ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ:

Eπιστολή προς το Στ.Παττακό για το βιβλίο του:

«Στρατηγέ,

Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το πόνημα με τον τίτλο "Οδοιπορικόν ενός στρατιώτου 90 ετών", το οποίον είχατε την ευγενή καλωσύνην να μου αποστείλετε και σας ευχαριστώ πολύ.

Το αποσταλέν βιβλίον σας, στις σελίδες του οποίου εκθέτετε τις σκέψεις, τις επισημάνσεις, τις τοποθετήσεις σας σχετικά με περιστατικά, επεισόδια και γεγονότα από την μακρόχρονη διαδρομή και πορεία της ζωής σας, εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με την απλότητα και την γλαφυρότητα του λόγου, το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια, τη συγκινητική εξιστόρηση και τη διάθεση αυτοκριτικής και αυτοσαρκασμού. Οπως προκύπτει από τα γραφόμενά σας και την αυτοβιογραφούμενη σταδιοδρομία σας, υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία, την οποίαν ο ιστορικός του μέλλοντος καλείται να εκτιμήσει και να προσδιορίσει. Εύχομαι ο Δομήτωρ κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο δίκαιος Κριτής πάντων, να σας χαρίζει πλούσια την Χάριν και την ευλογίαν Του.

Μετ' ευχών διαπύρων

Ο Αθηνών Χριστόδουλος».  (31 Μαΐου 2001)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/12/2003

Το βιβλίο:     

Τα συμπεράσματα περί συγχωρέσεων τέτοιες στιγμές και ώρες....δικά σας.....

Διονύσης Σαββόπουλος - Και τι ζητάω

Με κανα δυό στιχάκια μου για πρόσχημα
παρκάρω τ' όχημα και σου μιλάω
και συ που ξέρω πως δε νοιάζεσαι
τάχα ταράζεσαι που σ' αγαπάω

Παίζεις με την ευαισθησία μου
μα την ουσία μου δεν την προσέχεις
και στης καρδιάς μου τα σκιρτήματα
άλλα προβλήματα λες ότι έχεις

Και τι ζητάω,τί ζητάω
Μια ευκαιρία στον Παράδεισο να πάω...

Με κανα δυό στιχάκια μου για πρόσχημα
κερνάω ρόφημα στο κυλικείο
κι ενώ να 'ρθω μου απαγόρευες
εσύ αγόρευες μ' αυτούς τους δύο

Είπες μετά πως με περίμενες
δε με περίμενες η μοίρα το 'χει
κι όταν στα χέρια μου σε κράτησα
εκεί την πάτησα και είπες όχι

Και τι ζητάω...

Πρόκειται για μία απο τις καλύτερες δουλειές που έχω ακούσει το τελευταίο καιρό.... Το όνομα αυτού: SOCOS & The Live Project Band - Kafka (2007)

Περιλαμβάνει 2cd + dvd + album φωτογραφιών.... Εγώ σας παραθέτω τα δύο cd... (τα οποία λόγω μεγέθους... χωρίζονται σε δύο μέρη το καθένα)

cd1part1
cd1part2
cd2part1
cd2part2 

(Το τραγούδι που ακούγεται είναι το δεύτερο από το πρώτο cd!!!)

Aκολουθούν οι στίχοι και διάφορες πληροφορίες των τραγουδιών:

Side a

  1. Πάνω απ’ το μνήμα του j.s.bach
(Music: socos)
(Lyrics: socos)
(Programming: socos)
(Vocals: Maria Latsinou)
 σαν μιας ευχής
γιορτινής
ελπίδα..
μη μου κρυφτείς
γιατί εγώ
σε είδα
έλα φωτεινό μου αστέρι
έλα πάρε με απ’ το χέρι
ξανά..
κι ώσπου να ‘ρθεις
Θα σου έχω στολισμένα
τα μπαλκόνια της ανατολής
να ζεσταίνονται οι στιγμές σου
μόνο πεσ’ του του ήλιου
να είναι κι αυτός συνεπής
πριν χαθούν τα μονοπάτια
στις σκιές που τα κοράκια
σμιλεύουν στο κάθε γιατί
να ‘ναι μόνη συντροφιά σου
η μοναξιά σου
σα λευκό περιστέρι γεμάτο πληγές
σ’ ένα φόντο από μορφές
που ξεθωριάζουν σαν σκιές
που τρομάζουν στης νύχτας το φως
μια λαχτάρα ο ουρανός σου
να γεμίσει ο ερχομός σου
ζωή..
να μου κλαις..
είμαι εδώ..
να μου λες..
να μου φταις..
και να θες πάλι..
έλα μαζί μου να παίξεις..
ν’ αναπνεύσεις φωτιά..

2. Μες τον ουρανό, με χάδια κράτα με…
(music: socos
(lyrics: socos)
(programming: socos, George Priniotakis)
(guitars: socos)
(vocals: socos, Maria Latsinou)
Πες μου
τώρα που μεγάλωσες ποιος πήρε τη σειρά σου και που
πήγε η αγάπη σου και όλα τα όνειρά σου και που
είναι η αγκαλιά που με κρατούσες τώρα πια θα με
κοιτούσες σαν να ήμουν παραμύθι από τη χώρα των
θαυμάτων των ονείρων  μια κινέζικη γκραβούρα που
ξανά θα ζωντανεύει όταν γεμάτο τα φεγγάρι θα μας
πάρει εφιάλτης μιας απάτης της απόλυτης
αγάπης μιας εικόνας μαγικής ξανά μάνα κι απ’ την
αρχή σου το ‘χα πει πως ό,τι φέρνει ευτυχία
κουβαλάει δυστυχία που σε πίνει νύχτα μέρα
σ’ αγκαλιάζει το σκοτάδι σκαρφαλώνεις στο ταβάνι
κι ονειρεύεσαι πως είσαι ένα χρυσόψαρο με μνήμη
αστροναύτη νοσταλγούσες το ταξίδι στη σελήνη την
αστρόσκονη που σου ‘βαφε τα χείλη κι ονειρεύεσαι τα
φώτα να σε δείχνουν όπως πρώτα κι ονειρεύεσαι τα
φώτα να σε δείχνουν όπως πρώτα κι εγώ πάλι ξέρεις
θέλω να γεμίσω ένα στάδιο με σκύλους λυσσασμένους
που θα τρώνε τη ψυχή μου ενώ θα παίζω τις
σολιές μου μαργαρίτες να μαδάω με γαμάς κι σ’ αγαπάω
κ’ ίσως να’ χω πιάσει πάτο μα έχει πάντοτε πιο
κάτω μήπως θέλεις να σε σπρώξω για να δεις πως είναι
όταν πέφτεις πάνω από την άβυσσο που κρύβει μέσα του
ο καθρέφτης με ρωτούσε ψεύτης με χτυπούσες πάντα
φταίχτης και οι ανάγκες μου γλιστρούσαν απ’ τα χέρια σου που
μου ‘δειχναν τη tucy με διαμάντια μες’ τον ουρανό με
χάδια να με ψήνει να τη σώσω τη ζωή μου να της
δώσω να φυσήξω στα πνευμόνια της σαπίλα και
αηδία για τα βράδια που σου ζήταγα να μου κρατάς το
χέρι κι εσύ μ’ έλεγες αστέρι της ζωής σου
καλοκαίρι με φοβήθηκε ο φόβος τώρα με μισεί και ο
πόνος αλλά τι κι αν περιμένω να ξανάρθεις φως μου
σκέψου πως μια μέρα όλα αυτά μπορεί να βγουν αληθινά.
Μες τον ουρανό, με χάδια κράτα με

3. der bau
(Text: franz kafka)
(Recitative: Sofia Manti)

  4. Μια νύχτα του Οκτώβρη
(Music: socos)
(Programming: socos)
(Guitars: socos)

  5. Το ρίγος που μου προκαλεί η σκέψη σου..
      γυμνή, εκτεθειμένη στα μάτια μου, στα χάδια μου…
      ανείπωτη ευφορία στη στεγνή θάλασσα του νου μου
(music: socos)
(lyrics: socos)
(programming: socos)
(guitars: socos)
(vocals: Marinos Tziaros, socos)

  6. Ταξιαρχία του baksheesh
(music: socos, George Priniotakis)
(Programming: socos, George Priniotakis)
(Guitars: socos)
(Vocals: Maria Latsinou)

  7. Σα μαγικό χαλί
(music: socos)
(lyrics: socos)
(guitars: socos)
(vocals: socos)
Τι κρίμα να τελειώνουνε οι εικόνες, που θυμίζουνε το χθες
κι από το θάνατο σου βγες..  κι έλα κοντά μου
τι κρίμα η γαλήνη σου, ποτάμια στη σελήνη σου κεντάει
κι αυτό το κόκκινο σου πάει..  μη το φοβάσαι
θυμάσαι το τραγούδι που μου σφύραγες, μικρός να κοιμηθώ
κι απ’ τα σεντόνια μου να βγω..  ποτέ δε μου ζητούσες
τις θάλασσες που μου ‘μαθες να λούζομαι, με ήλιο στον βηθό
πίσω απ’ τα βράχια σου θα ‘ρθώ. . και πάλι θα τις ζήσω
κι αν χάθηκε η λάμψη σου χαδούλα μου, εσύ στέκεις να ουρλι’αζεις
και σενα που σ’ αγάπησα, μονάκριβή μου κόρη καστανή
στου Άι Γιάννη τη γιορτή. . σου χάριζα μια φλόγα
στη ράχη σου σκαρφάλωσα και πάγωσα, στις έξι το πρωί
μα ήταν όλοι τους εκεί… κι ο φάρος τραγουδούσε
στον αφρό ταξίδεψε…
σα μαγικό χαλί.. .

8. Πανσέληνος
(music: socos)
(programming: socos, George Priniotakis)

  9. Δράση – αντίδραση
(music: socos)
(lyrics: socos)
(programming: socos, George Priniotakis)
(outro keyboard line: George Priniotakis)
(vocals: socos)
Νομίζω πως τους άκουσα
να λένε πως θα γίνει φονικό….

