902
And never returned to the city of my youth-
I don’t like to turn back
I was the grandchild of a pasha in Halep
at the age of three
A student at the Communist University
in Moscow at the
age of nineteen,
A guest of the Tseka Party once more
in Moscow at the age of forty-nine,
And since the age of fourteen I’ve been a poet
Some people know by heart all the kinds of grasses, others
the fishes
But I, the separations.
Some people know by heart the name of stars,
But I the longings.
I’ve lain in prisons and in great hotels,
I’ve starved and during a hunger strike I ate next to nothing.
They wanted to hand me at the age of thirty
They wanted to give me amnesty at the age of forty-eight
And they gave it
I spend half a year in black concrete at the age of thirty-six
I flew from Prague to Havana in eighteen hours at the age of fifty-nine
I walked with a friend on the sea towards death in 1951,
I awaited death on my back with a cracked heart for four months in ‘52
I was insanely jealous of the women I loved.
I cheated on my women
I didn’t talk behind my friends backs
I drank, but I was no drunkard.
I squeezed out my money with the sweat of my brow, how lucky for me
A was ashamed for other when they connived
I lied.
I rode trains, planes cars-most people can’t ride.
I went to the opera-most people can’t go or even comprehend opera.
After the age of twenty-one I stopped going places most people go to:
Mosque, church, worship, synagogue, shrine,
But now and then had my coffee grinds read.
My writings are published in thirty or forty languages,
But not in my Turkish, they’re forbidden in my Turkey.
Still, I wasn’t struck down my cancer,
But then, it isn’t necessary to be struck down.
I’ll never have the chance to be prime minister,
But then, I’m not anxiously seeking this job
Also, I never went to war,
I never went down into the shelters in the middle of the night,
I didn’t throw myself to the grownd under the living planes,
But when I was nearly sixty I fell in love.
In short, comrades:
Although I’ m dying of grief in great Berlin
I can say that I lived decently,
And as for how much longer I’ll live
Or what things will come out of my head, I have no idea.
LIKE KEREM
Translated by Larry Clark
The air is lead-heavycry
cry
cry
I’ m crying out
Run!
I’m calling you
to melt the lead
They tell me:
“Your own voise will turn you to ash
burning
burning
like Kerem”
“There are many sufferings
But none to suffer with you
The ears
of their hearts
are deaf
The air is lead heavy
I tell them:
“Let me be ashes
burning
burning
like Kerem
For if I do not burn
and if you do not burn
and if we do not burn
who else
is here
to dis-
pel
the dark-
ness..
The air is earth pregnant
The air is lead-heavy
cry
cry
cry
I’m crying out
Run!
I’m calling you
to melt the lead!
ON VICTORY
Translated by Larry Clark
Your terrified hands compress your woundyou bite your lips until they bleed
somehow you endure the pain
Now home has turned into a scream
a bare and pitiless scream
Now victory will be seized and ripped apart
by hands whose mercy has run out
The interminable days
pass with the news of victory and death
The enemy is cruel
cunning and harsh
Our men fight to their deaths
-however much they deserved to live-
To their deaths
-however many die
As though they are going out
with songs and flags
to march on a holiday
Υ.Γ. Απολογούμαι για την καθυστέρηση του 2ου μέρους. Στο τρίτο μέρος θα ακολουθήσουν και άλλα ποιήματα. επίσης τα ποιήματα είναι στα Αγγλικά αφού δεν ηθελα να αλοιωθεί το νόημα με την μετάφραση τους. 1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
O Νazım Hikmet θεωρείται από της πιο σημαντικές φιγούρες στην Τουρκία όσο και διεθνώς και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες. Γεννήθηκε το 1902 στην Θεσαλλονίκη σε μια οικογενεια της ανώτερης τάξης. Το 1917 γίνεται δεκτός στη Ναυτική ακαδημια αλλά μετά από κάποια χρόνια αφήνει αυτό το στάδιο πίσω του και αφοσιώνεται στην ποίηση, ενώ επίσης διδάσκει για ένα χρονκό διάστημα. Παράλληλα, μέσα από τα ερεθίσματα του ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο για την Ρωσική επανάσταση.
