H συνέχεια έχει τι άλλο? Γκρίνιες……

Αυτή την φορά, θα κάνω γκρίνιες για την αδικία που έχουμε υποστεί εμείς, το ωραίο φύλο.

Χαρακτηριστικά θα κάνω μια συμπαγή αναφορά σε, βαφές παντός τύπου (μαλλιών, ματιών ,νυχιών)  αποτριχώσεις παντός τύπου (ποδιών ,χεριών, φρυδιών …) Τακούνια, καλσόν, τσάντες στο χρώμα των τακουνιών, κρέμες (μούρης , σώματος ..).

 Όπως καταλαβαίνεις φίλε μου, δύσκολο το έργο, λέω να το επιστρέψω στο video club και να πάρω άλλο!!! Γυναίκες!!! Μόνο μία εγχείρηση θα μας σώσει!!!!

 Η φύση , μου λέει ότι η απλότητα είναι αυτή που αρμόζει σε ένα ανθρώπινο όν.

Έτσι προσπαθώντας να την ακολουθήσω, ακούω χαρακτηρισμούς όπως «καρπουζάς» και αλλά τέτοια κοπλιμέντα.

Τι πιο όμορφο από την απλότητα, τι πιο όμορφο απ’το να νιώθεις άνετα.

 Και μη σ’ ακούσω φιλενάδα να μου πεις ότι γουστάρεις όλη αυτήν την ταλαιπώρια !!

Ότι γουστάρεις δηλαδής να περνάς τα 48.000 κύματα για να βγεις απ΄το σπίτι σου !!!

Βάλε τα καλτσόνια, βάλε τα τακούνια, βάλε τους σοβάδες στην μούρη, κάψε το μαλλί μία ώρα με το μπιστολάκι , δαχτυλίδια και βραχιόλια στο χρώμα της ένδυσης, ασορτί τσαντίκο, με το στρινκ να σε κόβει, έλα βγάλε και το βυζί όξω, χειμώνα καιρό για να ολοκληρωθείς ως γυναίκα!!

Και αν θέλεις να περπατήσεις στην βροχή, αν χρειασθεί βρε αδερφέ να το κάμεις??

Πως θα γίνει? Πως θα γίνεις? Μες την μουτζούρα λες και έπεσες μαζί με τον Άγιο Βασίλη από την καμινάδα..

--Πλάκα πλάκα είναι υπέροχο το περπάτημα στην βροχή!!!--

 Και έρχεται η ώρα να συναντήσεις τον καλό σου… (κάλο θα τον έλεγα εγώ και θα εξηγήσω….)

1ον Δεν μπαίνει στον κόπο να σου πει ούτε μια καλή κουβέντα, μετά τα όσα πέρασες για να βγάλεις το αποτέλεσμα που ανταποκρίνεται στα κοινωνικά standards.

Αυτό καλέ, που θέλει κάθε άντρας δίπλα, του για να νιώθει μάγκας, ωραίος, γ….!!!!

 2ον Καταδέχεται να πληρώσεις εσύ τον καφέ σου.

(Δεν θα ξεχάσω μια γνωριμία που έκαμα κάποτε με έναν τύπο όπου….

Πέρασα τα 127.000 κύματα για να βγω μαζί του «μην κοιτάς κάνω και εγώ όλα αυτά τα συσκευαστικά κάποιες φορές και ας τα κατηγορώ, πέφτω στην λούμπα που λένε»

Στο ραντεβού είχα πάει με την φιλενάδα μου ,διότι θα ερχόταν και εκείνος με έναν φίλο του. Τελικά ? Ήρθε σχεδόν μία ώρα αργότερα και μάλιστα μόνος.

Γιατί άραγες??

Θα αναφέρω ένα μόνο κομμάτι της συνομιλίας μας , κάτι περισσότερο θα ήταν περιττό!!

Ο τύπος, μας εξέφρασε το λοιπόν, ότι δεν του άρεσαν οι γυναίκες που δεν καλουπώνονται

(διάχυτο το άγχος ανάμεσα σε μένα και την φιλενάδα μου. Άραγε για ποια χτυπάει η καμπάνα? Λες για μένα και να χάσω ένα τέτοιο κελεπούρι? Δεν θα τ’ αντέξω στο λέω)

Η βραδιά έκλεισε με τον λογαριασμό, ο οποίος ήταν 12 ολόκληρα ευρώ. Ο φίλος μας τότενες έκαμε την τρελή κίνηση…. Με άπαιχτη άνεση, με το πάσο του ένα πράμα, έβγαλε κάποια κέρματα και προσπαθούσε να συμπληρώσει το ποσό για τον καφέ του.

