ΑΝ ΣΕ ΞΑΝΑΔΩ ΑΡΑΚΤΟ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΠΟ  ΤΟΥ  ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ ΜΟΥ                                   

           ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ                                                               

                      ΚΑΙ 2 ΣΟΥΒΛΕΣ

                            ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΚΟΨΩ ΦΕΤΕΣ 

                                          ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΨΗΣΩ ΣΕ ΦΩΤΙΑ 
                                          ΙΝΔΙΑΝΙΚΗ ΝΑ ΣΕ  ΚΑΝΩ  
                                          ΓΑΤΟΚΡΟΚΕΤΕΣ!!   
                                                                                                                                                                          

                                                               ΞΗΓΗΘΗΚΑΜΕ? 

 «Νιαουυυυ, νιααοου» είπε 

«κατάλαβες?» του λέω 

«νιαου», είπε ο νεαρός.  

Σήμερα το πρωί, είδα πάλι μικρές στρογγυλές πατημασιές πάνω στο ολοκαίνουριο γυαλιστερό μου καπό.   

Αααχ!! Αν δω έστω και μια ιδέα γδαρσίματος, θα τον σουβλίσωωωωω!! Μικροί ιδιοψυχαναγκασμοί, που θα με στείλουν κατ’ ευθείαν στον καρδιολόγο για εγκεφαλογράφημα!!  

Τι κακό ειν’  αυτό;  Το αυτοκινητάκι μου δεν είναι πίστα για να κόβουν βόλτες οι παραταϊσμένοι και παραχαϊδεμένοι γάτοι!!  

Λοιπόν, σας παρουσιάζω τον γάτο νο 1 της οικογένειας εν ονόματι Μικρός Τίρις (Ζάζιλ είναι η εναλλακτική λύση, για λόγους που δεν μπορώ να αναπτύξω προς το παρόν). Εγώ λέω πως είναι λίγο μπερδεμένος γάτος, νιαουρίζει λες και τον ρωτήσαμε αν έχει κάτι να πει, κολλάει πάνω μου όταν περνάω από δίπλα του, κινδυνεύει να τον πατήσω και δεν φεύγει!! Κάνει ύποπτη παρέα μ’ έναν άλλον ο οποίος είναι γάτος-νάνος (μιλάμε για πολλή αγάπη, και κανείς δεν έχει μείνει έγκυος), απλώνει σαν βόδι όλη τη μέρα, και του είπα 20 φορές, πως αν τον κυνηγήσει σκύλος, θα βρεθεί πνιγμένος, πριν προλάβει να κουνήσει την ουρά του! Του εξηγώ ότι πρέπει να γυμνάζεται να γίνει πιο ευκίνητος, και  «νιαουυ», λέει πάλι. Αράζει στη μέση του δρόμου κι όταν με βλέπει να πλησιάζω με το αυτοκίνητο δεν το κουνάει από τη θέση του, αν δεν πατήσω με φόρα το γκάζι χωρίς ταχύτητα και φοβηθεί!!

Πού έχω μπλέξει; Κι εκτός από το αυτοκίνητο μου, γουστάρει και τα παπούτσια μου όταν κάνει τις βόλτες του στην κουζίνα! 

Είχαμε και μια  Καλομοίρα, κι έναν άλλον Μικρό Τίρι, οι οποίοι εξαφανίστηκαν μαζί την ίδια νύχτα. Υποθέσαμε ότι πήγαν Eurovision! Το όνομα Μικρός Τίρις  το δώσαμε αλλού, όπως είδατε πιο πάνω, και βάλαμε κι ένα εναλλακτικό σε περίπτωση που ο αυθεντικός Μικρός Τίρις γυρίσει μετά τη Eurovision.  

Σημ: οι γάτοι δεν αποτελούν δική μου ασχολία, και δεν είμαι υπεύθυνη για τις βαφτίσεις και τα ονόματα.   

Ξέρετε πως είναι να σας κρατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό και να έχετε λίγα δευτερόλεπτα κατά τα οποία πρέπει να παλέψετε μ όλες σας τις δυνάμεις για να βγείτε ξανά στην επιφάνια?  

Έτσι ένιωθα εγώ τον τελευταίο καιρό, (μεταφορικά πάντα, δεν αποπειράθηκε κανείς, ακόμα,  να με πνίξει) ενόψει των πολλών υποχρεώσεων που έχουν μαζευτεί, μεταξύ άλλων και της εργασίας που είχα να κάνω για το πανεπιστήμιο και για την οποία δεν είχα κουράγιο να διαβάσω. (χρόνος υπάρχει, το θέμα είναι πώς τον αξιοποιείς). Πάνω που είχα πάρει απόφαση ότι δε θα κάνω τίποτα, γιατί είμαι τελείως απροετοίμαστη, υποσχέθηκα πως θα προσπαθήσω, και το έκανα για καθαρά συναισθηματικούς λόγους, (κάνω κάτι βλακείες ώρες ώρες!!)  και μάλιστα ότι θα έβγαινε και καλό αποτέλεσμα. Άντε τώρα. Δεν μπορώ να μην τηρώ τις υποσχέσεις μου.
Έτσι, κάθισα στην καρέκλα μου, ξενύχτησα, δεν κοιμήθηκα, δεν έφαγα, κι όμως, για πρώτη φορά εδώ και 1 χρόνο που δουλεύω μ’ αυτούς τους ρυθμούς, η φόρμουλα δεν πέτυχε. Αυτή τη φορά, δεν κατάφερα να αποδώσω στο βαθμό που μπορώ/θέλω/πρέπει. Υπέκυψα στην πίεση και βρέθηκα στον πάτο της θάλασσας, χωρίς πυξίδα. Πήρα τελικά μια παράταση, η οποία μου δημιουργεί γραφειοκρατικούς μπελάδες κι επιπρόσθετα τρεχάματα, αλλά, δεν γινόταν αλλιώς.  