Αποφασίζει να πάει στη Μόσχα για μια καλύτερη εκπαίδευση. Περνά τα σύνορα και από το 1922 εως το 1924 φοιτά στο Κομμουνιστικό Πανεπιστήμια στη Μόσχα. Στο κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο, αν και ξέρει μια πιο κλασσική μοορφή γραψίματος, μετά από κάποιο διάστημα του κάνει εντύπωση η ελεύθερη γραφή και γράφει αναρίθμητα ποιήματα με αυτό τον τρόπο γραφής. Αφού έμαθε ρώσσικα , άρχισε να διαβάζει νεαρούς Ρώσσους ποιητές, που με τον τρόπο τους αποκύρησσαν τις αξίες του παρελθόντος μέσα από το επαναστατικό περιβάλλον. Ο Ναζιμ Χικμετ σκόπευε να γυρίσει ατην πατρίδα του μετά την αποφοίτηση τοθ από το Κομμουνιστικό πανεπιστήμιο το 1923. το 1924 περνά από τα σύνορα πάλι στην πατρίδα του και αρχίζει να δουλεύει. Μερικά από τα ποιήματα του έχουν τυπωθεί.
Όταν καταλαβαίνει ότι παρακολουθείται από την αστυνομία, πηγαίνει στην Σμύρνη. Το 1925, εξαιτίας μιας επανάστασης του Sheikh Said, υπάρχει νόμος για απαγόρευση της κυκλοφορίας και πολλές εφημερίδες και περιοδικά λογοκρίνονται ή κλείνουν και πολλοί συγγραφείς συλαμβάνονται. Ο Ναζιμ Χικμετ καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλάκισης. Έτσι, ξανα-αποδρά από τη Σμύρνη στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην Σοβιετική Ένωση. Οταν μαθαίνει ότι έχει δοθεί αμνηστία λόγω της επετείου της Δημοκρατίας το 1926, κάνει αίτηση στο προξενείο της Τουρκίας για να αποκτήσει διαβατήριο και να επιστρέψει στην Τουρκία νόμιμα πλέον. Όχι μόνο η αίτηση του δεν λαμβάνεται υπόψην αλλά καταδικάζεται σε τρεις μήνες φυλάκιση για συμμετοχή σε παράνομο κόμμα. Περίμενε ενάμιση χρόνο και κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής εκδίδει το πρώτο του βιβλίο "Güneşi Içenlerin Türküsü" (Τραγούδι αυτών που πίνουν απ’τον ήλιο).
Προσπαθεί να περάσει τα σύνορα με τον Λαζ Ισμαϊλ αλλά συλλαμβάνεται και μετά από διάφορες διαδικασίες πηγαίνει στην ’γκυρα. Εκεί μετά από κάποιο χρονικά διάστημα καταδικάζεται από την αρχή με γεγονότα που συσχετίζονταν και με την πρώτη 15χρονη καταδίκη! Παρόλα αυτά, ο Ναζιμ Χικμετ και ο Λαζ Ισμαϊλ αθωώνονται. Ο Ναζιμ Χικμετ αρχίζει να δουλεύει σε ένα περιοδικό και λίγο αργότερα εκδίδει το νέο του βιβλίο “835 Satır”. Λίγο αργότερα το έργο αυτό ακολουθεί το “Jokond ile SI-YA-U”, το “Varan 3” και μετά από ένα χρόνο το “1+1=1”. Για το έργο του οδηγείται για ακόμη μια φορά στο δικαστήριο. Γίνεται αναβολή της δίκης, πράγμα το οποίο τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον αλλά στο τέλος ο Ναζιμ Χικμετ ξανα-αθωώνεται.
Τα βιβλία που ακολουθούν είναι: Benerci Kendini Niçin Öldürdü? (Γιατί ο Benerci αντοκτόνησε;) το 1932, Kafatası (Το κρανίο) το 1931-1932, Bir Ölü Evi (Το σπίτι που πενθούν) το 1932-1933 και το Gece Gelen Telgraf (Το Τηλεγάφημα που ήρθε νύχτα) . Για το τελευταίο του βιβλίο καταδικάζεται και αντί για πέντε χρόνια φυλάκισης, η ποινή του μειώνεται στον ένα χρόνο λόγω γενικής Αμνηστίας. Τελικά εκτίει ένα χρόνο και έξι μήνες φυλάκισης. Παντρεύεται την Piraye Altınoğlu το 1935. Στην Σοβιετική Ένωση έχει παντρευτεί ακόμα δύο φορές αλλά οι γάμοι αυτοί δεν ευημέρησαν. Η νέα του γυναίκα έχει ακόμη δύο παιδιά από τον προηγούμενο της γάμο και τώρα ο Ναζιμ Χικμετ πρέπει να δουλεύει για να συντηρεί τέσσερα άτομα.
