ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ, ΚΟΙΤΑ ΜΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ
Που πηγε τοση αγαπη? μηπως την ειδε κανεις?
29 Νοεμβρίου 2007, 11:21
ΠΟΠΑΫ HELP!!!!!


   

Πέμπτη πρωί ,7και κάτι.

Ανοίγω τα ματιά μου,

«Θεέ μου τι δω-ακούσω πάλι σήμερα!!!»

Φτάνω στο γραφείο καθυστερημένη όπως πάντα !

(το κρεβάτι είναι γλυκό, ακόμα και όταν δεν το μοιράζομαι με κάποιον!!)

Ανοίγω τον υπολογιστή, και αισθάνομαι ότι αυτήν την φορά κεραυνοβολήθηκα από πληροφορίες που δεν τις ζήτησα.

"Ποιος γιορτάζει, τι ώρα είναι .τη μέρα είναι, θερμοκρασία εδώ ,εκεί ,πιο πέρα…"

Ανοίγω το ραδιόφωνα μου και πιάνω έναν σταθμό που έπαιζε χαλαρή μουσικούλα για τα υπέροχα αυτάκια μου!!!! "Τι καλά" λέω….. 

Μέχρι που αρχίζουν οι ειδήσεις οι η ηλίθιες διαφημίσεις με όλα τα «σχεδόν» άχρηστα για μένα !!!

 

Επιτελούς αφήστε το μυαλό μου ελεύθερο να σκεφτεί , να ονειρευτεί, να ταξιδέψει.

Τι πρέπει να κάνω, να φύγω? Να πάρω τα βουνά? (Εδώ που τα λεμέ δεν είναι καθόλου κακή επιλογή, άσε που εκεί σίγουρα δεν θα πρέπει να δεχτώ καμιά άχρηστη πληροφορία !)

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά έρχεται στο γραφείο μια σουσουράδα να μου πει  κουτσομπολιά με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά

Ρε δεν θέλω σας λέω, αφήστε με στην ησυχία μου, δεν φτάνει που πρέπει να δουλεύω, πρέπει να λαμβάνω και όλα αυτά τα σκουπίδια?

Ποιός είναι αυτός ο ανώμαλος που εφεύρε την δουλειά, πες μου ποιος!!! Θα μπορούσα να κάνω τόσο όμορφα πράγματα όλες αυτές τις ώρες που σκλαβώνω στις δουλειά!!! Που να πάρει!!!

Βάζω και εγώ το cd του Λουδοβίκου και φεύγω για λίγο, ταξιδεύω παρέα με τα λόγια του Ερωτοκριτου ,έτσι για να κρατηθώ και εγώ στο σχοινάκι μου….  

 

«Σας παρακαλώ μην μου κρύβετε το φεγγάρι»

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
20 Νοεμβρίου 2007, 14:16
ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΥ ΠΑΤΑΤΕ!!!!


Θερμή παράκληση προς όλους     

Σας παρακαλώ προσέχετε που πατάτε.   

Σταματήστε να πατάτε σε συναισθήματα, σε ψυχές, σε μυαλά.  

Ας αναλογισθείτε το κόστος για όλους αυτούς που σας είναι αδιάφορο αν θα πατήσετε.

Ευχαριστώ

6 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
11 Νοεμβρίου 2007, 04:09
Η ζωη ειναι ενα μεγαλο φαγοποτι και ομως υπαρχουν πολλοι που πεθαινουν απο την πεινα!!


Συχνα δινουμε στη ζωη πικρα ονοματα, αλλα μονο οταν εμεις οι ιδιοι ειμαστε πικροχολοι και σκοτεινοι. Και την θεωρουμε κενη και ανωφελη , αλλα μονο οταν η ψυχη μας τριγυρνα σε ερημιες και η καρδια εχει μεθυσει βυθισμενη στο εγω της.