Εκεί τι κάνει η κοκέτα γυναίκα? Πες μου τι? Γιατί εγώ «που ήμουν κοκέτα και ας πρόσεχα, γιατί αυτός ήταν για κροκέτα όχι για κοκέτα» πήρα την πρωτοβουλία, όσο εκείνος μέτραγε τα ψιλά του, να πληρώσω τον λογαριασμό λέγοντάς του ότι τον κερνάω. Εκείνος, ρώτησε απορημένος «Σίγουρα ?»

 Στον αποχαιρετισμό μας, δεν ξέχασε να εκφράσει τον θαυμασμό του για εμάς, έτσι για να μας ξαναδεί και να τον κεράσουμε.

Δεν παρέλειψε να μας πει ότι μας θέλει ερωτικά και τις δυο. Άκουσον άκουσον

«Μας θέλει ερωτικά και τις δύο» Σου λέει ο άνθρωπος , ας πω και τις δύο και δεν ξέρεις, αν με θέλει κάποια απ΄τις δύο κερδισμένος θα βγω.

Υπάρχει βέβαια κα η εκδοχή να του αρέσουν οι «ομάδες»

Που πας ρε φιλάρα και θες και γκόμενα!!! Θες και να την καλουπώνεις , θες και να καλουπώνεται, θες και να σε πληρώνει, θες και δύο πα-νά-θε-μα-σε!!!!

Όοοοοχι αγάπη μου ό-χι!!!! Αθλητικούλια παπουτσάκια και φορμίτσα , αντε και τζινάκι στο τσακίρ κέφι, και γεια σας!!

Σε όποιους αρέσω, για τους άλλους δεν θα μπορέσω, παλιό αλλά αληθινό!!

Καρπούζα ,καρπούζα!!! Εδώ τα καλά καρπούζα!!!! Χίλιες φορές απ’το να περνάω από 48.000 κύματα για να ξεπροβάλει η κορμάρα μου απ’το σπίτι.

Συνεχίζετε…… (το «τε» με «ε» δεν έκαμα λαθος)

Καθώς λέω το γνωστό ποιηματάκι μου, για να μπορέσω να κάνω σωστά την δουλειά μου και να εισπράξω το παραδάκι, τσούπ! πέφτω πάνω στην περίπτωση.

Τι εννοάω.

………

Πελάτης—Κοπέλα μου υπάρχει μεγάλη κρίση σε όλα τα επίπεδα…. Η κοινωνία μας πάει απ’ το κακό στο χειρότερο…. Η κόρη μου δεν θέλει να παντρευτεί. (άσχετο και προκλητικό μαζί)

Ελένη—Γιατί δεν θέλει?  εδώ κάνουμε αμάν να βρούμε  έναν σωστό άνθρωπο και εκείνη δεν θέλει? Έχει σχέση? Περνάει καλά?

Πελάτης—Έχει σχέση και περνάει πολύ καλά, αλλά δεν θέλει να παντρευτεί.

Ελένη—Ακούστε κύριε….. πως είναι το όνομά σας?

Πελάτη—Γιώργος

Ελένη—Ακούστε κύριε Γιώργο, να πείτε στην κόρη σας να  τον βάλει σε μια γυάλα, και να το παρακαλάει ολομερής  και ολονυχτής να την παντρευτεί. Να τον προσέχει σαν τα ματιά της, γιατί αν τον χάσει, άντε μετά να βρει άλλον…

Πελάτης – Άστα κορίτσι μου, είναι ανένδοτη

Ελένη -- Πείτε της να με πάρει ένα τηλέφωνο να την εξηγήσω τι γίνεται εκεί έξω, γιατί πιθανόν να μην το έχει πάρει χαμπάρι. Εδώ κάνουμε  αμάν να βρούμε έναν σωστό άνθρωπο και εκείνη  τον βρήκε και θέλει να τον χάσει?

Πελάτης—Καλά μην τα παραλές δεν είναι δα και τόσο δύσκολα

Ελένη—Μάλλον δεν ξέρετε Κυρ Γιώργο τι γίνεται εκεί έξω γι’αυτό τα λέτε αυτά.