Γράφει σε διάφορες εφημερίδες με ψευδώνυμο και ακόμη σενάρια και σκηνοθετεί. Το 1936 εκδίδει το “Simavne Kadısı Oğlu Şeyh Bedreddin Destanı” (το έπος του Sheikh Bedreddin, γιου του Kadhi του Simavne) , ένα ποίημα με το σκέλος βιβλίου και μια επιλεγμένη μετάφραση με τον τίτλο “Ο Φερμανικός φασισμός και ρατσισμός”. Στο τέλος του ίδιου χρόνου οδηγείται με δώδεκα άλλους στο δικαστήριο αλλά και πάλι αθωώνεται. (!!)
Το 1938 κατηγορείται και πάλι αλλά αυτή τη φορά η ποινή του φτάνει τα είκοσι-οκτώ χρόνια και τέσσερις μήνες. Τον Σεμπτέμβρη αυτής της χρονιάς οδηγείται στη φυλακή της Κωνσταντινούπολης. Κατά την διάρκεια των δώδεκα χρόνων που έμεινε στη φυλακή έγραφε συνεχώς ποίηση αν και δεν είχε την ευκαιρία να εκδόσει τα όσα έγραφε. Μετά τον Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το 1949 διάφοροι διανοούμενοι προσπαθούν να τον απελευθερώσουν (ανάμεσα τους και ο Pıcasso). Τον Φεβρουάριο του 1950 στέλνονται επιστολές προς τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου, τον υπουργό Εθνικής αμύνης και τον υπουργό δικαιοσύνης. Τον Απρίλιο της ίδιας χρονιάς, ο Ναζιμ Χικμετ κάνει απεργία πείνας την οποία σταματά και ξαναρχίζει. Το 1951, μετά από δώδεκα χρόνια και επτά μήνες φυλάκισης αφήνεται ελεύθερος. Όταν αποφυλακίζεται παίρνει διαζύγιο από τη Piraye και μένει την Münevver Berk την οποία έχει ερωτευθεί κατά τη διάρκεια της παραμονής του ση φυλακή. Αποκτά ένα γιο τον Μάρτη του 1951 τον οποίο ονομάζουν Μεχμετ.
Συνεχίζεται...
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΣήμερα η πόλη είναι γκρίζα.. Περπατώ και όλα τα κτίρια, ακόμα και η θάλασσα μου φαίνεται γκρίζα αν και δεν υπάρχουν σύννεφα στον ουρανό.. ΚΑι αν και μπορείς να δεις προστά σου μετά από κάποια απόσταση δεν βλέπεις τίποτα, μόνο θολές μορφές.. κι αυτό μου θυμίζει τη ζωή μου μερικές φορές..όταν είσαι κάπως μελαγχολικός αλλά δεν ξέρεις το γιατί αφού δεν συνέβηκε κάτι ιδιαίτερο, ή τίποτα που να μην έχει ξανασυμβεί τουλάχιστον.. και νιώθεις ότι δεν μπορείς να κοιτάξεις πολύ μακριά, μόνο στο άμεσο μέλλον αφού όλα είναι θολά και απροσδιόριστα...
Αχ ουρανέ..’χ ψυχή μου... γιατί δε βρέχεις για να μπορέσω να κοιτάξω πιο μπροστά; Να καθαρίσουν οι σκέψεις, Ν'αποφασίσω, να προχωρήσω... Βαρέθηκα να βαδίζω πάντα στα τυφλά..
- Στείλε ΣχόλιοΤο λοιπόόόν με μεγάλη μου λύπη ανακοινώνω ότι δεν πρόλαβα όλο το tour γιατί... αποκοιμήθηκα!! Και μετά μέχρι να συνενοηθώ με τοθς άλλους που ήταν...ΑΑΑΧΧ!!!
Πρόλαβα όμως την Αγιά Σφιά και το Μπλε Τζαμί! Και ώσπου να καταφέρω να βρεθώ με τα άλλα παιδιά απόλαυσα μία πανέμορφη πλατεία και ένα κήπο. η μια είναι μπροστά από το Istanbul Unıversıtesı και είναι η πλατεία Hürrıyet. είναι όλη πετρόκτιστη και γύρω γύρω έχει ένα τζαμί, την είσοδο του πανεπιστιμίου (πίσω απ'αυτό είναι το Süleymanıye camii) και άλλα κτίρια που όλα είναι πετρόχτιστα! (προσπάθησα να βάλω και φωτογραφία αλλά είναι μεγάλη και δεν χωράει..
