Λίγη ώρα πριν φύγει το 2008 κάνουμε μια μικρή ανασκόπση χρονιάς.

Ήταν μια χρονιά με πολλές αλλαγές για μένα...Εισαγωγή στο Λύκειο, περίοδος πνευματικής ωριμότητας (θέλω να πιστεύω) και άλλα πολλά που με κάνουν να θέλω να διώξω το δυνατόν πιο γρήγορα αυτή τη χρονιά, για να υποδεχτώ με περισσότερη δύναμη κι αγάπη τη χρονιά που μπαίνει!

Αχ...πόσες στιγμές θα ήθελα να σβήσω και πόσες θα ήθελα να ξαναφέρω πίσω...! Δεν πειράζει όμως! Οι στιγμές δε γυρνάνε πίσω, ελπίζουμε μόνο σε καλύτερες!

Θέλω να πω ένα "ΑΝΤΙΟ" στο '08 που σιγοσβήνει και ένα εγκάρδιο "ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ" στο '09.

Αυτά...

Περισσότερα posts του χρόνου πάλι! Σας φιλώ γλυκά και προχωρώ!

By http://cineparmenhkaiskula.blogspot.com/

Με την κολλητή μου...

Η αφορμή ήταν η προσπάθεια της "μικρής" να βοηθήσει ώστε να χαμογελάσω ξανά. Ποιος είπε πως θα ήθελα να χαμογελάσω? Και ποιος είπε πως θα ήθελα να το κάνω με αυτόν τον τρόπο? Εκτιμώ βαθύτατα την κίνηση της γλυκούλας μου ναγκίνι, αλλά όπως είναι προφανές την πάτησα ως πουλερικό!

Οι μπεκάτσες πετάνε χαμηλά. Γι' αυτό κι άθλιοι κηνυγοί συνηθίζουν να τις πετυχαίνουν, να τις πληγώνουν και μετά να σου λένε πως εσύ φταις που πέταξες χαμηλά!
Στην αρχή έκανα μια προσπάθεια να συμβιβαστώ με μια σφαίρα στο φτερό μου, αλλά καταλαβαίνετε πως μέρα με τη μέρα ήταν χειρότερα. Αίμα να τρέχει....Χάλια! Έτσι πρέπει ν' αφαιρείς την κακιά σφαίρα, ακόμα κι αν χρειαστεί να πάρεις μαζί και κάποια πούπουλά σου. Θα πάρει καιρό μέχρι να πάψει να σε πονάει, αλλά σκέψου πως κάποια στιγμή θα είναι όλα υπέροχα και ξανά θα μπορέσεις να πετάξεις! Και τότε θα ξέρεις πως θα ξεφεύγεις από άθλιους και αποβλακωμένους κηνυγούς!

Δεν έχει καμία σημασία αν αυτός που κράταγε την καραμπίνα δεν το ήθελε. Τίποτα δε γίνεται καταλάθος. Όλα έχουν ένα λόγο...Και είναι πολύ καλύτερο σ' αυτές τις περιπτώσεις να πετάς γι' αλλού. Γιατί μετά θα χρειαστεί να κάνεις πράγματα κατά της ιδιοσυγκρασίας σου.