 Και δεν μιλάω μονό από προσωπικά βιώματα, έχω καιπαραδείγματα από φίλες που βιώνουν τα ιδία με μένα. Δυστυχώς το σήμερον ημέραν οι περισσότεροι είναι της αρπαχτής

Πελάτης—Δεν μπορεί, υπάρχουν και σωστοί άνθρωποι

Ελένη – Βρε υπάρχουν, δεν θέλω να πιστέψω ότι δεν υπάρχουν, αλλά άντε να τους βρεις…

Πελάτης-- Βαλέ και λίγο νερό στο κρασάκι σου…

Ελένη—Τι μου λέτε κύριε Γιώργο ,εδώ κοντεύει να μείνει μονό νερό στο ποτήρι μου!

Πελάτης—Φταίει ότι δεν ψάχνεις στα σωστά μέρη

Ελένη— Να ψάξω ε….χμ.... ξέρετε…δεν μπορώ πλέον να μπω στην διαδικασία να ψάχνω. Το δοκίμασα και αυτό και μάλιστα αισθάνομαι ότι το εξάντλησα και όλας.

Και ποια είναι τα σωστά μέρη? Εγώ κινούμαι σε διαφόρους χώρους και σας πληροφορώ ότι τα χάλια είναι παντού τα ιδία.

Για παράδειγμα, πρόσφατα πήγα στο μικρό πολυτεχνείο για να παρακολουθήσω μαθήματα και το τμήμα αποτελούσαν 10 γυναίκες και 2 άντρες, ο ένας εκ των οποίων ψιλοαδέρφιζε. Δηλαδή τι θα έπρεπε να πω πριν αρχίσω τα μαθήματα

«Άντρες έχετε? γιατί αν δεν έχετε δεν μένω»

Και εντελώς πληροφορικά, να σας πω ότι τα μαθήματα που παρακολουθώ δεν αφορούν το κέντημα .

Πελάτης—Θα πω στην κόρη μου να σου τηλεφωνήσει

Ελένη—Φυσικά και να της το πείτε και θα της εξηγήσω εγώ το όνειρο

Μετά απ’ αυτό το τηλεφώνημα προβληματίστηκα.  Άκουσα βλέπεις την ιδία ατάκα για 547η φορά και αυτήν τη φορά με έβαλε σε σκέψεις οι οποίες έγιναν πράξεις….

Έτρεξα και άνοιξα το αθηνοραμα. Η  σκέψη στο μυαλό μου? «τα σωστά μέρη».

Ξεφυλλίζω και…ταβέρνες… έχω πάει. Clubs …. έχω πάει… Σινεμά… έχω πάει …………………μπλα μπλα μλπα

Ουπς!!!  Το βρήκα!  ωραία, θα πάρω σβάρνα τα γήπεδα ποδοσφαίρου, τα καφενεία, τα μπιλιαρδαδικα ……τα …..     

Δίκιο είχε ο κυρ Γιώργης και τον παρεξήγησα τον άνθρωπο!!

Τελικά οι γνώμες είναι σαν τις κωλοτρυπιδες…. Όλοι έχουν από μία!!!

(Όπως λέει και η φιλενάδα μου η mpara , στην οποία χρωστάω δύο μεγάλα ευχαριστώ για την έμπνευση που μου δίνει για να σας γράφω όλα αυτά τα αριστουργήματα!!! )

Δεν τους κατακρίνω όμως. Έξω απ’ τον χορό όλοι χορεύουν μια χαρά..

Συνεχίζεται…..

(Μην φύγετε!!! ως γνήσια γεροντοκόρη έχω πολλές γκρίνιες ακόμα να κάμω!!!)

Τσίου

Όπως όλα τα άνοστα πράγματα στην ζωή μας, έτσι και αυτό, θέλει το αλατοπίπερό του για να νοστιμέψει.

Έτσι, επιδιώκω,( ειδικά όταν ακούω φωνές στραβές ή ξινές) να πω καμιά κουβέντα παραπάνω, να προκαλέσω δηλαδή τον συνομιλητή μου ,φυσικά θετικά.

Και τι εννοώ? Δώσε βάση στην πενιά και θα καταλάβεις

Σχηματίζω το νούμερο του τηλεφώνου και …

Μπιιιιπ… μπιιππππ….

Ελένη—Μπλα..μπλα… μπλα…

(έχω ένα ποιηματάκι που λέω πάντα στην αρχή, δηλ.ποιά είμαι και από ποιό πλανήτη έρχομαι)

με κάνουν πάσα στον αρμόδιο σχετικά με τις πληρωμές....

Ελένη—Μπλο… μπλο.. μπλο....

