Βία....
Ο φόβος κρύβεται στις λέξεις, στο άγγιγμα, στη ματιά...
Στα λόγια πίσω απο την πλάτη
Στην αγαπη που δεν έρχεται ποτέ
Στην μοναξια
Στα διαλείμματα της αναγκαστικής εσωστρέφειας
Στην ακινησία της σιωπής
Στην υποταγή της κοινωνικης αδιάλλακτης υποτίμησης
Στα βλέμματα της αδιακρισίας και της μοχθηρίας
Στην καταχθόνια σιωπή της αλαζονειας...

Κι εσυ ....εσυ μικρο παιδί που κάθεσαι στην γωνια μονο σου....
δεν κλαις ....σιωπάς....κοιτας χαμηλά για να μην προκαλεις βλέμματα....
λόγια....κινήσεις επίδειξης της ψευδοεξουσίας τους....
Μέσα σου νοιώθεις σαν ενα μικρο κλαδακι που γέρνει
απο τον άνεμο...ένα φύλλο που αλλάζει χρώμα ανάλογα με το πόσο το βλέπει ο ήλιος τους...
Ενας ήλιος που δεν είναι λαμπρός αλλά γεμάτος ακτίνες που καίνε και σκίζουν το δέρμα σου..
Που να βρεις την μιλιά , που να βρείς το σθένος να αντικρυσεις την ομηγυρη , που να βρεις την αγάπη ......
Κι όμως αν κοιταξεις γυρω σου , αν κοιταξεις μέσα σου θα δεις ....
αυτοι ειναι πιο μικροι απο εσένα.
Ακους μικρο παιδι? Ακους?
Ειναι πιο μικροι γιατι το μίσος τους τους κομματιάζει σε πολύ μικρά κομμάτια....ενω εσύ είσαι ολόκληρος....
Αντιστάσου!!! Όσο έχεις φωνή , έχεις πυγμή!!!
Φώναξε , πάλεψε... Είσαι ολόκληρος!!!
Αυτοι είναι μίσοί, δειλοί και μικρόψυχοι.. Μίλα...όσο μιλάς ...τόσο θα ξεμακραίνουν... ΜΙΛΑ!

Χρύσα Νικολάκη
28.11.2017
…………………………………………………………………

Οι λέξεις μερικές φορές πονάνε. Και αφήνουν σημάδια τόσο βαθιά, που σε κυνηγάνε μια ζωή. Και γίνονται σκιά σου. Και μαθαίνεις να ζεις με αυτά – προσπαθείς να ξεφύγεις αλλα δεν μπορείς…

Κάθεσαι σε μια γωνιά και υποκρίνεσαι ότι όλα είναι εντάξει. Μέσα μου όμως σέρνεται το τέρας. Και σε τραβάει όλο και πιο κάτω, πιο βαθιά. Στο σκοτάδι…

Μέχρι να ξαναβρείς τη δύναμη να το παλέψεις. Να σηκωθείς στα πόδια σου και να κοιτάξεις κατάματα τον καθρέπτη.

Και να τον σπάσεις…

Να σπάσεις όλα αυτά που σε κατατρέχουν, όλες εκείνες τις αναμνήσεις που σου κλέβουν το φως.

Και να πετάξεις…

Γιατί η διαφορετικότητα δεν είναι ελάττωμα, είναι ευλογία.
............................................................................................

Copyright © Δημήτρης Μπονόβας

Περνούν οι ώρες αδυσώπητα κυλάνε
Χωρίς να δίνουν μα ούτε και ζητάνε
Φεύγουν ολόιδιες και ολοιδιες γυρνάνε
Χρόνια ατέλειωτα ποτέ δε σταματάνε

Έχει η νύχτα πια σκεπάσει το όνειρο μου
Δεν προλαβαίνω να επιτύχω το σκοπό μου

Έφυγε ο χρόνος
Φοβάμαι θα τελειώσει
Ή μήπως τέλειωσε
γι'αυτό έχει νυχτώσει;

Σοφία Τανακίδου
23/11/17
……………………………….

Περνούν οι μέρες και ξεχνά
ο χρόνος να παγώσει.
Περνούν οι μέρες και ξανά
πίσω δεν θα τις δώσει.

Στιγμές πολλές χαθήκανε
στιγμές πολλές θα’ρθουνε,
στα μάτια μου πνιγήκανε
στη σκέψη μου θα ζούνε.

Μα πρέπει τώρα να βιαστώ
πρέπει να προχωρήσω.
Στο παρελθόν να μη πνιγώ,
το μέλλον για να ζήσω.

Και τ’όνειρο που έκανα,
μισό να μην τ’αφήσω…
.................................................

