Πίστεψα σε λόγια, πίστεψα σε μάτια που έλεγαν πολλά
Γιατί το έκανα ξανά, πες μου γιατί;

Όλα ήταν καπνός, για μια ακόμα φορά.
Τίποτα αληθινό, τίποτα που να μένει.
Τίποτα που να περιμένει να το μεγαλώσω,
να το κάνω όμορφο, όμορφο όπως η αγάπη.
Κόλαση ο παράδεισος.
Γιατί; ας μου κάποιος γιατί ;

Xέμενες στιγμές στο πουθενά, στιγμές για τις στιγμές.
Και μετά μόνη όπως πριν , όπως πάντα.

Θέλω να δώσω, να δοθώ.
Φοβάμαι πως  πάλι θα πληγωθώ.
Φοβάμαι πολύ, πονάω πολύ.
Ο πόνος  βράχος στο κορμί και  την ψυχή μου.

Δεν θέλω να σταματήσω να ελπίζω, να σταματήσω να υπάρχω.
Δεν θέλω να έλθει αυτή η στιγμή.
Κι όμως μπροστά μου κάθε φορά που κλαιω.
Κάθε φορά με πλησιάζει όλο και πιο πολύ.
Δεν θέλω να σταματήσω να ελπίζω.
Δεν θέλω να σταματήσω να υπάρχω.

Που πήγε τόση αγάπη ; αν την δεις πες της ότι την αναζητώ,
Πες της πως ζω για να την συναντήσω
Πες της πως είμαι εδώ !!!