(εδώ αλλάζω λίγο το λεξιλόγιό μου, διότι πρέπει να γίνω πιο συγκεκριμένη σχετικά με τον λόγο που τηλεφωνώ)

Από εδώ, συνήθως αρχίζει το νταβαντούρι.

Αν ακούσω κάποια ξινή φωνή, (ειδικά αντρική, γιατί με τις ξινές γυναίκες δεν ασχολούμαι και πολύ , για τον λόγο ότι η ξινίλα τους συνήθως πηγάζει από πολύ μέσα τους, ίσως από’ εκεί που έχουν ξεχάσει τον δον... τους και έτσι δύσκολα μπαίνω στον κόπο «που να βγάζεις δον....ς από κουφ…ες» αν το πιασες καλώς, αλλιώς άστο.)

Είπα πολλά και έχασες την συνεχεία φίλε μου , σωστά! Να σε σχωρνάς

Πάμε πάλι απ’ την αρχή.

Αν το λοιπόν ακούσω κάποια ξινή φωνή, τότενες μου’ρχεται τρελό κέφι, «ώπα» σου λέω και τέτοια πράματα…

Ελένη—Μπλο… μπλο.. μπλο.... ** (Με απόλυτη ευγένεια)

Πελάτης—(με φωνή, που αν μπορούσε να με σφαλιάριζε και απ’ το τηλέφωνο, ευχαρίστως θα το έκαμε)

Και γιατί τηλεφωνείς?, τι θες, λεφτά? αν είχα πληρωμή θα σου τηλεφωνούσα εγώ.

Με απόλυτη αγένεια πέφτει το πρώτο χτύπημα κάτω από την ζώνη. Κάτσε ρε φιλάρα, εγώ με το σεις και με το σας, με το μπλα* μου με το μπλο** μου και εσύ μου την λες όχι μονό άσχημα ,αλλά και στον ενικό? Βεβαία δεν θα κολλούσε απ’ την άλλη ο πληθυντικός, αλλά ίσως μαλάκωνε λιγουλάκι την ένταση που έβγαζε καθώς μιλούσε και ίσως λεγω ίσως βούταγες λιγουλακι την βρωμόγλωσσά σου στο μυαλό σου.

Εγώ συνεχίζω στον πληθυντικό και μάλιστα με ακόμα πιο γλυκιά φωνή γιατί με προκάλεσε ο κόπανος να ασχοληθώ μαζί του και ασχολήθηκα. Πως?

Ελένη—Καλέ γιατί εκνευρίζεσθε δεν υπάρχει λόγος, μην κάνετε έτσι, θα την βρούμε την άκρη…..

Πελάτης—Μα δεν ….. (Ελαφρώς μαλακωμένος συνεχίζει την μουρμούρα προσπαθώντας να δικαιολογηθεί για τις φωνές του. Στο ενικό πάλι, αλλά τώρα δεν με ενοχλεί γιατί χαμήλωσε 3,7 ντεσιμπέλ την γαϊδουροφωνάρα του αλλά και γιατί μπήκα στην διαδικασία να τον βοηθήσω να γίνει καλύτερος άνθρωπος. Εμένα να δούμε ποιός θα με βοηθήσει...)

Ελένη—Και εγώ που νόμιζα ότι ήσασταν ένας όμορφος άντρας (απογοήτευση..) , μετα απ’ τις φωνές σας,κε Καρμίρη σας φαντάζομαι κακάσχημο, με τεραστία μύτη (ελπίζω να μην είχε) καμπούρα, να καλέ, κάτι σαν τον κουασιμόδο!!!

Αρχίζουν να τρέχουν τα μέλια απ’ το στόμα του, σε συνδυασμό με μειδιάσματα όπως τα αντιλαμβάνομαι μέσω τηλεφώνου. Τον έφτασα εκεί που ήθελα, τον ηρέμησα.

Με πιάνει στο μπλα μπλα για να μου δέιξει οτι έπεσα έξω. Αδράζω την ευκαιρία και τον ψήνω να πλγρώσει. Έτσι.....

Αφού το λοιπόν κατάφερα διπλά τον σκοπό μου και να τον ηρεμήσω αλλά και να κανονίσω την πληρωμή, που απ’ ότι είχα καταλάβει δεν είχε αρχικά , καμία πρόθεση να κάμει, μου λέγει……

Πελάτης—Παούρη , Παούρη….. χμμμμ.. Μήπως έχεις πατέρα τον καπετάνιο τον Παούρη?

