Όποιος μεγάλωσε με προγιαγιά και γιαγιά θα μπορέσει να με καταλέβει. Όπως και όποιος μένει στην Πλάκα και νοσταλγεί την Παλιά εκείνη Αθήνα. Εκείνη την Αθήνα με τις λατέρνες και τα ταβερνάκια στο Μοναστηράκι. Τότε που οι άνθρωποι δεν είχαν να ασχοληθούν με το φαινόμενο του θερμοκηπίου ούτε με το τι θα παίξει σήμερα η τηλεόραση. Άνθρωποι που ήξεραν να χαίρονται με τα απλά πράγματα ακόμη κι αν δεν είχαν χρήματα.

Τότε που τα παιδιά έπαιζαν ακόμα πινακωτή πινακωτή και κουτσό στους δρόμους. Λυπάμαι εγώ δεν πρόλαβα αυτήν την Αθήνα γι' αυτό και μ' αρέσει. Και κάθε τι που τη θυμίζει.

Βλέπετε την Πλατεία Συντάγματος και την Ερμού; Και τότε η Ερμού εξακολουθούσε να είναι ο ακριβότερος πεζόδρομος (κάποια πράγματα δεν αλλάζουν)!

Εσείς δεν τη νοσταλγείτε? Δε θα θέλατε ένα Σαββατόβραδο σε μιά ταβέρνα με φίλους και κιθάρες και να γλεντά όλη η ταβέρνα μαζί σας, χωρίς τα μπιτάκια από τις διπλανές καφετέριες?

Εγώ πάντως θα το ήθελα!

(Καλά όχι και το σπίτι μου στην κατάσταση της φωτογραφίας, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας!)

Το περιπαικτικό, σουρεαλιστικό σύνθημα στο έμπα της μεταπολίτευσης, που ξεστόμιζαν νεανίες τινές κατά τη διάρκεια της προεκλογικής συγκέντρωσης του ακροδεξιού Γαρουφαλλιά, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα: "Θάλασσα στα Τρίκαλα!". Ωστόσο με τρόπoν οδυνηρόν!

Πράγματι τα Τρίκαλα είναι πλέον η πρωτεύουσα της Ελλάδας, όπου με την επιχορήγηση της κινεζικής δημοκρατίας δημιουργήθηκε ένα νέο λιμάνι, αφού ο Πειραιάς μετά πό την ολοκληρωτική καταστροφή του τέθηκε εκτός Αττικής.

Οι βουλευτές είναι ηλικιακά μικροί αφού κανείς νέος δεν μπορεί να επιζήσει μετά τα 40 του χρόνια. Πεθαίνουν από ασφυξία που δημιοργήθηκε λόγω των καταστροφηκών πυρκαγιών της τελευταίας 20ετίας. Άλλωστε οι διαθέσιμες 24ωρες μπουκάλες οξυγόνου δε φτάνουν για όλους και κάθε οικογένεια αποφασίζει ποιος θα συνεχίζει...

Παρ' όλη αυτή τη βιβλική καταστροφή λύθηκε επιτέλους το μεγάλο πρόβλημα των συντάξεων. Όμως η κυβέρνηση εκτός από τη λειψυδρία έχει να αντιμετωπίσει και την ανθρωποφαγία.

Η ερημοποίηση της υπαίθρου εξαφάνισε ολοκληρωτικά την αγροτική παραγωγή και στις θάλασσες τα ψάρια έχουν εξαφανιστεί.

Τα Ζωνιανά του 2037 έχουν μετατραπεί σε μια σύγχρονη Εκάλη, Καλαμάκι και νέα Πολιτεία. Εγκαταλείπουν φυσικά τις χασισοφυτείες και ξαναβόσκουν τα ζα. Μιλάμε οι τύποι χοντρα λεφτά!

Αυτά δημοσιεύτηκαν στο σημερινό φύλλο της Ελευθεροτυπίας στη στήλη του Ανδρέα Ρουμελιώτη. Κι όμως είναι η αλήθεια! Που βαδίζουμε? Πού πάμε? Πότε θα καταλάβουμε επιτέλους πως η καταστροφή του κόσμου έχει αρχίσει? Ο άνθρωπος μέσα σε τριάντα χρόνια κατέστρεψε αυτά που η φύση έφτιαχνε τρισεκατομμύρια χρόνια!

Και έρχομαι να ρωτήσω: Εσύ με ποιους είσαι?

Με τους άνετους που λένε πως τότε δε θα ζουν? Μάλλον ναι και το ξέρεις!

Σήμερα από το πρωί όλα μου πήγαν χάλια...Κακοί βαθμοί, χάλια καιρός, τσακωμοί και όλα τα υπόλοιπα που συνθέτουν ένα φρικτό προφίλ ημέρας στο σχολείο. Ήμουν τρομερά πεσμένη και -ως συνήθως- μουτρωμένη. Πίστευα πως όλα τελείωσαν και πως τίποτα δε θα μπορέσει να μου φτιάξει τη διάθεση. Έκανα όμως λάθος! Ένα πολύ αγαπητό μου πρόσωπο με ανάγκασε να χαμογελάσω και να το μεταδόσω και στους υπόλοιπους! Αυτό ήταν το καλύτερο πράγμα που με έχουν υποχρεώσει να κάνω! Και το καλύτερο: ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ!

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ! ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ...

Ίσως με πείτε οπισθοδρομική ή κολλημένη ή δεν ξέρω κι εγώ τι, θα μπορούσα να γεμίσω σελίδες με επίθετα, αλλά πιστεύω πως όλο το ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση! Δε βλέπουμε πια νέους που να ξεκινούν καλά, που να έχουν έμπνευση. Όλα είναι προκαθορισμένα. Θα γράψουν ένα τραγούδι που θα είναι ανάμιξη στίχων πολλών στιχουργών, θα το δώσουν σε μια εταιρία που θα το προωθήσουν, θα γίνει επιτυχία για ένα δυο μήνες, θα ξεχαστεί και μετά...? Μετά τι? Θα ξαναπροσπαθήσουν να γράψουν κάτι, που θα βγει χειρότερο από πριν, θα το προωθήσουν και μετά τα ίδια! Κατά τη γνώμη μου ένα στους πενήντα νέους και πρωτοεμφανιζόμενους που βλέπουμε κάθε χρόνο έχει αυτό που λέμε ταλέντο! Όλοι οι υπόλοιποι είναι μια απομίμηση κάποιου άλλου! Ξυπνήστε! Αν δεν έχετε έμπνευση ή βρείτε την ή μη γράφετε! Προτιμάτε ένα τραγούδι ή ένα έκτρωμα?

(Μη σχλιάσετε ορθογραφικά λάθη σε μία δυσλεξική!)