Η αγαπημένη φωνή λέει πως δεν μπορώ να τα κάνω όλα καλά ταυτόχρονα. Κι όμως, θα έπρεπε να μπορούσα. Να σταματήσω να το σκέφτομαι και να νιώθω τόσο άσχημα, λέει, γιατί είμαι από μικρή σε κούρσα με τον εαυτό μου, κι όλο ανταγωνίζομαι το χρόνο, με στόχο την επιτυχία, σαν κατσαρίδα που την έχουν βάλει  σε κουτί και την κατευθύνουνε σε μια πορεία. Της δείχνουνε που να πάει, κι αυτή ανταποκρίνεται επειδή δεν έχει επιλογή. Ο κόσμος της είναι το κουτί. Και να δεχτώ, λέει, ότι κάποια στιγμή, κάτι δεν θα πάει καλά, κάτι θα γκρεμιστεί, κάτι θα πάει στραβά, γιατί δεν γίνεται να είμαστε καλοί σε όλα, όλη την ώρα. 

Κι έφτασε για μένα αυτή η στιγμή;   

Ξέρω πολύ καλά ότι, για να βγω στην επιφάνεια και να αναπνεύσω λίγο οξυγόνο πρέπει μόνη να παλέψω. Και δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας. Μπορώ να χρησιμοποιήσω μια φράση από τον σοφό, έμπειρο και επικοινωνιακό DITHEN? Μια ζωή ψάχνουμε τη γνώση για να σωθούμε από την πτώση, είπε σ’ ένα σχόλιο. Εγώ όμως, αγαπητέ καθόλου-δήθεν όσο πιο πολλά μαθαίνω, τόσο πιο πολύ βυθίζομαι… 

Και κάθε φορά που χάνω τον ελέγχω και πιάνω τον εαυτό μου να ναυαγεί και να βυθίζεται, παρακαλώ πάντα να είμαι κάποιος άλλος. Οποιοσδήποτε άλλος που δεν έχει καμιά σχέση με μένα ούτε με το τις δυνατότητες και πιθανότητες μου. Πχ βοσκοπούλα, να κόβω βόλτες στους αγρούς με τα προβατάκια μου, να φτιάχνω τυρί και να μην χαμπαριάζω από τις διάφορες κατηγορίες που έχουν τα συστήματα πληροφοριών και δεδομένων και τα κοινωνικά συστήματα και τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να τα συνδυάσουμε για το καλό της οικονομικής ανάπτυξης και της βιοποικιλότητας. 

ή 

Ξανθιά με βαμμένα νύχια. Είναι αλήθεια ότι οι ξανθές περνάνε πιο ωραία? Χωρίς να ασχολούνται με την εφαρμογή συστημάτων Customer Relationship Management σε οργανισμούς του δημόσιου τομέα με στόχο την προσαρμογή της κρατικής μηχανής στο ραγδαία εναλλασσόμενο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον (τοπικό και διεθνές) και στην εφαρμογή πρωτοβουλιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. 

Βλέπω τον ξανθό μου εαυτό σε gros plan: κάθεται μ’ ένα περιοδικό τύπου COSMO και διαβάζει για το πώς να κατακτήσει τον άντρα των ονείρων του περιμένοντας το μαλλί να μακρύνει, και φυσικά δεν ασχολείται με οτιδήποτε χρήσιμο, ούτε καν τα ποστς των premium που αντικαθιστούν τα δελτία ειδήσεων!!   

Όσες μέρες βρισκόμουν κάτω απ' το νερό, έφαγα ελάχιστο φαγητό (σε αντίθεση με μπισκότα και κέικ), έχασα 1 μάθημα χορού, 1 μέρα από την δουλειά, δεν απαντούσα τα τηλέφωνα, ανέβαλα όλες τις υποχρεώσεις που είχα σε σχέση με το σπίτι, με το αυτοκίνητο, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τις τράπεζες, το λαπτοπ μου, ακόμα και την αισθητικό μου, όλα για την Τετάρτη. Πόσα χωράνε μέσα σε μια μέρα; Κανονικά η σημερινή Τετάρτη θα πρέπει να διαμαρτυρηθεί για τις διακρίσεις που κάνω εις βάρος της. Είπα και σε μερικά φιλαράκια και κουμπαράκια ότι θα τους δω μια άλλη φορά και πάει λέγοντας.  

