Δεν θα ξεχάσω όλες εκείνες τις φορές  που με κέρασες μπίρα γιατί μιλούσα πολύ!

-Πολύ μιλάς! ……..κνταπ! (το μπουκάλι στην μπάρα)

Δεν θα ξεχάσω που έπινες καφέ από το μπιροπότιρο με καλαμάκι.

Τα στριφτά τσιγάρα.
To καπέλο
Το χαμόγελο…..

Ξέρω πως δεν θα ξεχάσεις ποτέ ποια τις σοκολάτες που σου είχα αφήσει.

Μα βέβαια ναι! Είμαστε απασχολημένοι όλοι εμείς με τον μικρόκοσμο μας και όλο κάτι μας εμποδίζει από το να περάσουμε από τα μέρη που είναι άνθρωποι που στο πρόσωπο μας μοιάζουν.

Δεν έχει ποια σημασία. Είναι αργά ποια για να έχει σημασία…

Νιώθω πως έχω τόσα να πω αλλά πως τελικά ίσως αν τα πω να χάσουν την λάμψη τους.

Δεν δακρύζω για τον συνηθισμένο λόγο.

Δακρύζω γιατί όταν είχα πιάσει τα χέρια σου είχα δει όλες τις εικόνες που είχες κρύψει μέσα σου. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια.

Νίκη μου τώρα που έχεις φτερά πέτα όσο ποιο ψηλά μπορείς! Όσο ποιο ψηλά αντέχεις!
https://www.youtube.com/watch?v=5XyP0K9QQHE#t=6m30s

Μονάχα έτσι μπορώ να σε φανταστώ! Μα πως αλλιώς...

Πτεροφόρος η Νίκη πτεροφόρος.

Θα τα πούμε στον Πήγασο!
Τσσσσσσσσ! και θα μας ακούσουν ξέρεις εσύ! Στον Πήγασο λοιπόν!