Μια φορα και εναν καιρο ηταν καποτε η Αληθεια ,ηταν μια πανεμορφη γυναικα.Ολος ο κοσμος την αγαπουσε και την εβαζε στο σπιτι του.

Απο την αλλη μερια, ενα κακασχημο τερας,που μονο στην οψη του τρομαζε τους ανθωπους,αναγκαζοταν να ζει κρυμμενο στις σπηλιες,παντα εβρισκε τις πορτες τις πορτες του κοσμου κλειστες για αυτον..

Ετσι λοιπον να κυρηξει πολεμο στην αληθεια...

Βρεθηκαν λοιπον σε ενα ξεφωτο ετοιμοι για Μαχη ..

Δεκα μερες και δεκα νυχτες παλευαν ασταματητα,τα σπαθια τους εβγαζαν φλογες,τιποτα δεν σταματαγε το Ψεμα μεχρι να υπαρχει καποιος νικητης,η Αληθεια παλευε με ολη της την δυναμη.Η κουραση ηταν χαραγμενη στα προσωπα τους , αλλα κανεις νικητης κανεις νικημενος ακομα.

Για μια στιγμη βρηκαν το κουραγιο να σηκωσουν και οι δυο τα σπαθια τους,η ενταση ηταν στο ζενιθ της,ο στοχος ηταν το κεφαλι του αλλουνου..

Τι συμπτωση ομως...Η Αληθεια ομως καταφερε να κοψει το κεφαλι του Ψεματος και το Ψεμα να κοψει το κεφαλι της Αληθειας...Για μια στιγμη σιγη...

Αρχισαν να ψαχνουν τυφλα τα κεφιαλια τους,δυστηχως ομως η Αληθεια πηρε το κεφαλι του Ψεματος και το Ψεμα το κεφαλι της Αληθειας.....

Και απο τοτε ο κοσμος δυσκολευετε να τους αναγνωρισει..Το ψεμα γινεται αληθεια και η αληθεια ψεμα.....