Εδώ φουντώνω εγώ. Φυσικά με την γλύκα που με διακατέχει, η οποία έγινε επικάλυψη στην φουνταμάρα μου, κάτι σαν τα καραμελωμένα αμύγδαλα ένα πράμα σου λέω, βγάζω και την ειρωνεία που πλέον αποτελεί πλέον μέρος της ζωής μου, βλέπεις με αυτά που ακούω η γυναίκα , δεν μπορώ να κρατηθώ, αντί να βρίσω το γυρνάω στην ειρωνο-φουντο-γλυκαμάρα, νομίζω ότι είναι καλυτέρα έτσι, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές βγάζει κάπου καλά και το καλά έχει να κάμει με την σχέση μου με τους άλλους και το μαλάκωμά τους. Μιας που δεν πιάνει η τακτική μου σε μένα είπα να την εφαρμόσω σε κανέναν άλλον, μην πάει χαμένη τέτοια τακτικάρα!!

Πω πω!! πολλά έγραψα, πάλι ξέφυγα με την γλυκιά πολυλογία μου!!!

Του λέγω το λοιπόν με ελαφρώς δυναμωμένη φωνή περί τα 1,7 ντεσιμπέλια

Ελένη—Τι μου λέτε κύριε Καρμίρη μου!!! Αν ήμουν κόρη του καπετάν Παούρη, θα ήμουν εδώ να κάθομαι και να σας ακούω τόση ώρα να μου μιλάτε με αυτόν τον τρόπο?? ε??? πλακά μου κάνετε?

Εδώ σκάμε στα γέλια και οι δύο και έτσι κλείνει ευχάριστα μια συνομιλία που είχε αρχίσει με σουγιάδες μπαλτάδες και τα συναφή.

Τι τραβάω η γυναικά! Και να σκεφτείς ότι είμαι υποχρεωμένη να κάνω καμιά 100αριά τηλέφωνα την μέρα ( το νούμερο-νουμεράρα ,είναι πραγματικό ,δεν είναι μαϊμού σαν τα ντεσιμπέλια)

Βρίσκω τον τρόπο και το διασκεδάζω για να την βγάλω καθαρή γιατί αλλιώς θα είχαν καταφέρει να με κάνουν σαν τα μούτρα τους δηλ.γκρινιαρα, ξινή, στριμένο άντερο… (όχι πως δεν είμαι και εγώ κάποιες φορές, απλά η γλύκα μου είναι τόση μα τόση πολλη που δεν μ’ αφήνει να ξινίσω. Η επικάλυψη που λέγαμε!!!!

Έλα πάρε, πάρε, μύγδαλα, γλυκά μύγδαλα σου λέω!!!!

Μπα κανένας δεν με παίρνει… όλους εγώ πρέπει να τους πάρω… τηλέφωνο!!!

Βρε αφήνετε τέτοια γλύκα!!!! Καλέ πάτρε με …. τηλέφωνο!!!!

Kαι που 'σαι!!!! Συνεχίζεται......

Καθώς σχεδίαζα ένα smart επιπλάκι για να βάζω εκεί τα μπαχαρικά μου , με διακόπτει ένας συνάδελφος για να μου ζητήσει τιιι;;;; να του παραγγείλω λουλούδια για τη γυναικά του. Σαν να μην φτάνει αυτό μου ζητάει να τον συμβουλέψω και τι να γράψει στην κάρτα.

«Τι να γράψεις στην κάρτα αγόρι μου!!!» Εμένα ρωτάς; (σκέφτηκα)

Δεν φτάνει που δεν έχω κάποιον, όχι να μου στείλει λουλούδια, αλλά ούτε ένα χάδι να μου δώσει, (το κακόμοιρο!! κλαψ! λιγμμ!…), έχω και τον συνάδελφο να μου ζητάει να στείλω λουλούδια και κάρτα στην γυναικά του. Έλεος και πολυέλεος μαζί!!!

Άντε για να μην το κακοκαρδίσω, τον ρωτάω αν έχει γενέθλια η γυναικά του, για να δω τι θα γράψουμε στην κάρτα, μου απαντάει πως δεν έχει γενέθλια και πως θέλει να της τα στείλει λόγω του Βαλεντίνου που είναι αύριο. Δεύτερο τσουνάμι στην μούρη η Παούρη!.

Ας πρόσεχα, τι τις ήθελα τις ερωτήσεις; εεε τι ;;;;

Ήμουν έτοιμη να του πω «δεν μ’ αφήνεις ρε Χρηστάκι να φτιάξω τα ραφάκια μου για τα μπαχαρικά μου και κάτσε μονός σου να σκεφτείς τι να γράψεις στην γυναικά σου ώχουου!!»