Είχα κλειστό το MSN, για facebook ούτε λόγος, και ούτε μπορούσα να συμμετέχω ενεργά στην blogοσφαίρα. Έβαλα τον Fuego (το neopet μου) σε ξενοδοχείο, γιατί δεν έχω χρόνο να παίζω μαζί του ούτε να τον ταΐζω. Έπαιξα μόνο 2 φορές gold miner με το μικρό μου αδερφό, ο οποίος με είχε πρήξει να παίξουμε, αλλά μόλις είδε πόσο ίδρωναν τα χέρια μου, με παράτησε ήσυχη. Γενική αποχή με αλλά λόγια… 

Neerie: Φοβερό ποστ (as usual).  ωραίο θέμα η επικοινωνία, και ξαναμμένη η συζήτηση, παρόλο που ασχοληθήκατε μόνο με τη δυτική άποψη, και δη, την αγγλοσαξονική (η τάση του Men are from Mars, Women are from Venus). Επιμένω, πως πρέπει να κοιτάξουμε το θέμα κι από τη μουσουλμανική / ανατολίτικη πλευρά. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να είμαι μέρος της πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης που αναπτύχθηκε.  

Sike: U RULE! Where would we be without you?

Gus: υποκλίνομαι!! 

Mov: πάτησες ευαίσθητες χορδές και θα είχα πολλά να σου πω επί του Δευτεριάτικου θέματος σου, ελπίζω να έχουμε την ευκαιρία να τα αναλύσουμε. 

Ιδιαίτερη μνεία πάει στην ειδική γυναικεία επιτροπή για την εξέταση της ερωτοψυχικής λειτουργίας του ανθρώπου, με ειδίκευση στα διάφορα αντρικά δείγματα που κυκλοφορούν.  Με άλλα λόγια η ομάδα του sex-and-MH (kazanaki, mpara, sike, neerie, mov και άλλες). 

Λοιπόν, σαν επίλογος, σας ευχαριστώ όλους που μου κάνετε λίγο χώρο στη μέρα σας. Και σας παρακαλώ να μου συγχωρείτε τις απουσίες, τις πραγματικές και τις εικονικές. Κι αν κάθομαι απέναντι σας και δεν μπορώ να σας μιλήσω, να είστε σίγουροι πως σας σκέφτομαι…  

Στ΄ αλήθεια τώρα, χωρίς πλάκα: εκπαιδεύονται οι κατσαρίδες για κούρσες; 

Ποιο τεύχος του COSMO λέει για την κατάκτηση που ανέφερα ποιο πάνω? Μέχρι να βάψω το μαλλί, να βρω το περιοδικό, και μέχρι να έρθει ο άντρας που θα υποστεί την κατάκτηση και να τον ενημερώσω σχετικά (όλα κι όλα, εγώ θέλω να ξεκαθαρίζω τις προθέσεις μου), πάω να ενημερωθώ για τις εξελίξεις του take-over που πρότεινε η Microsoft στη Yahoo!... 

Αυτό που πραγματικά χρειάζομαι τώρα, είναι 2 cosmopolitan martini και 2 shots tequila gold με πορτοκάλι. Η καντίνα σερβίρει τέτοια θεραπευτικά παρασκευάσματα τις Τετάρτες; 

Λοιπόν, αυτή την ιστορία θα την πω εγώ, χωρίς αφηγητή, γιατί άμα δεν την πω θα πάθω τίποτα!! Επίσης, αποφεύγω την επικαιρότητα, μ αυτήν ασχολούνται οι premium. Πάμε λοιπόν: 

Ε: Εγώ
Σ: (χάι σε όλους σας)!  Η αιώνια παρουσία
Α: το πρόσωπο της ιστορίας μας 

Η χθεσινή Τετάρτη ξεκίνησε πολύ χάλια, όπως και οι προηγούμενες μέρες αυτής της βδομάδας χωρίς πολλές προοπτικές για βελτίωση, για διάφορους λόγους που δεν χωράνε σ’ αυτό το ποστ. Έπρεπε να κάνω κάτι να σπάσει αυτό το μοτίβο, γιατί δεν μπορώ να περνάω έτσι τις μέρες μου. Τη συγκεκριμένη απουσία δεν μπορώ να την καλύψω με τις δικές μου δυνάμεις. Οπότε, αποφασίζω το πρωί να πάω στο κομμωτήριο μετά τη δουλειά, μπας κι αλλάξει λίγο η ρουτίνα. 

Σ: (ο από μηχανής θεός εμφανίστηκε στις 3 παρά κάτι, και επέστρεψε η λιακάδα στο μαγεμένο δάσος) 

Απόγευμα: 1.5 ώρα στα χέρια του Ηλία ήταν ότι χρειαζόμουν! Μου κάλυψε το ένα μάτι στο τέλος, αλλά δεν πειράζει, μου είπε όταν τόλμησα να διαμαρτυρηθώ, γι’ αυτό έχουμε 2!! (για να φτιάχνουν οι κομμωτές φράντζες;) Γύρισα στο σπίτι στις 7.30. μόλις μπαίνω, ακούω το μικρό μου αδερφό (ετών 16) να μου λέει:
«Μ@%@#@, πώς είσαι έτσι; Σε κάνανε σαν χαζοχαρούμενο, gay emo!! Σε κλέψανε, πήγαινε πίσω!!» Αστον να λέει, ο Ηλίας έκανε εξαιρετική δουλειά.  

