Ντυμένος στην τρίχα χυμάς ένα βράδυ

σα λύκος ξεδοντιάρης σε θρεμένι κοπάδι

σε κάποιου γνωστού σου το άθλιο συνάφι

το θες μα δεν τολμάς να τους γυρίσεις την πλάτη

Έλα χαμογέλα

και σου λένε ξανά

έλα χαμογέλα

τα μέσα ο σκοπός συναντά

και σκέψου καλέ μου πόσο είσαι μακιά.

Σιωπάς κι υπομένεις θανάτους φριχτούς

ο λάκκος είναι άδειος και χωράει πολλούς

κι εσύ βλαστημάς την ώρα σου μάγκα

ο χρόνος σου φρενάρει στων παθών τη βδομάδα.

Με αυτό το τράγουδάκι υποδέχομαι....την εκπομπή: Αφιερωμένο Εξαιρετικά του DEOντα!!!!  ........

Στα γρήγορα σήμερα....λόγω κάποιων προβλημάτων.......

τα δωράκια ......

1. Βραχιολάκι γυναικείο με αλυσίδα....

2. Βραχιολάκι γυναικείο με κορδόνι.....

Καλησπέρα σας........  και ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 

Μελοποιημένα ποιήματα.......(?????!!!!!!?????)

μμμμμμμμμ..............

Λοιπόν... για να δούμε πως φτιάχνονται.... τα.... μελοποιημένα ποιήματα......

Έχουμε και λέμε..... καταρχήν χρειαζόμαστε μια κουταλίτσα φρέσκο μέλι........

έτοιμο απο την πηγή...... κατευθίαν.......

Ορίστε και η πηγή.....:

(για τους άπιστους΄"Θωμάδες....")

Χρειαζόμαστε ως γνωστόν....ένα χέρι που να μπορεί να γράψει.... καλλιγραφικά.......

Voila!!!!!!!!!!

και τρίτον και τελευταίον... πρέπει να βρούμε και το κείμενο.....

Να'το κι αυτό!!!

Τώρα ήρθε η ώρα για το μελοποιημένο ποίημα.......

Αλλά θέλει και αυτό το χρόνο του......

Οπότε ας δούμε τα δύο δωράκια πρώτα της εκπομπής του RadioMusicHeaven, του μέλους Deos...., Αφιερωμένο Εξαιρετικά. (Για πληροφορίες πάντα στο ημερολόγιο του Δέοντα.... εδώ), και ας χτυπήσουμε τα παραπάνω υλικά μας καλά στο σέικερ.....!!!!!!! 

1ο Ένα βραχιολάκι γυναικείο (για μικρά χεράκια.. το συγκεκριμένο...έτσι?)

2ο Ένα βραχιόλι δερμάτινο (καστόρινο μαύρο)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ (Cannon song)

Είναι από το δεύτερό τους δίσκο (2002) ο οποίος είναι "φουλ" στα μελοποιημένα ποιήματα....

...και τον οποίο μπορείτε να τον κάνετε δικό σας, πατώντας εδώ...

Ακολουθούν οι στίχοι και τα τραγούδια, και κάτω κάτω.... το αποτέλεσμα στο πως φτιάχνονται τα "μελοποιημένα ποιήματα..."

ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΑΧΥΡΟ

φωνές από άχυρο
από χώμα οι συστολές
μου καίνε τα εντόσθια
κρίματα κι ευχές

τα βήματα που χάνονται
στα χέρια που νογάνε
δώσε γλυκέ μου Δαίδαλε
μίτους που αγαπάνε

σβήνω αργά σβήνω απαλά
βυθίζομαι σταράτα
ανοίγομαι και δέχομαι
του μίσους τα μαντάτα

χρώματα δέρματα
παλλόμενα σαρκία
μαρμαρωμένα ρήματα
με απάγκιο την ανία

κοιτάω ψηλά τη θάλασσα
χιμάει στα προάστια
τη μοίρα τους πλημμύρισε
ναυάγια μονοπάτια

ήλιε χλωμέ αδύνατε
φώτισε τα ερείπια
οδήγησε την άμπωτη
λύτρωσε αγαποκήπια

ξαπλώνομαι κατάχαμα
κομμάτια μπαλωμένος
σίγουρος θα προσφέρομαι
γητειές σου κεντημένος