Copyright © Δημήτρης Μπονόβας

At the stroke of midnight I was still up
Thoughts of you consume me
A night so cold and rough
Wishing for a change to whats become of us
Not sure what you're hoping for
Is this relationship enough
Where do we go
What can be done
I'm still asking myself if you're the one

11/21/17 Original Poetry (c) Leanor Johansen, All Right Reserved
…………………………………………………….

I am lost I can’t see
what’s lying there inside of me.
In my mind in my dream
is it you or is it me?
I can’t tell you anymore
what is that I’m looking for.

After all my hopes are through –
don’t know if you’re willing to.
I keep wondering again –
is it fake or is it true?
But I can’t tell you anymore
if it’s you I’m looking for…

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

..............................................................

Είμαστε ακόμα εμείς;
..........................................

Είχαν έρθει μεσάνυχτα και ήμουν ακόμα ξύπνια.
Η σκέψη σου με κατέτρωγε.
Μια νύχτα τόσο κρύα και σκληρή,
ευχόμενη για μια αλλαγή σ’αυτό που έχουμε γίνει.
Δεν είμαι σίγουρη για τι ελπίζεις,
αν είναι η σχέση αυτή αρκετή.
Που πάμε, τι μπορεί να γίνει.
Ακόμα αναρωτιέμαι αν είσαι εσύ ο ένας.
…………………………………….............

Είμαι χαμένος, δεν μπορώ να δω
τι κρύβεται μέσα μου.
Στο μυαλό μου, στο όνειρό μου,
είσαι εσύ ή είμαι εγώ;
Δεν μπορώ να σου πω πλέον
τι είναι αυτό που ψάχνω.

Έτσι κι αλλιώς οι ελπίδες μου έχουν τελειώσει –
δεν ξέρω αν θες ακόμα.
Αναρωτιέμαι ξανά
είναι ψέμα ή αλήθεια;
Αλλά δεν μπορώ να σου πω πλέον
αν είσαι εσύ αυτό που ψάχνω…

When I look in the mirror
there’s nothing to see.
Only me pretending
that I have what I need.

When I look in the mirror
there’s only the past,
of a life in ruins
in the prison of lust.

When I look in the mirror
there’s just a stare,
of a broken reflection
of a life unfair…

........................................

Σπασμένο είδωλο
..................................

Όταν κοιτάζω στον καθρέπτη
δεν υπάρχει τίποτα να δω.
Μόνο εγώ που παριστάνω
ότι έχω ότι θέλω.

Όταν κοιτάζω στον καθρέπτη
βλέπω μόνο το παρελθόν,
μιας ζωής σε ερείπια
στη φυλακή του πόθου.

Όταν κοιτάζω στον καθρέπτη
υπάρχει μόνο ένα βλέμμα,
ένα σπασμένο είδωλο
μιας άδικης ζωής…
......................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Μέσα σε λέξεις χάνεσαι
στη σκέψη σου ξεχνιέσαι,
το παρελθόν σου προσκυνάς,
το μέλλον σου αρνιέσαι.

Μικρέ, δειλέ μου εαυτέ
ανέβα παραπάνω.
Γίνε ψυχή, χαρταετός,
ψηλά να μη σε φτάνω.

Κι αν σε τρομάζει τ’αύριο
κι αν τρέμεις τη σκιά σου,
είν’η ζωή που βάρυνε
απότομα μπροστά σου…

Copyright © Δημήτρης Μπονόβας
…………………………………………………………

Σε φόβισαν οι καημοί,
σου στήσανε παγίδες
κι εσύ μικρός και μοναχός
έχασες τις ελπίδες.

Κλείστηκες στο μέσα σου,
κατέβασες κεφάλι.
Τα δάκρυα σου έκρυψες,
να μη σε δούνε άλλοι.

Μα είναι το φως που θα σε βρει,
το μέλλον θα σε πιάσει.
Γίνε ψυχή μου δυνατή
κι ο πόνος θα τρομάξει.

Copyright © Βάγια Μπαλή

Το 4ο μέρος της πρώτης σονάτας για πιάνο του Μπετόβεν, ενορχηστρωμένο απο εμένα σε Sibelius 8.

The 4th part of Beethoven's 1st piano sonata orchestrated by me on Sibelius 8.

https://www.youtube.com/watch?v=jrFCHcmv2d8&feature=youtu.be

Μια εξαιρετική συλλογική προσπάθεια που απαντά στο ερώτημα "Τι είναι ποίηση;"

Με τη συμμετοχή αρκετών αξιόλογων ποιητών, όπως και του υποφαινόμενου.

Στο blog του φίλου και εξαιρετικού ποιητή, Δημητρίου Γκόγκα.

http://dimitriosgogas.blogspot.com.cy/