Δύναμη το δάκρυ...
Ευλογία η θύμηση...
Λάθος η αγάπη?
Ποτέ...
Το χαμόγελο της ψυχής του
το φως στις σκιές...
Θύμα?
Μόνο όποιος δεν έχει αγαπήσει μπορεί να δίνει τέτοιους
χαρακτηρισμούς.

όχι δεν είναι λάθος η αγάπη..
μόνο που μπορεί να αγαπήσουμε το λάθος άτομο καμιά φορά..
αλλά και πάλι..ποιος είπε πως η αγάπη είναι συμβόλαιο με όρους;

Ο "λάθος" άνθρωπος...
Όχι για σένα γλυκιά μου...
Λάθος τεράστιο για τον εαυτό του...
Εσύ αγάπησες, μπορείς ν'αγαπάς με την ζεστασιά της ψυχής σου...
Αυτός που δεν μπορεί να διαπεράσει τον πάγο της δικής του ψυχής,
αυτός που δεν μπορεί να νιώσει αγάπη για την ψυχή του...ναι, ίσως
είναι λάθος...

" Η αγάπη δεν είναι δάνειο,είναι δώρο "

Η αγάπη χαρίζεται,δώρο ψυχής,ανάσα ζωής...
Δεν είναι επιταγή με η χωρίς αντίκρυσμα
ούτε ψίχουλα πεταμένα να χορτάσουν ανασφάλειες
Η αγάπη όλο το "είναι" της δίνει
δεν ζητιανεύει την παρουσία
Ζει κι ανασαίνει,υπάρχει
δεν εκλιπαρεί την ανταπόδωση
Κυλάει σε καμπύλες τρυφερότητας
αγγίζει,φτερουγίζει,χρωματίζει
Δεν απαιτεί,δεν θυμώνει,δεν πληγώνει
Απλά είναι εκεί,υπάρχει κι ας μην την βλέπεις...

Δεν ζητιανεύω,δεν εκλιπαρώ,δεν απαιτώ..
ΑΓΑΠΑΩ..

Λόγια μιας φίλης..βάλσαμο στην ψυχή μου...

σ'ευχαριστω..μέσα απ'την ψυχή μου...μόνο αυτό..

αύριο ξημερώνει μια δύσκολη μέρα για μένα...

θα θελα να είναι μαζί μου...να μου πει πως όλα θα πάνε καλά..

κι ας ξέρω πως τίποτα δεν θα πάει καλά...

όλα θα τελειώσουν λίγο παρακάτω...

μ'ένα αντιο στα χείλη μου που εκείνος ποτέ δεν θα ακούσει...

κι ένα δάκρυ στα μάτια μου... που ποτέ δεν θα δει..

Μια βραδιά κάτω από τ’αστέρια… σε μια παραλία που την αγκαλιάζει..

Κάθησε μόνη, αναπολώντας στιγμές που της λείπουν,ένα δάκρυ κύλησε

Και χάθηκε παίρνοντας μαζί του ότι πιο πολύτιμο.. την ίδια την ψυχή της…

Της είπαν πως έπρεπε να είναι δυνατή…και αυτό προσπαθούσε να είναι…

Αφήνοντας πίσω τον εαυτό της…

Κοιτούσε το είδωλο της στον καθρέφτη και μονολογούσε…είμαι δυνατή..θα τα καταφέρω..αγνοώντας πεισματικά τα δάκρυα, που δεν μπορούσε να ελέγξει

καμία δύναμη..

<Θυμάμαι>…ψέλλισε η καρδιά της…

<Ξέχνα>… της υπαγόρευσε η λογική της..δεν σου επιτρέπεται ούτε καν αυτό..

Όταν εσύ θυμάσαι…ο νους τρέχει πίσω,σε λάθη που πονάνε… και τότε δεν μπορείς να μ’ακούσεις… κι εγώ θέλω να σε σώσω.. εσένα.. ή.. ότι απέμεινε από σένα…

Μην αφήσεις εσένα στη σκιά κανενός…

Μα η καρδιά της πάντα θα θυμάται… τα φιλιά, τα χαμόγελα, τα πειράγματα,

Την αγκαλιά, τη μορφή του… και πιο πίσω… τον πόνο… το δάκρυ…

Και μπορεί να ξεχάσει τα πάντα… εκτός απ’την μορφή του…

Ξέρει… μα αυτό δεν την εμποδίζει να τον αγαπάει…

Αυτό είναι δύναμη…

Είναι δυνατή τελικά…επέλεξε να τον κρατήσει στην καρδιά της… αφήνοντας τον πίσω…όσο κι αν πονάει…

Κάποιοι… θα έλεγαν πως είναι θύμα….

Εγώ λέω… πως έχει ψυχή…

Θεέ μου.. δώσε μου τη δύναμη να δεχτώ

αυτά που δεν μπορώ ν'αλλάξω...

το κουράγιο να αλλάξω αυτά που μπορώ..

και την σοφία να γνωρίζω τη διαφορά.....

Xτες το βράδυ πάλι έκανες βόλτες στα όνειρα μου.. με δυο κουβέντες σου μου ψυθίρισες λόγια που με πονάνε... <ΕΓΏ ΠΟΥΛΑΚΙ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΩ;;>

Όχι δεν με πλήγωσες... με σκότωσες αργά και μεθοδικά.. δεν φταις εσύ.. όχι.. εγώ φταίω.. εγώ σου έδωσα το μαχαίρι.. εγώ σου έδειξα που πονάω.. εσύ απλά εκεί χτύπησες... κι εγώ.. συνεχίζω να ανασαίνω κλέβοντας ματιές που δεν μου ανήκουν... κοιτωντας χαμόγελα που δεν μου χαρίστηκαν...κι ας με άδειασες...

Αν με χρειαστείς ξέρεις που θα με βρεις.. άφησα την ψυχή μου ένα ξημέρωμα του βουνού στην αγκαλιά σου... ξέχασα τη σκέψη μου σε δυο λόγια σου..

Εκεί θα είμαι πάντα ψυχή μου... εκεί που με άφησες.. 

Όλα μάταια τελικά..ποτέ δεν ένιωσες τίποτα..αλλά αυτό που με πληγώνει περισσότερο είναι πως ποτέ δεν κατάλαβες πόσο με πλήγωσες..ούτε πόσο πονάω..

Δεν σε κατηγορώ που δεν μ’αγάπησες με τον τρόπο που θέλω εγώ ..αλλά θα ήθελα να νιώσω πως είσαι δίπλα μου έστω και σαν φίλος που νοιάζεται…ούτε αυτό μπόρεσες

να κάνεις για μένα.. κι ας ξέρεις πως σε έχω ανάγκη…

κάποια στιγμή θα καταλάβεις.. κάποια στιγμή έστω και αν είναι αργά για μένα..

ακόμα κι αν δεν θα σε χρειάζομαι πια…θα έρθεις να με βρεις…

ακόμα και τότε…εγώ θα σε περιμένω…

ακόμα και τότε.. θα νιώσεις την αγάπη μου…

κι ας μην ακούσεις το σ’αγαπώ μου..