κατάρα μου τυλίχτηκα
το μένος σου με έχει
δε μ' αφορά το γνώριζα
φτάνει και μη παρέκει

ΝΑ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙΣ

έγειρες κι απόκαμες κάπου στη Θηβών
στη στρυφνή πορεία μιας ζωής στο πρηνηδόν
η ρημαγμένη γη σου ψιθύρισε στ' αυτί
κοίταξε στον ουρανό εκείνη τη μαρμαρυγή

τα παιδιά σταμάτησαν το παιχνίδι τους για σένα
ο κόσμος βγήκε στις ταράτσες με κεριά
τα ρεμπέτικα σίγησαν στο παλιό το ταβερνάκι
τα φρένα που γλίστρησαν η τελευταία ήταν κραυγή

ξάφνου είδανε σε σένα ένα θαύμα
ένα μυστήριο που έπρεπε να σεβαστούν
καθώς η τρέλα σου ξεγεννούσε τις φωτιές της
ένας Νέρωνας που αγκαλιάζει τα στενά

να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι

όλοι είδαν τις μάγισσες να 'ρχονται απ' το πουθενά
μαγίστρους να κρατούν από το χέρι τα παιδιά
καταραμένους ποιητές να γελάνε δυνατά
αρχαίους ληστές να κοιτάνε σκεπτικά

κανείς δεν ήξερε αν θα μείνουνε για πάντα
κανένας δεν φοβόταν τη φωτιά
στέκαν στη μέση μιας ευχής ή μιας κατάρας
σε ξέχασαν μπροστά στο παρελθόν που 'χαν ξεχάσει

να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι

ΚΑΠΟΙΟΣ

κάποιος κοιτάει μέσα μου και βλέπει ότι με βλέπει
κάποιος ακούει μέσα μου κι ακούει ότι μ' ακούει
με συναντάει το απόγευμα σε μια γωνιά του δρόμου
μαντεύοντας ποιος θα 'ναι κει κι όσα θα μου συμβούνε

κάποιος που είναι μέσα μου μου χτίζει ένα σπιτάκι
και το γκρεμίζει γρήγορα πριν να το κατοικήσω
κάποιος που είναι πάντοτε μπροστά και δε μ' αφήνει
κλείνοντας και φράζοντας το δρόμο να περάσω

κάποιος κινείται μέσα μου και ξεκινάει σαν τρένο
γεμάτος ανυπόμονους κι ωραίους ταξιδιώτες
κάποιος μου λέει πως είν' αργά και δε θα αρθούν εγκαίρως
να μας γλιτώσουν οι καλοί απ' τις κακές διαθέσεις

κάποιος μου λέει για στάσου ένα λεπτό περίμενε
στάσου να δω ποιος είσαι συ ποιος είν' αυτός πού πάμε
μα ήταν άλλος απ' αυτό που νόμιζα πως ήταν
και που' ναι πάντα μακριά από εκείνου που είναι

κάποιος θυμάται μέσα μου έναν παλιό του φίλο
τότε που πέφταν κανονιές η μια πάνω στην άλλη
κάποιος μου λέει δεν είμαι γω που γράφω αυτήν την ώρα
μα ένα χέρι ελαστικό που σπρώχνει το δικό μου

κάποιος μιλάει μέσα μου όταν μιλάω με κάποιον
και του εξηγεί πως γίνεται το κάθε τι στον κόσμο
πως γίνεται το ανώμαλο απ' το κανονικό
και ο καπνός απ' τη φωτιά πως βγαίνει γαλανόλευκος

κι απ' τη βροχή το σύννεφο πως χαμηλώνει αθόρυβα
κι αδειάζοντας πως πέθαινε επάνω από τα σπίτια
κι από την πόρτα του μυαλού μια σκέψη πως μπαινόβγαινε
αλείβοντας τα λόγια της με της μιλιάς το μέλι