Η ζωη ειναι βαθια και υψηλη και μακρινη, παρολο που μονο το πιο μακρινο σου οραμα μπορει να φτασει ως τα ποδια της, εντουοις ειναι κοντα, και παρολο που μονο η ανασα της ανασα μου φτανει στην καρδια της, και η ηχω της πιο αμυδρης κραυγης μου γινετσι ανοιξη και το φθινοπορο στο στηθος της.

Και η ζωη σκεπαζεται με πεπλα και κρυβετσι οπως σκεπαζεται και κρυβεται ο ευρυτερος εαυτος μου. Και ομως , οταν μιλαει η Ζωη, ολοι οι ανεμοι γινονται λεξεις και οταν μιλαει ξανα, το χαμογελο στα χειλη σου και τα δακρια στα ματια μσου γινονται και αυτα λεξεις. Οταν τραγουδαει, οι κουφοι ακουν και μενουν ακινητοι και οταν πλησιαζει περιπατωντας, οι τυφλοι βλεπουν και την ακολουθουν με εκπληξη και θαυμασμο....

Σταματησα να μιλαω και μια τεραστια σιωπη σ'αγκαλιασε και μες στη σιωπη ακουγονταν ενα τραγουδι ανηκουστο, παρηγορωντας σε απο την μοναξια και τον πονο σου.

Και για να τα πουμε πιο απλα . Θα ΄θελα να χτισουμε μερικες νεες γεφυρες προς την τρελα. Την βαρεθηκα τη λογικη,τουλαχιστον οπως την καθοριζουμε, Οταν κοιταξα την λεξη τρελα στο λεξικο, διαπιστωσα οτι ο ορισμος περιλαμβανει τη "εκσταση" , τον "ενθουσιασμο",και το "γελιο". (κοιταξτε και εσεις αν δεν με πιστευετε)

Με ανησυχει πολυ το γεγονος οτι ειμαστε μια κοινωνια που εχει φτασει να στηριζεται στο κονσερβαρισμενο γελιο. Καποιος κανει κατι ασχετο στην τηλεοραση και ολοι στο ακροατηριο βαζουν τα γελια, και εγω καθομαι και αναρωτιεμαι "Συμβαινει τιποτε σε μενα;Δεν το βρισκω αστειο". Θυμαμαι εποχες που οι ανθρωποι ξεκαρδιζονταν στα γελια,που κυλιοντουσαν στο πατωμα και χτυπουσαν τα χαλι. Δεν το βλεπω πια αυτο. Ας γελαμε περισσοτερο και με την καρδια μας και ας ανησυχουμε λιγοτερο.

Το ενενηντα τοις εκατο των πραγματων που φοβομαστε οτι θα συμβουν, ποτε δεν συμβαινουν. Και εμεις συνεχιζουμε να φοβομαστε και να ανησυχουμε . Και μετα ανησυχουμε που ανησυχουμε!

"Η ζωη ειναι ενα μεγαλο φαγοποτι και ομως υπαρχουν πολλοι που πεθαινουν απο την πεινα"

 

 

1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
10 Νοεμβρίου 2007, 11:56
Κρυο,κρυο καιρος για δυο!!!!!


Αχ!!! τι τυχεροι εσεις οι ερωτευμενοι!!!

Τωρα που αλλαζει ο καιρος ειναι η εποχη σας πιτσουνακια μου!!!!

Δωστε του να καταλαβει λοιπον παιδια!!!!

Να παρασετε οσο πιο ομορφα γινεται!!!!

Αντε και στα δικα σας, οι μη-ερωτευμενοι!!!!!

 

Υ.Γ.  Αν η σημερινη μερα δεν ηταν μερα εκπληρωσης για τις αναγκες σας και την αγαπη μου, τοτε ας γινει υποσχεση για καποια αλλη μερα.*

*Kahlil Gibram 

 

 

 

4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
elen1
Ελένη
από ΠΕΙΡΑΙΑΣ


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/elen1

Αν κάποια γυναίκα κλέψει τον σύζυγο σου μην στεναχωρηθείς !!! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία γι' αυτήν, απ΄το να τον έχει και να τον φροντίζει!



Επίσημοι αναγνώστες (2)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...


Φιλικά Blogs

Links