Ο τίτλος είναι από το γνωστό άσμα της Αννούλας (Βίσση). Σε τρώει το στρες! Όταν καταλαβαίνεις πως είσαι πιο ώριμος από το δημόσιο υπάλληλο που μπαίνει να σου κάνει μάθημα, όταν αναρωτιέσαι πως πήρε πτυχίο, πώς κυκλοφορεί ελεύθερος ακόμα, αν τα παιδιά του έχουν κληρονομήσει τα άχρηστα προς την κοινωνία γονίδια του και πολλά άλλα. Και σου προκαλεί στρες, γιατί σκέφτεσαι πως αυτός ο άνθρωπος θα σε διδάξει για να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό στις Πανελλήνιες. Κι ενώ κάνεις απεγνσμένες προσπάθειες για να συνεννοηθείς, νομίζεις πως μιλάς με τη γιαγιά της γιαγιάς σου!

Κι εκεί που είσαι μες στο στρες, μπορείς να καταλάβεις πόσα άχρηστα μαθήματα κάνεις τόσα χρόνια! Πολυμέσα Δίκτυα πχ. Σπαταλάμε φυσικούς πόρους για να φτιάξουμε βιβλία που α) δε χρησιμεύουν σε τίποτα, γιατί είναι μια απλή αντιγραφή της "Δομής" και β)γιατί δεν υπάρχει παιδί το 2010 που να μην ξέρει την ύπαρξη διαδικτύου! 

Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δώσει κάποιος είναι πως μας περνάνε για χαζούς! Κι εδώ έρχομαι να συμφωνήσω με την αξιολόγηση της ποιότητας στα σχολεία. Θυμάστε κάποτε-μιλάω γι' αυτούς που είναι 30 και βάλε- έναν καλό κυριούλη του Υπουργείου που έμπαινε μες στην τάξη για να δει αν γίνεται σωστό μάθημα, μ'ένα μπλοκάκι του διαβόλου ανά χείρας; Αυτό πρέπει να το επαναφέρουμε! Είναι χρεία. Η εικόνα είναι ως εξής: "Σπίτι σου! Next!!". Θα έπεφταν κεφάλια! 

Κάθε βλάκας που θα έλεγε το μακρύ του και το κοντό του θα έπαιρνε όρχεις και θα έφευγε! Δε θα χρησιμοποιούσε τους μαθητές σαν κοινό ψυχολόγων, έτοιμο για ψυχογράφημα. Κι αν αυτό δεν αγγίζει το σαδισμό, τότε wtf? Γ' Λυκείου φέτος, μια ανάσα πριν από τις εξετάσεις που μου παρουσιάζουν σα θεριό, μέσα σε δύο βδομάδες, έχω κάνει συζήτηση περί ρατσισμού, φασισμού, μόδας, καπνίσματος, αμαξιών, Megan's Fox, αλλά και ανώτερες. Φυσικά! Ποιος τον Χ**** τώρα τον Πλάτωνα, όταν σου λέει ο άλλος πως οι Εβραίοι δε γίνονταν σαπούνια κι όλα είναι μια κακή προπαγάνδα κατά του ναζισμού! Όταν μαθαίνεις πως όταν είσαι καθηγητής έχεις κύρος, το αλάθητο και την επιφοίτηση of course! Θεωρίες του κονσερβοκουτιού. 

Μες στο στρες, πάλι, αντιλαμβάνεσαι πως όσα δύσκολα κείμενα και να κάνεις στην Έκθεση θα σου πέσει ένα γελοίο, που κάπου το 'χες ξανακάνει στην Ε' Δημοτικού..(;)! Μόνο για χαζούς μας περνάνε; Λάθος, πολύ περισσότερο με εκτροφή προβάτων μοιάζει! 

Και για άλλη μία φορά, πάλι σε κατάσταση στρες, βλέπεις πως δεν μπορεί τόσα χρόνια να μην έχεις μάθει Ιστορία. Κανείς δεν έχει μάθει. Η γνώση ήταν, πάντα, μέχρι τις εξετάσεις του Ιούνη. Τώρα δε θυμάσαι Αρχαία και Βυζαντινή και του χρόνου δε θα θυμάσαι ούτε τη Σύγχρονη. Και, ειλικρινά, θα γελοιοποιηθείς όταν θα αναγνωρίσεις μία πληροφορία και δε θα μπορείς να τη συνδέσεις με τις υπόλοιπες. Γιατί λείπουν σελίδες και κεφάλαια, που επειδή ήταν εκτός ύλης, ποτέ δεν έγιναν. Τόσο έυκολο για ένα δημόσιο υπάλληλο. Οι εκπαιδευτικοί και παιδαγωγοί που γνώρισα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. Οι πιο πολλοί κάναν μάθημα χωρίς βιβλίο. Και δεν είναι τυχαίο ότι έιχαν 35 χρόνια εμπειρίας στην πλάτη τους. Γιατί η πείρα μετράει! 

Τους μαθητές μας τρώει το στρες, γιατί δεν έχουμε ιδέα τι γίνεται γύρω μας. Γιατί ακούμε 5 βλάκες την ημέρα να καταστροφολογούν! Βάζουμε την καταστροφή σα σταθερό δεδομένο στο διάβασμα. Παπαγαλάκια πρώτα! 

Τους μαθητές τους τρώει το στρες κι η αγωνία αν θα μπούνε στις ανώτατες σχολές...κι όλοι θέλουν να ξεφύγουν! 

Και κάπως έτσι εθίζεσαι στην καφεΐνη κι αναρωτιέσαι γιατί κοιτάς τόση ώρα τα θέματα, χωρίς να σου λένε κάτι.