Σκέψεις , στοχασμοί και σχόλια ...
11 Οκτωβρίου 2008, 00:35
Ουγκάντα...


Σήμερα είπα να ξαναγράψω κάτι σε τούτο το έρημο blog. Το έχω παραμελήσει πολύ είναι η αλήθεια αλλά μάλλον για όλα φταίει η διάθεσή μου που το τελευταίο καιρό είναι κάπως πεσμένη. Έτσι λοιπόν το σημερινό μου θέμα θα εμπεριέχει κι αυτό αναπόφευκτα μια δόση γκρίνιας ..

Προσωπικά δεν ανήκω στους καπνιστές ούτε ποτέ μου ένιωσα την ανάγκη ή την επιθυμία για ένα έστω τσιγάρο. Οι δικοί μου το ίδιο. Κανείς τους δε καπνίζει όπως κανείς άλλωστε και από το στενό συγγενικό περιβάλλον. Είναι φαίνεται οικογενειακή παράδοση ή κάποιο κληρονομικό αντικαπνιστικό γονίδιο.. Από την άλλη πάλι , δεν ενοχλούμαι  ιδιαίτερα από το καπνό εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Αυτά που μ'ενοχλούν πολύ είναι σίγουρα άλλα κι έχουν σχέση περισσότερο με θέματα συμπεριφοράς...

Πριν από αρκετό καιρό είχε έρθει στην εταιρεία που δουλεύω ένας νέος υπάλληλος ο Γ. Δούλευε για πολλά χρόνια σε τραπεζικά συστήματα στην Ελβετία και σοβαροί οικογενειακοί λόγοι τον έφεραν πίσω στην Ελλάδα. Δε δουλεύαμε στο ίδιο project  ούτε είχαμε τον ίδιο προϊστάμενο. Στις λίγες φορές που πιάσαμε κουβέντα μου φάνηκε πολύ σοβαρός επαγγελματίας , έμπειρος και πολύ καταρτισμένος στο αντικείμενό του. Συχνά μ'έκανε να γελάσω ακούγοντάς τον να καυτηριάζει κάποιες καταστάσεις που συναντούσε στο δρόμο , στη δουλειά και γενικά στο νέο του περίγυρο.. Ήταν φανερό πως είχε μάθει να λειτουργεί κάτω από άλλες συνθήκες και δυσκολευόταν λίγο να προσαρμοσθεί στις νέες...

Μια μέρα κι ενώ ήμουν  απορροφημένος με τα θέματα της δουλειάς ήρθε και μου χτύπησε τον ώμο. "Μυρίζεις κάτι; " μου είπε με έκδηλο βλέμμα ανησυχίας. Με ξάφνιασε είναι η αλήθεια και για μια στιγμή νόμισα πως πιάσαμε φωτιά.. Αμέσως μετά πήρα μια βαθειά ανάσα για να εξακριβώσω τι συμβαίνει. Δεν ανίχνευσα τίποτα!  "Δεν μυρίζω κάτι..." του είπα με απόλυτη ειλικρίνεια. "Κι όμως κάτι μυρίζει... " επέμεινε εκείνος. Πραγματικά αισθάνθηκα άβολα που δεν αντιλαμβανόμουν αυτό που μου έλεγε!!! Του ζήτησα να γίνει λίγο πιο σαφής γιατί είχα και πολλή δουλειά ... "Κάποιος καπνίζει..." μου είπε με ένα πολύ σοβαρό ύφος που παρέπεμπε στον Ηρακλή Πουαρό...