Στη συνέχεια, κάθισα στο λάπτοπ μου να κάνω μια επισκόπηση, μιας και όλη μέρα δεν είχα χρόνο να διαβάσω ποστς. Και βλέπω ολ’ αυτά που έγραψαν χθες mprizas και neerie, και παθαίνω!! Έλεος ρε παιδιά, τι γίνεται σ’ αυτή τη γη; Κανείς δε με λυπάται; Ένας άντρας νορμάλ δεν υπάρχει;  
Και καθώς εκφράζω την οργή και αγανάκτηση μου δια της οδού των σχολίων, χτυπάει το κινητό. Όνομα και φωνή από το υπερπέραν… (από το υπερπαρελθόν εννοεί) 

Α: Γεια σου, τι κάνεις;
Ε: Καλά, εσύ; (;;;;;;;;;;;;;;;;;;;εεεεεεε;;;;;)
Α: Μια χαρά, έχεις δουλειά;
Ε: Όχι ιδιαίτερη. Πως και με θυμήθηκες; (μετά από 6 μήνες σιγής ιχθύος;)
Α: Δε σε ξέχασα! Έρχεσαι από δω να πιούμε ένα ποτό και να τα πούμε λιγάκι;
Σ: (;;;;;;;;;;;εεεεεε;;;;;;;;;;;;;;; τι να πούμε δηλαδής;;;;; εδώ χρειάζεται μια γρήγορη παρέμβαση. Πες όχι, έχουμε διάβασμα)
Ε: οκ, γιατί όχι;
Σ: (αχ! και τι δεν κάνει αυτό το παιδί μια ζωή  για να αποφύγει το διάβασμα!! Η βασίλισσα της αναβλητικότητας από 6 χρονών. Πως τα κατάφερε κι έφτασε μέχρι εδώ είναι επιστημονικά αξιοπερίεργο!!) 

FLASHBACK ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ

Καλοκαιρινή βραδιά, σ’ ένα  beach bar σ’ ένα λάτιν πάρτυ. Κορίτσι εντοπίζει ψηλό ωραίο αγόρι στο πλήθος, το αγόρι προσέχει το κορίτσι και πλησιάζει, και η συνέχεια μέσα  στο νερό. Η ιστορία ξεκινά με το συνηθισμένο τρόπο, που αρχίζουν όλες οι δυνατές ερωτικές ιστορίες.  Το αγόρι είναι ένα καθ’ όλα νορμάλ άτομο (ή έτσι θέλαμε να νομίζουμε), κατασταλαγμένο, με σοβαρές προθέσεις. Το κορίτσι δε, αναπτύσσει ελπίδες για, κατά τα φαινόμενα, μια φυσιολογική σχέση (κατά τα συμβατικά κριτήρια).
Μετά από 5 εβδομάδες κανονικής ροής επικοινωνίας κι επαφής, κι ενώ όλα βαίνουν καλώς, ένα βράδυ, ανακοινώνει το αγόρι στο κορίτσι ότι δεν μπορεί να συνεχίσει μαζί της για τους πιο κάτω λόγους:

1. Το αγόρι είναι έτοιμο για σοβαρό δεσμό και σ' ένα χρόνο θέλει να παντρευτεί, ενώ το κορίτσι ακόμα ψάχνεται με καριέρες, πτυχία, χορούς και άλλα συναφή.
2. Το αγόρι θεωρεί ότι δεν ταιριάζουν σαν χαρακτήρες και δεν έχουν τις ίδιες προτεραιότητες στη ζωή και είναι ΣΙΓΟΥΡΟΣ ότι δε θα βγει πουθενά αυτή η σχέση
3. Επειδή όσο περνάει ο καιρός δένεται μαζί της γιατί είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος, προσγειωμένος με καλή ανατροφή, και αρχές, ωραία γυναίκα και δεν θέλει να την κοροϊδεύει,  καλύτερα να τελειώνουμε από τώρα που είναι αρχή.

Long story short: Η ετυμηγορία του δικαστηρίου βγήκε χωρίς να έχει την ευκαιρία η υπεράσπιση να παρουσιάσει τη δική της άποψη. Ως εκ τούτου, μετά την απόφαση, η κατηγορουμένη αποχώρησε και τα δάκρυα τα απορρόφησαν τα σεντόνια. Τα ίχνη του εγκλήματος σβήστηκαν μετά από ένα λογικό χρονικό διάστημα. 

ΕΝΤ ΟΦ  ΦΛΑΣΜΠΑΚ 

Ε: Τι φοράνε σε τέτοιες περιπτώσεις;
Σ: (ζουρλομανδύα)
Ε: Δεν έχω
Σ: (Με το ρυθμό που πας, θα αποκτήσεις)
Ε: Να βάλω αθλητικά λες;
Σ: (όχιιιιιιιιι)
Ε: Καλά. Θα βάλω παντελόνι και ζακέτα. Μακιγιάζ;
Σ: (όχι. Μόνο κάνε κάτι μ αυτή τη φράντζα για να μην οδηγούμε μ’ ένα μάτι)
Ε: Έτοιμη. Φύγαμε.  

