Μοναχικός διαβάτης τα όνειρα….

Ένας μοναχικός διαβάτης χαμένος στο λαβύρινθο της ζωής…

Μακρινή διέξοδος η ελπίδα…

Η απουσία χρωμάτισε πένθιμα την καρδιά…

Ο χρόνος σταμάτησε να κυλά…

Οι λέξεις στέκουν βουβές κοιτώντας το αύριο που δεν ήρθε…

Ανούσια περάσματα δίχως ψυχή σε ματωμένα μονοπάτια…

Η καρδιά στο δρόμο της λογικής χαράζει τη δική της πορεία…

Προσπαθώντας να σταθεί πάνω σε ξεφτισμένα λόγια…

Και χτίζοντας χάρτινα κάστρα σε ερειπωμένες ζωές …

Ο χρόνος αμείλικτος, βουβός παρακολουθεί κάθε κίνηση…

Παρακολουθεί κι αναρωτιέται…

Ποιος έχει την δύναμη  να σπάσει το μεγάλο φράγμα;;;;

Ποιος έχει το κουράγιο να φτάσει στα άκρα;;;