Και τι θες άραγε να μου πεις, και μ΄ενοχλείς μέσα στην νύχτα, που τάχα δεν κατέχω;
Πως είναι οι άνθρωποι μικροί (που τους πατούν τα πόδια τους τα ίδια) και τα βουνά μεγάλα;
Πως κι δυό τους τον ουρανό τον σκίζουνε μα να τον αγγίξουν ποτέ τους δεν κατάφεραν;
Πως κι οι γλάροι σαν πουλιά να περπατήσουν δεν μπορούνε μα ούτε και να πετάξουνε ποτέ τους προσπαθήσαν;
Υ.Γ. Η αντίδραση σημαντικότερη της δράσης.
Υ.Γ.2 Το νου σας στα δελφίνια.
Φώτο: Κορυφή Αστράκας, Γκαμήλα. Βουνό που χωρίζει την Κόνιτσα και τα γύρω χωριά απ΄τα Ιωάννινα και τον κόσμο.
12 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΑλαμπουρνέζικα αλαμπουρνέζικα Διαπιστώσεις Αλαμπουρνεζικα προσωπικα Διαφήμιση Ερωτήσεις Ερωτήσεις.. Ιστορίες Διασκευασμένο Κλεμένο Ιστορίες.. Λίγες λέξεις με εικόνες.. Περι blog ανάγνωσμα Περί κανιβαλισμού προσωπικά Προσωπικά..πολύ προσωπικά.. Σχόλιο σε άλλο Blog