Επιστροφή στη σκηνή του εγκλήματος. Κτυπάω το κουδούνι. Ανοίγει. Είναι βασικά ο ίδιος. Περάστε. Καθίστε. Τι θα πιείτε; Ορίστε το ποτό σας. Πώς είστε; Τι κάνετε όλο αυτό τον καιρό; Πως πάει η δουλειά; Το σπίτι; Η οικογένεια; Τα παιδάκια μεγαλώνουν. Πήραμε αμφότεροι αυτοκίνητα (το δικό μας είναι έτη φωτός καλύτερο). Πώς περνάμε; Δεν πολυβγαίνουμε. Το διαμέρισμα; Σχεδόν έτοιμο. Άντε καλορίζικο. Μερσί. Και μια μακριά συζήτηση περί σχέσεων, συμβιβασμών, αγάπης, και για το ότι οι σύγχρονες γυναίκες δεν ασχολούνται με το σπίτι και την οικογένεια τους, και τρέχουν στους χορούς και στα γυμναστήρια. (και τι πρέπει να γίνει δηλαδή; Τεσπα) Κι έτσι περνάει η πρώτη ώρα και μισή. Περνάμε τώρα στο ενδιαφέρον μέρος της συζήτησης. 

Αλλάζει καναπέ, κι έρχεται και κάθεται δίπλα μου.         

Α: Ομόρφυνες.
Ε: :) μπα. Μάλλον επειδή έχεις καιρό να με δεις. (μις  μετριοφροσύνη!!) και μια και το φέρε η κουβέντα (δεν το ‘φερε η κουβέντα, εσύ το ‘φερες)  θέλω να σε ρωτήσω κάτι. (άντε να δούμε τι θα δούμε). Γιατί με αναζήτησες μετά από τόσο καιρό, και με παίρνεις τηλέφωνο από το πουθενά;
Α: Δεν είσαι από τις γυναίκες που ξέχνιουνται εύκολα.
Σ: (αυτό το ξέρουμε, και αν μας ρωτούσες, θα μπορούσαμε να σου το πούμε κι από προηγούμενα περιστατικά)
Α: Είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος με ωραία προσωπικότητα με τον οποίο μπορεί κανείς να βγει, να πει μια κουβέντα. 
Σ: (πάλι έχω deja vous? Πρόσφατα ποιος είπε αυτές τις κουβέντες; Ααααα ο Θ. είπαμε τόσες φορές ν’ αρχίσουμε να κρατάμε σημειώσεις, θα χάσουμε τον λογαριασμό σε λίγο)
Α: Εξάλλου, κράτησα και τηλέφωνο σου, κάτι που δεν κάνω ποτέ.
Σ: (η μειονότητα του Θιβέτ στη Ντόχα σας ευχαριστεί για τη μεγαλοψυχία σας!!)
Ε: Καλά ολ’ αυτά, μα στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να κάνουμε παρέα σε φιλικό επίπεδο, ιδιαίτερα μετά από ό,τι έγινε μεταξύ μας. Αποφάσισες μόνος σου ότι δεν ταιριάζουμε, μου το ανακοίνωσες και τελείωσε. Εγώ δεν είχα καν την ευκαιρία να σου δείξω ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν τελείως διαφορετική κατάληξη. Άρα δεν καταλαβαίνω γιατί ήθελες να με δεις.
Α: Μου άρεσες πολύ, ήθελα να είμαστε μαζί, αλλά βρισκόμασταν σε διαφορετικές φάσεις, κι εγώ είμαι σίγουρος πως δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολύ αν θέλαμε διαφορετικά πράγματα στη ζωή.
Σ: (από τη μια βλακεία στην επόμενη. Λες και σχέση σημαίνει να είναι μαζί 2 άτομα όλο το 24ωρο)
Ε: Είσαι λίγο απόλυτος στην προσέγγιση σου (λιιιιιιιιγοοοοοο;;;;) και δεν συμφωνώ. 2 άνθρωποι που αγαπιούνται δεν είναι ανάγκη να έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα για να είναι μαζί. Ολ’ αυτά είναι σχετικά.
Α: Το μάστερ πώς πάει;
Σ: (να το το επίμαχο θέμα)
Ε: Μια χαρά, 2 μαθήματα μείνανε και πάει τελείωσε.
Α: Δηλαδή μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχεις τελειώσει;
Ε: μάλλον, ναι.
Α: άρα, τώρα που θα τελειώσεις και με τα τρεχάματα του σπιτιού, θα έχεις περισσότερο χρόνο για να είσαι μαζί μου.
Σ:(???????????????????????????;;;;;;;;;;;;;;;??????????? ααααα τώρα κατάλαβα!! Προηγουμένως δεν χωρούσαμε στο καλούπι σας ενώ είμαστε μια καθ’ όλα καλή περίπτωση για σας, ενώ τα Χριστούγεννα θα μπορέσουμε να χωρέσουμε;)
Ε: Με πιάνεις λίγο εξ’ απροόπτου. Δεν το περίμενα. Με πλήγωσε ο τρόπος που με αντιμετώπισες, έκανα καιρό να συνέλθω, τώρα δεν μπορώ να κάνω επαναστροφή και να βρεθώ στον ίδιο δρόμο. Κρίμα. Θα ήθελα πολύ να ήταν τα πράγματα διαφορετικά μεταξύ μας, αλλά τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα.
Σ: (μίστερ, απαγορεύονται οι επαναστροφές, τα λεγόμενα  u-turns. Άσε που δεν τρώμε και μπαγιάτικα ψωμιά. ΠΟΥ ΝΑΙ ΠΑΛΙ Η ΕΞΟΔΟΣ; Ευτυχώς που φροντίζω πάντα να είμαστε κοντά) 

Ε: Καληνύχτα. Και σου εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις.  

