Μου λες..θέλω να σε βλέπω να γελάς...
πεσ'μου...γιατί με κάνεις και δακρύζω;
Μου λες...θέλω να είσαι δυνατή...
πεσ'μου..εσύ γιατί δειλιάζεις;
Μου λες...θέλω να είμαι δίπλα σου...
πεσ΄μου...γιατί περπατάς παράλληλα;
Μου λες...σ'αγαπώ,αστεράκι μου...
πεσ'μου...γιατί δεν αφήνεις τον ήλιο..
να φωτίσει την ζωή μας;

Όνειρα ξεχασμένα μιας ζωής

που δεν τα θυμάμαι πια

ελπίδες ρημαγμένες της ψυχής

μια καρδιά, μια ερημιά.

Σκόρπια χαμόγελα,δάκρυα πόνου

μάταια λόγια χαμένου χρόνου

ένας κόσμος,μια παγίδα

και η ζωή μου,μια καταιγίδα.

Μαύρο σκοτάδι δίχως μια αχτίδα

για να φωτίσει κάποια ελπίδα

κανένας λόγος για να υπάρχω..

ξέρω θα φύγω,δεν θα ξανάρθω...

Βλέπω στην θάλασσα να καθρεφτίζονται τα μάτια σου,

ακούω στην πνοή του ανέμου την φωνή σου

και στον ήλιο που λάμπει το χαμόγελο σου..

Μα σήμερα το πρωί ο ήλιος δεν μου χαμογέλασε,

σήμερα έχει τόσο κρύο όσο κρύα και παγερή είναι η καρδιά σου...

Ελπίζω κάποτε,κάπως,να φύγει ο χειμώνας απ'την ψυχή σου

 ν'αφήσεις το καλοκαίρι να μπει στην ζωή σου,το γαλάζιο της θάλασσας,

η αύρα του ανέμου,και η λάμψη του ήλιου,να σου χαμογελάσουν...

Για να χαμογελάσω κι εγώ...Έστω και χωρις εσένα...