10. Καλημέρα νύχτα
(music: socos)
(industrial samples: George Priniotakis)
(guitar: socos)

11. Πράσινο … αυτό της γης το ανοικτό
(music: socos)
(programming: socos, George Priniotakis)
(guitars: socos)

Side b

  1. Le coucou
(Music: socos)
(Lyrics: socos)
(Programming: socos)
(Guitars: socos)
(Vocals: Marinos Tziaros, socos)
Πως μπορούσα εγώ ποτέ να δω…
πιο καθαρά τα βήματά σου
πως μπορούσα εγώ να φανταστώ…
τι κρύβεται στα δάκρυά σου
πως μπορούσα εγώ ν’ αντισταθώ…
στο γαλανό της αγκαλιάς σου
πως μπορούσα εγώ να σου πω…
δεν σ’ αγαπώ είμαι θεός
θέλω να καρφώσω το κρεβάτι μου
στο ταβάνι, να έρθεις να ξαπλώσεις
και να ονειρευτείς τους φόβους σου
να πέφτουν τα δάκρυά σου αλλά πριν
αγγίξουν το πάτωμα να γίνονται
πεταλούδες και όπου στέκονται
αυτές, λευκά κλαδιά, ανθισμένα,
αμυγδαλιάς κι εκεί που θ’ ακουμπούν
τα ανθοπέταλα, θάλασσα, η αγκαλιά
μου και ο ανικανοποίητος πόθος μου
για σένα και μες στη θάλασσα
δελφίνια να χορεύουν το βαλς του
ονείρου σου, και οι ουρές τους να
χαράζουν στο βυθό το όνομά σου…

  2. Shopping therapy
(Music: socos)
(Programming: socos)
(Guitars: socos)
(Vocal: tv sample)
Να κατεβαίνει σκάλες…

  3. Τόσο λίγο
(music: socos)
(lyrics: socos)
(programming: socos)
(vocals: Marinos Tziaros)
δεν μ’ έχεις δει
να παίζω και να χάνω
τον κόσμο όλο πιάνω
στην άμμο σαν ξαπλώνω
τον ουρανό θολώνω
δεν μ’ έχεις δει να καίω
πως είμαι όταν κλαίω
φωτιά απ’ τη φωτιά σου
κι όταν θα δουν πως άργησες
κι έρθουν ξανά οι μάγισσες
θα χαθώ
μες την ανάσα σου
θα χαθώ
μες την ανάσα σου
θα χαθώ
σκιά
γιατί εσύ
μου μοιάζεις τόσο λίγο
κι αν θέλεις δεν θα φύγω
μονάχα για μια νύχτα
στα μάτια αν θες με κοίτα
δεν μ’ έχεις δει
κι όμως μπροστά σου είμαι
σκια μες στην σκιά σου
μωρό μου στην αγκαλιά σου
γιατί εσύ
μου μοιάζεις τόσο λίγο….

  4. Βγήκα στο δάσος να σε βρω
(music: socos)
(lyrics: socos)
(guitars: socos)
(vocals: socos)
Βγήκα στο δάσος να σε βρω
μα δε μπορώ το φως να δω
και τι ‘ναι απ ‘όλα αληθινό και τι ‘ναι εφιάλτης
και σ’ ένα ξέφωτο στενό
ξαπώστασα ν’ αφουγκραστώ
κι είχε παντού μια παγνιά σα να ‘τανε χειμώνας
με βρήκε κι ένα ξωτικό
σημάδια πως θα χρειαστ’ω για να γυρίσω πίσω

  5. Κοκαΐνη
(music: socos)
(1st part lyrics:socos)
(2nd part lyrics: poem by Marios Vaianos(1905-1975))
(programming: socos, George Priniotakis)
(guitars: socos)
(1st part vocals: Maria Latsinou)
(2nd part vocals: Marinos Tziaros)
Κουράστηκες να ακούς
μακρόσυρτες ευχές
μικρές σποραδικές βροχές
να κυνηγάς εχθρούς
και θες να κοιμηθείς
ξανά ν’ ερωτευτείς
να σ’ αγκαλιάσουν σα σε βρουν
οι άγνωστοι της γης
στο παραθύρι αυτό
νεράιδες δεν υπάρχουν
κ οι ήρωες που θα ΄ρθουν
θα σ’ έχουν για νεκρό
και σαν θα κοιμηθείς
σφιχτά θα σ’ αγκαλιάσω
για σένα θα τρομάξω
τους αγνωστους της γης…
απ’ την κρεπάλη που με πλάκωσε βαριά παράλυτο
με εκφυλισμένα μάτια
ποιος θα’ ρθει να με ελευθερώσει μια νυχτιά
οραματίζομαι συχνά μια ύπαρξη, μια κόρη με τα κάλλη τα περίσσια
που θα με βγάλει από τον έγκλειτο μου βιο
αντίο
θα βρω μια θεία ξεκούραση στα χέρια της
και στο κορμί μου θ’ απλωθεί αθάνατος
βαρύς και μελαγχολικός ο θάνατος
ω τι γλύκα που ζει κανείς στο πέλαγος των αναμνήσεων
έξω των ορίων
των γνωριμων μας των περιθωρίων που κυβερνούν εχθροί και φίλοι
πίθηκοι ανηθικοι στο βάθος βυθισμένοι των οργίων
μέσα στην αγκαλιά σου με κατάνυξη
βλέπω δειλά να μου χαμογελά σαν άνοιξη
γεμάτη ανθους και μύρα στολισμένη αγαπημένη
έλα κοντά
και δως μου το χεράκι σου να τ’ ακουμπήσω λίγο στην καρδιά μου
απ’ την κρεπάλη που με πλάκωσε βαριά
και που στεγνά τη φθείρει τη ζωή μου…
εσύ θα έρθεις θεά μου ξωτικιά να σώσεις τη χαμένη ύπαρξη μου
η απόλαυση σου έντονη σα βέλος ας έρθει να μου δώσει ένα τέλος

  6. Σου ζητώ
(music: socos)
(lyrics: socos)
(programming: George Priniotakis)
(guitars: socos)
(vocals: socos)
Σου ζητώ να προσέξεις το σήμα απέναντι στη λεωφόρο
σου ζητώ
κι αν δε φας απ’ το μήλο που σου ‘δωσα
σου ζητώ
να με σφίξεις
φύλλα
ξερά
πλημμύρισαν την άδεια μου κάμαρη
σου ζητώ
να πεθάνω
σου ζητώ
να κοιτάξεις και λίγο πιο κάτω
χαμηλά
με λασπόνερα ξεπλένω τα μάτια μου
και σου ζητώ
να με σφίξεις
σου ζητώ να κρατήσεις για πάντα τα πάντα
αγκαλιά
να γελάσεις μαζί μου όσο πρέπει
άμα πρέπει
πάλι εδώ
να ‘ρθεις σου ζητώ.

7. Tribalism
(Music: socos)
(Lyrics: socos)
(Programming: socos, George Priniotakis)
(Guitars: socos)
(Vocals: socos)
All that I feel is only reflections of a perpetual chaos
all that I see is only shadows of melting illusions based on my code
all that I ‘ve been
is only all that I am
all that I am
in toxication I trust
i who I am what I am
in toxication I trust
and I am just what I am
in toxication I trust
and I am what I create

 8. The beautiful heroes of the sun
(music: socos)
(lyrics: Spyros Makris)
(programming: socos, George Priniotakis)
(guitars: socos)
(vocals: Spyros Makris)
The beautiful heroes of the sun
with warm hand of a child
they give their blood for your needs
devoted lords of th sun
still remain the keepers of the earth
they ‘re naked from a curse
they gave you…
for a hand
and they took you for a race
now they sleep without a guilt
never hear the mother’s grief
we can wait and we can fly
when you finish the biggest book
eternal life is there for you
and when you wake up from this dream
you will never sleep again…

  9. Kafka
(Music: socos)
(Lyrics: socos)
(Programming: socos)
(Lyrics arrangement and melody line: Maria Latsinou)
(Guitars: socos)
(Vocals: Maria Latsinou)
Έχω μια ανίατη αρρώστια
στην ντουλάπα μου κλεισμένη
μια μοναξιά
που μες στη δόξα της
γυμνή σε περιμένει
κι έχω μια τρύπα στο κεφάλι
για να βλέπω
ό,τι βλέπουνε και οι άλλοι
φώτιση
βγαλμένη απ’ το σκοτάδι
κι είναι η ανάγκη που με τρέφει ια ζάλη
ακόμα κι απ’ τη τρέλα
του παράλογου του λόγου
πιο μεγάλη
κι είναι οι κραυγές τους κάθε βράδυ
νανούρισμα στ’ αυτιά μου
αγωνία στα όνειρά μου
για ένα χάδι
φώτιση
βγαλμένη απ’ το σκοτάδι

10. –
(music: socos)
(Improvisation part by socos, Christos Alexopoulos, Marios Dapergolas)
(Programming: socos)
(Guitars: socos)
(Bass: socos)
(Cello: socos)
(Violin: Marios Dapergolas)
(Viola: Marios Dapergolas)
(Piano: Cristos Alexopoulos)

για τέσσερις μέρες......

(Οπότε το ακούτε με την ησυχία σας....)

Τι προτείνει ο Deos;;; Αγόρια & Κορίτσια!!!!!! (κλικ εδώ)

Η εταιρεία Οn & Off λοιπόν προτείνει..... τα παρακάτω δώρα.. για κοριτσάκια... και αγοράκια... 3 στο σύνολο για την σημερινή εκπομπή του Deos...  μμμμ.... αφιερωμένο εξαιρετικά......: 

Δώρο 1ο: 1Βραχιόλι + 1Κολιέ με γυάλινες δύχρωμες χάντρες

Δώρο 2ο: 1Βραχιόλι δερμάτινο με κλωστή κηρωμένη

Δώρο 3ο: 1Βραχιόλι με αλυσίδα και χάντρες κεραμικές

Για περισσότερες πληροφορίες... και συμμετοχή... το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακούσετε την εκπομπή 20:00 με 22:00... αφού βέβαια περάσετε μια βόλτα από εδώ για να προτείνετε τραγουδάκι... (ή και να πάρετε πληροφορίες...)

(Για να μεταβείτε απευθείας στο Radio MusicHeaven κάντε κλίκ εδώ)

(Παντελής Θαλασσινός - Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω - Οδυσσέας Εισαγγελέας)

Γνωρίζατε ότι η σαρανταποδαρούσα μπορεί να ζήσει για έναν ολόκληρο χρόνο τρώγωντας μονάχα τις παντόφλες της;

Γνωρίζατε πως το σκαθάρι ρινόκερος δεν είναι σκαθάρι αλλά σκαθάρι που μοιάζει με ρινόκερο;

Γνωρίζατε πως η πασχαλίτσα έχει original όλη την δισκογραφία των Beatles και των Jefferson Airplane;

Γνωρίζατε πως το κόκκινο μυρμήγκι επιβιώνει σε κοινωνίες απόλυτων καθεστώτων εδώ και χιλιάδες χρόνια;

Γνωρίζατε πως το έντομο τρομποκαθαριζοσταθιστής δεν υφίσταται;

Γνωρίζατε πως ο γρίλος έχει προκαλέσει τα περισσότερα εγκεφαλικά επεισόδια σε υπαίθριες συνεστιάσεις γιόγκα;

Γνωρίζατε πως ο αλιγάτορας δεν ανήκει στην συνομοταξία των εντόμων;

Γνωρίζατε πως το τζιτζίκι πρωταγωνιστεί σε εντομοειδή ταινίες τρόμου υποδείοντας ανεπιτυχώς τον βρικόλακα;

Γνωρίζατε πως όταν πάτε περίπατο στο δάσος σκοτώνετε άθελά σας εξακόσια έντομα από τα οποία πάνω από τα μισά είναι παιδιά;

Γνωρίζατε πως η αράχνη αν και δεν είναι έντομο είναι η βάση για τον ήρωα κόμικ Spiderman που αυτός προσφωνείται πολλές φορές μέσα από τις σελίδες των περιπετειών του ως "έντομο", "ενοχλητικό έντομο", "κωλοέντομο", "σκατοέντομο", "διαροιοέντομο" από τους εχθρούς του;

Γνωρίζατε πως η πεταλούδα πετάει χαμηλά γιατί δεν της δίνουν άδεια τα κέντρα ελέγχου για μεγαλύτερα ύψη;

Γνωρίζατε πως το κουνούπι κάνει σπλιτς όταν το σκοτώσεις πρωτού σε τσιμπήσει και σπλατς όταν το σκοτώσεις αφού σε έχει τσιμπήσει;

Γνωρίζατε πως ένας κηφίνας που έχει φάει χυλόπιτα από την βασίλισσα, την πέφτει στις εργάτριες;

Γνωρίζατε πως μία σφήκα κάνει ρίμα με το ίδρυμα κοινωνικών ασφαλίσεων (ΙΚΑ);

Γνωρίζατε πως ο λιβελούλης είναι πολύ φλώρικο όνομα για έντομο και τα υπόλοιπα έντομα τον παίρνουν του Αγ. Φλώρου για να του ευχηθούνε χρόνια πολλά και αυτός τους το κλείνει και δεν τους μιλάει για κανά μήνα αλλά μετά όλοι του ζητάνε συγνώμη γιατί κατά βάθος είναι καλή παρέα και αυτός τους συγχωρεί γιατί έχει καλή καρδιά και αυτό γίνεται κάθε χρόνο;

Γνωρίζατε πως οι νυχτοπεταλούδες εφεύρανε τις λάμπες κίτρινου φωτός γιατί υποφέρανε από ισχυρούς πονοκεφάλους;

Γνωρίζατε πως ο τερμίτης έχει πάρει το όνομά του από τον σερ Τερυ Μίτη, διάσημο εντομολόγο για την ανυπαρξία του;

[..... μερικές... προτάσεις σβηστήκανε... έπειτα από λογοκρισία...  :)) ]

Μη μου πείτε ότι, δε σας έχει τύχει να πάτε ή να ακούσετε για κάποιον γάμο, στον οποίο η νύφη αφήχθη με λιμουζίνα. Εγώ πέρυσι έγινα μάρτυρας ενός τέτοιου θεάματος σε γάμο πολύ κοντινού συγγενικού μου προσώπου.  Εν μέρη μπορώ να καταλάβω την ανάγκη ενός νεοέλληνα μεσοαστού ή και νεόπλουτου να γευτεί λίγο από την αμερικάνικη πολυτέλια. Και εφόσων εμείς ως κοινοί θνητοί, δεν τρεφόμαστε με τέτοιες φιλοδοξίες, ας παραδεχτούμε την πραγματική ομορφιά τέτοιων αυτοκινήτων από μια διαφορετική σκοπιά και με την αξία που έχει η έκφραση της έμπνευσης του "καλλιτέχνη".

Μπαίνοντας λοιπόν σ' ένα τέτοιο γκαράζ...... με ποια "limo"(λιμουζίνα) θα κολαζόσασταν;
Δηλαδή.... ποια θα ψηφίζατε; (Αν μία φωτογραφία δεν εμφανίζεται.... τότε τη γνωστή διαδικασία....δεξί κλίκ.. εμφάνιση εικόνας)

1. Η επαγγελματική (λιμουζίνα)

2. Η υδρόβεια ή η παντός καιρού

3.Η σαλαμάνδρα (παίρνει το χρώμα του τοπίου και χώνεται παντού)

4. Η λεμονάκι μυρωδάτο

5. Η μισό-μισό ...κερδίζει

6. Η πόρτα-πόρτα

7. Η φυσική

8. Η πετάει η γουρούνα; ... πετάει... πετάει..

9. Η αγκωμαχώντας

10. Η χάρλευ-τράβιξον

11. Η κάλυψη απόκρυψη, ή η ούφο, ή εξαεριστική 
 

12. Η τρέν-ντυ

13. Η αγριογκόμενα

14.Η κορίτσια ο Μπάρκουλης

15. Η ...αρχαία

16. Η έφμπι-άι-ΚΑκεΜΠΕ & CIA ΟΕ.

17. Η λιμουζίνα: Του αγρότη το χαρέμι

18. Η των γάβρων

19. Η ξενάγησέ με (μάνα μου)

20. Η φινιστρινάτη

21. Η hipie-hipie (μάνα μου)

22.Η 3:00 χαράματα Ομόνοια

23. Η στρώσε τη σέλα σου για 8

24. Η προίκα του γαμπρού (ή η αμα χωρίσουμε θα σε περάσω απο πάνω)

25. Η πολύτεκνη

Μπορείτε να ψηφίσατε περισσότερες απο μία........

Η μαμά σου σε τάιζε μελι
γι αυτο σ έκανε τόσο γλυκό.
Αχ καμιά όσο εγώ δε σε θέλει
αμα φύγεις θα πάθω κακό.

Αν είναι να κολαστώ
αν είναι να κολαστώ
αν είναι να κολαστώ
θέλω μόνο μαζί σου!!

Χίλια χρώματα βάφω την πόλη
έχω ανθίσει χειμώνα καιρό.
Στο κορμί χορεύουν διαβόλοι
που σου μοιάζουν μωρό μου γλυκό.

Αν είναι να κολαστώ....

Αν πεθάνω να μη κλαίς,
θα σ' ακούω θα με καίς..
Αν πεθάνω μη μιλάς,
για μας, μακριά από 'μάς..

Αν πεθάνω κι αν γελάσεις
ίσως και να με προφτάσεις
στο ταξίδι αυτό το σκοτεινό,
να σου πω: αντίο, σ' αγαπώ

Μια δοκιμασία είναι η αγάπη στο θάνατο,
κι άλλη μια ο θάνατος στην αγάπη.

19/01/2008

Στις εισόδους που οδηγούν στο κέντρο της πόλης- και συγκεκριμένα στα όρια του σημερινού Δακτυλίου- θα τοποθετηθούν κάμερες που θα καταγράφουν τους αριθμούς κυκλοφορίας των οχημάτων...

 

Το ύψος των διοδίων είναι 5 ευρώ, το ποσό αυτό θα πρέπει να το πληρώσει έως τις 22.00 την ημέρα του ταξιδιού. ...... Ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα εντοπίζει αμέσως τους αριθμούς κυκλοφορίας των οχημάτων που δεν έχουν πληρώσει και στους ιδιοκτήτες τους θα επιβάλλεται αυστηρό πρόστιμο. Αυτό θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είναι 150 ευρώ.

Όποιος επιθυμεί να διαβάσει όλο το άρθρο μπορεί να το βρει εδώ

Λοιπόν έχουμε και λέμε....... 5€ τα διόδια...... αν και σιγά μην πετάξουν αυτό το δημοσίευμα στα σκουπίδια....:

....το οποίο αναφέρει.... πως το αντίτιμο στο Λονδίνο είναι 12€ ενώ στο Μιλάνο 10€....  Βλέπεις κάτι τέτοια δημοσιεύματα τα διαβάζουν....., αυτά που αφόρουν καθημερινές καταστάσεις των πολιτών.... ΑΠΑΞΙΟΥΝ...... 

Βάλε και τα παρκόμετρα..... για ανθρώπους που εργάζονται... σε καθημερινή βάση... ΤΟ "ΛΙΓΟΤΕΡΟΤΕΡΟ" 4€.

Αν πάρουμε παράδειγμα το Λονδίνο λοιπόν... (που σε κάτι τέτοια είμαστε μανούλες...)
συν το parking

12€ + 4€ = 16€     Την ημέρα παρακαλώ!!!

To μόνο που έχω να πω..... είναι μια μεγάλη αφιέρωση ένα τραγουδάκι απο Υπόγεια Ρεύματα, για να καταλάβουν.... πως κρίση έχουμε..... δεν είμαστε ούτε ανεγκέφαλοι.... μα ούτε και ζώα....., αφιερωμένο λοιπόν....

 ΦΕΤΑ (ακουλουθούν οι στίχοι....)

Πολιτικοί και τεχνοκράτες
Σ’ ένα τραπέζι κυκλικό
Κάνουν ατέλειωτες παρλάτες
Για του λαού το ριζικό
Μιλάνε για ανατιμήσεις
Φτιάχνουν καινούργιες κυβερνήσεις
Για να ξεχάσει ο λαός το κακό… το κακό του ριζικό
Πήραν απόφαση σωστή να μας κόψουν και τη φέτα
Το πολύ φαΐ κάνει κακό η πείνα φτιάχνει σιλουέτα.

Πολιτικοί και τεχνοκράτες
Σ’ ένα τραπέζι κυκλικό
Κάνουν ατέλειωτες παρλάτες
Για του λαού το ριζικό
Μιλήσαν για ανατιμήσεις
Φτιάξαν καινούργιες κυβερνήσεις
Για να γλιτώσει ο λαός απ’  το κακό… απ’ το κακό του ριζικό
Πήραν απόφαση σωστή να μας κόψουν και τη φέτα
Το πολύ φαΐ κάνει κακό η πείνα φτιάχνει σιλουέτα.

πα πα του ρου…… πα πα του..….

(Δευτερα 8 Ιουλιου 1996 - Θεατρο Βραχων)

Μπανγκόκ

 Το πλήρες εθιμοτυπικό όνομα της πρωτεύουσας της Ταϊλάνδης που δόθηκε από το βασιλιά Buddha Yodfa Chulaloke, και που εκδίδεται αργότερα από το βασιλιά Mongkut, είναι: 

Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Yuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit

(Ταϊλανδικά: กรุงเทพมหานคร อมรรัตนโกสินทร์ มหินทรายุธยามหา'ิลกภพ นพรัตน์ราชธานี บุรีรมย์อุ'มราชนิเวศน์มหาสถาน อมรพิมานอวตารสถิต สักกะทัตติยะวิษณุกรรม"ระสิทธิ์)

  ακούστε το

Περιμένω... να μου το προφέρετε.... στα σχόλια.... (και επειδη δεν είναι εφικτό να το ακούσω... σας ΠΡΟΚΑΛΩ να το γράψετε όπως ακριβώς το ακούτε.....)

εεεεεε..... ΨΙΤ! ..... το ακούτε μια ... και το γράφετε απ'έξω.... έτσι?????????

Λίζα Τζεραρντίνι (Lisa di Antonmaria Gherardini): Αυτό είναι το όνομά της γυναίκας που ποζάρει αινιγματικά στον πασίγνωστό πίνακα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι «Μόνα Λίζα». Την ταυτότητά της επαλήθευσαν Γερμανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.

Για χρόνια το όνομά του διασημότερου πορτρέτου στον κόσμο παρέμενε άγνωστo. Τα σενάρια ήταν πολλά. Κάποιοι έλεγαν ότι ήταν η ερωμένη του ζωγράφου ή και η μητέρα του. Ακόμη και ο ίδιος ο καλλιτέχνης. Ωστόσο, η επικρατέστερη εκδοχή, η οποία και επαληθεύτηκε ήταν αυτή που συνέδεε τη Μόνα Λίζα με την Λίζα Τζεραρντίνι.

Φως στην ταυτότητα της Τζοκόντα έδωσαν χρονολογημένες σημειώσεις του 1503, στις οποίες ο Ντα Βίντσι αναφέρει ότι δούλευε πάνω σε 3 πίνακες, ανάμεσά τους ήταν και το πορτρέτο της Λίζας ντελ Τζιοκόντο, γυναίκας του εμπόρου από τη Φλωρεντία, Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο.

Ο περίφημος αυτός πίνακας φιλοτεχνήθηκε από τον ζωγράφο ανάμεσα στο 1503 και το 1506, ενώ η πρώτη φορά που συνδέθηκε το όνομά της Λίζα Τζεραρντίνι με τη Μόνα Λίζα ήταν το 1550, από έναν Ιταλό αξιωματούχο, που όμως οι απόψεις του θεωρήθηκαν μη αξιόπιστες.

Το πορτέτο της Τζοκόντα εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι.
Πηγή: ALPHA TV

Έχει πολύ ενδιαφέρον να δείτε τη φωτογραφία του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Την έχετε δεί?
Ορίστε:

Όπως επίσης δείτε και αυτό: Self Portrait of Leonardo Da Vinci

Δεν είσαι αυτή που θες
κι όλο μαζεύεις υπογραφές
επαφές και συναναστροφές όλο γυρεύεις
Πουλάς εγωισμό και τρέχεις
προσωπικότητα που δεν την έχεις
Και όλα αυτά που λες αντιγραφές από ρετρό
για πράγματα που ζεις για όλα αυτά που δεν κατέχεις
Και όλα αυτά που λες αντιγραφές και σε μετρώ
πως κατά βάθος δεν το θες και δεν τ' αντέχεις
 
Και θα σου μείνει τ' όνειρο
να το 'χεις για ταυτότητα  
Εγώ σ' αφήνω όμηρο       
μες την πραγματικότητα   
 
Δεν είσαι αυτή που λες
κι όλο αλλάζεις περιβολές
ότι δεν θες παίρνεις στροφές και το σκεπάζεις
Μιλάς μ' εγωισμό και ελέγχεις
μια δυνατότητα που δεν κατέχεις
Κι όλα αυτά που λες υπερβολές και σε ρωτώ
με τι μυαλό κουμάντο πας να κάνεις
Και όλα αυτά που λες υπεκφυγές
και απορώ πως δεν το βλέπεις πόσο γρήγορα με χάνεις
 
Και θα σου μείνει τ' όνειρο...

(Βασίλης Παπακωνσταντίνου - ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (Χαιρετίσματα 1987)

ΥΓ. Δεξιά μπορείτε να κατεβάσετε και το βιντεάκι: "The piano" πλεον.....

Τα τραγούδια:

1. Ένας δόκιμος στη γέφυρα εν ώρα κινδύνου
2. Αντινομία
3. Οι γάτες των φορτηγών
4. Πούσι
5. Οι προσευχές των ναυτικών
6. Γράμμα ενός αρρώστου
7. Θεσσαλονίκη ΙΙ
8. Καραντί
9. William George Allum
10. A bord de l' Aspasia
11. Yara Yara

Καλή ακρόαση.......(περιλαμβάνει κα τα εξώφυλλα..., αυτή τη φορά...)

Το τραγούδι θα μπορούσε να ήταν το Καραντί... αλλά δε το έβαλα... διότι λίγο πολύ το ξέρουν όλοι.... Αυτό λοιπόν που ακούγεται είναι το William George Allum σε μια εκτέλεση πολύ διαφορετική.. από αυτή του Β. Παπακωνσταντίνου.. που ξέρουμε οι πιο πολλοί... (Λείπουν και δύο στροφές.....)

Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.

Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που χόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματα ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...

Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτήν είχε αγαπήσει
μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιον ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.

Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...

Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησεν το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.

Το φθηνότερο αυτοκίνητο στο κόσμο!!!!! Είναι αλήθεια!!!!

Κοστίζει μόλις 1700ευρώ!!!! (2500 δολάρια)

Θα ξεκινήσει η διάθεσή του στην τοπική αγορά στο τέλος του 2008!!!!

Χαρακτηριστικά - Σχόλια:
1. Ο χώρος αποσκευών στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου είναι περιορισμένος, καθώς εκεί βρίσκονται η μπαταρία και το δοχείο με το καθαριστικό υγρό του παρμπρίζ. (εεεεεε..... Αφού δε χωράγανε αλλού...)

2. Δεν διαθέτει ABS, αερόσακους, μπάρες προστασίας και υδραυλικό τιμόνι.(Οπότε χίλιες φορές... στην τοπική αγορά... παρά και στην Ευρωπαϊκή....)

3.Την εμφάνισή τους στο ταμπλό κάνουν μόνο το ταχύμετρο, το οδόμετρο και ο δείκτης στάθμης των καυσίμων. (μμμμ......)

(Έχει και χώρο για να βάλεις το πορτοφόλι... το ψωμί.... το μωρό....)

4. Το Nano θα διατίθεται σε τρεις εκδόσεις, τη βασική και δύο... πολυτελείς που περιλαμβάνουν κλιματισμό στον εξοπλισμό τους. (Δηλαδή...δηλαδή...? Οι πολυτελής εκδόσεις....ποοοοοοόσο θα κοστίζουν?)

5. Σε αντίθεση με τις πρώτες εκτιμήσεις που μιλούσαν για πλαστικά μέρη, το Nano είναι κατασκευασμένο από λαμαρίνα... (δηλαδή ότι πρέπει.. σε συνδιασμό με την έλλειψη αερόσακων...)

6. Η μέγιστη ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει το Nano είναι τα 75 χ.α.ώ., ενώ οι εκπομπές ρύπων, όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν οι άνθρωποι της Tata, είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες που πηγάζουν από δύο μοτοσικλέτες μαζί... που έχουν κατασκευαστεί στην Ινδία (προφανώς).

7.Ο κινητήρας των 623 κυβικών εκατοστών αποδίδει 33 ίππους, βρίσκεται στο πίσω μέρος του μοντέλου και δεν είναι αντιρρυπαντικής τεχνολογίας (μη καταλυτικό).
(τι λέγαμε για τις μοτοσικλέτες....?)

8. Υαλοκαθαριστήρας! Και όχι υλαοκαθαριστήρες... αφού θα υπάρχει μόνο ένας...

9. Σχεδιάστηκε και θα διατεθεί στην Ινδία, μία χώρα 1,1 δις κατοίκων.....!!!!!!

Και τώρα μια ερώτηση:
Μήπως είναι κρυμμένος κάποιος Αμερικάνος πίσω απ'όλα αυτά, κι έχει φαγωθεί να τους ξεκάνει όλους....????????

....Προσωπικά.... Ευχαριστώ δε θα πάρω.. χίλιες φορές το φτηνιάρικο "χουντά-ι" μου..!!!!!

Τί είναι ένα emo:

αν του κόψεις τη φράτζα?

?????????

όσο σκέφτεσαι, συστήνεται.... να πατήσεις δίπλα να παίξει το ... τραγουδάκι..... 

πάτα το!!!

άντε ντε.....

.. 

.......

...............

.........................

ΞΑΝΑ: Τι είναι ενα emo, αν του κόψεις τη φράτζα;

Ήμουν!!!!!!                   

ΠοΟοοοοοΟοοοΟΟΟοοόόόΣΑ........;;;;;;;;;

...........................

καλά..καλά....                              μπορώ να κάνω κι αλλιώς...;

Πιστεύω εἰς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς, ὁρατῶν τε πάντων καὶ ἀοράτων.
 

Καὶ εἰς ἕνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν,τὸν Ὑιὸν τοῦ Θεοῦ τὸν μονογενῆ,τὸν ἐκ τοῦ Πατρὸς γεννηθέντα πρὸ πάντων τῶν αἰώνων· φῶς ἐκ φωτός, Θεὸν ἀληθινὸν ἐκ Θεοῦ ἀληθινοῦ, γεννηθέντα, οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι᾿ οὗ τὰ πάντα ἐγένετο.
 

Τὸν δι᾿ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα.
 

Σταυρωθέντα τε ὑπὲρ ἡμῶν ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου καὶ παθόντα καὶ ταφέντα.
 

Καὶ ἀναστάντα τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, κατὰ τὰς Γραφάς.
 

Καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.
 

Καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος.
 

Καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἁγιον, τὸ κύριον, τὸ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν.
 

Εἰς μίαν, Ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν.
 

Ὁμολογῶ ἕν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν.
 

Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν.
 

Καὶ ζωὴν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
 

Ἀμήν (!)

.......

στα δεξιά ή εδώ (youtube video)

Ο Bill Gates παρουσίασε στην έκθεση Consumer Electronics Show 2008 (CES) μία δυσάρεστη γι αυτούς στατιστική, όσον αφορά τις πωλήσεις και την αποδοχή των Windows Vista.

Ο Gates είπε στο κοινό ότι τα Windows Vista πούλησαν περισσότερο 100 εκατομμύρια αντίγραφα από τις αρχές του Ιανουάριου του 2007.

Όταν συγκρίνει κάποιος αυτούς τους αριθμούς με τους αντίστοιχους των Windows XP, τα οποία πούλησαν 89 εκατομμύρια αντίγραφα των πρώτο χρόνο, βλέπει ότι τα Windows Vista πηγαίνουν πολύ καλά. Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική όταν κοιτάξουμε τους αριθμούς από ευρύτερη οπτική γωνία.

Ας σκεφτούμε ότι η αγορά των PC διπλασιάστηκε από το 2001 τότε από αυτό συνεπάγεται ότι τα Windows Vista κατέχουν το 39 τις εκατό της αγοράς στον πρώτο χρόνο κυκλοφορίας τους, ενώ τα Windows XP είχαν το 67 τις εκατό στην αντίστοιχη περίοδο.

Η χλιαρή πορεία των Windows Vista πρέπει να προβληματίζει τη Microsoft.

Μετά από αιτήματα των πελατών της η Dell τον Απρίλιο του 2007 έδωσε την δυνατότητα να επιλέγουν οι πελάτες αν θα έχουν οι υπολογιστές τους XP ή Vista. Αργότερα η Microsoft επέτρεπε να κάνεις downgrade από Windows Vista Business και Ultimate σε Windows XP. Τέλος τον Δεκέμβριο του 2007 το PC World χαρακτήρισε τα Vista την μεγαλύτερη απογοήτευσή του 2007.

Η πηγή του παραπάνω άρθρου είναι εδώ

To τραγουδάκι για σήμερα αφιερωμένο εξαιρετικα στη περίσταση...

Απογοήτευση - Παύλος Σιδηρόπουλος

Κανένα δεν πειράζω και εγώ πάντα προσπαθώ
να μην ενοχλώ τον άλλο και μονάχος να τη βρω
μα πάντα κάτι θα μου τύχει πια δεν ξέρω τι να πω!

Σε όλα όσ' αρχίζω, κάτι δεν πάει καλά
ενώ στην αρχή είν' ωραία, στο τέλος πάν στραβά!
και βάφονται όλα μαύρα αχ κι εγώ απ' την αρχή ξανά

Κοντεύει να μου στρίψει, τι 'ναι τούτο το κακό
μ'αρρωσταίνει με πειράζει, και δεν ξέρω τι να πω!
Στο τέλος θα πιστέψω πως για όλα φταίω εγώ!

Λοιποοοοοόν...... (Όχι σιγά που δε θα το έκανα......) Ακολουθούν 11 εικόνες πραγματικές, τραβηγμένες από το fantasma.. (και τους συνεργούς του..)..   Εσείς τώρα, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να φηφίσετε ποια απ' όλες προτιμάτε... και γιατί;

Το τραγουδάκι που σερβίρεται παρέα..., περιγράφει τη κατάσταση στην υπερβολή της.., όταν αυτή εκδηλώνεται.... (Σημείωση: το τραγουδάκι μου αρέσει πολύ!)

1. Το ωραίο της πλατείας

2. Το κυριλλέ

3. Το συνθηματικό

4.Το φωτεινό, το λαμπερό

5. Οι πύλες (ένατη πύλη...)

6. Η μουτζούρα ή το αραβικό κείμενο

7. Το: Σα καράβι, σα πανί

8. Το γωνία γιρλάντες (πρέπει τα παράθυρα να μείναν ανοιχτά τουλάχιστον 20 μέρες)

9. Το γωνία ζίκι-ζάκα (ζιγκ-ζάγκ)

10. Το Coca-Cola γωνία (είναι πραγματική σας το λέω!)

11.Το Αγίας Βαρβάρας's best!!!

(...Τώραα... ααααααν, λέω αααααν έτυχε και τράβηξα το δικό σας... τότε απλά συγγνώμη...)

Το τραγουδάκι που ακούγεται

Τάσος Μαραγκός - Πατρινό Καρναβάλι

Πατρινό Καρναβάλι
Μας τρελαίνεις σαν έρχεσαι κάθε χρονιά
Και μας κάνεις να νιώθουμε κάθε φορά
Το Πατρινό το Καρναβάλι,
Σαν να το βλέπουμε για πρώτη φορά

Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Έλα να μάθεις τι θα πει Πατρινός
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Έλα να ζήσεις για λίγο τρελλός

Όλη η Πάτρα χορεύει
Απ' το βράδυ μέχρι τ' άλλο πρωί
Κι όταν ξανανυχτώσει
Κάποια ιδέα θα πέσει
Κι άντε πάλι απ' την αρχή
Τρελός χορός μέχρι το πρωί

Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Όλοι στους δρόμους ξενύχτες γυρνούν
Πατρινό Καρναβάλι για πάντα
Όλοι τα πίνουν χορεύουν γελούν

Οι απόκριες φτάσαν
Τα μπουρμπούλια θ' ανοίξουν τα ντόμινο θα βγουν
Να χορέψουν στις πίστες και να ντυθούν
Πάλι σ' αυτό το καρναβάλι
Ξεφάντωμα τρελό και πάλι

The cd: Frankie Valli & THE FOUR SEASONS - BEGIN' THE ULTIMATE COLLECTION

The song:   Beggin' (from single)

The lyrics:

Put your lovin' hand out, baby
I'm beggin'
Beggin', put your lovin' hand out, baby
Beggin' you, put your lovin' hand out, baby

Ridin' high when I was king
Played it hard and fast cause I had everything
Walked away, wonderin' then
But easy come and easy go and it would end

I'm beggin' you, won't you give your hand out, baby
Beggin', put your lovin' hand out, baby

I need you to understand
That I tried so hard to be a man
The kind of man you'd want in the end
Only then can I begin to live again

An empty shell I used to be
Shadow of my life is hangin' over me
Broken man that I don't know
Will leave it standing, devil's dancing with my soul

Beggin' you, won't you give your hand out, baby
Beggin', put your lovin' hand out, baby

I'm fightin' hard to hold my own
No, I just can't make it all alone
I'm holdin' on, I can't fall back
Now that big brass ring is a shade of black

Beggin' you, won't you give your hand out, baby
Beggin', put your lovin' hand out, baby

(Στο βίντεο και στο cd που κυκλοφορεί... οι στίχοι είναι λίγο πειραγμένοι..)

Όχι απλά καλή ακρόαση.... καλή απόλαυση....!!!

Τα τραγούδια από το cd:
 1.  Beggin [Pilooski Re-edit]
 2.  The Night [Pilooski Re-edit]
 3.  Let's Hang On (LP Version)
 4.  Working My Way Back To You (LP Version)
 5.  Can't Take My Eyes Off You (LP Version)
 6.  Will You Love Me Tomorrow (LP Version)
 7.  Who Loves You [Pilooski Re-edit]
 8.  December 1963 (Oh What A Night!) (LP Version)
 9.  Walk Like A Man (LP Version)
10.  You're Ready Now (LP Version)
11.  Grease (LP Version)
12.  Stay (LP Version)
13.  Bye Bye Baby (Baby Goodbye) (LP Version)
14.  Big Girls Don't Cry (LP Version)

(Το 5΄πρόκειται για την κανονική και πρωτότυπη εκτέλεση... πριν το κομμάτι εκτελεστεί...)

ΘΕΑΤΡΙΝΟΙ (1999)

Οι στίχοι και οι τίτλοι:

1. Διλήμματα
2. Γυναίκα
3. Άνθρωπος ελέφαντας
4. Μόνος σου ξανά
5. Θεατρίνοι Μ.Α.
6. Βαβυλωνία
7. Ο χαμαιλέων
8. Η φωλιά του κούκου
9. Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο
10. Funk πάθη
11. Ανδρείκελα
12. Ο ηλεκτρονικός άνθρωπος ελέφαντας

Μωρά στη Φωτιά: offisial site

Μωρά στη φωτιά (1987)

Οι τίτλοι και οι στίχοι: 

1.  Κάτω στην πόλη
2.  Σκυλίσια μέρα
3.  Αδέλφια στην κόλαση
4.  Ηρωίνη
5.  Το παυσίπονο
6.  Μανιφέστο
7.  Υποσχέσεις
8.  Το παιχνίδι
9.  Third uncle

Active member - Καλά κρασιά 

Καλά κρασιά, μόνοι και καλοί μου γειτόνοι.
Το κακό ζυμώνεται, παλιώνει
στου μυαλού μας το ξέχειλο μικρό βαρέλι
ρίξαν μαγιά δαιμόνια κι αγγέλοι.
Eίχανε τρύγο και μαζεύαν με γέλια
σάπια τσαμπιά από της μνήμης τ' αμπέλια
από γνωστή κόκκινη παλιά ποικιλία
που έχει στραγγίξει του μίσους η αιώνια αντλία.
Εδώ στα μέρη αυτά πολλών ήπιαμε λάθη,
από σκάρτα βαρέλια στυφό κατακάθι,
με το ζόρι βαρύ και γρήγορο μεθύσι
που έχουμε όλοι γλεντήσει και έχουμε όλοι πενθήσει.
Κάθε τσαμπί που κρεμότανε κοντά στο χώμα
από τσιμπήματα φιδιών άλλαζε χρώμα
και πότιζε φαρμάκι ως της ρίζας την άκρη,
κάθε ρόγα από τσαμπί πικρό γινότανε δάκρυ
για να θυμίζει πως κάτω απ' το λιοπύρι
στης ιστορίας το μεγάλο βρώμικο πατητήρι
αν δεν πατήσεις με τα πόδια σου καλά,
άδικος κόπος, τα κρασιά θα βγουν θολά.
Γι' αυτό καλοί μου και μόνοι γειτόνοι,
όποιος το στόμα βουλώνει, μάλλον ποτέ δε γλιτώνει,
βρίσκει το φίδι τη σκιά του για δροσιά
και 'κει γεννάει - καλά κρασιά…

Γεννάει το φίδι αυγά ακόμα.
Γελάει που σε βρήκε λιώμα
κι έχει τη σκιά σου για δροσιά.
Γυρνάει, ξεθάβει το αίμα από το χώμα,
σου ράβει το μουδιασμένο στόμα
κι αν κλείσεις και τ' αυτιά, καλά κρασιά.

Πάνω λοιπόν στη ατέλειωτη έκστασή σου,
σε πιάνει, γείτονα, η αρχέγονη έπαρσή σου.
Σκάβεις το χώμα να βγάλεις λίγο αίμα,
μα το ήπιε η γη και σου 'φτυσε το ψέμα.
Ζήσε μ' αυτό, γείτονα μου, φωνακλά,
κι αφού δειλιάζεις, χειρίσου το αν μπορείς καλά.
Μείνε μόνος σου στης λήθης σου το δώμα,
στάξε φαρμάκι πάνω στο μουδιασμένο σου στόμα,
κλέβε τσαμπιά από του χρόνου το κοφίνι -
το φίδι κλείνει τα μάτια για σένα και σ' αφήνει
να κλαδεύεις τη ζωή σου με μανία
και να υπάρχεις μες στη δικιά σου τυραννία.
Υποχρέωση βγάλε για τα καμώματά του,
κάτσε και κλώσησε τ' αυγά του,
δώσε τιμή, δώσε κι αξία,
γίνε θεός μ' απόλυτη ανυπαρξία.
ʼντε, 'γεια μας, γείτονα παλικαρά μας,
παλιά ντρεπόσουν και δεν έτρεμες μπροστά μας.
τώρα το φίδι σου κλέψε τη ζεστασιά
- τέλος κακό, καλά κρασιά.

Στο καιρό του αλλόκοτου φόβου
 

 Ξύλινα Σπαθιά - Ένας κύκλος στον αέρα

1. Η Τελευταία φορά

Έχω ένα φίλο που όταν κρύβομαι
Με βρίσκει πάντα
Όπου κι αν πάω, μ' ακολουθεί σαν σκιά
Όταν του λέω, πως δεν αντέχω, πια να ζω για πάντα
Λέει, πες πως είναι η τελευταία φορά
 
Έτσι επιστρέφω πάντα
στη χώρα του πουθενά
Βγαίνω στους δρόμους πάντα
σαν να 'ναι η πρώτη φορά
 
Έχω ένα φίλο, που όταν κλαίω γελάει πάντα
Όταν γελάω κλαίει κρυφά
Γράφει ένα κύκλο στον αέρα, και μου λέει πάντα
Κάθε φορά είναι η τελευταία φορά

Νομίζω πως ακούω,   τον ήχο της φωνής σου
Κάποτε χόρευα μαζί σου   κάτω απ’τον ήλιο τέτοιο φώς
Θυμάμαι πώς κοιτούσες  πώς   μού λέγες πάρε με μαζί σου
 
Νομίζω πως ακούω   φωνές από τ’ αστέρια
Πέρασαν τόσα καλοκαίρια   χωρίς να καταλάβω πώς
Ανατινάζεται το φως    τις Κυριακές τα μεσημέρια
Πάρε με μαζί σου
 
Θέλω να ζήσω στ’ αλήθεια έστω μια φορά
Να ταξιδέψω στ’ αλήθεια έστω μια φορά
Να δω στα μάτια την τίγρη που όλο με κοιτά
Μες απ’ τα φώτα αυτής της πόλης που σκοτώνει για λεφτά
 
Που με σκοτώνει από αγάπη όπως με σφίγγει όταν ξυπνά
Κι ύστερα κλαίει μ’ αγκαλιάζει και μου λέει
Πάρε με μαζί σου
 
Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλη όλη όλη μέρα
Πάρε με στη χώρα που χορεύουν όλη μέρα
Νομίζω πως ακούω    φωνές από τ’ αστέρια
Φωνές από τ’ αστέρια
 
Νομίζω πως ακούω    φωνές από τ’ αστέρια

 

3. Στον Νότο

Τι ωραίο το λιγνό καλοκαιράκι των αθώων
Με τα κάτασπρα πανιά
Και με τα μάτια που γελάνε
Πότε άραγε να κλαίγαν
Τι ωραία που κοιτάνε τα ερείπια στο νότο
Πόσο εύκολα ξεχνάνε...
 
 
Τι ωραίο το λιγνό καλοκαιράκι
Που όπως παίζει γράφει δίχως να το ξέρει
Στον αέρα τ’ όνομά σου
Τώρα πού να ταξιδεύεις
Τώρα ποιος αστερισμός να σημαδεύει την καρδιά σου
Ποιον ξυπνάς με τα φιλιά σου

 4. Τι περιμένουν

Τώρα τελειώσανε τ' αστέρια, τα φεγγάρια, τα πουλιά
μονάχα αυτοί οι δρόμοι περιμένουν
Να τρέξω δίχως να με νοιάζει, με τα πόδια μου γυμνά
στη λεωφόρο που όλοι σπάζουνε γυαλιά
Στη λεωφόρο που όλοι σπάνε τον καθρέφτη τους γυαλιά
και περιμένουνε, ε, τι περιμένουν
 
Ήταν παράξενο το φως, το φως της Κυριακής
Σε τρόμαξε το σφύριγμα του τραίνου
τόσο βαθιά που κολυμπάς, δε σ' αναγνώρισε κανείς
Το ξέρω πως στο τέλος θα φανείς
Το ξέρω πως στο τέλος θα φανείς για να που πεις
πως ανασαίνουνε αυτοί που ανασαίνουν
πως ανασαίνουν
 
Δίχως να με νοιάζει, με τα πόδια μου γυμνά
στη λεωφόρο που όλοι σπάζουνε γυαλιά
Στη λεωφόρο που όλοι σπάνε τον καθρέφτη τους γυαλιά
και περιμένουνε, ε, τι περιμένουν

5. Ο ναυαγός

Ταξίδεψα όσο βαθύτερα μπορούσα μεσ' στις μέρες
Είδα γαλέρες, ψευτοπαντιέρες
και καπετάνιους που κερδίζουν τη ζωή τους με φοβέρες, λέρες
και τώρα ξέμεινα εδώ που στέκονται αιώνια ακίνητες οι μέρες
 
Είχα ξεχάσει πια ότι έψαχνα να βρω κάποια πατρίδα
ώσπου σε είδα
Σαν να μην είχες δει ποτέ σου ναυαγό
 
Εγώ ήθελα απλώς να πιω λίγο νερό, μα εσύ διψούσες
για τον απέραντο, βαθύ ωκεανό όλο ρωτούσες
Αν πέρασα απ' την ήπειρο των μάγων
Αν ξέρω να διαβάζω τον καιρό
 
Λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου, πριν να παραδοθώ
σε ρώτησα ποιοι μένουνε εδώ
κι εσύ μου απάντησες, μέσα από τον καπνό
Κοιμήσου τώρα, έχουμε καιρό
Εδώ είναι το νησί των λωτοφάγων
 
Σ' ένα δωμάτιο με νεράιδες, κάτι χρώματα
μέσα από σήραγγες περνάγαμε και βγαίναμε
σ' ένα υπόγειο ωκεανό
Σε μια βάρκα οι ψυχές, αλλού τα σώματα
κι ένα βαρκάρη που όλο βιάζεται, Θεέ τι να πω
Αφήστε με ακόμα λίγο εδώ παρακαλώ
Εκατομμύρια σταλακτίτες σ' ουρανό χρυσή βροχή
και σταλαγμίτες κατ' εικόνα ομοιώματα πλανήτης γη
 
Είχα ξεχάσει πια τι έψαχνα να βρω...
 
Αυτή είναι η γη των λωτοφάγων...
 

6. Κοιτάζω τα σπίτια

Κοιτάζω τα σπίτια
Ώσπου ν' αρχίσουν να με κοιτάνε κι αυτά
Αλλάζουνε βλέμμα τη νύχτα
Κοιτάν σα χαμένα παιδιά
 
Και προχωράει αργά σαν αράχνη η νύχτα
Προχωράει, μα δεν πάει πουθενά
Μαζεύει ξανά στ' ασημένια της δίχτυα
τα παιδιά που θα μείνουν παιδιά
 
Κοιτάζω τα σπίτια
ώσπου ν' αρχίσουν να παίρνουν μπροστά μου φωτιά

7. Σαν εσένα

Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
ιστιοφόρο με τα πανιά του ανοιγμένα
Αυτούς που με οδηγούν στην καταιγίδα
σε κάθε αμμουδιά να τους χαρίζω μια πατρίδα
 
Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
ένα δεντράκι με τα κλαδιά του απλωμένα
Να μη λυπάμαι, να μην καταλαβαίνω
Αυτούς που με πετάνε στη φωτιά να τους ζεσταίνω
 
Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
έρημος φάρος πάνω σε βράχια φαγωμένα
Να 'χει χρόνια να περάσει από μπροστά μου το καράβι
Μα εγώ να αναβοσβήνω κάθε βράδυ
 
Θα 'θελα να 'μουν σαν εσένα
περιστεράκι με τα φτερά του μαδημένα
Να στέκομαι μετά τις συμπληγάδες
και να κοιτάζω πώς περνούν του κόσμου οι φυγάδες

8. Πρέπει να έρθεις

Αυτοί που ξέρουν να πετάνε ψηλά
κάποιος μου είπε πως τρεκλίζουν στη γη
Αν η αγάπη δίνει φτερά
πες μου πώς βρέθηκα σ' αυτό το κλουβί
 
Έχω χιλιάδες κλειδιά που ανοίγουν καρδιές
μα δεν ταιριάζουν στην πόρτα της δικιάς μου φυλακής
Κάποιος πρέπει να με βγάλει πριν να 'ναι αργά
πρέπει να έρθεις,  μόνο εσύ μπορείς...
 
Αυτοί που φύγαν από καιρό στα βαθιά
απ' όσο ξέρω δε μιλούν πολύ
Έχουν κάτι παλιά, σκοτεινά φυλαχτά
που όλο τα στρέφουν στην ανατολή
Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Όλες αυτές οι στιγμές,  σταγόνες μικρές
σταγόνες μιας μεγάλης βροχής ...
 
Αν έρθεις απόψε τη νύχτα, όλα τα αστέρια θα πέφτουν για μας
 
Είδα χιλιάδες κεριά, αναμμένες καρδιές
στην καταιγίδα μιας φοβερής σιωπής
Πρέπει να έρθεις πριν να 'ναι αργά
 

9. Χάρτινος ουρανός

Ζω σ’ ένα κόσμο από χαρτί
όταν χιονίζει όλοι μαζεύουν κομφετί
Κι όταν ρωτάω που θα σε βρω
Όλοι μου δείχνουνε το χάρτινο ουρανό
 
Ααααα
Μια απ’ αυτές τις νύχτες
που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Ααααα
Θα ανάψω μια φωτιά
και θα τη δεις όσο μακριά και να ’σαι
Θα κάψω αυτό το χάρτινο ουρανό
 
Έτρεξα μέχρι το σταθμό
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε βρω
Κάποιος μου είπε: μην αργείς
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης
 
Ααααα
Μια απ’ αυτές τις νύχτες
που ονειρεύεσαι ασημένια τρένα
Θα ανάψω μια φωτιά
και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Θα κάψω αυτό το χάρτινο ουρανό
Βρήκα στην πόρτα μου χθες βράδυ
Κάτι λουλούδια από χαρτί
 
Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη
Στα χάρτινα σπίτια κοιμήθηκαν όλοι
Θα βάλω φωτιά στο χάρτινο αετό
Θα κάψω για πάντα τον παλιό ουρανό
 
Ααααα
Μια απ’ αυτές τις νύχτες...
... κάτι λουλούδια από χαρτί

10. Οι δαίμονες

Οι Δαίμονες που στέλνεις τελικά
Τα μπλέξανε τα μαύρα  κέρατα τους
χτυπάνε κάτω με μανία την ουρά τους
τι συμφορά...
του ενός η φλόγα καιει του αλλού τα φτερά
μυρίζω γύρω μου καμένα πλαστικά
δε θα πετάξουμε μαζί ποτέ ξανά
Α!...τα φτερά τους
το σπίτι που μου χάρισες να ζω
το έχτισες με πάγο και με χιόνι
σε ποια ανηφόρα το'χεις κρύψει να παγώνει
σε ποια οδό??
κάθε χειμώνα περιμένει να φανώ
μόλις ανάψω τη φωτιά μόλις ζεσταθώ
γίνεται διάφανο θυμάται το νερό
ύστερα λιώνει....
τον άνθρωπο που μ'εβαλες να βρω
τον βάζεις να μιλάει με τη φωνή μου
να λεει ψέματα πως θέλεις τη ψυχή μου
τι να του πω....
περπάτησα στους δρόμους σου καιρό
απόψε λεω να μη βγω
θα ονειρευτώ πως ταξιδεύω ένα πρωί
και είσαι μαζί μου

Είδα στον ύπνο μου ένα όραμα που έλεγε:

"ΌΠΟΙΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΑ GREEKLISH  ΣΧΟΛΙΑ, ΘΑ ΚΑΕΙ ΣΤΗ ΚΟΛΑΣΗ"                              

Πηγή:pathfinder news - ΑΝΤ1 - 21:37 

Δραματική τροπή έχει πάρει πλέον η υπόθεση του Χρήστου Ζαχόπουλου, αφού το βράδυ της Παρασκευής ο ένας από τους δύο δικηγόρους, ο Ηρακλής Κουταλίδας, που αναμένεται να κληθεί από τον ανακριτή, επιχείρησε να αυτοκτονήσει πέφτοντας στις ρόδες ημιφορτηγού.

Η απόπειρα έγινε στις 8 το βράδυ της Παρασκευής στην στην Λεωφόρο Ποσειδώνος, στο ύψος του Φλοίσβου και αμέσως ο δικηγόρος μεταφέρθηκε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας. Ο δικηγόρος έχει υποστεί κακώσεις στο κεφάλι και στα πλευρά και εξετάζεται από τους γιατρούς αν έχει υποστεί και εγκεφαλική αιμορραγία. Σοβαρή, αλλά αντιμετωπίσιμη έχουν χαρακτηρίσει αρχικά την υγεία του οι γιατροί που τον εξετάζουν.

Σύμφωνα με αυτόπτη μάρτυρα, ο δικηγόρος άφησε την τσάντα του στο πεζοδρόμιο και προχώρησε στο απονενοημένο διάβημα. Ο κ. Κουτελίδας, είχε αφήσει επιστολή σε δυο πολιτικούς και είχε εκμυστηρευτεί στο συνήγορό του ότι δεν πρόκειται να πάει φυλακή.

Η γυναίκα του Ηρακλή Κουταλίδα, γνώριζε τις προθέσεις του και προσπάθησε να τον μεταπείσει, κάτι που αρχικά νόμιζε ότι το είχε καταφέρει.

Έτσι ακριβώς δημοσιεύθηκε η είδηση.... να δούμε που θα καταλήξει κι αυτό...

Τελικά φίλε uNick... σε συνέχεια του χτεσινού σου ποστ.. θα πω...

Δυο πράγματα είναι άπειρα σε αυτό το πράγμα που λέγεται ζωή...

Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΚΑΙ Η ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

ΤΕΛΟΣ.

Αφιερωμένο.... στους βλάκες και στους μαλάκες...

Οι έρημες πόλεις, τα φώτα που σβήνουν
σαν γέροι που κλείσαν τα μάτια και πίνουν
και συ να γερνάς μες της λήθης το ψέμα
κουφάρι απόγνωσης στου ήλιου το γέρμα. 

Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός. 

Τα μάτια της λάμπουν σαν έναστρη νύχτα
τα χέρια της σκάβουν τον τύμβο της ήττας
και συ να ζητάς, να βρεις ένα τέρμα
σαν χάδι χαμένο, στης θλίψης το δέρμα. 

Κλόουν την Τετάρτη, την Κυριακή νεκρός
στης λύπης το κατάρτι, σε στάυρωσε ο θεός
δίχως νερό κι αγάπη σ' άφησε εδώ
σα νόθο γιο της λάσπης που κοιτάει τον ουρανό.

(να με συγχωρείτε για τις ύβρεις.. είμαι άυπνος....)

Νίκος Παπάζογλου (1995) -  Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα σου

  1.Νυχτερινό Α' στιχοι Σιμωτα
  2.Νυχτερινο Β' στιχ Σιμωτα
  3.Γιαγιάκα στιχ Σιμώτα
  4.Του Φίλου στιχ Πηγη Καφετζοπουλου
  5.Με ενα Τρίχορδο στιχ. Στελ Ξυνιας
  6.Δεν ειμαι Ποιητής στχ Λαζαρου Ανδρεου
  7.Φανοι στχ Παπαζογλου
  8.Της Χιώτισσας στχ Ανωνυμης χιωτισσας του 1993
  9.Για το Χαμόγελο στιχ Παπαζογλου
10.Για μένα στιχ Λαζαρου Ανδρεου
11.Σάββατο στιχ Μιχαλης Πασιαρδής
12.Όμως εγώ στιχ. Λαζαρος Ανδρέου

Το τραγούδι που ακούγεται...: Εγώ δεν είμαι ποιητής

Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του

Μα δεν είναι ότι έχω ερωτευτεί
αλλά ούτε θέλω να κάνω τον ποιητή
είναι πως όλους εσάς σας έχω δει
είναι πως όλους εσάς σας εχω βρει
είναι πως βρίσκω ξέσπασμα
Είναι απ' τη μικρή ατέλειωτη εφηβεία
Είναι απ' τον ενήλικο προβληματισμό
Είναι απ' το μικρό εξαρτημένο κόσμο.

Μα είνα όλα αυτά.

( Και είναι κάτι παραμύθια ... που δεν αντέχουν ως το τέλος)  6/9/1994

http://www.blogupdate.org/">
  http://www.blogupdate.org/track.php"/>

Τάσος Λειβαδίτης - Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Γιώργος Τσαγκάρης

καλή ακρόαση Φυσάει

Οι τίτλοι & οι στίχοι
1.  Χρωματίζω πουλιά
2.  Άλλα τα βράδια 
3.  Λοιπόν τι κάνουμε εδώ
4.  Μες την αγάπη μας
5.  Φυσάει
6.  Που είσαι
7.  Τραγουδάω
8.  Επίλογος

Το τραγούδι μου είναι
ένα κούτσουρο χοντρό
Ένα κουρέλι μάλλινο

Τραγουδάω όπως
τραγουδάει το ποτάμι
Όπως γεννιέται κανείς
Όπως κρυώνει κανείς

Τραγουδάω
Τραγουδάω την ελπίδα
που δεν έχει χρώμα,
τραγουδάω εσάς.

τραγουδάω το αίμα
που παντού στη γη
είναι κόκκινο,
τραγουδάω εσάς

Ένας δίσκος που βγήκε και χάθηκε... κάπου στο 1993 

Στο πρώτο άκουσμα του δίσκου το τραγούδι αυτό μου είχε κολήσει...
Πιστέυω θα σας αρέσει....

Το εξώφυλλο:

ΑΠΕΡΑΝΤΑ ΧΩΡΑΦΙΑ

Τούτον τον κόσμο μικρός τον ενόμιζα αλλοιώς,
τούτον τον κόσμο μικρός τον φαντάστηκα αλλοιώς.
Και συ που στο στόμα φέρνεις το τσιγάρο μ’ ηδονή
κάπως έτσι έχεις ζήσει μιάν ολόκληρη ζωή.
Και νομίζεις πως θ’ αλλάξει αν μ’ αυτήν συμβιβαστείς
ψευδαισθήσεις όμως θά ‘χεις, ψευδαισθήσεις θα γευτείς.
Γιατί αν έβλεπες για λίγο τι συμβαίνει γύρω μου,
θα πνιγόσουν απ’ το άγχος που γεννιέται μέσα μου.
Γέρος είμαι από τώρα που ‘μαι 23 χρονών
και συ ανάβεις άλλο ένα εις υγείαν των κουτών.

Κάτω ‘κει στ’ απέραντα, στ’ Απέραντα Χωράφια
που με τ’ άλογα έτρεχα σαν ήμουνα μικρός,
παραπίσω τράβαγα πακέτο τα όνειρά μου
κι απο τότε ήθελα να γίνω γεωργός.
Άσπρες Χαίτες ήταν στον αέρα τα μαλλιά μου,
σαν άγρια εφύσαγε ο αέρας ο καυτός
κι είχα όλη εκείνη τη χαρά μου στην καρδιά μου
που τον κόσμο αλλοιώς τον φανταζόμουνα μικρός.

Κάτω ‘κει στ’ απέραντα, στ’ Απέραντα Χωράφια
στη σκέψη μου θρονιάστηκες και έγινες κυρά.
Το δέρμα σου αγάπησα και την πνοή σου ακόμα
την ένοιωθα σαν ξάπλωνα στου ονείρου τη σκιά.
Τώρα όταν σε σκέφτομαι, της φαντασίας απάτη,
ξέρω πως δεν απέχεις, μα θα σε βρω εδώ κοντά.
Γιατί είδα κείνα που’ μελλε το στόμα να στεγνώσουν,
ένοιωσα αυτά που κάναν την καρδιά μου ν’ αρρυθμεί.

Μια κιθάρα μίλησε στα δώδεκά μου χρόνια
και είπε αλήθειες που τις κρύβουν πάμψηλα βουνά.
Κέρδισα απ’ τον ήχο της μιά καθαρή εικόνα,
εικόνα που ζωγράφοι δεν ζωγράφισαν ποτέ.
Στο τραγούδι μου τυχαία βρήκα ό,τι βρήκαν
στις εννιά θρησκείες οι προφήτες οι εννιά.
Κι από τότε που ‘νοιωσα της μουσικής τη γλώσσα,
διαρκώς μιλώ με τούτη, τη δική μου τη γενιά.

Μέρες με γκρίζο ουρανό και με κρύο, χωρίς ύπνο πολύ,
απόφαση σκούρα, μιά κενότητα πλήρης με τάραξε εκεί
για να φύγω... για να φύγω...

Θυμάμαι όταν το φορτηγό τα πράγματά μου πήρε,
τις σκέψεις τις ρομαντικές εφόρτωνα μαζί.
Χωρίς να ξέρω πως αυτοί που πόλεις δυναστεύουν
θα τις πληγώσουν με το πιο μεγάλο τους καρφί.
Και έφτασα εδώ μ’ απέραντη αγάπη για τον κόσμο,
απέραντη σαν τα χωράφια που έζησα μικρός.
Μα κάθε μέρα που περνά, όσο την έχω ανάγκη,
τόσο μακριά με διώχνει και μαντήλι μου κουνά.
Αγάπη.... αγάπη....

Αργότερα, σε αίθουσες φτιαγμένες μόνο για χορό
ευρέθηκα να παίζω.
Με μιά κιθάρα απ’ τις φτηνές και ρεπερτόριο διεθνές,
εμένα να προδίδω.
Μάγκες, προστάτες κι αδερφές στις παλιωμένες μου χορδές
το άχτι τους να βγάζουν,
Κι ο εφιάλτης μου ζεστός μ’ ακολουθεί σαν κυνηγός
μαζί του για να ζήσω.

Μάθημα που διδάχτηκα δεν θέλησα να δώσω
κι έτσι ο εαυτός μου θά ‘ναι πάντα ανοιχτός.
Και η ψυχή μου απέραντο χωράφι και μεγάλο
που σπέρνει ο καθένας και μου παίρνει τον καρπό.

Όταν στρατιώτη με πήραν, μου μάθαν να ζω μοναχός.
Και με ασκήσεις σε λόφους μου δείξαν πώς νά ‘μαι σκληρός,
να αντέχω...

Αντέχω στην πείνα και ζω με τη δίψα, αντέχω παντού.
Η σκέψη μου όμως την ψυχή μου πληγώνει, με έλκος διαρκές την πεθαίνει,
την πεθαίνει...

Πόσες φορές πριν φτάσω εδώ δεν κάθισα να γράψω
λέξεις που, μα την πίστη μου, θ’ αλλάζαν το μυαλό.
Και τότε κάποιος έξυπνος του Τύπου και των Μέσων
μού ‘λεγε «αυτό είναι ποίηση, δεν είν’ εμπορικό».

Σε κείνα τα Απέραντα Χωράφια αν είχε ζήσει,
αν τα’ χε δει έστω για λίγο ο έξυπνος αυτός,
θα ‘ξερε πως η ποίηση που δίνει εκεί η φύση
είναι κι ο μεγαλύτερος εμπορικός καρπός.

Βάρη που λυγίζουνε και γιγάντων πόδια δεν τα θέλω εγώ.
Άγχη κι αγωνίες, ψέμματα, εικασίες, μακριά από ‘δώ.
Τούτον τον κόσμο μικρός τον ενόμιζα αλλοιώς,
τούτον τον κόσμο μικρός τον φαντάστηκα αλλοιώς.

Σαν να δύει ο ήλιος είναι η πορεία τούτης της γιορτής,
ο αλκοολικός που απ’ το μεθύσι παίρνει άισθηση ζωής.
Θεοί, ένα τείχος να χτίσετε τώρα μπρος στις πόλεις,
απ’ τα χωράφια αν θα’ρθουνε να πείτε πως αρρώστεια τρώει τον κόσμο.

Και συ που στο στόμα φέρνεις το τσιγάρο μ’ ηδονή
κάπως έτσι έχεις ζήσει μιάν ολόκληρη ζωή.
Και νομίζεις πως θ’ αλλάξει αν μ’ αυτήν συμβιβαστείς
ψευδαισθήσεις όμως θά ‘χεις, ψευδαισθήσεις θα γευτείς.
Γιατί αν έβλεπες για λίγο τι συμβαίνει γύρω μου,
θα πνιγόσουν απ’ το άγχος που γεννιέται μέσα μου.
Γέρος είμαι από τώρα που ‘μαι 23 χρονών
και συ ανάβεις άλλο ένα εις υγείαν των κουτών.

Μη ρωτάς λοιπόν για που πηγάινω,μη ρωτάς για που τραβώ.
Ρώτα μόνο αν αφήνω κάτι απο εμένα εδώ.

Στο δωμάτιό μου θά ‘βρεις 13 ποίηματα,
όλα λεν’ για την αγάπη, όμως νόημα τίποτα.

Τούτη η πάλη λέει σ’ άλλον ότι είναι ζωντανός,
μα σε μένανε θυμίζει πώς γεννιέται ο νεκρός.

Μόνος ήμουνα και θά ‘μαι, μόνος έζησα και ζω.
Κι αν τις νύχτες δεν κοιμάμαι είναι γιατί μένω εδώ...
΄

Ένας δίσκος ορόσημο ελληνικού ροκ....

Ένα τραγουδι.. ένας δίσκος.. μια ολόκληρη ιστορία... Καλή ακρόαση....

Η πρώτη μου "συλλεκτική" φωτογραφία του 2008 βγήκε, μόλις 9 ώρες με την αλλαγή του χρόνου... και μοιάζει καπως σα το δείγμα, που σας παραθέτω: 

......εννοείται πως τη πρωτότυπη τη κράτησα για μένα.. και για το αρχείο μου..

Κι επειδή: Όσα δε φέρνει ο χρόνος, τα φέρνει η στιγμή...

Κώστας Τουρνάς - Στιγμές

Στιγμές αν σ' αγαπώ
μη μου θυμώνεις
Μόνο στιγμές είναι δικές μου
γιατί ο χρόνος

Μες στα ρολόγια τρέχει
σαν γοργό ελάφι
Την μια είσαι φίλος του
την άλλη στέκεις μόνος

Κι ένας σωρός αιτίες,
ένας σωρός με λάθη
Δεν μας αφήνουν να χαρούμε
την αγάπη

Στιγμές αν θες
μπορείς να με ξεχάσεις
Μην απορείς σαν μαριονέτα
αν θα νοιώσεις

Κάποιος ψηλά ίσως να θέλει
να σε χάσω
Και τα σχοινάκια παίζει
ώσπου να με χάσεις

Κι ένας σωρός αιτίες,
ένας σωρός με λάθη
Δεν μας αφήνουν να χαρούμε
την αγάπη

Στιγμές λοιπόν σαν θα 'ρθουν
να τις ζήσεις
Μην τις χαλάσεις μ' αγωνίες
για το μέλλον

Στο λέω εγώ στιγμές
που έχω αγαπήσει
μα τις ζεις δεν θα φοβάσαι
μην τις χάσεις