ΕΛΕΟΣ!! ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΕ ΛΥΠΗΘΕΙ!! Δεν αντέχω άλλο αυτή την παράνοια!! Αν υπάρχει θεός, περνάει τις ελεύθερες του ώρες να μου κάνει φάρσες και να γελάει μαζί μου. Περνάω και κρίσιμη περίοδο αυτό τον καιρό, δε θέλει και πολύ να γυαλίσει το μάτι του ανθρώπου!! Είμαι και σε ευαίσθητη ηλικία.  

Την ώρα που χτύπησε το ξυπνητήρι το πρωί, έβλεπα όνειρο πως έκανα ντους…

Σκηνικό
Το μονόπρακτο που ακολουθεί εξελίσσεται ένα βράδυ Παρασκευής, στο VIP ενός από τα πιο in clubs της πρωτεύουσας, με ωραία διακόσμηση και αρκετά καλό μουσικό πρόγραμμα.

Κύριοι ρόλοι
Α: Αφηγητής
Κ: Μελαχρινή, με συνήθως ανεβασμένη διάθεση και ανεπτυγμένες χορευτικές ικανότητες
Σ: Η σκέψη της Κ, παρεμβαίνει ακάλεστη όπου θέλει και παρουσιάζεται πάντα σε παρένθεση και Italics
Ν: Φίλη της Κ, η οργανωτής της όλης εξόδου
Μ: θαμώνας του club, διάσημος πρωην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής άγνωστης ομάδας
Π: Θαμώνας του club, γνωστός της Ν 