ένας σκορπιός τρυπήθηκε απ' το κεντρί του μόνος
κάποιο ρολόι αδέσποτο μπερδεύοντας τις ώρες
χτυπούσε οκτώ στις έντεκα και δώδεκα στις μία
απάνω στο καμπαναριό ή μέσα στην καρδιά μου

ανοίξτε αμέσως για να μπει αυτός ο κάποιος άλλος
να μπει απ' το παράθυρο όπως μια πεταλούδα
που με κοιτάει όταν κοιτώ μέσα στον εαυτό μου
μες το δικό μου πρόσωπο το πρόσωπο ενός άλλου

(Νάνος Βαλαωρίτης, 1963)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΦΕΛΗΣ

"Κρίμας το κορίτσι" λένε
Το κεφάλι τους κουνάν
Τάχατες για μένα κλαίνε
Δε μ' απαρατάν

Μες στα σύννεφα βολτάρω
Σαν την όμορφη αστραπή
Κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω
Γίνεται βροχή

Βρε παιδιά προσέξετέ με
Κόβω κι απ' τις δυο μεριές
Το πρωί που δε μιλιέμαι
Βρίζω παναγιές

Και το βράδυ όπου κυλιέμαι
Στα γρασίδια καθενού
Λες και κονταροκτυπιέμαι
Ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου

Τη χαρά δε τη γνωρίζω
Και τη λύπη την πατώ
Σαν τον άγγελο γυρίζω
Πάνω από τον γκρεμό

(Ο. Ελύτης)

ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

Ω Τσάρλι! Τραβήξου απ' τον ήλιο
Σαν σήμερα ρίξαν την ατομική
Σήμερα στα λιμάνια
Οι σωματέμποροι κι οι πορτοφολάδες
Θα μπορούν να περηφανεύονται
που δεν γίναν επιστήμονες

Ω Τσάρλι! Τραβήξου απ' τον ήλιο
Σαν σήμερα ρίξαν την ατομική

Σήμερα θα μπορούσε
μια πόρνη να λέει στην προσευχή της
Ω Θεέ σ' ευχαριστώ
που δεν γέννησα

(Φ. Αγκουλές, 1951)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ (Cannon song)

ο Τζόνι παρών και ο Τζίμι ήταν εκεί
κι ο Τζορτζ για να πάρει βαθμό
μα ο στρατός δε νοιάζεται γι αυτά
γιατί ο εχθρός καραδοκεί

οι στρατιώτες ζουν με τα όπλα
απ' το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ' το κρέας τους κιμά

ο Τζόνι έβρισκε το ουίσκι ζεστό
κι ο Τζίμι δεν είχε κουβέρτες
μα ο Τζορτζ τους μιλάει όσο μπορεί πιο φιλικά
ο φαντάρος δε λυγίζει ποτέ

ο Τζόνι πεθαίνει κι ο Τζίμι είναι νεκρός
κι ο Τζορτζ κάπου σαπίζει
μα των νέων το αίμα θα τρέχει για πολύ
γιατί ξανά ο στρατός στα όπλα τους καλεί

οι στρατιώτες ζουν στα κανόνια
απ' το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ' το κρέας τους κιμά

(Κ. Βάιλ - Μ. Μπρεχτ, 1924)

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ο χρόνος είναι γενικός
δεν μπορούμε να εντοπίζουμε οράματα
δεν μπορούμε να μοιράζουμε αστραπές

ο χρόνος είναι γενικός
δεν μπορούμε να μοιράζουμε αστραπές
απ' τα κλωστήρια τ' ουρανού με δόσεις

κάποιο σκαθάρι στοχαζόμαστε απέριττα
η πιο μεγάλη ώρα της ζωής
υπάρχει σαν τις άλλες

δεν πάει μια βδομάδα που έβλεπα
δυο παράξενα ζώα στην ύπαιθρο
να ξεραίνουν το θάνατο στη ράχη τους

ο χρόνος είναι γενικός
ο χρόνος είναι κοροϊδευτικός
είναι αμέτοχος σαν τα περίπτερα στην κίνηση

(Ν. Καρούζος)

ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι

σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση

αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους

μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
 τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι

ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά

όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο

αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου

αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες

αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων

μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά

μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά

η ζωή είναι πολύ μακριά

μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο

γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου

αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό

(Τ. Έλιοτ, 1925)