Έκανα μια γρήγορη περιστροφή του κεφαλιού μου σα περισκόπιο στον μεγάλο ενιαίο χώρο για να εξακριβώσω τα λεγόμενα του. Δε βρήκα κανέναν να καπνίζει, αλλά ξανακοιτάζοντας προς στον εξωτερικό διάδρομο ανακάλυψα τελικά τον "ένοχο".. "Ξέρεις Γ , γενικά δεν καπνίζουν στο χώρο,  αλλά δεν είναι και τελείως απόλυτο αυτό..." προσπάθησα να δικαιολογήσω τα  πράγματα.. "Αυτά τα πράγματα ούτε στην Ουγκάντα δε γίνονται.." μου είπε περίλυπος και σε χαμηλό τόνο για να μην ακουστεί δημοσίως η δυσαρέσκειά του. Εκείνη τη στιγμή θεώρησα κάπως υπερβολικά τα λόγια του, χαμογέλασα,  κι άνοιξα διάπλατα το παράθυρο πίσω μου για να τον καθησυχάσω. Ανησύχησα βέβαια γι'αυτόν επειδή γνώριζα καλά το δικό του προϊστάμενο που ήταν μέγας καπνιστής...

Μετά από λίγο καιρό έμαθα αιφνιδιαστικά πως ο Γ έφυγε από την εταιρεία. Έγινε τόσο απότομα αυτό που δε πρόλαβα ούτε να τον αποχαιρετήσω. Δε ξέρω με βεβαιότητα τους πραγματικούς λόγους που το προκάλεσαν.

 Αυτό που έμαθα είναι πως ο άνθρωπος υπέφερε από βαρύ άσθμα και γι'αυτό είχε τέτοια υπερευαισθησία στο καπνό.. Την ίδια υπερευαισθησία είχε βέβαια και σε άλλα θέματα πάνω στη δουλειά και δε δίσταζε να πει ευθέως τη σταθερή και ακέραιη γνώμη του.. Είναι γνωστό πως όταν τη λες, ενοχλείς και φορτώνεις κάποιους ακόμα κι αν έχεις το απόλυτο δίκιο...
 
Μ'έζωσαν τα φίδια και ρώτησα τις τότε "προϊστάμενες αρχές" μου να μάθω τι έγινε τελικά μ'αυτόν τον άνθρωπο..  Το τι άκουσα δε περιγράφεται.. Είχαν τελικά κι αυτοί "υπερευαισθησία" αλλά σε άλλα πράγματα!  "Ήταν πολύ αντιδραστικός ο Γ" μου είπε ο ένας με  φοβερή άνεση!!! "Δεν ήταν αρκετά καλός. Δυσανασχετούσε.." είπε απλοϊκά και ξερά κάποιος άλλος..

Κανείς δεν είπε για ποιο θέμα δυσανασχετούσε ή αν είχε τέλος πάντων δίκιο ή άδικο σ'αυτά που δυσανασχετούσε. Όλα αυτά φάνηκαν στα μάτια τους μικρές λεπτομέρειες και σκέφτηκα πως έτσι πάντα θα είναι για όσους έχουν προαποφασίσει να "αφορίσουν" ή να διαγράψουν κάποιον ..
 
Επειδή πάντα πιστεύω αυτό που βλέπω ο ίδιος κι όχι αυτό που μου "σερβίρουν" οι άλλοι ένιωσα λύπη και θυμό(αυτά τα δύο μου έρχονται συνήθως μαζί!!!) με όλες αυτές τις σαθρές δικαιολογίες που σίγουρα δεν είχαν καμία σχέση με τη  πραγματικότητα. Και σκέφτηκα πως δεν ήταν τελικά καθόλου υπερβολή η "Ουγκάντα" που έλεγε  ο συνάδελφος. Είχε απόλυτο δίκιο. Υπάρχει παντού κάπου δίπλα μας, όπου απουσιάζει ο ελάχιστος  σεβασμός απέναντι στις ιδιαιτερότητες και στα δικαιώματα των άλλων...
 
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
bthan
Θάνος
Μηχανικός Η/Υ
από ΠΕΙΡΑΙΑΣ

Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/bthan

Σκέψεις , στοχασμοί και σχόλια για οτιδήποτε αγγίζει τις αισθήσεις μου



Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links