Κομπάρσοι
Ψ: Θαμώνας του club στο τραπέζι του Μ  

Α: Ανταποκρινόμενες στην πρόσκληση του ιδιοκτήτη του club, οι 2 κοπέλες, Ν και Κ μπαίνουν στο VIP. Στέκονται στην είσοδο, κάνοντας μια παύση, το λεγόμενο frame, για έλεγχο του χώρου και να βρουν μια κατεύθυνση. Εντοπίζουν το τραπέζι του ιδιοκτήτη και σπεύδουν να τον χαιρετίσουν, ακολουθώντας το πρωτόκολλο της νυχτερινής ζωής.  Γύρω από το εν λόγω τραπέζι στέκονται σούζα 8 άντρες, σαν να το προσέχουνε μη βγάλει ρόδες και φύγει. Φοράνε σακάκια, πίνουν ουίσκι (η χώρα του Jack Daniels;  όπως λέει μια αγαπημένη φωνή) και οι 4 κρατάνε πούρο. Λόγω του ότι οι κοπέλες ξέρουν μόνο τον ιδιοκτήτη, δεν μιλάνε με κανένα άλλον, στο κάτω κάτω ήρθαν να διασκεδάσουν όχι να παραγοντοποιηθούν. Στέκονται παράμερα, χωρίς να μπαίνουν στο χώρο του τραπεζιού. Η ώρα περνάει, ως συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, χωρίς πολλές κουβέντες, με χορό, χαβαλέ και γέλια, ματιές από δεξιά κι αριστερά και ελεγχόμενες δόσεις αλκοόλ. Η Κ δεν δίνει καθόλου σημασία στο τι γίνεται γύρω της, είναι χαμένη στις σκέψεις και στα δικά της συναισθήματα που δεν έχουν καμιά σχέση με το περιβάλλον τριγύρω. Χορεύει όπως κάνει συνήθως, ακολουθώντας το ρυθμό και βάζοντας αρκετή ενέργεια στις κινήσεις της. Διασκεδάζει μια χαρά, χαμένη στα ταξίδια των δικών της σκέψεων. Σε μια στροφή προς τα δεξιά σε 8 χρόνους, βλέπει ένα χέρι καλυμμένο με άσπρο ύφασμα να απλώνεται προς το μέρος της. Το βλέμμα της συνεχίζει τη γραμμή του χεριού, για να δει πού καταλήγει. Συνειδητοποιεί πως δεν έχει να διανύσει ιδιαίτερα μεγάλη απόσταση, το χέρι έρχεται από πολύ κοντά, φαίνεται ότι ο κάτοχος του βρισκόταν δίπλα της αρκετή ώρα.  (καλέ, που ήταν αυτός τόση ώρα; Πως και δεν το έχω προσέξει; Ααααααα τώρα κατάλαβα!! Το ύψους τών ματιών περνάει πάνω από το κεφάλι του, γι’ αυτό και δεν τον είδα. Σόρρυ μίστερ, δε σας προσέξαμε, δε μας έπεσε και τίποτα, οπότε δε χρειάστηκε να γυρίσουμε το βλέμμα στο πάτωμα). Το χέρι που απλώθηκε παίρνει το δικό της και την σπρώχνει να κάνει στροφή προς τα αριστερά. (τα νεύρα μουυυυ!!!! κύριος, δεν γουστάρουμε καθόλου να μας χαλάνε τις χορευτικές κινήσεις με παρεμβάσεις, ειδικά στροφή με οχταράκι σε 8 χρόνους).
Κ: Μα ήδη ξεκίνησα να πηγαίνω από την άλλη!!
Μ: Δεν έχει σημασία. Η γυναίκα πρέπει να κάνει αυτό που της λέει ο άντρας.
Κ: ……
Σ: (εεεεε;;;; άκουσα καλά, ή πειράκτηκαν τ’ αυτιά μου από την αφηρημάδα;)
Α: Η Κ νόμισε πως της έκανε πλάκα, και χαιρετάει στρατιωτικά, κάνει μια στροφή (scraf) σε 1 χρόνο, και φεύγει.
Α: Στο μεταξύ, ο Π, έχει εντυπωσιαστεί με την Κ και προσπαθεί, μέσω της Ν, να την πλησιάσει. Μετά από τις βασικές χαιροπολυτούρες ξεκινάει ο γνωστός πλέον διάλογος.
Π: Είσαι πολύ όμορφη.
Κ: Σ' ευχαριστώ.
Σ: (και χορεύεις τέλεια).
Π: Και χορεύεις τέλεια.
Κ: Ευχαριστώ.
Σ: (Είσαι ενας άγγελος).
Π: Είσαι ενας άγγελος.
Σ: (Δεν έχω ξανασυναντήσει κοπέλα σαν κι εσένα).
Π: Δεν έχω ξανασυναντήσει κοπέλα σαν κι εσένα.
Σ: (Είσαι κούκλα).
Π: Είσαι κούκλα.
Σ: (Χεχε!! Ευχαριστώ, ευχαριστώ, μη χειροκροτείτε για τις μαντικές μου ικανότητες, αυτή η κασέτα παίζει πολύ συχνά. Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως).
Κ: Σ’ ευχαριστώ.
Α: Αυτή η σκηνή πάντα προκαλεί μια αμηχανία στην συγκεκριμένη κοπελιά που δε γουστάρει γενικώς ν' ακούει τέτοια. Προσπαθεί να απομακρυνθεί και πάει λίγο πιο πίσω, προσέχοντας ταυτόχρονα να είναι μακριά και από τον Μ. Ο Ψ που στεκότανε δίπλα από τον Μ, σούζα όπως έχει προαναφερθεί, τις έριχνε καρφωτές ματιές, αλλά  δεν έκανε καμιά κίνηση προς το μέρος της (Πάλι καλά δε λες;).
Α: Περνάει λίγη ώρα, και από το πουθενά, πλακώνει μια ντουζίνα γκομενίτσες, ντυμένες, χτενισμένες, βαμμένες, καπνισμένες, όλες φιγουρίνια από περιοδικό, φτου φτου να μην ματιαστούν!! Και παίρνουνε όλες θέσεις στα ενδιάμεσα της σούζα παρέας του τραπεζιού. Ο χώρος που έχουνε οι Κ και η Ν στη διάθεση τους μειώνεται αισθητά, και περιορίζονται και οι κινήσεις ελιγμού που μπορεί να κάνει η Κ. Γύρω από το Μ μαζεύονται 3 κορίτσια από το τσούρμο (καλύτερα, θα ασχοληθεί μαζί τους και θα μας αφήσει ήσυχους). Ο Μ όμως, ξεφεύγει του κλοιού που τον περιτριγυρίζει, κι απλώνει το χέρι να αγκαλιάσει τη Κ από τη μέση.  (εεεεεε ααααα οοοοο σιγαααα) Αυτή τη φορά η Κ κάνει στροφή προς τ’ αριστερά μόνο και μόνο για να ξετυλιχτεί από το ανεπιθύμητο αγκάλιασμα.