ΜΕ ΛΕΣ ΕΠΙΘΕΣΗ

κοίταξε γύρω στο θλιμμένο σου σαλόνι
μια μοναξιά που αντιφεγγίζει στην οθόνη
δες ένα πτώμα στο μεγάλο σου καθρέφτη
έτσι είσαι πίσω απ' τη νιότη σου π' αστράφτει
νιώσε το μέτρο του κανόνα που επιμένει
απ' τα ρολόγια του ζωή να ξαποστέλνει
νιώσε τη σύμβαση στα παγωμένα γέλια
φωτογραφίες από άθλια τσιφτετέλια

με λες επίθεση καταστροφή αποσύνθεση
με λέω άμυνα φωτιά και σύνεση
με λες απίθανο ψυχωτικό απόλυτο
με λέω άκομψο τρελό κι αμόλυντο

τόλμα μια βόλτα στα σκοτεινά προάστια
δες ένα πάθος μια αγκαλιά τεράστια
πόνος και αίμα μπερδεύει τις κουλτούρες
πως βαβουριάζουν της καριέρας οι κουμπούρες
πώς παιδιαρίζουν οι αλήτες στα φανάρια
πώς κοροϊδεύουν της ζωής τ' αναστενάρια
ενώ αποστρέφεσαι εικόνες που δαγκώνουν
οι άσπρες λωρίδες του δρόμου σε καρφώνουν

λες τι να κάνω δε γαμιέσαι ξεφορτώσου
λέω τη ζώνη να φορέσεις θα σε λιώσουν
λες ειρωνεύεσαι τσογλάνι και δεν ξέρεις
λέω δεν έχεις χρόνο μιζέρια περιφέρεις

έμποροι πρότειναν αμύθητη πενία
και συ λιμπίζεσαι αφόρητη ανία
τα κράτη μάτωσαν της γειτονιάς τον χάρτη
και συ μαζεύεις τα κομμάτια σου απ' το πάρτυ
μπάτσοι σκαρφίζονται νυχτερινά παιχνίδια
στου τρίτου κόσμου τ' αποκαΐδια
το ίδιο αίμα οι ίδιες στάχτες θα σκεπάσουν
τα όνειρα σου οι εφιάλτες θα ξεράσουν

με λες αλάνι χαώδη κολλημένο
ό,τι μπορώ κάνω αλλά και σε προσμένω
ώρα την ώρα αποφασίζεις ό,τι ορίζεις
αλλά ποτέ μην πεις ότι δεν γνωρίζεις

ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις
Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που ξέρεις
Δεν είμαι μόνο αυτός που θα 'πρεπε να μάθεις

Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου και κάπου τη χρωστάω
Αν σ' αγγίζω με την άκρη του δάχτυλου μου
σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι

Αν σου μιλήσει μια λέξη μου
Σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι
Αν σ' αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι

Θ' αναγνωρίσεις άραγε τ' άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
Θα βρεις τις πατησιές μου μέσα σε μυριάδες χνάρια;

Είμαι κι ό,τι έχω υπάρξει
Ό,τι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι
Τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες μου πράξεις,
οι πεθαμένες σκέψεις μου

Γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν το αίμα μου
Γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου

Είμαι ό,τι δεν έχω γίνει ακόμα
Μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος
Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω
Γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν

Μη με γυρέψεις αλλού μονάχα εδώ να με γυρέψεις

Μόνο σε μένα

(Τ. Πατρίκιος, 1952)

Αφού λοιπόν "χτυπήσατε" καλα το σέικερ με τα υλικά.... κοιτάξτε το δικό μου μελοποιημένο ποίημα:

(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Γι'αυτό λοιπόν.... μη διστάζετε..... φτιάξτε κι εσείς το δικό σας μελοποιημένο ποίημα.....

Α Φ Ι Ε Ρ ΩΜ Ε Ν Ο . . . Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Α (στις 20:00)

M' ένα φιλί..... ήρθαν και τα δώρα για σας και μόνο..... αφιερωμένα εξαιρετικά!!!!!!