Μετά πήγα στον κήπο που είναι μεταξύ της Αγιάς Σοφιάς και του Μπλε Τζαμιού. εκεί που λέτε είναι ένα υπέροχο συντριβάνι και ανάλογα με το που θα σταθείς βλέπεις το συντριβάνι είτε με θέα την Αγία Σοφιά έιτε το Μπλε Τζαμί. Γύρω γύρω από το συντριβάνι υπάρχουν παγκάκια! αν θέλεις να σε βγάλουν φωτογραφία υπάρχει άνθρωπος εκεί που για να βγάλει το μεροκάματο του σε βγάζει φωτογραφία με φόντο το συντριβάνι και σου την τυπώνει απί τόπου!
Μετά όταν κατάφερα να συνενοηθώ με τους άλλους μπήκαμε στην Αγιά Σοφιά. τώρα είναι μουσείο. Έξω υπάρχουν οδηγοί που πρσφέρονται να σου κάνουν αναλυτική ξενάγηση σε όποια γλώσσα θέλεις (υπάρχουν και έλληνες- ή που μιλούν Ελληνικά τουλάχιστον). Η εκκλησία είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ και μεγαλόπρεπη και σε μαγεύει, ακόμη και με τα σύμβολα του Ισλαμ που γεμίζουν τον χώρο. Υπάρχει και μια πέτρινη σκάλα που σε οδηγεί στον πάνω χώρο που στην μια πλευρά έχει τα πορτρέτα μεγάλων σουλτάνων και από την άλλη τα ψηφιδωτά και μέρη της Αγιας Σοφιάς σε φωτογραφίες.
Μετά πήγαμε στο Μπλέ τζαμί. είναι πολύ κοντά, αρκετά μεγαλόπρεπο και επιβλητικό. Μέσα είναι αρκετά εντυπωσιακό αν και κάπως βαρυφορτωμένο. Τα τζάμια από όπυ μπένει φως είναι πολύ όμορφα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι υπήρχαν πολυελαίοι πολύ χαμηλά. Κάποιος με ένα Α ύψος (όχι εγώ εννοείται:p) μπορεί να τα αγγίξει (μπορεί και εγώ τώρα που το σκέφτομαι). Είναι πολύ ωραίο πάντως!
Για την Ιστορία τους θα μιλήσουμε μια άλλη φορά πιο αναλυτικά σε ένα άλλο post και θα βάλω και φωτογραφίες!!
Καληνύχτα για να μην αποκοιμηθώ και στο μάθημα αύριο!!:)
2 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑύριο θα κάνω τον τον τουρίστα και θα πάω σους εξής τόπους:
Sultanahmet Mosque (Blue Mosque)
Haiga Sophia - Museum
Suleymaniye Mosque
Sehzade Mosque
Fatih Mosque
Kariye Museum
Mihrimah Sultan Mosque
Yere Batan Cistern
Θα βγάλω πολλές φωτογραφίες (θα γίνω ένα με του Ιαπωνέζους:p) και αν και είμαι σίγουρη ότι θα κρυώνω θα επιστρατεύσω την κάλή μου διάθεση (την έχω αφήσει η κάτω από το κρεβάτι η μέσα στην άλλη μου τσάντα) για να περάσω ευχάριστα!
και επι της ευκαιρίας αυτά είναι τα lınks για να κατεβάσετε ένω ωραίο Ντοκυμαντερ για την Αγια Σοφια. Πάει κανένα 25λεπτο και είναι πολύ ωραίο αν και σύντομο
http://download.yousendit.com/198247663530CB59
http://download.yousendit.com/4FC3FCEB24DC4C8A
http://download.yousendit.com/BCC0E7DD73A632E3
Τα lınks θα ισχύουν για δύο βδομάδες από σήμερα, απλά κάντε extract όταν κατεβούν και τα 3 μέρη!
Θα επανέλθω αύριο δρυμήτερη! (κάτι μου λέει ότι δεν γράφεται έτσι-anw) με εντυπώσεις!
- Στείλε ΣχόλιοΚαλό μήνα να'χουμε λοιπόν, ο τελευταίος αυτής της χρονιάς να μας φέρει μόνο καλά για να μεταπηδήσουμε στον επόμενο χρόνο με θετική διάθεση!
Και ας είναι αυτό που θέλουμε περισσότερο κρύο ή απλά να φύγει ο Νοέμβρης! Και για μένα.. χμ.. να νιώσω περισσότερο Χριστούγεννα!
Υ.Γ. Δεν είναι ωραίο όταν ο μήνας ξεκινά με παρασκευοσαββατοκυρίακο?? :)
Γιορταζω κιολας:)
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιοfunny i've been thinking.... politics thats me! the strange side of me άντρες βιβλία γυναίκες έρως