Αλλά δεν χρειάσθηκε γιατί το κατάλαβε μονός του (ευτυχώ δεν χρειάσθηκε παρέα!) και μου είπε να μην κάνω τίποτα θα πάει εκείνος να διαλέξει λουλούδια και να γράψει μονός την κάρτα.

Συγνώμη, εγώ του ζήτησα βοήθεια για τα ράφια μου; τι με ζαλίζουν με τους/τις αγαπητικούς τους και με βγάζουν από την ηρεμία μου . Πάνω που πάω να ξεχάσω ότι είμαι μονή σαν το πεπόνι, τσουουουπ!!! λες και το κάνουν επίτηδες!!!

Σαν να μην φτάνει αυτό, στο καπάκι έρχεται άλλη συνάδελφος και με ρωτάει τι δώρο να κάνει στον αγαπημένο της. Δεν ήθελα να την αποπάρω το λοιπόν, αλλά ούτε και νά απαντήσω. Έτσι, μέσα σε μια ανελέητη μάχη μεταξύ των θέλω και των πρέπει μου, αποφάσισα να της δώσω το πολύτιμο «χέρι βοηθείας» μου (λες να ανοίξω κάνα γραφείο συμβουλών ερωτευμένων;) Της απάντησα το λοιπόν, μιας και είμαι ψιλοκατά των υλικών, να του γράψει κάτι όμορφο και να του το δώσει μαζί με ένα όμορφο λέλουδο, εγώ τουλάχιστον έτσι θα έκαμα.

Μετά από λιγο…..

Χτυπάει το τηλέφωνο, ήταν η φίλη μου η οποία μου ανακοινώνει πως αύριο 14 Φεβρουαρίου θα χαλάσω την δίαιτα μου (μέσα σ’ ολά έχω και αυτό το βάσανο) και πως έχει λάβει μέρος σε έναν διαγωνισμό για ένα ρομαντικό δείπνο με βόλτα μέσα σε μια λιμουζίνα, αυτή με το ταίρι της!

Απ’ ότι κατάλαβα εγώ θα ήμουν η τυχερή που θα ήμουν το ταίρι της!!

Δεν έχω που δεν έχω άντρα , θα πρέπει να το παίξω και λεσβία !!

Τι άλλο θα γίνει σήμερα είμαι περίεργη…..Οι ώρες περνάνε …..

Η μέρα κλείνει με τα νέα μιας πρόσκλησης σε πάρτι που είχε γίνει από χθες .

Έλαβα το λοιπόν, την εξής ενημέρωση,

«το αυριανό πάρτι θα είναι μονό για ζευγάρια» ήξερα για τον ρατσισμό, αλλά τώρα το εμπέδωσα και όλας

Και όχι , όχι δεν κλίνει, συνεχίζει, έτσι για να με βασανίζει

(τσούπ! έβγαλα και στιχάκι!)

Χτυπάει το τηλέφωνο, είναι η συνάδελφος που την συμβούλεψα να γράψει το γράμμα στον αγαπημένο της, η οποία μου απάντησε το ΟΧΙ στην πρόσκληση σχετικά με το πάρτι.

-Ειρήνη- Δεν σου είπα, αγόρασα!

-Εγώ- Τι;

-Ειρήνη- Γι’αυτό που λέγαμε καλέ, βρήκα!!! (άρχισε να περιγράφει με λεπτομέρειες τα αντικείμενα) μπλα ..μπλα.. κουτί ξύλινο με ραφάκια (μια λάμπα ανάβει πάνω απ’ το κεφάλι ως ιδέα για τα μπαχαρικά μου, και την διακόπτω)

- Εγώ- Μήπως κάνει για τα μπαχαρικά μου ;

-Ειρήνη- Όχι βρε, είναι άλμπουμ με φωτογραφίες και θα του γράψω πως του το δίνω για να βάλει εκεί τις αναμνήσεις της ζωής μας που θα έλθουν!! Τι κουτή που είσαι!!!

Είμαι και κουτή και δε έχω και κουτί για τα μπαχαρικά μου, διπλό το κακό. Τουλάχιστον να έβρισκα ένα κουτάκι για μπαχαρικά μου θα ξένοιαζα βρε αδελφέ, θα μπορούσα να ακούσω να μου λες όλα αυτά χωρίς άγχος.

Ένα κουτί για την κουτή επειγόντως!!!!!!

 Τ 'ακους Casper τ'ακους??????