Μ: Πως σε λένε;
Κ: Κ. Εσένα; (Παντελή Κατελάρη, και δεν μ ενδιαφέρει πως τον λένε, ο Ψ κοιτάει από δω, γύρνα το κεφάλι προς τα πάνω, καλέ!)
Μ: Μ. Πόσο χρονών είσαι;
Κ: 28
Μ: ταιριάζουμε!!
Κ: χαχαχαχαχα. Το κατάλαβες αυτό μόνο από την ηλικία; (ΝΑΙ ΝΑΙ ΦΑΔΙΝ!! ΑΝΕΒΑ ΣΤΟ ΣΚΑΜΠΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑΙΡΙΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΥΨΟΣ. Βρε βλάκα, μη γελάς, το άτομο μιλάει σοβαρά)
Α: Όταν η Κ κατάλαβε ότι δεν ήταν αστείο, χρησιμοποιεί τη φιγούρα της επαναστροφής (vuelta, αλλιώς U-turn) σε 2 χρόνους, και φεύγει με τρόπο, για να πάει να σταθεί πίσω από τους άλλους, μακριά από το χέρι του Μ. Πέφτει όμως, κυριολεκτικά, πάνω στον Π, ο οποίος πιάνει και αρκετό χώρο λόγω διάπλασης.
Κ: συγγνώμη, δεν το ήθελα, δεν υπάρχει πολύς χώρος.
Π: Μην ανησυχείς κούκλα μου εγώ θα σε προστατέψω!!
Σ: (ο ντιρλαντα ντιρλανταντα σωθήκαμε!)
Α: Ο Μ μετακινείται συνέχεια προς το μέρος της Κ, προκαλώντας αναταραχή στο σούζα τραπέζι. Η Ν αρπάζει την Κ από το χέρι και της λέει στ’ αυτί:
Ν: Ξέρεις ποιος ειν’ αυτός που όλο σε κυνηγά, κι εσύ όλο φεύγεις;
Κ: Που να ξέρω;
Ν: Είναι ο (τάδε Μ) διάσημος πρώην ποδοσφαιριστής, νυν προπονητής με λαμπρή σταδιοδρομία!
Κ: χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!! και που στο καλό θέλεις να ξέρω εγώ ποδοσφαιριστές, και δη, σελέμπριτις;
Σ: (ιδιαίτερα αυτούς με τις αποτυχημένες καριέρες. Δηλαδή, πάει, χάσαμε τον Ψ;).
Α: Ο Μ στο μεταξύ, πλησιάζει και πιάνει κουβέντα με τη Ν, κάνοντας παράπονα ότι η Κ δεν τον θέλει (Έχω deja vous? όπου πάμε θα παίζεται αυτή η σκηνή;). Σε λίγο, πάλι απλώνει το χέρι και το βάζει γύρω από τη μέση της Κ, (ε, αφού στους ώμους θα δυσκολευτεί να φτάσει) η οποία εκδηλώνει φανερά πια, αμηχανία και εκνευρισμό γι’ αυτή την κίνηση.
Σ: (Συγγνώμη, ελευθερώστε με παρακαλώ, δεν μπορώ να σας εξυπηρετήσω απόψε, δεν έφερα μαζί μου το κκοτshιάνι μου (τίτλος ιδιοκτησίας κυπριστί). Ελάτε πάλι την άλλη βδομάδα. Πάει ο Ψ τον χάσαμε!).
Α: Μ’ ένα open break του cha-cha  η κοπέλα προσπαθεί να ξεφύγει από τις καθαρά κτητικές κινήσεις του Μ και να γυρίσει στην παρέα της.
Μ: Μα γιατί συνέχεια φεύγεις;
Σ: (δώστου μια ευκαιρία, μπορεί να το βρει).
Μ: Είσαι παντρεμένη;
Κ: Όχι.
Σ: (τόσες φορές σου είπα, μάθε να λες και κανένα ψέμα, καλύτερα στην κόλαση!!)
Κ: Μ αρέσει να κινούμαι ελεύθερα.
Μ:  Θέλεις να σε κάνω φιλενάδα μου;
Κ: … …
Σ: (ΕΕΕ? ΤΙΙΙ? ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ. ΛΕΥΤΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ!! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;)
Α: Η Κ μένει άφωνη, πρώτη φορά άκουγε μια τέτοια πρόταση μετά από 3 ερωτήσεις, και όπως αναμένεται, δεν ξέρει τι να πει. Αλλά ως ευγενικό παιδί με καλή ανατροφή, δεν τον στέλνει από κει που ‘ρθε, και του λέει με πάσα σοβαρότητα:
Κ: Δε νομίζεις ότι βιάζεσαι λίγο;
Μ: Δε θέλεις δηλαδή;
Σ: (Επιμένει!! Λοιπόν, bachata  basic προς τα πίσω  και φύγαμε,  αλλά πρόσεχε μη δώσεις πάλι πάνω στον Π)
Μ: Είσαι του σιγά σιγά ε; Κι εγώ!!
Σ: (Ε; ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ!)
Κ: Α ναι;
Σ: (Εδώ είσαι ακόμα;)
Α: Μη μπορώντας να συνέλθει από το μικρό σοκ που της προκάλεσε η πρόταση του σελέμπριτι φούτμπολ πλέιερ, η Κ ψάχνει τη Ν. Η μουσική άλλαξε απότομα, ως συνηθίζεται, σε τέτοιους χώρους. Τώρα, σε ρυθμούς του ζεμπέκικου, με δυο μεγάλα βήματα, η Κ καταφέρνει να βρεθεί από την άλλη πλευρά, και παίρνει τη Ν και ετοιμάζονται για έξοδο.
Μ: Πότε να σε πάρω τηλέφωνο;
Σ: (Ποτέ θα ήταν το καλύτερο).
Μ: Να σου δώσω το δικό μου; Άφησε μου κι εσύ κανένα μήνυμα αν θέλεις, εμένα πάντως μου άρεσες και θέλω να σε ξαναδώ.
Σ: (και τι είσαι κύριε; Ψυγείο, να σου αφήσουμε μήνυμα με μαγνητάκι;)
Κ: Καλά θα δούμε, έχω και πολλές δουλειές αυτό τον καιρό.
Σ: (Η ευγένεια θα σε καταστρέψει εσένα!! ναι ναι, είμαστε busy μέχρι την κηδεία μας, αλλά αν διαθέτετε φορτηγάκι ομάδας και μια βασική εντεκάδα, έστω και 2ης κατηγορίας ελάτε το Πάσχα να μετακομίσουμε. Καθαρά αντρικές δουλειές. Τι λέτε;)