1. Γυναικείο βραχιόλι καρδιά με ημιπολύτιμες χάντρες.

2. Δερμάτινο βραχιόλι με κηροκλωστή

Tα δώρα κέρδισαν οι ακροατές της εκπομπής: "αφιερωμένο εξαιρετικά" με σημερινό θέμα: "φιλί"..... Για περισσότερες πληροφορίες στο ημερολόγιο του μέλους Deos εδώ...!!

Καράβι που κυλάει στα νερά
γλυκός προορισμός η φυλακή σου
κι αν πήγαινα αλλού σ΄άλλη στεριά
με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στ΄ανοιχτά
δεν είχες να τα δώσεις πουθενά

Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της αντοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου

Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά

Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή
σε ξέρω τόσο λίγο μα πεθαίνω
να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή
τα χρόνια που ήμουν κάστρο πορθημένο
Μυστήριο που έρωτας χτυπά
εκεί που δε το ψάχνεις πουθενά

Mπορείτε να το ακούσετε στην ιστοσελίδα www.esnips.com αν πατήσετε κι εδώ

Τα σημερινά δώρα μπορεί να μην έχουν σχέση με το σημερινό θέμα.... αλλά το τραγουδάκι ταιριάζει!!! Αν θέλετε κι άλλα πιο ωραία .... δεν έχετε παρά να ακούσετε στις 20:00 (ακριβώς!) την εκπομπή "ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ" κάνοντας κλίκ εδώ για να μεταβείτε στο MusicHeaven Radio.. 

Για να αποκτήσετε ένα από τα δύο δώράκια ακολουθήστε τις οδηγίες στο ημερολόγιο του Deos (μη ψάχνετε εδώ είναι)...... 

1ο: Δερμάτινο βραχιόλι

2ο: Δερμάτινο βραχιόλι (με διακοσμητικό κορδονάκι) 

(ακούστε και το τραγουδάκι...... για να δω τα σχόλιά σας....)

Τι προτείνει ο Deos ;;;;  Χάντρες.....; (κλικ εδώ)

Tα δωράκια πρόταση λοιπόν είναι τα εξής:

1. Διακοσμητικό (μεταλλικό) για κινητά

2. Φυλαχτό κρεμαστό με χάντρες και κορδόνι

3. Mπεγλέρι

Για περισσότερες πληροφορίες... και συμμετοχή... το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακούσετε την εκπομπή στις 20:00 ... αφού βέβαια περάσετε μια βόλτα από εδώ για να προτείνετε τραγουδάκι... (ή και να πάρετε πληροφορίες...)

(Για να μεταβείτε απευθείας στο Radio MusicHeaven κάντε κλίκ εδώ)

Τι προτείνει ο Deos;;; Αγόρια & Κορίτσια!!!!!! (κλικ εδώ)

Η εταιρεία Οn & Off λοιπόν προτείνει..... τα παρακάτω δώρα.. για κοριτσάκια... και αγοράκια... 3 στο σύνολο για την σημερινή εκπομπή του Deos...  μμμμ.... αφιερωμένο εξαιρετικά......: 

Δώρο 1ο: 1Βραχιόλι + 1Κολιέ με γυάλινες δύχρωμες χάντρες

Δώρο 2ο: 1Βραχιόλι δερμάτινο με κλωστή κηρωμένη

Δώρο 3ο: 1Βραχιόλι με αλυσίδα και χάντρες κεραμικές

Για περισσότερες πληροφορίες... και συμμετοχή... το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακούσετε την εκπομπή 20:00 με 22:00... αφού βέβαια περάσετε μια βόλτα από εδώ για να προτείνετε τραγουδάκι... (ή και να πάρετε πληροφορίες...)

(Για να μεταβείτε απευθείας στο Radio MusicHeaven κάντε κλίκ εδώ)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:

 Τα βραχιολάκια προσφορα από την εταιρεία On&Off για το διαγωνισμό της ραδιο-ΜΗ-εκπομπής "Million Miles Away" του μέλους Panos72, με όνομα Panos 72 on air (2), (3) και (4) είναι αυτα που βλέπετε στην εικόνα..