You were born in Heaven
but life gave you Hell.
You were supposed to live free
but you’re dying in a cell.

Your heart was full of love
but they only gave you hate.
A lonesome fight against
your ugly, naked fate.
............................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Κι αν ζει η ψυχή στα όνειρα,
κυλά το φως στις φλέβες,
νεκρή η αγκάλη κείτεται
τούτες τις κρύες μέρες.

Κι αν σου φωνάζει η σιωπή,
ανθίζει η γη στα μάτια,
συντρίμμια πλέον οι καρδιές
τα αισθήματα κομμάτια.

Σε μια ζωή που ξέφυγε
της αρετής το δρόμο,
πως θες γι’αγάπη να μιλώ
σαν ζω με τόσο πόνο;

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

………………………………………

Όχι, ψυχή μου, μη χαθείς!
Σήκω, και κοίτα ουρανό!
Σε τέλματα ανοιχτής πληγής,
μία καρδιά στο κόκκινο!

Ένα φιλί και μια αγκαλιά
και μια ματιά αγγελική,
ζεστή στοργή και προσφορά
και παρουσία θεϊκή.

Κάθε ανθισμένο πρωινό,
μικρές χαρές και οι λυγμοί,
ένα άγγιγμα αληθινό,
και σβήνουν όλοι οι πόνοι.

Μες στις σκιές του πρωινού,
θα βρεις ν’ ανθίζουν κρίνα.
Και στην ηχώ του κόσμου,
τα δάκρυα… κι εκείνα,…

ξεπλένουνε κάθε ντροπή
και επουλώνουν τις πληγές.
Μια μουσική στη σιωπή!
Δες την καρδιά σου, έψαξες;

Όταν θα κλαίει η ψυχή,
κάντο όνειρο- μαγνήτη.
Άρχισε να αγαπάς εσύ,
με μια φωτιά ζεστή- καυτή!

Αγάπα, αγάπα, δυνατά,
Με μια γλυκιά αναταραχή!
Να το φωνάζεις στα βουνά,
«Ποτέ δε σβήνει η Αγάπη!»

Copyright © Πόλυ Μίλτου

Βουβή του κόσμου ιαχή,
σαπίζει σ’άδειο πλάνο.
Ψέμα προσφέρει ο αμαρτωλός,
τροφή στον τσαρλατάνο.

Μέρες γεννιούνται ασπρόμαυρες
γενιές σημαδεμένες.
Λειψή ζωή, σβηστό κερί,
στιγμές διαμελισμένες.

Νωθρά λόγια σκοτώσανε
της σκέψης μεγαλείο.
Βομβαρδισμένα μύρια όνειρα,
ναυαγισμένο πλοίο.

Αλήθεια ποιος την κυβερνά
τη γη ετούτη, πες μου.
Θεός είναι ή διάβολος
κύριος του πολέμου;
.....................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Κοιτάζω στο παράθυρο,
θυμάμαι τη μορφή σου,
τα δάχτυλα μου πάγωσαν
φωνάζω αποκοιμήσου.

Στα όνειρά σου πάρε με
μαζί κι αυτό το βράδυ.
Τους φόβους στείλε να χαθούν
βαθιά μεσ’το σκοτάδι.

Στο χάδι μου κρύψε το φιλί
στην αγκαλιά μου χίλιες νύχτες.
Στη σκέψη πάντα κράτησε
τα λόγια εκείνα που είπες.

“Χορεύει η ανάσα μου
επάνω στο κορμί σου.
Βουβή η καρδιά μου. Πάλλεται
σε κάθε θύμησή σου”.
..........................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας - Καλλιόπη Τσούχλη

Covered with dust

covered with blood.

Can’t say what’s good

can’t say what’s bad.

Outside seems calm

inside is mad.

Filled up with anger

filled up with rage.

A “dangerous” mind

closed in the cage.

An actor stuck

in  the backstage.

.....................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας