Ντυμένος στην τρίχα χυμάς ένα βράδυ

σα λύκος ξεδοντιάρης σε θρεμένι κοπάδι

σε κάποιου γνωστού σου το άθλιο συνάφι

το θες μα δεν τολμάς να τους γυρίσεις την πλάτη

Έλα χαμογέλα

και σου λένε ξανά

έλα χαμογέλα

τα μέσα ο σκοπός συναντά

και σκέψου καλέ μου πόσο είσαι μακιά.

Σιωπάς κι υπομένεις θανάτους φριχτούς

ο λάκκος είναι άδειος και χωράει πολλούς

κι εσύ βλαστημάς την ώρα σου μάγκα

ο χρόνος σου φρενάρει στων παθών τη βδομάδα.

Με αυτό το τράγουδάκι υποδέχομαι....την εκπομπή: Αφιερωμένο Εξαιρετικά του DEOντα!!!!  ........

Στα γρήγορα σήμερα....λόγω κάποιων προβλημάτων.......

τα δωράκια ......

1. Βραχιολάκι γυναικείο με αλυσίδα....

2. Βραχιολάκι γυναικείο με κορδόνι.....

Καλησπέρα σας........  και ΚΑΛΗ ΑΚΡΟΑΣΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ 

Εμενα τώρα μου ήρθε...τώρα σας το στέλνω.......

ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑ ΣΚΟΠΙΩΝ

Ως γνωστόν.. η Ελλάδα αγαπάει και φροντίζει τη χώρα της.......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Είναι μια φωτογραφία που αλωνίζει από email σε email αρκετό καιρό, τουλάχιστον 8 με 9 μήνες......!!!!, αναπαριστώντας το ΛΕΥΚΟ ΠΥΡΓΟ. Και η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ που τόσα χρόνια πληρώνουμε....(βλ. λογαριασμό ΔΕΗ), προσωπικά δε με ενημέρωσε ΠΟΤΕ!!!!!!!!! (αλλά ούτε και δημόσια....)

ΓΙ' ΑΥΤΟ  ΛΟΓΟ ΛΟΙΠΟΝ, ΦΙΜΩΣΤΕ ΤΑ ΜΠΛΟΓΚ... ΜΠΡΑΒΟ... ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ..... ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙ  Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΙ ΖΩΑ(!) ΨΗΦΙΖΕΙ.........!!!!!!!

Το θέμα δεν είναι να κάτσουμε αραχτοί στο καναπέ μας για άλλη μια φορά, ΌΤΑΝ θα μας βεβαιώσει το fantasma πως δεν κυκλοφορεί αυτό το νόμισμα... (παρ'όλο που σχεδιάστηκε και κυκλοφρησε στις 15 Ιανουαρίου του 1992!!!) (ενώ είχε βγει άλλο ένα πιο καθαρό στις 1 Δεκεμβρίου 1991.... και κανένα όμως δεν ήταν επίσημο αφου εγιναν πριν καθιερωθεί το δηνάριο.....)

ΤΟ θέμα είναι... ότι το σχεδίασαν, το κυκλοφόρησαν..., βάλανε και το Λευκό Πύργο, ...κι εμάς το κράτος μας.. (ΜΜΕ, κυβερνητικοί εκπροσώποι, αντιπολίτευση.. κλπ...κλπ...) ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΓΙ ΑΥΤΟ;;;;;;;;

Τίποτα απολύτως....!!!!! ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!

Πρέπει να σταματήσουμε να λέμε συνέχεια έλα μωρέ..... έλα......

ΤΗΝ ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΞΗ....

- Μια απέραντη ξηρή γη.... (αφού όλα θα έχουν καεί...) έλα μωρεεε.....

- Η Θράκη όλη στη Τουρκία... (αφού οι ΕΛληνικοί της βουλευτές... θα έχουν υπηκοότητα Τούρκικη....) έλα μωρεεεεε.........

- Η Θεσσαλία... θα είναι το βορειότερο σύνορό μας..... ( αφού μέχρι εκεί θα είναι ευχαριστημένοι οι Σκοπιανοί, κι εμείς... δε πρέπει να τους στεναχωρούμε...) έλα μωρεεεε.......

- Για να πάω μια βόλτα στο πατρικό της μάνας μου.. θα θέλω διαβατήριο.. (αφού εώς το ΑΝΤΙΡΙΟ θέλουν να παρκάρουν οι Αλβανοί τα αυτοκίνητά τους...) έλα μωρεεεε.........

- Η Κύπρος θα έχει κόκκινη σημαία.... (αφού... η ΗΠΑ είναι Ολυμπιακοί...) έλα μωρεεε......

- Η Κρήτη θα είναι μια τεράστια αμερικάνικη βάση πολέμου (αφού είναι βολική γιατί έχει και πονηρό σχήμα) έλα μωρεεε.........

- Το Αιγαίο θα έχει πολυ όμορφα νησιά!!! (αλλά θα πιστεύουν στον Αλλάχ) έλα μωρεεεε......

- Το Ιόνιο θα έχει ακόμα καλύτερα.... (αλλά θα τα φάνε οι Άγγλοι, από τους Ιταλούς, που θα τα έχουμε χαρίσει....) έλα μωρεεεε........

- Η Πελοπόννησος και η Αττική θα είναι Ελλάδα.... (αφού θα πρέπει να έχεις πολλά λεφτά για να στριμώξεις όλο αυτό τον κόσμο στο λεκανοπέδιο.... γιατί θα είναι δύσκολη η πρόσβαση εξαιτίας των καταστρφικών σεισμών μετά τον Ισθμό) έλα μωρεεεε.......

- Και τα λεφτά απο την πουλημένη Ακρόπολη θα τα έχουν φάει οι μίζες κάποιου Καραμανλή, ίσως και Μητσοτάκη, μπορεί και Παπανδρέου, αλλα και ίσως όλων αυτών μαζί (και ναζί)..... (αφού θα το μάθουμε απο το CNN) έλα μωρεεε........

ΑΝ ΔΕ ΠΡΟΣΕΞΕΙΣ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΝΑ ΣΕ ΠΛΑΚΩΣΕΙ

Δε μου ‘χει μείνει φωνή, δε μου ‘χει μείνει λαλιά
Και μου χρειάζεται καινούργια καρδιά.
 
Δε μου ‘χει μείνει παλμός και κάπου χάνει ο ρυθμός
Στην καθημερινή μιζέρια αραχτός.
 
Καλοκαιράκι γλυκό σε βαποράκι να μπω
Για ταξιδάκι παραθεριστικό.
 
Να γίνω έτσι κι εγώ φρικιό καλοκαιρινό
Να μοιάζω φρούτο εποχιακό.
 
Σε κυνηγάω ζωή και δε θα κάνω στροφή
Ποθώ την έκρηξή σου την πρωταρχική.
 
Μα όλα γύρω ταμπά, μπαχά και θανατερά
Με καθηλώνουνε καμιά φορά.

Νικόλας Άσιμος - Δε μου' χει μείνει φωνή (Βιομηχανία του Πεζοδρομίου)

.....πίπτει ο απλός ο ...κακομοίρης

και το έργο του.....:

ΠΩΣ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΤΕ......Ο ΕΧΩΝ 2 ΧΙΤΩΝΑΣ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ, ΤΟΝ 1............ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ.......ΘΕΛΕΤΕ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ;

Φορολογείστε την εκκλησία!«Μια πρώτη εκτίμηση που μπορούμε να κάνουμε είναι ότι το 2020, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί αυτές οι αλλαγές, το σύστημα θα εξοικονομεί περίπου 1 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Τι είναι το 1 δισ. ευρώ για το σύστημα; Κάτι λιγότερο από το 20% της εισφοροδιαφυγής που υπάρχει σήμερα...» γράφει σε ανάλυσή του στην οικονομική εφημερίδα «Ημερησία» (σαββατοκύριακο 24 - 25.11.2007) ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής κ. Γ. Κουτρουμάνης.

Όλο αυτό το κακούργημα που στις ημέρες μας μεθοδεύεται κατά της συνταξιοδοτικής μας εξασφάλισης, όλο αυτό το άγριο ξήλωμα δικαιωμάτων και η βίαιη «εξίσωση» όλων των Ελλήνων εργαζομένων πολιτών προς την οικονομική αθλιότητα, γίνεται για να επωφεληθεί το σύστημα 1 δισ. ευρώ (μόνο!)  σε βάθος χρόνου πάνω από μία δεκαετία!

Και λέμε «μόνο», γιατί αυτό το ποσό που ακούγεται στα δικά μας αυτιά ιλιγγιώδες, ΧΑΡΙΣΤΗΚΕ το 2004 από την νεοεκλεγείσα τότε κυβέρνηση στην Εκκλησία (και μάλιστα σε ετήσια βάση!), όταν σκανδαλωδώς την απάλλαξε από την φορολόγηση τής προκλητικά κολοσσιαίας ακίνητης περιουσίας της!

Το παράδοξο είναι ότι ενώ το μεγάλο αυτό σκάνδαλο αποκάλυψε και δημοσιοποίησε για ένα μικρό διάστημα η Γ.Σ.Ε.Ε., ζητώντας μάλιστα αντί για αυτή την προκλητική απαλλαγή του πιο πλούσιου οργανισμού της χώρας μας να διοχετεύεται το ποσό σε ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος, κανένα από τα πολιτικά κόμματα δεν έδειξε ούτε δείχνει πρόθυμο να στηρίξει αυτό το αίτημα, να καταγγείλει τα νέα προνόμια των ήδη βαθύπλουτων θεοκρατών και να διεκδικήσει την ακύρωση αυτής της προκλητικής φοροαπαλλαγής.

Την ίδια ώρα που οι Έλληνες εργαζόμενοι χάνουν κάθε δικαίωμα για αξιοπρεπή διαβίωση στην τρίτη τους ηλικία, το θρησκόληπτο Ελληνικό κράτος αυτοκτονεί οικονομικά χαρίζοντας σε ετήσια βάση 1 δισ. ευρώ στους βαθύπλουτους θεοκράτες και ΟΛΑ τα κόμματα κάνουν την πάπια και οι ηγεσίες τους φροντίζουν να δηλώνουν με κάθε τρόπο την υποταγή τους στο βυζαντινό παράσιτο, που εδώ και ενάμιση αιώνα (από την δεκαετία του 1840 που σήκωσε κεφάλι) κατατρώγει από μέσα τις σάρκες της Ελληνικής κοινωνίας.

Έλληνα εργαζόμενε. Οι πολιτικές σου ηγεσίες ξεπουλάνε το μέλλον σου για να είναι αρεστοί στους θεοκράτες αφέντες τους και ήδη χαρίζουν κάθε χρόνο αυτά που πάνε να αντλήσουν από εσένα, στύβοντας σαν λεμονόκουπα το μέλλον σου και το μέλλον των παιδιών σου.Ξύπνα και τιμώρησέ τους. Δείξε τους ότι δεν είσαι αποβλακωμένος οπαδός και υπήκοος. Πίεσε προς όλες τις κατευθύνσεις και ζήτα εδώ και τώρα:ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΚΟΛΟΣΣΙΑΙΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ! ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΟΥΣ ΘΕΟΚΡΑΤΕΣ!

Από ένα πρόσφατο email που έλαβα.... ευχαριστώ.....

Λάκης Λαζόπουλος - ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΚΟΙ

Πάει τρελλάθηκε ο κόσμος δε μπορεί
παραμιλάει αλλά λέει άλλα ήθελε να πει
άλλα του λεν κι άλλα του κάνουνε
τρελλοί μας κυβερνούνε είναι σίγουρα τρελλοί

Προχθές τρελλάθηκε κι η θεία Αργυρώ
πήγε στο μέγαρο Μαξίμου είπε θέλω να τα πω
αυοί τη σπρώξαν δεν την άφησαν να μπεί
κακοίμας κυβερνούνε είναι σ΄γουρα κακοί

Στη δυστυχία πάλι δώσανε παράταση
πότε θα έρθει η δική μας η Ανάσταση

Πάει τρελλάθηκε ο κόσμος δεν μπορεί
πάει να σκάσει και δε λέει όσα ήθελε να πει
όλο του λεν και φόρους βάζουνε
κακοί μας κυβερνούνε είναι σίγουρα κακοί

Προχθές τρελλάθηκα τρελλάθηκα κι εγώ
πήγ στο μέγαρο Μαρίκα είπα θέλω να τα πω
αυτοί με σπρώξαν και δεν μ'άφησαν να μπω
κακοί μας κυβερνούνε είναι σίγουρα κακοί

Στη δυστυχία παλι δώσανε παράταση
πότε θα έρθει η δική μας η Ανάσταση

---

(Όταν οι ήχοι ... σέ κάνουν να πεθαίνεις) 28/11/99

Nirvana (unplugged) -  Plateau

Many a hand has scaled the grand old face of the plateau
Some belonged to strangers, some to folks you know
Holy ghosts and talk show hosts are planted in the sand
To beautify the foothills, and shake the many hands

nothing on the top but a bucket and a mop
And an illustrated book about birds
See a lot up there but don't be scared
Who needs action when you got words

finished with the mop then you can stop
And look at what you've done
The plateau's clean, no dirt to be seen
And the work it was fun

nothing on the top but a bucket and a mop
And an illustrated book about birds
See a lot up there but don't be scared
Who needs action when you got words

Many a hands began to scan around for the next plateau
Some say it was Greenland, and some say Mexico
Others decided it was nowhere except for where they stood
But those were all just guesses, wouldn't help you if they could

ΝΙΜΙΤΣ

Ν.Ι.Μ(Ι).Τ.Σ.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Καταδότες (Θάλασσα στη σκάλα)

Η μοναξιά σου κρύωσε
τρυπάει τον ώμο,
ο χρόνος σου τελείωσε
μένεις στο δρόμο.

Σε παίρνουνε τα αίματα
γυμνό σε τρώνε,
σε κόβουνε τα βλέμματα
της νύχτας μόνε.

Φοράνε τζιν και κόβουν βόλτες
της εποχής μου οι καταδότες.
Πίνουν ποτά, μασάν παγάκια
φτύνουν γυαλιά μες τα τασάκια.

Και τα όνειρά σου
μες τα μάτια σε κοιτάζουν
και σέρνουν κάτι
πόθους γερασμένους.

Μοιάζουν γυναίκες
που τους ήρωες αγκαλιάζουν
και τους φορτώνουν
στα κρεβάτια ηττημένους.

Μα όταν θα κλείσεις, όταν θα τελειώσεις,
όταν διαβάσεις πολλά γραμμένα,
θα δεις πως όλα μπορούν να υπάρχουν
να συνεχίζουν χωρίς εσένα.

Μελοποιημένα ποιήματα.......(?????!!!!!!?????)

μμμμμμμμμ..............

Λοιπόν... για να δούμε πως φτιάχνονται.... τα.... μελοποιημένα ποιήματα......

Έχουμε και λέμε..... καταρχήν χρειαζόμαστε μια κουταλίτσα φρέσκο μέλι........

έτοιμο απο την πηγή...... κατευθίαν.......

Ορίστε και η πηγή.....:

(για τους άπιστους΄"Θωμάδες....")

Χρειαζόμαστε ως γνωστόν....ένα χέρι που να μπορεί να γράψει.... καλλιγραφικά.......

Voila!!!!!!!!!!

και τρίτον και τελευταίον... πρέπει να βρούμε και το κείμενο.....

Να'το κι αυτό!!!

Τώρα ήρθε η ώρα για το μελοποιημένο ποίημα.......

Αλλά θέλει και αυτό το χρόνο του......

Οπότε ας δούμε τα δύο δωράκια πρώτα της εκπομπής του RadioMusicHeaven, του μέλους Deos...., Αφιερωμένο Εξαιρετικά. (Για πληροφορίες πάντα στο ημερολόγιο του Δέοντα.... εδώ), και ας χτυπήσουμε τα παραπάνω υλικά μας καλά στο σέικερ.....!!!!!!! 

1ο Ένα βραχιολάκι γυναικείο (για μικρά χεράκια.. το συγκεκριμένο...έτσι?)

2ο Ένα βραχιόλι δερμάτινο (καστόρινο μαύρο)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ (Cannon song)

Είναι από το δεύτερό τους δίσκο (2002) ο οποίος είναι "φουλ" στα μελοποιημένα ποιήματα....

...και τον οποίο μπορείτε να τον κάνετε δικό σας, πατώντας εδώ...

Ακολουθούν οι στίχοι και τα τραγούδια, και κάτω κάτω.... το αποτέλεσμα στο πως φτιάχνονται τα "μελοποιημένα ποιήματα..."

ΦΩΝΕΣ ΑΠΟ ΑΧΥΡΟ

φωνές από άχυρο
από χώμα οι συστολές
μου καίνε τα εντόσθια
κρίματα κι ευχές

τα βήματα που χάνονται
στα χέρια που νογάνε
δώσε γλυκέ μου Δαίδαλε
μίτους που αγαπάνε

σβήνω αργά σβήνω απαλά
βυθίζομαι σταράτα
ανοίγομαι και δέχομαι
του μίσους τα μαντάτα

χρώματα δέρματα
παλλόμενα σαρκία
μαρμαρωμένα ρήματα
με απάγκιο την ανία

κοιτάω ψηλά τη θάλασσα
χιμάει στα προάστια
τη μοίρα τους πλημμύρισε
ναυάγια μονοπάτια

ήλιε χλωμέ αδύνατε
φώτισε τα ερείπια
οδήγησε την άμπωτη
λύτρωσε αγαποκήπια

ξαπλώνομαι κατάχαμα
κομμάτια μπαλωμένος
σίγουρος θα προσφέρομαι
γητειές σου κεντημένος

κατάρα μου τυλίχτηκα
το μένος σου με έχει
δε μ' αφορά το γνώριζα
φτάνει και μη παρέκει

ΝΑ ΓΑΛΗΝΕΥΕΙΣ

έγειρες κι απόκαμες κάπου στη Θηβών
στη στρυφνή πορεία μιας ζωής στο πρηνηδόν
η ρημαγμένη γη σου ψιθύρισε στ' αυτί
κοίταξε στον ουρανό εκείνη τη μαρμαρυγή

τα παιδιά σταμάτησαν το παιχνίδι τους για σένα
ο κόσμος βγήκε στις ταράτσες με κεριά
τα ρεμπέτικα σίγησαν στο παλιό το ταβερνάκι
τα φρένα που γλίστρησαν η τελευταία ήταν κραυγή

ξάφνου είδανε σε σένα ένα θαύμα
ένα μυστήριο που έπρεπε να σεβαστούν
καθώς η τρέλα σου ξεγεννούσε τις φωτιές της
ένας Νέρωνας που αγκαλιάζει τα στενά

να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι

όλοι είδαν τις μάγισσες να 'ρχονται απ' το πουθενά
μαγίστρους να κρατούν από το χέρι τα παιδιά
καταραμένους ποιητές να γελάνε δυνατά
αρχαίους ληστές να κοιτάνε σκεπτικά

κανείς δεν ήξερε αν θα μείνουνε για πάντα
κανένας δεν φοβόταν τη φωτιά
στέκαν στη μέση μιας ευχής ή μιας κατάρας
σε ξέχασαν μπροστά στο παρελθόν που 'χαν ξεχάσει

να γαληνεύεις καθώς τραντάζεσαι

ΚΑΠΟΙΟΣ

κάποιος κοιτάει μέσα μου και βλέπει ότι με βλέπει
κάποιος ακούει μέσα μου κι ακούει ότι μ' ακούει
με συναντάει το απόγευμα σε μια γωνιά του δρόμου
μαντεύοντας ποιος θα 'ναι κει κι όσα θα μου συμβούνε

κάποιος που είναι μέσα μου μου χτίζει ένα σπιτάκι
και το γκρεμίζει γρήγορα πριν να το κατοικήσω
κάποιος που είναι πάντοτε μπροστά και δε μ' αφήνει
κλείνοντας και φράζοντας το δρόμο να περάσω

κάποιος κινείται μέσα μου και ξεκινάει σαν τρένο
γεμάτος ανυπόμονους κι ωραίους ταξιδιώτες
κάποιος μου λέει πως είν' αργά και δε θα αρθούν εγκαίρως
να μας γλιτώσουν οι καλοί απ' τις κακές διαθέσεις

κάποιος μου λέει για στάσου ένα λεπτό περίμενε
στάσου να δω ποιος είσαι συ ποιος είν' αυτός πού πάμε
μα ήταν άλλος απ' αυτό που νόμιζα πως ήταν
και που' ναι πάντα μακριά από εκείνου που είναι

κάποιος θυμάται μέσα μου έναν παλιό του φίλο
τότε που πέφταν κανονιές η μια πάνω στην άλλη
κάποιος μου λέει δεν είμαι γω που γράφω αυτήν την ώρα
μα ένα χέρι ελαστικό που σπρώχνει το δικό μου

κάποιος μιλάει μέσα μου όταν μιλάω με κάποιον
και του εξηγεί πως γίνεται το κάθε τι στον κόσμο
πως γίνεται το ανώμαλο απ' το κανονικό
και ο καπνός απ' τη φωτιά πως βγαίνει γαλανόλευκος

κι απ' τη βροχή το σύννεφο πως χαμηλώνει αθόρυβα
κι αδειάζοντας πως πέθαινε επάνω από τα σπίτια
κι από την πόρτα του μυαλού μια σκέψη πως μπαινόβγαινε
αλείβοντας τα λόγια της με της μιλιάς το μέλι

ένας σκορπιός τρυπήθηκε απ' το κεντρί του μόνος
κάποιο ρολόι αδέσποτο μπερδεύοντας τις ώρες
χτυπούσε οκτώ στις έντεκα και δώδεκα στις μία
απάνω στο καμπαναριό ή μέσα στην καρδιά μου

ανοίξτε αμέσως για να μπει αυτός ο κάποιος άλλος
να μπει απ' το παράθυρο όπως μια πεταλούδα
που με κοιτάει όταν κοιτώ μέσα στον εαυτό μου
μες το δικό μου πρόσωπο το πρόσωπο ενός άλλου

(Νάνος Βαλαωρίτης, 1963)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΝΕΦΕΛΗΣ

"Κρίμας το κορίτσι" λένε
Το κεφάλι τους κουνάν
Τάχατες για μένα κλαίνε
Δε μ' απαρατάν

Μες στα σύννεφα βολτάρω
Σαν την όμορφη αστραπή
Κι ό,τι δώσω κι ό,τι πάρω
Γίνεται βροχή

Βρε παιδιά προσέξετέ με
Κόβω κι απ' τις δυο μεριές
Το πρωί που δε μιλιέμαι
Βρίζω παναγιές

Και το βράδυ όπου κυλιέμαι
Στα γρασίδια καθενού
Λες και κονταροκτυπιέμαι
Ντρούγκου-ντρούγκου-ντρου

Τη χαρά δε τη γνωρίζω
Και τη λύπη την πατώ
Σαν τον άγγελο γυρίζω
Πάνω από τον γκρεμό

(Ο. Ελύτης)

ΝΑΓΚΑΣΑΚΙ

Ω Τσάρλι! Τραβήξου απ' τον ήλιο
Σαν σήμερα ρίξαν την ατομική
Σήμερα στα λιμάνια
Οι σωματέμποροι κι οι πορτοφολάδες
Θα μπορούν να περηφανεύονται
που δεν γίναν επιστήμονες

Ω Τσάρλι! Τραβήξου απ' τον ήλιο
Σαν σήμερα ρίξαν την ατομική

Σήμερα θα μπορούσε
μια πόρνη να λέει στην προσευχή της
Ω Θεέ σ' ευχαριστώ
που δεν γέννησα

(Φ. Αγκουλές, 1951)

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΩΝ (Cannon song)

ο Τζόνι παρών και ο Τζίμι ήταν εκεί
κι ο Τζορτζ για να πάρει βαθμό
μα ο στρατός δε νοιάζεται γι αυτά
γιατί ο εχθρός καραδοκεί

οι στρατιώτες ζουν με τα όπλα
απ' το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ' το κρέας τους κιμά

ο Τζόνι έβρισκε το ουίσκι ζεστό
κι ο Τζίμι δεν είχε κουβέρτες
μα ο Τζορτζ τους μιλάει όσο μπορεί πιο φιλικά
ο φαντάρος δε λυγίζει ποτέ

ο Τζόνι πεθαίνει κι ο Τζίμι είναι νεκρός
κι ο Τζορτζ κάπου σαπίζει
μα των νέων το αίμα θα τρέχει για πολύ
γιατί ξανά ο στρατός στα όπλα τους καλεί

οι στρατιώτες ζουν στα κανόνια
απ' το Κέιπ στο Κουτς Μπεχάρ
ώσπου μια μέρα που θα βρέχει
θα βρουν απέναντι να στέκει
μια νέα ράτσα με μαύρη ή άσπρη φάτσα
και πιθανόν να κάνουν απ' το κρέας τους κιμά

(Κ. Βάιλ - Μ. Μπρεχτ, 1924)

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ο χρόνος είναι γενικός
δεν μπορούμε να εντοπίζουμε οράματα
δεν μπορούμε να μοιράζουμε αστραπές

ο χρόνος είναι γενικός
δεν μπορούμε να μοιράζουμε αστραπές
απ' τα κλωστήρια τ' ουρανού με δόσεις

κάποιο σκαθάρι στοχαζόμαστε απέριττα
η πιο μεγάλη ώρα της ζωής
υπάρχει σαν τις άλλες

δεν πάει μια βδομάδα που έβλεπα
δυο παράξενα ζώα στην ύπαιθρο
να ξεραίνουν το θάνατο στη ράχη τους

ο χρόνος είναι γενικός
ο χρόνος είναι κοροϊδευτικός
είναι αμέτοχος σαν τα περίπτερα στην κίνηση

(Ν. Καρούζος)

ΟΙ ΚΟΥΦΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι,
οι βαλσαμωμένοι άνθρωποι
σκύβοντας μαζί
κεφαλοκαύκι γεμισμένο άχυρο. Aλίμονο!
οι στεγνές φωνές μας όταν
ψιθυρίζουμε μαζί
είναι ήσυχες κι ανόητες
σαν άνεμος σε ξερό χορτάρι
ή πόδια ποντικών σε σπασμένο γυαλί
στο ξερό μας κελάρι

σχήμα χωρίς μορφή, σκιά χωρίς χρώμα,
παραλυμένη δύναμη, χειρονομία χωρίς κίνηση

αυτοί που πέρασαν
με ολόισια μάτια, στου θανάτου το άλλο βασίλειο
μας θυμούνται -αν καθόλου μας θυμούνται-
σαν κούφιους ανθρώπους
σα βαλσαμωμένους

μάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
αυτά δεν εμφανίζονται εκεί:
 τα μάτια είναι
ηλιόφως σε μια σπασμένη κολώνα
εκεί, είναι ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές
στου ανέμου το τραγούδισμα
πιο μακρινές και πιο τελεστικές
από ένα μαραμένο αστέρι

ας είμαι όχι πιο κοντά
στου θανάτου το ονειρικό βασίλειο
ας φορέσω επίσης
τις μεταμφιέσεις
αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
σ' έναν αγρό
φερόμενος όπως φέρεται ο άνεμος
όχι πιο κοντά

όχι αυτή την τελική συνάντηση
στου λυκόφωτος το βασίλειο

αυτή είναι η νεκρή χώρα
αυτή είναι του κάκτου η χώρα
εδώ τα πέτρινα είδωλα
σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου

αυτό είναι σαν αυτό
στου θανάτου το άλλο βασίλειο
ξυπνώντας μόνοι
την ώρα που είμαστε
τρέμοντας με τρυφερότητα
χείλη που θα φιλούσαν
κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες

αόμματοι
αν δεν τα μάτια μας ξαναφανούν
όπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
στου θανάτου το λυκοφωτικό βασίλειο
η ελπίδα μόνο
των κενών ανθρώπων
των άδειων ανθρώπων

μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
μεταξύ κίνησης
και δράσης
πέφτει η σκιά

μεταξύ αντίληψης
και δημιουργίας
πέφτει η σκιά

η ζωή είναι πολύ μακριά

μεταξύ πόθου
και σπασμού
μεταξύ δύναμης
και ύπαρξης
μεταξύ ουσίας
και πτώσης
πέφτει η σκιά
γιατί δικό σου είναι το βασίλειο

γιατί δική σου είναι η ζωή
γιατί η ζωή σου είναι δική σου
δική σου

αυτός είναι ο τρόπος που τελειώνει ο κόσμος
όχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό

(Τ. Έλιοτ, 1925)

ΜΕ ΛΕΣ ΕΠΙΘΕΣΗ

κοίταξε γύρω στο θλιμμένο σου σαλόνι
μια μοναξιά που αντιφεγγίζει στην οθόνη
δες ένα πτώμα στο μεγάλο σου καθρέφτη
έτσι είσαι πίσω απ' τη νιότη σου π' αστράφτει
νιώσε το μέτρο του κανόνα που επιμένει
απ' τα ρολόγια του ζωή να ξαποστέλνει
νιώσε τη σύμβαση στα παγωμένα γέλια
φωτογραφίες από άθλια τσιφτετέλια

με λες επίθεση καταστροφή αποσύνθεση
με λέω άμυνα φωτιά και σύνεση
με λες απίθανο ψυχωτικό απόλυτο
με λέω άκομψο τρελό κι αμόλυντο

τόλμα μια βόλτα στα σκοτεινά προάστια
δες ένα πάθος μια αγκαλιά τεράστια
πόνος και αίμα μπερδεύει τις κουλτούρες
πως βαβουριάζουν της καριέρας οι κουμπούρες
πώς παιδιαρίζουν οι αλήτες στα φανάρια
πώς κοροϊδεύουν της ζωής τ' αναστενάρια
ενώ αποστρέφεσαι εικόνες που δαγκώνουν
οι άσπρες λωρίδες του δρόμου σε καρφώνουν

λες τι να κάνω δε γαμιέσαι ξεφορτώσου
λέω τη ζώνη να φορέσεις θα σε λιώσουν
λες ειρωνεύεσαι τσογλάνι και δεν ξέρεις
λέω δεν έχεις χρόνο μιζέρια περιφέρεις

έμποροι πρότειναν αμύθητη πενία
και συ λιμπίζεσαι αφόρητη ανία
τα κράτη μάτωσαν της γειτονιάς τον χάρτη
και συ μαζεύεις τα κομμάτια σου απ' το πάρτυ
μπάτσοι σκαρφίζονται νυχτερινά παιχνίδια
στου τρίτου κόσμου τ' αποκαΐδια
το ίδιο αίμα οι ίδιες στάχτες θα σκεπάσουν
τα όνειρα σου οι εφιάλτες θα ξεράσουν

με λες αλάνι χαώδη κολλημένο
ό,τι μπορώ κάνω αλλά και σε προσμένω
ώρα την ώρα αποφασίζεις ό,τι ορίζεις
αλλά ποτέ μην πεις ότι δεν γνωρίζεις

ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις
Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που ξέρεις
Δεν είμαι μόνο αυτός που θα 'πρεπε να μάθεις

Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου και κάπου τη χρωστάω
Αν σ' αγγίζω με την άκρη του δάχτυλου μου
σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι

Αν σου μιλήσει μια λέξη μου
Σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι
Αν σ' αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ' αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι

Θ' αναγνωρίσεις άραγε τ' άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
Θα βρεις τις πατησιές μου μέσα σε μυριάδες χνάρια;

Είμαι κι ό,τι έχω υπάρξει
Ό,τι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι
Τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες μου πράξεις,
οι πεθαμένες σκέψεις μου

Γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν το αίμα μου
Γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου

Είμαι ό,τι δεν έχω γίνει ακόμα
Μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος
Είμαι ό,τι πρέπει να γίνω
Γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν

Μη με γυρέψεις αλλού μονάχα εδώ να με γυρέψεις

Μόνο σε μένα

(Τ. Πατρίκιος, 1952)

Αφού λοιπόν "χτυπήσατε" καλα το σέικερ με τα υλικά.... κοιτάξτε το δικό μου μελοποιημένο ποίημα:

(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Γι'αυτό λοιπόν.... μη διστάζετε..... φτιάξτε κι εσείς το δικό σας μελοποιημένο ποίημα.....

Α Φ Ι Ε Ρ ΩΜ Ε Ν Ο . . . Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Α (στις 20:00)

Ένα δωράκι για σήμερα.... Ωχρά Σπειροχαίτη (ο πρώτος δίσκος) (Χειμώνας 1996-97)

Το τραγούδι που ακούγεται είναι "ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ" (....κατά ένα περίεργο τρόπο... μου είχε κολήσει την ημέρα... που πήρα το περίτρανο αστεράκι.... Γι' αυτό και το αφιερώνω στο Jorge και στα φανταράκια μας, που μακριά από το βολεμένο δωμάτιό τους, νιώθουν να ζουν μέσα σε μια λυπημένη χώρα... που δε κάνει τίποτα για τα παιδιά της, το αίμα της.....)

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

Απελπίζομαι καθολικά
φώτα ανάβουνε και σβήνουν ξαφνικά
άσκοπα ξενύχτια με πολιορκούν
μουσικές θανάτου μέσα μου ξυπνούν

Εαυτέ μου αποκλειστικέ
το παρόν σου είναι κάτι σαν ποτέ
τα μπαράκια τα χωνεύουν οι καπνοί
έρωτες φευγάτοι πυροβολισμοί

Το ένστικτό μου δεν μου απαντά
όλα ορίζονται με πλάνα μαζικά
ό,τι αγαπώ εξαϋλώνεται
σλόγκαν διαφημιστικό και σώνεται

Αδιέξοδο νυχτερινό
σα βαλσάκι σ' ένα φιλμ εμπορικό
χίλιοι τοκογλύφοι με κυκλώνουνε
με δημοπρατούνε και μαλώνουνε

Απουσίες μου ανώνυμες
και φυγές μου τόσο ηλίθια νόμιμες
αν υπάρχει κάτι πρέπει να το βρω
μην τους δώσω την χαρά και τρελαθώ

Ξημερώνει με βεγγαλικά
όλα πήγαν από την αρχή στραβά
αϋπνίες τάχα είπα ερωτικές
κι από κάτω χόρευαν οι αναστολές

ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ

Κυριακή σ' ένα βαπόρι
στριμωχτήκαν μπουρζουάδες
Ξεφωνίζει κάθε αγόρι
ξεμυξίζουν οι μαμάδες

Τα σκυλιά δεν λογαριάζουν
ο Σηκουάνας πόχει πνίξει
δεν φοβούνται διασκεδάζουν
την ευγενική τους πλήξη

Ω! τι ζέστη ... Θεέ μου βράζει
βεβαιώνουν οι κυρίες
επιπόλαιες και γελοίες

Ξεκουμπώνοντας με νάζι
τα χυδαία ντεκολτέ τους
διευκολύνουν τους εμέτους

                                Laurent Tailhead (1851-1910)
                                          Γάλλος αναρχικός (μτφσ Κ. Καριωτάκης)

ΑΘΗΝΑ

Είναι άσχημη πόλη η Αθήνα
Κρύβει μια ανέκφραστη οδυνηρή αλήθεια
Γι' αυτό την αγαπώ κι ό,τι κι αν γίνει
Εγώ εδώ θα μείνω
Πατησίων, Σταδίου, Ακαδημίας
Δρόμοι που ξεπουλάμε τον γυάλινο εαυτό μας
Και ξέρουμε ποιό κομμάτι μας
Θα μοιραστεί στα δύο
ποιό πλακόστρωτο
Θα μοιραστεί τη διαύγειά μας
Συμβολικά όλα αυτά τα λεπτά μας γδέρνουν

Οι συμπάθειες μας συνθλίβουν τα μάτια
Μας ρουφάνε, μας πίνουν ως το κόκκαλο
και μεις που ζούμε με σύμβολα
'Ανθρωποι γνωστοί μεταξύ αγνώστων
Μας γαμάνε χωρίς πληρωμή
Διανύουμε ελεύθερη πτώση
Από άπειρο σε άπειρο
Στην αντίστροφη ροή του χρόνου
Και τις πούστικες θεωρίες των μεγάλων

ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ

Απόψε πρέπει να θυμηθώ τα παλιά
μπροστά στα μεθυσμένα βήματά τους
γονατιστός
να τους χτυπάω παλαμάκια
να τους κερνάω το κρασί

Δεν έχω τίποτα να πω σ' αυτούς
για το κορμί μου
Δεν έχω τίποτα να πω
νιώθω ανίκανος για γλέντι

Απόψε πρέπει να χορέψω κι εγώ
γιατί εδώ αλλιώς δεν γίνεται
γιατί εδώ οι φίλοι έτσι σε θέλουν γλεντζέ

Απόψε πρέπει να μιλήσω
για πράγματα που δεν έζησα ποτέ
κάτω στην πόλη και τρέμω

                Γ. Δημητράκος

ΟΡΕΣΤΗΣ

Ο Ορέστης πλανιέται στις άγριες πόλεις
κι απ' τις ερινύες ζητάει να κρυφτεί
που φέρνουν ιδρώτα και πόνους και ρίγη
που του τσακίζουν κορμί και ψυχή

Εμπόροι νταβάδες και μπάτσοι προστάτες
του παίρνουν ό,τι έχει και κάθε στιγμή
του παίρνουν ό,τι έχει του δίνουν τη δόση
που διώχνει ερινύες του λένε στ' αυτί

Τα ζόμπι που ζούνε στις άγριες πόλεις
λατρεύουν τα πλούτη για κέρδη διψούν
μα ο Ορέστης με τρύπιες τις φλέβες τους δείχνει
ποια είναι η ζωή τους γι' αυτό τον μισούν

Μιαν όμορφη νύχτα με γέλια και φώτα
ο Ορέστης πεθαίνει σε υπόγειο στενό
και μόνο η Ηλέκτρα κοιτάζει με θλίψη
το πτώμα πριν φύγει να πάει σε χορό

Σε δρόμους του Ικόνιου η Ιφιγένεια
πουλάει παπαρούνες και παίρνει λεφτά
μα όταν ρωτάει για τον Ορέστη
εκείνοι γελάνε και δίνουν διπλά

ΡΕΚΒΙΕΜ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ

Νύχτα Γενάρη μαθητικά
πόλη που καίγεται λουλούδι π' ανθίζει
μάτια που χαίρονται ανταύγειες του χάους
σκιάχτρα σκιαγμένα τυράννων υπάλληλοι

Στο χαλασμό ο Νίκος με βρίσκει
με τραβάει απ' το χέρι βόλτα να πάμε
στην Κάνιγγος λέει ο μπάτσοι συντονίζονται
να δούμε πρώτα και μετά να τα "χώσουμε"

Βραχνή η φωνή βραχνή και η βόλτα
στην πλατεία μας στρίμωξαν στα χέρια μας κόζαραν
μας πέταξαν κούτσουρα σε καπνισμένους ματάδες
χτυπάγαν γελώντας οι παρακρατικοί

Σφίξε το χέρι μου ματωμένος μη γελάς
το πείσμα δεν τσακίζεται μα σε χτυπήσανε πολύ

Ο χρόνος κύλησε χωρίς περιστροφές
τον Νίκο διέκρινες μέσα στους αρνητές
δεκαεννιάχρονα κείμενα και φωνές
φιγούρα που διαγράφονταν από τις φωτιές

Μπροστά του βγήκε ραντεβού με τον στρατό
κλαγγή γνωστή ταπείνωσης κάλεσμα
νωρίς για το Νίκο συνείδησης παίδεμα
ρημάδα απόφαση γι' ανάπηρους δρόμους

Ολόκληρους μήνες έξη φαγώθηκε
η βραχνή του σάλπιγγα σαρακώθηκε
είπε θα πάω κι ας πάει στο διάολο
παράταιρη πίστη στο μέλλον που ράγιζε

Σφίξε το χέρι μου καθώς βαραίνει ο ουρανός
ο κίνδυνος σαρκώνεται όταν εμείς κοιτάμε αλλού

Βουβή συναίνεση μπροστά στο χαρτί
Κιλκίς ορίστηκε η δύσκολη στιγμή
οι γονείς γελούσαν ξεχρέωναν νωρίς, όμως
στην "καθώς πρέπει" μοίρα ο εφιάλτης κυριαρχεί

Η απόφαση έπεισε όλους τους άλλους
μα ο Νίκος δε χωρούσε πια πουθενά
στο ξενοδοχείο αφήνει τα πράγματα
κι η βόλτα στην πόλη χακί μέγγενη

Το ξημέρωμα φέρνει βιασμό ανελέητο
η κουστωδία δημίων έχει παραταχθεί
μα ο Νίκος πυρακτωμένος στο δικό του οδόφραγμα
απ' το δώμα γελάει κι απογειώνεται

Σφίξε το χέρι μου ματωμένος μη γελάς
Σε κανένα δεν χαρίστηκες κι αμήχανους μας χαιρετάς

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ

Πόσο παράξενα ο αέρας με κυκλώνει
είν' όλοι οι ψίθυροι σ' αυτήν την ξένη πόλη
χιλιάδες δάκτυλα στο πλέγμα μ' οδηγάνε
κι ανάμεσα τους κάποια που κάποτε με ζέσταιναν

Θλίψη γιγάντια με λαδί τσιμέντο σμίγει
φόβος για την αθέατη πλευρά των ταμπελών
και πίσω απ' τη θολούρα των παραινέσεων
η άθλια οδός του εμπαιγμού

Οι δόλιες μου οι ενοχές χωρίστηκαν
άλλες με τ' άρματα αφόρητης παράδοσης
κι άλλες μιας ρωμαλέας άρνησης
κι όλες σε πρόσωπα που αγάπησα ταμπουρωμένες

Η σύνθεση γνωστή τα πόδια θα χορέψουν
αυτή τη φορά η πίστα έχει μια πύλη
κάποια βλέμματα θαμπά και λίγα λόγια
και μια σημαία που ο ήλιος μου την κρύβει

ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΤΑ ΙΔΕΩΔΗ

Τα εθνικά τα ιδεώδη χάπια της αποχαύχωσης
που τα πλασάρουν οι εμπόροι σε χαύνους καταναλωτές
πατρίδα έννοια συνώνυμη με την απάτη και τη βία
οι νταβατζήδες της μιζέριας μας υμνούν τα όσια της φυλής

Εκπαιδευτήριο φονιάδων ναός του παραλογισμού
ένα σκοτάδι οπλισμένο που στόχο βάζει το μυαλό
χωρίς ανθρώπινη ουσία μια παγωνιά ασφυκτική
οι ένοπλες δυνάμεις είναι τα δόντια των αφεντικών

Η μοναξιά μου η χακένια σα βαθμοφόρος μ' απειλεί
με πειθαρχείο ή με τρελάδικο κι έτσι σαλτάρω απ' τη σκοπιά
έχω ένα όπλο λαδωμένο και σφαίρες έχω αρκετές
αντί μονάχα στο κορμί μου γιατί δεν ρίχνω και σ' αυτούς

ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΛΥΠΗΜΕΝΗ ΧΩΡΑ

Οι μέρες είναι μαγικές
όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο
όταν δεν έχει θάνατο του πρωινού καφέ η κουβεντούλα
οι μέρες είναι φυλακές
όταν η νύχτα πλημμυρίζει βαθμοφόρους
οι μέρες είναι φυλακές
όταν χτυπάνε κάρτα οι βασανιστές

ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν μας ζώνει μια τεράστια διαταγή

η πόλη είναι μαγική
όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο
όταν δεν γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί

Η βίαιη αντίσταση είναι η μόνη ελπίδα
σε μια χώρα δίχως ελπίδα και φωνή

sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
sesiz bir dunada

ΔΕΙΛΙΝΟ ΝΟΤΙΣΜΕΝΟ

Το σούρουπο ξαπλώνεται γυμνό
σαν φακίρης στης πόλης τον αγκυλωτό ιστό
Διπλωμένος στη γωνιά, πίκρα, ξεφτισμένο μαγικό
το τσιγάρο να με καίει κι εγώ να μην κουνώ
δίπλα η αλήθεια φαντάζει σαν τρύπα στο κενό

Το μαντήλι λουσμένο, λαβωμένη η αγάπη
τα στοιχειά χορό στήσαν, σε λιμάνι πετρωμένο

Με παράθυρο πνιγμένο, το όραμά μου υγρό
σε κισσούς τυλιγμένο, με δοσίλογο φως
Αυτόχειρη νιότη που σπαράζει κρυφά
ήχοι να με παρασέρνουν στα τυφλά
σειρήνες που με θέλουν πνιγμένο στα χρυσά

ουρανός μ' επωμίδες
εξορισμένη η ελπίδα
πειρατές τη σιμώνουν
για μένα στ' αμπάρια τους στρώνουν

Με μια απόφαση στήνομαι στα πόδια μου ορθός
τα τελώνια τραυλίζουν, παγώνουν, γίνονται καπνός
το αίνιγμά μου χαράζει ήρθ' η μέρα του θαρρώ
την κωφάλαλη βία στα σοκάκια γυρνώ
τη νόθα αδερφή της πεισμώνω να βρω

το σπαθί ματωμένο, λογχισμένη η απάτη
ο βασιλιάς μαραμένος, δειλινό νοτισμένο

ΚΙΘΑΡΕΣ

Σου 'χα μιλήσει από παλιά
για κείνες τις χαλασμένες κιθάρες
πίσω από τζάμια θαμπά κι αραχνιασμένες γωνίες
όνειρα που δεν χρειάζονται άλλο και τα διώχνουμε
σ' όλα τα σπίτια βλέπω κάτι κιθάρες με σπασμένες χορδές
που μου φέρνουνε θλίψη

Λίγες φορές έχω φύγει από την πίσω πόρτα
εδώ λείπει η πέμπτη κι η έκτη
η ΛΑ και η ΜΙ ρε Δημήτρη
τόσα τραγούδια τα ξεχάσαμε
τόσες νότες
τόσες νότες
γιατί δηλαδή έπρεπε να περάσει τόσος καιρός
Δεν σκεφτήκαμε τα δικά μας χέρια
που χόρευαν πάνω στις χορδές
κάποτε σαν ποιήματα χαρούμενα

Του χρόνου θα λείπουν κι άλλες χορδές
δεν ξέρω πόσες
αύριο να μετρήσουμε πάλι μεθαύριο πάλι πάλι μεθαύριο
κι ύστερα όταν όλες χαθούνε να μετρηθούμε κι εμείς
για τελευταία φορά
για τελευταία φορά
κι επιτέλους να πράξουμε

                                Γ. Οικονομέας

ΘΑ ΦΥΓΩ ΜΙΑ ΜΕΡΑ

Θα φύγω μια μέρα
σαν όλες τις άλλες
θυμήσου
εσύ θα νομίζεις
ό,τι έχω πάει απλά για τσιγάρα
γιατί δεν νιώθεις
το φθισικό ρολόι
που με τρώει νύχτες χιλιάδες

γιατί δεν ένιωσες ποτέ
την ξεφτίλα των παιχνιδιών
την πληγωμένη επιστροφή των σκυλιών
που μ' αρρώσταινε τόσο

θα φύγω μια μέρα
πιο πλούσιος, πιο πονεμένος, πιο γυμνός
ανήμπορος να ξημερώνομαι
διψασμένος πάνω στα χείλη σου
γιατί δεν νιώθεις
το φθισικό ρολόι
που με τρώει νύχτες χιλιάδες

                        Γ. Οικονομέας

ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ

Αγάλματα κινούμενα
σύμβολα μιας ζωής που απουσιάζει
μνημόσυνα του κόσμου των εμπόρων
τέχνη με τις σκιές
το μαύρο χρώμα γίνετ' ουρανός
ο ποταμός που φεύγει απ' την κοίτη
Έξω απ' τα μέσα τα επώνυμα
σ' ένα καινούργιο εντός ανώνυμο
με μια ουτοπία που τρελαίνει τους δασκάλους
Η νύχτα παίζει με τα μυστικά της
ένστολοι τραβούν περίστροφα
η τράπεζα που καίγεται σας χαιρετά

Αγάλματα κινούμενα
δρόμοι της ηδονής αδιάβατοι
η μουσική της βίας δεν ορίζεται
Τέχνη με τις φωτιές
η λάμψη της αγάπης είν' εδώ
ο κόσμος δεν κερδίζεται με προσευχές
Αυτό που λένε σεβασμό
είναι μια αντίστροφη δική τους ενοχή
μολότωφ ξαγρυπνούν στου ορίζοντα το χάος

ΔΙΑΒΑΣΕ ΜΕ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ

Διάβασέ με απ' την αρχή
τις κοινοτυπίες μου πάρ' τες για παράπτωμα
έχω νόημα κρυφό
που δεν το φαντάστηκες όταν όλα παίζονταν

Έχω νόημα ανήκουστο που τρελαίνει κι ανυψώνει
της ζωής μου η πρωτεύουσα είναι η αγάπη μου για σένα

Διάβασέ με απ' την αρχή
άσε τη μετάφραση πιάσε το πρωτότυπο
το μπετόν της εποχής
Η δική μου υπόθεση θα το κάνει θρύψαλα

κι όταν έρθεις εν το πάθει σου
με τη γνώση την καινούργια
θα με βρεις βαθειά ανώριμο
και βαθειά θα μ' αγαπήσεις

ΔΕΡΒΙΣΗΣ

Στης παναγιάς την αμμουδιά που 'χε το τεκεδάκι
κι ερχόμουνα κάθε πρωί κι έσπαγα νταλκαδάκι
δυο χανουμάκια έμορφα μαστούρια τα καημένα
συνάντησα ένα πρωί στην άμμο καθισμένα

Πλησίασε δερβίση μου και κάθισε κοντά μας
άκου τραγούδια έμορφα βγαλμένα απ' την καρδιά μας

Να σου πατήσω ναργιλέ με τούρκικο σπαγάνι
στου μπάρμπα-Γιάννη τον τεκέ μεσ' το πασαλιμάνι

Πλησίασε δερβίση μου και κάθησε κοντά μας
παρ' το μπαγλαμαδάκι σου μαζί μας να φουμάρεις

ΑΛΒΑΝΙΚΟ

Χαράματα φευγάτο τοπίο
χαραγμένες σκιές του μυαλού
Αλβανοί σκυμμένοι χιλιόμετρα
θύματα φθηνού ορυμαγδού

Οικιακές συσκευές και χιλιάρικα
μεροκάματα, παζάρι του νου
στα πατρικά οικογένειες στις γρίλιες
ιλουστρασιόν ευτυχία καρτερούν

Μετανάστες στη μιζέρια μας
τα τρισέγγονα του Μαρξ
στο έγκλημα πρόλαβαν και τους βάφτισαν
τα τσογλάνια του Κλικ και του Μαξ

Οι έμποροι τους λεηλάτησαν
έκανε πλιάτσικο η δική μας φυλή
στην αυταπάτη δεν υπάρχει ανώτερος
κραύγασαν κάτι μειοψηφικοί

Το κράτος μας είναι ευέλικτο
κανάλια, κλούβες, πρώτη σελίδα
κάθε που δεν πάει καλά το σχέδιο
οι μετανάστες φθείρουν την πατρίδα

Όμως το αίμα δεν κάνει τ' αδέρφια
η ιστορία ξέρει να μιλάει
κι όποιος δεν έχει αυτιά για ν' ακούσει
γύρω απ' τον τάφο του κυκλοφοράει

Αλβανοί εργάτες αδέρφια μας

Velleser tan shqiptare puntore

ΚΑΠΕΤΑΝ - ΣΑΦΑΚΑΣ

Προψές από τα Γιάννενα μεσ' απ' το κάστρο βγήκε
και πήρε δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια
Νύχτα και μέρα περπατεί δρόμους και μονοπάτια
Μονάχος καταμόναχος γυμνός και πεινασμένος
Εις την Τατάρνα έφτασε, στην εκκλησιά εμπήκε,
Κι έταξε χρυσομάντηλο να φέρει να κρεμάσει
Αν φτάσει πέρα στ' 'Aγραφα που είχε δικούς και φίλους
Κι είχε φίλο γκαρδιακό τον καπετάν Σωτήρη
Φίλον από μικρά παιδιά και βλάμην το Βαγγέλιο
Έφτασε και τον εβρήκε και γλυκοφιληθήκαν
Και τι τα θέλει τα φιλιά και τα γλυκά τα λόγια
Την άλλη μέρα πέσανε τρία πικρά ντουφέκια
Εκεί που τρώγαν κι έπιναν με την Σωτήρη Στράτο
Ψιλή φωνίτσαν έβγαλε με ματωμένη γλώσσα:
Βλάμη γιατί με σκότωσες, με πήρες στο λαιμό σου
Λόγγοι βαΐστε και κλαριά, βουνά χαμηλωθείτε
Να πάει στη μάνα μ' η φωνή, στη δόλια μου γυναίκα
Και συ αγέρα πάρε την, ν' ακούσει ο κόσμος όλος
Να μάθει πως εγλύτωσα απ' των Τούρκων τα νύχια
Και μ' έφαγεν ο βλάμης μου, ο άπιστος ο Στράτος

ΙΩΝ

Όσοι δέ χρηστοί δυνάμενοι
τ' είναι σοφοί,
σιγώσι κ' ου σπεύδουσιν ες τά πράγματα,
γελώτ' εν αυτοίς μωρίαν τε λήψομαι
ούχ ησυχάζων έν πόλει φόβου πλέα.
                        598-601
                    Ίων, Ευριπίδης

Οι άξιοι, όσοι και ξέρουν και σκέφτονται
και μακριά απ' τ' αξιώματα μένουν περήφανοι,
αυτοί θα γελάσουν μαζί μου - άμυαλο θα με πουν
αν θελήσω να βάλω τάξη σε πόλη ανάστατη.

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Δικά μου οι στίχοι απ' το αίμα μου παιδιά
μιλούνε μα τα λόγια σαν κομμάτια
τα δίνω απ' την ίδια μου την καρδιά
σαν δάκρυα τους τα δίνω απ' τα μάτια

Πηγαίνουν με χαμόγελο πικρό
αφού την ζωή ανιστορίζω τόσο
ήλιο και μέρα κι ήλιο τους φορώ
ζώνη να τα 'χουν όταν θα νυχτώσω

Το γέλιο τ' απαλότερου σκοπού
το πάθος μάταια χύνω του φλαούτου
νιώθω ανίδεος ρήγας που
έχασε την αγάπη του λαού του

Και ρεύουνε και λυώνουν και ποτέ
δεν παύουνε σιγά-σιγά να κλαίνε
Αλλού κοιτώντας διάβαινε θνητέ
Λήθη το πλοίο σου φέρε μου να πλένε

                        Κ. Καρυωτάκης

Mα εσύ... δεν ήσουν χιονάνθρωπος.... εσύ... ήσουν ψηλότερος κι από άνθρωπος.... χεχεχε..... Νομίζω πως έφτιαξα τον ψηλότερο για φέτος....!!! Κοντά στα 2μέτρα.....  (Τον βλεπω να λιώνει το Πάσχα.....)          ..........

Κοιτάω πίσω μου δεν είμαι εκεί
πηγαίνω μπρος μα δεν υπάρχει ψυχή
τραβάω το σήμερα δε βγαίνει φωνή
δε σηκώνει
 
Η Αντιγόνη με κερνάει μια ψιλή
περνάω στην άγονη δική μου γραμμή
το μπλουζ που παίζει είναι η μισή μου ζωή
δε σηκώνει δε σηκώνει
 
Όταν σε είδα είχα κάπου χαθεί
και μη ρωτήσεις να σου πω το γιατί
δε σηκώνει-δε σηκώνει
γαλάζιο χιόνι σε μια θάλασσα γκρι
καυτή σελήνη σε υγρή φυλακή
δε σηκώνει-δε σηκώνει
 
Χαμηλωμένα φώτα λόγια θολά
μέσα στη βότκα κολυμπάω βαθειά
τί να σου κάνω ήρθες κάπως αργά
δε σηκώνει
δεν έχω αύριο με ξέρω καλά
σαν ανεμόσκαλα για το πουθενά
και το τσιγάρο μου δε πιάνει φωτιά
δε σηκώνει
 
Βαριά τα βήματα μονά στη στροφή
φοιτητριούλα μου δε φεύγεις κι εσύ
στη Νορβηγία έχει φτάσει η σιωπή
δε σηκώνει, δε σηκώνει, δε σηκώνει...

Ναι κυριες και κυριοι!!!!!! Το πρώτο συλλεκτικό βιντεάκι.... στα μπλογκ!!!!!

(γκαζώνω.... και φεύγωωωωωωω......)

Κλειστά και την Τρίτη τα περισσότερα σχολεία (18 Φεβρουάριος 2008)

Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία από τις νομαρχίες, κλειστά θα είναι αύριο τα σχολεία της Αττικής (Νομαρχία Αθηνών, Ανατολική-Δυτική Αττική), του Πειραιά και των νησιών του Αργοσαρωνικού, καθώς και στις Κυκλάδες..... κλπ... κλπ.... (η συνέχεια)

Δηλαδή ο Πειραιάς και τα νησιά Σαλαμίνα, Αίγινα, Ύδρα, Πόρος, Σπέτσες, (ας μη πούμε για τα Κύθηρα και Αντικύθηρα, καθώς και την επαρχία Τροιζηνίας, γιατί θα μπλεχτείτε) σε ποιό νομό ανήκουν (κύριοι ΔΗΜΟΣΙΟΡΑΦΟΙ);;;;;;;;;;

Και πώς λέγεται αυτός ο νομός...;  Ή αν δε λέγεται, πως να τον ονομάζουμε;  (οέο...)

Είδηση στο www.in.gr από το 2006 σχεδόν δυο χρόνια τώρα (26/01/2006)

Ένα απόσπασμα:

Σε 24ωρη βάση εφαρμόζεται από την Τρίτη το σχέδιο «Αθηνά Εστία» για την παροχή βοήθειας σε αστέγους στην περιοχή της πρωτεύουσας, ενώ και στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν ειδικοί χώροι.

Περίπου 1.000 άνθρωποι κατέφυγαν ημέρα και νύχτα στους θερμαινόμενους χώρους που λειτούργησαν σε διάφορα σημεία του κέντρου, και προμηθεύτηκαν φαγητό, υπνόσακους και ρουχισμό. Επίσης, σύμφωνα με τη δήμαρχο Ντόρα Μπακογιάννη, 200 άτομα φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία που έχει νοικιάσει η δημοτική αρχή

Ο δήμος Αθηναίων ζητά από τους πολίτες να καλούν άμεσα τη Γραμμή του Δημότη στον τηλεφωνικό αριθμό 195 όταν εντοπίζουν αστέγους που χρειάζονται βοήθεια.

Σύμφωνα με τή δημοτική αρχή, οι Αθηναίοι έδειξαν μέχρι στιγμής εντυπωσιακή ανταπόκριση, καθώς από την Τρίτη υπήρξαν τουλάχιστον 28 περιπτώσεις στις οποίες πολίτες περιέθαλψαν ανθρώπους που το είχαν ανάγκη.

Όποιος επιθυμεί να διαβάσει τη συνέχεια (κέντρα περίθαλψης Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη) ας πατήσει εδώ.

Εγώ πάντως μετά από δύο χρόνια αυτής της είδησης συνεχίζω να βλέπω τέτοιες εικόνες....

Σχέδιο «Αθηνά Εστία» για τους αστέγους, επικοινωνία στον αριθμό 195

K.Y.A.Δ.Α. Κέντρο Υποδοχής Αστέγων Δήμου Αθηναίων (www.kyada.gr) 

Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις
όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα
Παράγκα, παράγκα, παράγκα του χειμώνα
κι εσύ μιλάς σαν πτώμα
 
Ο λαός, ο λαός στα πεζοδρόμια
κουλούρια ζητάει και λαχεία
Κοπάδια, κοπάδια, κοπάδια στα υπουργεία
αιτήσεις για τη Γερμανία
 
Κυράδες, φιλάνθρωποι παπάδες
εργολαβίες, ψαλμωδίες και καντάδες
Η Ευανθούλα κλαίει πριν να κοιμηθεί
την παρθενιά της βγάζει στο σφυρί
 
Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει
στα καφενεία μπιλιάρδο, καλαμπούρι και χαρτί
Στέκει στο περίπτερο, διαβάζει
φυλλάδες με μιάμιση δραχμή
 
Όχι, όχι, αυτό δεν είναι τραγούδι
Είν’ η τρύπια στέγη μιας παράγκας
Είν’ η γόπα που μάζεψε ένας μάγκας
κι ο χαφιές που μάς ακολουθεί

M' ένα φιλί..... ήρθαν και τα δώρα για σας και μόνο..... αφιερωμένα εξαιρετικά!!!!!!

1. Γυναικείο βραχιόλι καρδιά με ημιπολύτιμες χάντρες.

2. Δερμάτινο βραχιόλι με κηροκλωστή

Tα δώρα κέρδισαν οι ακροατές της εκπομπής: "αφιερωμένο εξαιρετικά" με σημερινό θέμα: "φιλί"..... Για περισσότερες πληροφορίες στο ημερολόγιο του μέλους Deos εδώ...!!

Καράβι που κυλάει στα νερά
γλυκός προορισμός η φυλακή σου
κι αν πήγαινα αλλού σ΄άλλη στεριά
με μάγεψε το βλέμμα της ψυχής σου
Και άφησες τα δώρα στ΄ανοιχτά
δεν είχες να τα δώσεις πουθενά

Στο χείλος της καταστροφής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
και πάω εκεί που πας κι εσύ καρδιά μου
Στο πέλαγος της αντοχής
μου δίνεις το φιλί της ζωής
νησί εγώ νησί κι εσύ στεριά μου

Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι να λύσω δεσμά
Μη φύγεις μη τρέξεις σε θέλω ν΄αντέξεις
μέχρι ν΄ανοίξω φτερά

Ο ήλιος σε φιλάει στην κουπαστή
σε ξέρω τόσο λίγο μα πεθαίνω
να βλέπω στη μεγάλη μας στιγμή
τα χρόνια που ήμουν κάστρο πορθημένο
Μυστήριο που έρωτας χτυπά
εκεί που δε το ψάχνεις πουθενά

Mπορείτε να το ακούσετε στην ιστοσελίδα www.esnips.com αν πατήσετε κι εδώ

Όπως οι περισσότεροι ... έτσι κι εγώ το ανακάλυψα ξαφνικά!!!!!Εκει που δε το περίμενα..... Αφού έλεγα να πάρω τηλέφωνο το ψυχολόγο μου.... Αλλά μετά λέω άσε.... θα πάρω κατευθίαν το ψυχίατρο...
Έπειτα από ώριμη σκέψη όμως..... Πήγα κι έφαγα μια τυρόπιτα.... και το άφησα να περάσει απαρατήρητο....
Μετα όμως δε μπορούσα, το σκεφτόμουν συνεχώς.... είχα μπερδευτεί εντελώς...

---

---

Ξανά μετά όμως με έτρωγε.... κάτι να κάνω, ....κάτι να πω.... Αλλά και πάλι είχα πρόβλημα.....Κοίτα να δεις που πλάκωσε δουλειά......

 

---

Με τα πολλά.....αποφάσισα να μιλήσω λίγο σοβαρά......

H αλήθεια είναι πως ήθελα να στείλω προσωπικό μήνυμα στο Διαχειριστή αυτής της ιστοσελίδας και να του πω να μου βγάλει το αστεράκι... Από τη στιγμή όμως που δε το ειδα από την αρχή αλλά από τα σχόλιά σας... το θεώρησα σωστότερο να τ' αφήσω όπως είναι, για να μην αρχίζω να προκαλώ εντυπώσεις (του στυλ γιατί και πώς...).

Είχα πει σε διάφορες συζητήσεις πως θα προκαλέσω έτσι ώστε να το βγάλουν κατευθίαν. Τελικά ούτε κι αυτό θα το κάνω....

Και όλα αυτά για το λόγο, ότι: (κάποιοι απο σας θα το παρατηρήσαν), επειδή νιώθω πως "μίλησα"(=έγραψα) λίγο απότομα, ειρωνικά και επιπόλαια τις αντιρησεις μου για το πως εμφανίζεται κάποιο θέμα στην κεντρική σελίδα του MUSICHEAVEN, δε θα ήθελα να γίνομαι προκλητικός σε μια ιστοσελίδα που στη τελική με φιλοξενεί, αλλά και που μπορώ να εκφράσω τις απόψεις μου. Αλλά και που η ίδια μέ τιμάει βάζοντάς μου αυτό το διακριτικό σημάδι στο πλάι.... (Δεν καλοπιάνω κανέναν και ούτε πιστεύω πως το αστέρι μπήκε ενάντια αυτής της διαφωνίας... για να μην παρεξηγηθώ)

Ένας άλλος λόγος είναι πως στο πρώτο επίσημό μου ποστ, αφιέρωσα αυτό  μπλογκ σε κάποιους ανθρώπους και θα ήθελα πρώτα απ'όλα γι' αυτούς να κρατηθεί όσο πιο πολυ μπορέσω γιατί έτσι κι αλλιώς αφιερωμένο είναι και αυτό μαζί με τα υπόλοιπα.... αλλά βέβαια και σε όλους σας που χαλάτε το χρόνο σας διαβάζωντάς με (σα μπλογκ μιλάω... χεχεχε....)

Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να πω... είναι ΜΑΚΑΡΙ τα προβλήματα όλων των ανθρώπων να είναι τα αστέρια και τα μπλογκ!!!! και όχι όλη αυτή η μιζέρια που ζούμε καθημερινά.........

Όπως και να έχει σας ευχαριστώ όλους.... για τη τιμή που μου κάνετε και αφήνετε και κανά σχόλιο..... Θα ήθελα να αναφερθώ σε όλους... αλλά αυτή στιγμή μου είναι αδύνατον από θέμα χρόνου.....

ΥΓ. Ελπίζω όταν θα έρθει η ώρα μου να με υποδεχτεί με μια ζεστή αγκαλιά το P.P.B.

ΥΓ2. Ευχαριστώ το μέλος Sadahzinia για το πόστ!!!(13/02/08)( :)

ΥΓ3 Ευχαριστώ Jorge

καλή συνέχεια..............

Η πόλη του αύριο σχεδιάζεται από σήμερα, θα είναι φιλική προς το περιβάλλον, και θα γίνει πραγματικότητα στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα το 2015.

Η πόλη θα ονομάζεται "Μάσνταρ Σίτι", οι προνομιούχοι κάτοικοί της θα μετακινούνται με τραμ, και τα κτίρια θα είναι εξοπλισμένα με καθαρές πηγές ενέργειας. 

Η πόλη θα χτιστεί κοντά στη θάλασσα και θα υπάρχει ένα τείχος που θα την προφυλάσσει από το θερμό αέρα.

Μάλιστα, παρότι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι πετρελαιοπαραγωγός χώρα, θα απαγορεύονται όλα τα συμβατικά πετρελαιοκίνητα/ βενζινοκίνητα οχήματα.... 

Ο Ζαν Πωλ Ζαν Ρε Νάοντ, επικεφαλής του φιλόδοξου σχεδίου υποστήριξε ότι η πόλη θα έχει πενήντα χιλιάδες κατοίκους και οι εκπομπές ρύπων θα είναι μηδενικές.

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν,
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις,
τσέπες ξηλωμένες απ'τα κέρματα,
χαλασμένα φερμουάρ,χάσκουν χρεοκοπία,
το κορμί μου μελανιασμένο,
μες στο κρύο σαν λάθος,
που δεν το παραδέχεται κανένας,
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα τσιμέντα σου καινούργια,
με έπιπλα λουστραρισμένα και μάρμαρα λευκά,
μια γυαλάδα που στραβώνει και δε σ'αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ'όλα εκεί μέσα,
σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο,
σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί,
εκτός από εμένα,
που σε κρύπτη μυστική,
ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ'αναστήσεις...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν, σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ'ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω, το κορμί μου δρόμος,που εκτελούνται δημόσια έργα,
κομπρεσέρ μ'ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις,
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
και το μυαλό μου,αποθήκη,
για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε,
για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο,
το μέλλον μου, δώσαν αντιπαροχή...

Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για 'μένα χωρίς εμένα...

'Ελα έτσι ζω,προκαταβολικά,
το παρελθόν μου και με δυο,
γυμνά καλώδια,για χέρια,
αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ,για στερνή φορά...
Φοβάμαι...

(Β. Παπακωνσταναντίνου - Α. Πανταζή - Γ. Ζουγανέλης)

Σημείωση: Μπορείς όπου: "δο, να το αντικαταστήσεις με: "γα" 

Το πρόβλημά μας είναι το "δομημένο" DVD της τσόντας του αιώνα....

Το πρόβλημά μας είναι η "δομημένη" κόντρα του Μάκη και του Λάκη....

Το πρόβλημά μας είναι ο "δομημένος" δικηγόρος και η "δομημένη" μοντέλα....

Το πρόβλημά μας είναι η "δομημένη" μίζα της ΖΙΜΕΝΣ....

Το πρόβλημά μας είναι η "δομημένη" εκκλησιαστική κατάντια.....

Το πρόβλημά μας είναι οι λακκούβες στους δρόμους....

Είναι?

Ή μήπως είναι παρελθόν...?

Μήπως πήρατε χαμπάρι πως εντός των επόμενων 4 χρόνων θα είναι πραγματικότητα οι νέοι αυτοκινητόδρομοι που τόσα χρόνια περιμένουμε.....?

Θα "πάρει μπρος" η Ιόνια Οδός, και οι δυο νέοι αυτοκινητόδρομοι της Πελοποννήσου(Ανατολική Οδός, 205χλμ, και Βορειοδυτική Οδός, 365,4χλμ)!!!!!

Άντε με το καλό να το γιορτάσουμε κιόλας.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΥΓ. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑαααααααααααααααααα.............................. Για να μη το ξεχάσω....

Αλλάζει το σύστημα διοδίων. Οι σταθμοί θα είναι αμφίδρομοι (και στις δύο κατευθύνσεις του δρόμου) και θα είναι τοποθετημένοι σε πολλά περισσότερα σημεία από ό,τι σήμερα. Η χρέωση θα γίνεται ανάλογα με την απόσταση που διανύεται επί το τέλος διοδίου ανά χιλιόμετρο. Αυτό σημαίνει πως σε ορισμένες περιπτώσεις ο οδηγός θα πληρώνει λιγότερο από ό,τι σήμερα, ενώ σε άλλες περισσότερο.

Η τελική τιμή διοδίου αναμένεται να ισχύσει με την ολοκλήρωση των εργασιών κατασκευής και καθορίζεται στο 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο χωρίς ΦΠΑ σε τιμές του 2003. Προβλέπεται ετήσια τιμαριθμική αναπροσαρμογή.

Επομένως αν ένας οδηγός ξεκινήσει από την Κόρινθο με τελικό προορισμό την Καλαμάτα, θα πληρώσει 8,2 ευρώ τουλάχιστον, ενώ η διαδρομή από την Αθήνα μέχρι την Πάτρα θα κοστίζει 7,5 ευρώ τουλάχιστον.

Οι νέες τιμές διοδίων θα εφαρμοστούν σταδιακά. Αρχίζουν να «τρέχουν» από την έναρξη της παραχώρησης του έργου, ωστόσο δεν προβλέπονται αυξήσεις για τα πρώτα δύο χρόνια. Το σύστημα είσπραξης θα είναι ηλεκτρονικό, αλλά θα υπάρχει μία, τουλάχιστον, «χειροκίνητη» πύλη ανά κατεύθυνση.

Στην Ανατολική Οδό Πελοποννήσου προβλέπονται έξι σταθμοί διοδίων, στις θέσεις: Ακροκόρινθος, Τρίπολη, Αφαία, Μεγαλόπολη, Καλαμάτα, Σπάρτη.

Στη Βορειοδυτική Οδό Πελοποννήσου προβλέπονται εννέα σταθμοί διοδίων. (!!!!!!!!)

Διατηρούνται οι υφιστάμενοι σταθμοί Ελευσίνας και Καλαμακίου και δημιουργούνται νέοι στα τμήματα μεταξύ των ανισόπεδων κόμβων Ζευγολατιού - Κιάτου, Ξυλοκάστρου - Αιγίου, Αραχωβίτικων - Ρίου, ΒΙΠΕ - Κάτω Αχαγιάς, Αμαλιάδας - Πύργου, Ανεμοχωρίου - Σαμικού και Αετού - Ζευγολατιού. Η Περιμετρική Πάτρας δεν έχει διόδια.

ΕΡΩΤΗΣΗ 1η: Τόσα χρόνια, που πηγαίνουν τα "δομημένα" λεφτά μας στα "δομημένα" διόδια που πληρώνουμε?

ΕΡΩΤΗΣΗ 2η: Γιατί κανένα ΜΜΕ δεν έχει αναφέρει για ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ να εκμεταλλευτεί η ανάδοχος εταιρεία του έργου τα έσοδα των διοδίων του οδικού δικτύου ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ - ΚΟΡΙΝΘΟΥ, που υποτίθεται πως είναι ολοκληρωμένο? ΔΕ τους φτάνουν οι νέοι σταθμοί που θα δημιουργηθούν?

Τα γεγονότα της μαύρης μέρας

Κυριακή, 8 Φεβρουαρίου 1981, ώρα 20:50… Η εικόνα στην ασπρόμαυρη οθόνη «παγώνει» στο καρέ της «Εκτακτης είδησης».
Γεγονός, σπάνια καλό για την ιστορία της τηλεόρασης. Κάτι που, δυστυχώς, έμελλε να επιβεβαιωθεί.

Ποτέ ίσως στην ιστορία ενός αθλητικού γεγονότος, ο θρίαμβος δεν ήρθε τόσο κοντά με την πανωλεθρία, το χαμόγελο δίπλα στο δάκρυ..

Το ντέρμπι Ολυμπιακού – ΑΕΚ στο Στάδιο Καραϊσκάκη ήταν ένα απρόσμενα μεγάλο «κόκκινο» γλέντι για 90 περίπου λεπτά, κάτι που ξάφνιασε και τους πλέον αισιόδοξους φίλους του Ολυμπιακού.
Η συσσωρευμένη, μέχρι το 84’, διάθεση για πανηγύρια ξέσπασε σε φρενίτιδα όταν ο Μάικ Γαλάκος έστειλε την μπάλα για έκτη φορά στα δίχτυα.

Οι πλέον εκδηλωτικοί της Θύρας 7, άρχισαν να τρέχουν προς την έξοδο για να προλάβουν να κάνουν τον γύρο του γηπέδου, να πάνε πρώτοι έξω από τα αποδυτήρια και να αποθεώσουν τα ινδάλματά τους. Ο διαιτητής δεν είχε καν σφυρίξει τη λήξη…
Το ρολόι «γράφει» 16:58 και… σταματάει, σταματάει χωρίς οίκτο για 21 ανθρώπους. Κάποιος γλιστράει, σπρώχνει τους μπροστά και όλοι τρέχουν ή προσπαθούν να τρέξουν προς την πόρτα που έπρεπε να έχει ανοίξει αρκετή ώρα πιο πριν. Μάταια… η πόρτα είναι κλειστή.

Οι φίλαθλοι πέφτουν και καταπλακώνονται μεταξύ τους και η τραγωδία παίρνει σάρκα και οστά, καθώς όσοι έρχονται από πίσω αδυνατούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στην έξοδο και συνεχίζουν να σπρώχνουν.
Το κόκκινο του πάθους, της χαράς, το κόκκινο του Ολυμπιακού μας έχει πάρει το χρώμα του αίματος…

17:03 Κάποιοι αστυφύλακες κατορθώνουν να «ξεριζώσουν» ένα από τα τουρνικέ και να απεγκλωβίσουν έτσι αρκετό κόσμο.

17:15 Νεκροί και τραυματίες μεταφέρονται με περιπολικά και 13 ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ στο Τζάνειο νοσοκομείο Πειραιά, ενώ έχει σημάνει γενική κινητοποίηση στην αστυνομία και τα νοσοκομεία.

17:30 Αρκετοί φίλαθλοι συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.

17:50 Τα τηλεοπτικά κανάλια (ΕΡΤ και ΥΕΝΕΔ) μεταδίδουν το γεγονός και κάνουν έκκληση σε γιατρούς να προσέλθουν στο Τζάνειο ώστε να ενισχύσουν τους εφημερεύοντες αλλά και για αιμοδότες. Κινητοποιείται επιπλέον προσωπικό και στο Κρατικό Πειραιώς όπου μεταφέρονται κάποιοι βαριά τραυματισμένοι.

18:20 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Δοξιάδης και οι Υφυπουργοί κ.κ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος και δίνονται εντολές για ακόμα μεγαλύτερη κινητοποίηση γιατρών και αιμοδοτών.

18:30 Το Κέντρο Άμεσης Δράσεως ζητάει από τα πληρώματα των περιπολικών και τους αστυνομικούς εθελοντές αιμοδότες να σπεύσουν στα δύο νοσοκομεία. Εκατοντάδες αστυνομικοί προσφέρουν αίμα.

18:50 Φτάνουν στο Τζάνειο ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχιλλέας Καραμανλής, ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας και παράγοντες του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ.

19:00 Με εντολή του διευθυντή του ΚΑΒ κ. Καραβά ζητείται να τεθεί σε επιφυλακή και το ΚΑΤ, για να δεχτεί τραυματίες που έχουν ανάγκη νευροχειρουργικής επεμβάσεως.

19:15 Εκατοντάδες άτομα συγκεντρώνονται έξω από το Τζάνειο και με αγωνία ζητούν να μάθουν τα ονόματα νεκρών και τραυματιών.

19:30 Αθρόα είναι η προσέλευση γιατρών και αιμοδοτών, ενώ δεκάδες παρόντες λιποθυμούν από την αγωνία.

19:40 Ο Υπουργός κ. Δοξιάδης ενημερώνει τον Πρωθυπουργό κ. Ράλλη, ο οποίος δίνει εντολή να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα και ενημερώνει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Καραμανλή.

19:45 Χρειάζεται να «μπλοκάρουν» το Τζάνειο δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τον κόσμο από την κεντρική είσοδο για να γίνει πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς και στους αιμοδότες.

20:00 Σκηνές αλλοφροσύνης διαδραματίζονται στο Τζάνειο από τους συγγενείς. Αναγνωρίζονται τα τρία πρώτα θύματα. Είναι οι Γιάννης Κανελλόπουλος, Γιάννης Διαλυνάς και Βασίλης Μάχος. Δυστυχώς ακολούθησαν και άλλοι... Ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 21...

20:15 Οι αστυνομικοί του 7ου Αστυνομικού τμήματος αρχίζουν την πραγματογνωμοσύνη στην ΘΥΡΑ 7, αναζητώντας τις αιτίες του τραγικού γεγονότος.

20:30 Στο Τζάνειο φτάνει ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενώ σοβαρά τραυματίες μεταφέρονται στο Γενικό Κρατικό Πειραιώς και στο ΚΑΤ. Γιατροί και νοσοκόμες βγαίνουν με καταματωμένες τις μπλούζες στους διαδρόμους και φωνάζουν ονόματα τραυματιών. Αρκετοί από τους συγγενείς λιποθυμούν.

20:50 Τα ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα αρχίζουν να μεταδίδουν πένθιμη μουσική, ενώ παράλληλα, σε ένδειξη πένθους έχουν διακόψει το πρόγραμμά τους.

21:00 Γύρω στα 300 με 400 άτομα με άγριες διαθέσεις προσπαθούν να μπουν στο στάδιο Καραϊσκάκη και να βρουν τους υπεύθυνους. Απομακρύνονται από μια διμοιρία των ΜΑΤ.

21:15 Ο διοικητής του Τζανείου βγαίνει στο διάδρομο και κάνει έκκληση στον κόσμο να απομακρυνθεί από την είσοδο του νοσοκομείου γιατί εμποδίζουν την κυκλοφορία περιπολικών και ασθενοφόρων, ενώ εκκλήσεις για τον ίδιο λόγο γινόντουσαν και από τα τηλεοπτικά δίκτυα.

22:00 Ο κόσμος αρχίζει να απομακρύνεται σιγά - σιγά από τα δύο νοσοκομεία.

Πολλοί φίλαθλοι....  (ο Θεός να τους κάνει...) "καμαρώνουν" το πένθος της ομάδας τους ισχυρίζοντας πως ακόμα και με αυτό τον απάνθρωπο θάνατο των 21 παιδιών (γιατι για παιδιά πρόκειται..) το γήπεδό τους βάφτηκε "κόκκινο"... το χρώμα της ομάδας τους... Θέλω να ω μονάχα ΕΛΕΟΣ και ΝΤΡΟΠΗ... Αν σέβεστε τους νεκρούς αυτούς τουλάχιστον σιωπήστε....

εις μνήμην:

Τουμανίδης Παναγιώτης 14 ετών
Σκλαβούνης Κώστας 16 ετών
Παναγούλης Ηλίας 17 ετών
Λεωνιδάκης Σπύρος 18 ετών
Αμίτσης Γεράσιμος 18 ετών. Οπαδός της ΑΕΚ.
Κανελλόπουλος Γιάννης 18 ετών
Σπυλιόπουλος Γιάννης 19 ετών
Φίλος Νίκος 19 ετών
Πούπος Ευστράτιος 20 ετών
Μάχας Βασίλειος 20 ετών
Διαλυνάς Γιάννης 20 ετών
Κωστόπουλος Μιχάλης 21 ετών
Χαϊρατίδου Ζωγραφούλα 23 ετών
Ανδριώτης Σπύρος 24 ετών
Καρανικόλας Κώστας 26 ετών
Μάρκου Μιχάλης 27 ετών
Μπίλας Κώστας 28 ετών
Πιτσόλης Αναστάσιος 30 ετών
Κουρουπάκης Αντώνης 34 ετών
Χατζηγεωργίου Χρήστος 34 ετών
Αδαμόπουλος Δημήτριος 40 ετών

Τραγούδι για σήμερα...: Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου

Κι αν έσβησε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ' ακάθαρτα του δρόμου,
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά·

κι αν έχει, πριν ανοίξει, το λουλούδι
στον κήπο της καρδιά μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πως ποτέ δε θα ειπωθεί·

κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ --
καθάρια πώς ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλο ουρανό,

η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια που 'ζησα ζωή!

Τα σημερινά δώρα μπορεί να μην έχουν σχέση με το σημερινό θέμα.... αλλά το τραγουδάκι ταιριάζει!!! Αν θέλετε κι άλλα πιο ωραία .... δεν έχετε παρά να ακούσετε στις 20:00 (ακριβώς!) την εκπομπή "ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ" κάνοντας κλίκ εδώ για να μεταβείτε στο MusicHeaven Radio.. 

Για να αποκτήσετε ένα από τα δύο δώράκια ακολουθήστε τις οδηγίες στο ημερολόγιο του Deos (μη ψάχνετε εδώ είναι)...... 

1ο: Δερμάτινο βραχιόλι

2ο: Δερμάτινο βραχιόλι (με διακοσμητικό κορδονάκι) 

(ακούστε και το τραγουδάκι...... για να δω τα σχόλιά σας....)

-ΠΑΜΕ ΧΑΒΑΗ (It's a pitty)- 

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα
πάμε Χαβάη με μία ρόδα.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Τρέξιμο, λογαριασμοί και δουλειά,
άγχος, ακρίβεια, χρέη, δανεικά,
πάντοτε συνωστισμός μεσ΄ το τραμ
και πάντα εκεί το κινητό χτυπά.
Να μαγειρέψεις το πρωί,
ν΄απλώσεις ό,τι έχει πλυθεί,
να σιδερώσεις, να μαζέψεις, να σκουπίσεις πριν να΄ρθει.
Μετά να πάμε στη λαϊκή κι έπειτα ΟΤΕ,νερό ,ΔΕΗ
για να πληρώσω-give me a break!
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μην κάτσουμε άλλο σπίτι.
Αν είσαι σπίτι, τότε ετοιμάσου για Χαβάη.
Πάμε κάπου που δεν έχουμε πάει
μόνο μη μείνουμε άλλο σπίτι.

Θέλω βόλτες, ταξίδια, γλυκά, φαγητά,
να ξαπλώσουμε μπρούμυτα στην αμμουδιά.
Θέλω στην παραλία ν΄ανάψω φωτιά,
κολύμπι ωρών στα ρηχά ή στα βαθιά.
Θέλω να μαυρίσω και να μείνω έτσι πάντα,
με τον Enrique Iglesias να χορέψω labanda.
N΄αρπάξω το μικρόφωνο από μία μπάντα
και να φωνάξω "Θεέ μου αμήν".

Λοιπόν έλα, στη μηχανή ανέβα.
Πάμε Χαβάη με μία ρόδα.

Πήρα θαλάσσιο στρώμα, δυο-τρία μαγιό ακόμα,
μπρατσάκια και πετσέτες μ΄ ωραίο χρώμα.
Άμα θες έχω και βατραχοπέδιλα ακόμα,
με 30 δείκτη προστασίας κρέμα για το σώμα.
Δεν ξέρω ακριβώς τι άλλο θα πρέπει
να πάρω αφού έμεινα μ΄ άδεια τσέπη.
Σταματώ και στην τράπεζα να δω αν έχει λεφτά μα
ξέχασα το pin!
Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη,
τότε πάρε λεφτά απ' το σπίτι.
Ναι, Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει.
Αν τελικά θα πάμε στη Χαβάη
πάρε κι εσύ λεφτά απ' το σπίτι.

(Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Senneville-Toussaint & Leander Top & Pierr Baigorry - Ελένη Μηλιώκα)

Όποιος ενδιαφέρεται για το συγεκριμένο τραγουδάκι, μπορεί να κάνει κλικ εδώ....

......θα γυρίσουν και θα γράψουν για την ακρίβεια στις μέρες μας και τις ανατιμήσεις.... όταν οι ίδιοι, ....ανεβάσαν τις τιμές +30%;;;;;;;;;;;

ΤΑ ΝΕΑ 1,3€ από 1€ (+30%)

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ (ΡΙΖΟΥ) 1,3€ από 1€ (+30%)

ΕΘΝΟΣ 1,3€ από 1€ (+30%)

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 1,3€ από 1€ (+30%)

ΕΞΠΡΕΣ 1,3€ από 1€ (+30%)

ΗΜΕΡΗΣΙΑ 1,3€ από 1€ (+30%)

ΚΕΡΔΟΣ 1,3€ από 1€ (+30%)

Μοney, money, money - ABBA

I work all night, I work all day, to pay the bills I have to pay
Aint it sad
And still there never seems to be a single penny left for me
Thats too bad
In my dreams I have a plan
If I got me a wealthy man
I wouldnt have to work at all, Id fool around and have a ball...

Money, money, money
Must be funny
In the rich mans world
Money, money, money
Always sunny
In the rich mans world
Aha-ahaaa
All the things I could do
If I had a little money
Its a rich mans world

A man like that is hard to find but I cant get him off my mind
Aint it sad
And if he happens to be free I bet he wouldnt fancy me
Thats too bad
So I must leave, Ill have to go
To las vegas or monaco
And win a fortune in a game, my life will never be the same...

Money, money, money
Must be funny
In the rich mans world
Money, money, money
Always sunny
In the rich mans world
Aha-ahaaa
All the things I could do
If I had a little money
Its a rich mans world

Money, money, money
Must be funny
In the rich mans world
Money, money, money
Always sunny
In the rich mans world
Aha-ahaaa
All the things I could do
If I had a little money
Its a rich mans world

Its a rich mans world

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο στην Καθημερινή, του Αντώνη Καρκαγιάννη για το μετρό...

Πιστεύω πως αξίζει το κόπο να το διαβάσετε....

Tου Aντωνη Kαρκαγιαννη

Πριν από ένα- δύο χρόνια έπαιρνα από τη Λάρισα την αμαξοστοιχία που έφτανε στην Αθήνα γύρω στις δώδεκα παρά δέκα. Ισως και τώρα να φτάνει την ίδια ώρα. Εχω αρκετό καιρό που δεν τη χρησιμοποιώ και ο λόγος είναι ο εξής: Στις δώδεκα παρά δέκα που έφτανε η αμαξοστοιχία, αλαφιασμένοι οι επιβάτες, γέροι, νέοι και παιδιά με τις αποσκευές στα χέρια, στριμώχνονταν στις πόρτες για να αποβιβασθούν γρήγορα. Και μόλις αποβιβαζόμασταν, ανάλογα με τις δυνάμεις και την ηλικία του καθενός και ανάλογα με το βάρος των αποσκευών, προσπαθούσαμε να τρέξουμε. Ο λόγος; Για να προλάβουμε το τελευταίο Μετρό! Φτάναμε στις σκάλες οι ταχύτεροι δώδεκα παρά πέντε και είχαν κάποιες ελπίδες. Οι βραδύτεροι δώδεκα παρά τρία ή παρά δύο και βρίσκαμε τα ρολά κατεβασμένα. Ολοι απορούσαμε και αναρωτιόμασταν, μερικοί όχι και τόσο ευγενικά, γιατί, αφού γνωρίζουν ότι έρχεται αμαξοστοιχία κατάμεστη από επιβάτες, με την οποία υποτίθεται ότι το Μετρό έχει ανταπόκριση, δεν παρατείνουν τη λειτουργία του σταθμού επί πέντε ή δέκα λεπτά. Και αφού το Μετρό μάς απέρριπτε τόσο βάναυσα και ξεδιάντροπα, κατ’ ανάγκη πέφταμε... στη φροντίδα των γνωστών ταξιτζήδων του Σταθμού Λαρίσης, που σε πηγαίνουν όπου θέλουν αυτοί και όχι όπου θέλεις εσύ. Αλλη τριτοκοσμική κατάσταση, που συνεχίζεται επί χρόνια και δεν συγκινεί κανέναν, ούτε την Αστυνομία ούτε το υπουργείο Μεταφορών. Κατόπιν όλων αυτών αναγκάστηκα να αλλάξω αμαξοστοιχία και παίρνω μια άλλη, που φτάνει στην Αθήνα περίπου στις οκτώ.

Τολμώ να πω ότι το Μετρό, που εκτός από την αναφερθείσα περίπτωση λειτουργεί άψογα και οι χώροι του είναι πεντακάθαροι (άκουσα από πολλούς να ισχυρίζονται ότι είναι το καλύτερο της Ευρώπης), το Μετρό λοιπόν, σε συνδυασμό με τον Ηλεκτρικό, άλλαξε τη ζωή μου και πιστεύω πολλών άλλων ανθρώπων. Την έκανε πιο πολιτισμένη και λιγότερο αγχώδη. Γι’ αυτό τον λόγο άκουσα με χαρά και ανακούφιση την απόφαση να παρατείνουν τη λειτουργία του Μετρό και του Ηλεκτρικού ώς τις δύο μετά τα μεσάνυχτα, στην αρχή για δύο μέρες την εβδομάδα και ίσως αργότερα για όλες τις μέρες.

Δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι θα αντιδρούσε το συνδικάτο των εργαζομένων! Κήρυξε μάλιστα και στάση εργασίας για να ματαιώσει την απόφαση. Υπέθετα ότι το συνδικάτο και όλοι οι εργαζόμενοι θα χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό το μέτρο, γιατί και κάποιες επιπλέον αμοιβές θα υπήρχαν και κυρίως θα προέκυπτε η ανάγκη νέων θέσεων εργασίας, σε μια χώρα που μαστίζεται από ανεργία. Δεν αναφέρομαι στην ικανοποίηση που λογικά θα πρέπει να αισθάνεται ένα συνδικάτο όταν από την επιχείρηση ικανοποιείται το κοινό, ο λαός. Πολύ φοβάμαι ότι τα τελευταία χρόνια μερικοί αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει συνδικαλιστική δράση και είναι αποτελεσματική μόνο όταν ταλαιπωρεί το κοινό, το λαό! Πρόκειται για μεγάλη στρέβλωση του «ταξικού αγώνα»...

Αξιοπρόσεκτο είναι το επιχείρημα των συνδικαλιστών ότι με την επέκταση του ωραρίου δεν μένει αρκετός χρόνος για τη συντήρηση των συρμών και του δικτύου. Επειδή σχεδόν για κανένα πρόβλημα δεν απαιτείται να ανακαλύπτουμε τον τροχό, καλό είναι να μάθουμε τι κάνουν σε άλλες χώρες όπου το ωράριο επεκτείνεται αρκετά πέραν των δώδεκα.

Και το τελευταίο. Οι συνδικαλιστές πρέπει κάποτε να μάθουν ότι το Μετρό δεν τους ανήκει. Ούτε υπάρχει και λειτουργεί με μοναδικό σκοπό να εξυπηρετεί τους εργαζομένους σ’ αυτό. Μας στοίχισε πολλά λεφτά για να έχει έναν τόσο περιορισμένο σκοπό. Ανήκει στο λαό της Αθήνας και σκοπός της ύπαρξής του και της λειτουργίας του είναι να τον εξυπηρετεί. Και για την ώρα τα καταφέρνει άριστα, γι’ αυτό και ο λαός το αγάπησε. Δεν θα μας το χαλάσουν οι συνδικαλιστές και λυπάμαι που αναφέρομαι σ’ αυτούς σαν ένα ιδιαίτερο είδος εγωιστικής κι αυθαίρετης και παράλογης συμπεριφοράς...

Το μετρό - 2002gr

Αν κοιτάξεις κάποια μέρα στα υπόγεια του μετρό
Μην τρομάξεις μη δακρύσεις και τους γέρους αν ρωτήσεις
Θα σου πουν οι αλήτες πρέπει
Θα σου πουν οι αλήτες πρέπει
Θα σου πουν οι αλήτες πρέπει να πεθαίνουν κάπως έτσι
 
Εσύ που μιλάς για αγάπη για ειρήνη και θρησκεία
Εσύ προσπερνάς όσοι χάνονται στα υπόγεια δε κοιτάς
 
Αν κοιτάξεις κάποια μέρα στου βουνού τα ποδιά ως πέρα
Τα σκουπίδια αν θα αντικρίσεις τα παιδία
Και αν τα ρωτήσεις θα σου πουν οι αλήτες πρέπει
θα σου πουν οι αλήτες πρέπει
θα σου πουν οι αλήτες πρέπει να πεθαίνουν κάπως έτσι
 
Εσύ που μιλάς για αγάπη για ειρήνη και θρησκεία
Εσύ προσπερνάς όσοι χάνονται στα υπόγεια δε κοιτάς

ΚΡΙΟΣ 21 Μαρτίου - 19 Απριλίου

Προσπαθώντας να βγάλει την λάμπα, ξεχαρβαλώνει και το ντουί. Αγανακτισμένος ξεριζώνει το καλώδιο και φεύγει.

ΤΑΥΡΟΣ 20 Απριλίου - 20 Μαϊου

Πόσο κάνει μια λάμπα;

ΔΙΔΥΜΟΙ 21 Μαίου - 21 Ιουνίου

Θα ανάψει ένα φακό και θα συνεχίσει να μιλάει στο τηλέφωνο.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ 22 Ιουνίου - 22 Ιουλίου

Όταν πεισθεί ότι η λάμπα είναι οριστικό παρελθόν, θα την αφήσει στη θέση της για να του θυμίζει τις έντονες στιγμές που πέρασαν μαζί.

ΛΕΩΝ 23 Ιουλίου - 22 Αυγούστου

Πρώτα παίρνοντας το κατάλληλο ύφος θα βγάλει ένα λογύδριο για το δράμα της καμένης λάμπας. Ύστερα, και μέσα σε μια επιβλητική τελετή εγκαινίων, θα φωνάξει έναν Παρθένο για να κάνει την αλλαγή, ενώ αυτός, από μακριά για να μη σκονίζεται, θα εποπτεύει.

ΠΑΡΘΕΝΟΣ 23 Αυγούστου - 22 Σεπτεμβρίου

Θα κλείσει τον γενικό και θα πάρει μια καρέκλα, αφού πρώτα βάλει εφημερίδες για να μη λερώσει. Στη συνέχεια θα καθαρίσει το ντουί με οινόπνευμα και βαμβάκι και την λάμπα με υγρό πανί που δεν αφήνει χνούδια. Ακολουθεί πιάσιμο της λάμπας με χαρτομάντιλο και βίδωμα. Τελειώνοντας: απολύμανση της λάμπας εκ νέου, φύλαγμα της παλιάς για πιθανή αξιοποίησή της, η καρέκλα στη θέση της και μετά από δύο ώρες όλα είναι στην εντέλεια.

ΖΥΓΟΣ 23 Σεπτεμβρίου - 23 Οκτωβρίου

Ακόμα συσκέπτεται γιατί δεν έχει αποφασίσει το σχήμα και το χρώμα της λάμπας.

ΣΚΟΡΠΙΟΣ 24 Οκτωβρίου - 22 Νοεμβρίου

Θα βγάλει επιτέλους τα μαύρα γυαλιά του και θα αλλάξει αμέσως τη λάμπα με μία ακριβώς ίδια.

ΤΟΞΟΤΗΣ 23 Νοεμβρίου - 21 Δεκεμβρίου

Αφού διαβάσει τα πάντα για τις λάμπες φθορισμού, τα ευγενή αέρια, τα φωτόνια, τα Θεοφάνεια και τον Φλάς Γκόρντον, θα προεκτείνει το καλώδιο της λάμπας του διπλανού δωματίου.

ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ 22 Δεκεμβρίου - 19 Ιανουαρίου

Πρώτα θα περιμένει το πόρισμα της πραγματογνωμοσύνης. Ύστερα θα υποβάλει γραπτή αίτηση, δήλωση με χαρτόσημο, αριθμό πρωτοκόλλου κ.λπ. Θα περιμένει δυο τρεις μέρες για να την εγκρίνει και τελικά θα αναθέσει την εργασία σε ειδικό τεχνικό.

ΥΔΡΟΧΟΟΣ 20 Ιανουαρίου - 18 Φεβρουαρίου

Θα ζητήσει την συγκατάθεση της λάμπας για την αλλαγή. Μετά την άρνησή της, θα συντάξει «το μανιφέστο του ηλεκτρολόγου» και θα την καταργήσει.

ΙΧΘΥΕΣ 19 Φεβρουαρίου - 20 Μαρτίου

Ποια λάμπα; Δεν βλέπω τίποτα!

(προστέθηκε τραγουδάκι....: ΠΟΛΙΚΟΣ - Υπόγεια Ρεύματα

Μες στου λευκού του Πολικού τη σιγαλιά
είδα το Σέλας με τον Κρόνο αγκαλιά,
είδα τον Άρη με τα χρώματα να παίζει
και την τροχιά μας την τρελή να περιπαίζει.

Και ταξιδεύοντας στις στέπες της Ασίας
είδα το όραμα μιας γιορτινής κηδείας,
έπεσ' η νύχτα κι ονειρεύτηκα μαζί σου
γύρναγε η γη γύρω από την ψηλή σκηνή σου.

Σβήσε το φως η λάμψη με τυφλώνει,
η λάμπα περιστρέφεται και με σκοτώνει.

Τ' άστρα κοιτώ να ξεχωρίσω τις μορφές τους
και όλο δέχομαι τις αυστηρές ματιές τους,
βλέπω μακριά βλέπω πιο πέρα από τον ήλιο
και πάντα βλέπω ένα εγώ να πίνει τίλιο.

Αν ψάχνεις φως να βρεις στα αιώνια σκοτάδια
κοίτα μορφές που σου άφησαν παλιά σημάδια,
εκεί που ήσουνα θα 'ρθω κι εγώ μια μέρα
και θα γελάω από μακριά για την βεγγέρα.

Σβήσε το φως η λάμψη με τυφλώνει,
η λάμπα περιστρέφεται και με σκοτώνει.

Γιατί ο Μάκης είναι πάντα αξύριστος και αχτένιστος; Επειδή οι καθρέφτες δεν αντανακλούν το είδωλό του.

Δε μπα να γράφεις ανώνυμα σε αυτη τη σελίδα, ο μάκης θα σε βρει...

Όταν πληκτρολογεις το όνομα μάκης, η web cam σου αυτόματα ανοίγει και στρέφεται στο πρόσωπό σου.

Πιστεύω εις ένα Μάκη, Πατέρα Προβοκάτωρα, Κομιστή πολλών DVD's, προ πάντων γεγονότων.

Η Στάση του Νίκα προκλήθηκε μετά από ρεπορτάζ του Μάκη για στημένες κούρσες

Ο Μάκης δε χρησιμοποιεί το Google Earth. Το Google Earth χρησιμοποιεί το Μάκη.

Όταν ο Μάκ...τα λέμε αργότερα, έσκασε το FBI...

Ο Μάκης μιά φορά παρήγγειλε Big Mac στα Goody's. Και του το έδωσαν.

Υπάρχουν 2 απόψεις... Η άποψη του Μάκη και η λάθος άποψη..

Ο Μάκης έχει καταγράψει βίντεο στο οποίο φαίνεται ο Μάκης να καταγράφει σε βίντεο στο οποίο...

Ο ΜΑΚΗΣ έχει σε βίντεο τον Εφιάλτη και στοιχεία-φωτιά για τον εργολάβο-λαμόγιο που έφτιαξε την Κερκόπορτα

Ο Μάκης έχει κάνει λάθος μόνο μία φορά! Όταν νόμιζε πως έκανε λάθος...

Ο Μάκης δέν έκανε πρόταση γάμου στην Κιμ. Της έδειξε το DVD του γάμου τους.

Ο Μάκης ξέρει τη μυστική συνταγή του Drambuie..

Ο Μακης ξερει ολες τις αληθειες για το βιταμ. Και τις δεκα.

Ο Ελβις ζει! Και τον κρύβει ο Μάκης

H Kιμ έχει μεγάλο πρόβλημα. Δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι έχει οργασμό. Ο Μάκης το ξέρει.

Ο Μάκης ξερει...

Σε ένα ορθογώνιο τρίγωνο το τετράγωνο της υποτεινούσης είναι ίσο με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών του. Επειδή ο Μάκης δεν έχει πρόβλημα μ'αυτό

Πως λέγεται η νέα μηχανή αναζήτησης που ετοιμάζει ο Μάκης για την Microsoft? Zoogle

Ο Μάκης ξέρει πως θα τελειωσει το lost

Ο Μακης τραβηξε το βιντεο απο τη βαφτιση του, μονος του.

Ο Μάκης είναι ο πατέρας της δημοσιογραφίας γιατί της γάμησε τη μάνα.

Ο Μάκης ξέρει που βρίσκεται του διαόλου η μάνα.

Το αγαπημένο φαγητό το Μάκη είναι τα πράσα.

Ο Μάκης δεν σφίγγεται στο χέσιμο. Κάνει ρεπορτάζ μέχρι να βγουν όλα στη φόρα

Ο Μάκης έχει σε DVD την Τσέκου να βιντεοσκοπεί το Ζαχόπουλο.

Ο Ιούδας κρεμάστηκε όταν έμαθε ότι ο Μάκης έχει το DVD με την προδοσία

Ο Μάκης ξέρει που είναι η μπάλα... Οέο...

Ο Μάκης ξέρει τι κρύβει η kinder έκπληξη.

Ο Μάκης έχει σε video την γέννησή του για να δει αν ο γιατρός πήρε φακελλάκι.

Ο Μάκης ξέρει πόσο αγόρασε την TV του ο Αλέκος...

Ο μάκης ξέρει ποιον κέρδισε η χαβάι 5-0

Ο Μάκης δένει τα κορδόνια του με Γόρδιο Δεσμό.

O Μάκης μπορεί να φάει μόνο ένα... (Lays)

O Διάολος είναι Μάκη κάλτσα.

Ο Μάκης ξέρει με ποιον γαμιέται ο Δίας

Όταν ο Μάκης πήγαινε ο Μάκης ερχόταν

Ο Μάκης έχει το "Θωρηκτό Ποτέμκιν" σε High Definition.

Ο Μάκης ξέρει γιατί κρασάρουν τα Windows.

Η ικανότητα ενός Τζεντάι πηγάζει από τη Δύναμη.
Η ικανότητα του Μάκη πηγάζει.

Μακηνtosh! απλά δουλεύει

Ο Μάκης ξέρει γιατί χαμογελάει η Μόνα Λίζα..

Ο Μάκης δεν ξύνει ποτέ τη μύτη του.
Φοβάται μήπως χαλάσει την κάμερα.

Ο Μάκης ξέρει τι υπάρχει στο κάτω κάτω της γραφής.

Ο Μάκης μπορεί να αποδείξει ότι η Πίζα είναι αυτή που γέρνει και όχι ο ξακουστός πύργος της χρησιμοποιώντας μόνο έγγραφα της πολεοδομίας

Το κουδούνι στο σπίτι του Μάκη γράφει REC.

Όταν ο θεός είπε "Γεννηθήτο το Φως", ο Μάκης είπε "Πες και κάνα παρακαλώ..."

Ο Μάκης έχει παίξει με το Playstation 4.

Ο Μάκης πάντα ξέρει πότε θα κάνει ξαστεριά

Ο Μακης ξερει αν τελικα ηταν παρθενα η Χουανα.

Ο Μάκης δεν κοιμάται. Απλά μπαίνει σε "κατάσταση αναμονής".

Ο Μάκης ξέρει ποιος είναι ο Αρκάς.

Ο Μάκης ξέρει τι τρέχει στα γύφτικα.

Ο Μάκης τράβηξε το βίντεο από το Ρόζγουελ.

Ο Μάκης ξέρει ποιος είναι ο Έλληνας Κροίσος με 9 γράμματα.

Τα χειλάκια τα πήραμε από τη μαμά! Τα χεράκια τα πήραμε από τη μαμά! τα πατουσάκια τα πήραμε από τη μαμά! για τα υπόλοιπα θα μάθουμε το βράδυ στη Ζούγκλα...

Ο Μάκης στην πλάτη του έχει 4 USB.

Τα τσιγάρα του Μάκη πεθαίνουν απο καρκίνο

Ο Μάκης έχει φάει σούπα με κινέζικα ξυλάκια

Ο Μάκης έλυσε τη σιωπή των αμνών.

Ο Μάκης γνώριζε από την αρχή ότι ο Αναστασιάδης θα τον προδώσει, αλλά δεν ήθελε να επηρεάσει την ελεύθερη βούλησή του.

Ο Μάκης ξέρει από που κρατάει η σκούφια σου.

Ο Μάκης είναι ο μόνος που νίκησε τον Τσάκ Νόρις

Στην πραγματικότητα, η Πανδώρα άνοιξε το κουτί του Μάκη..

Ο Μάκης έχει σε DVD τον Βόγλη να βιάζει την Άναμπελ

Το Πάσχα φέτος ματαιώνεται. Ο Μάκης βρήκε το πτώμα

Όταν ο Μάκης ανεβαίνει στη μηχανή του μένει ακίνητος. Ο δρόμος κινείται!

Ο Μάκης ξέρει πόσα απίδια βάνει ο σάκος!!

Κάλιο ένα και στο χέρι, παρά πέντε και στο Μάκη.

Ο Μάκης έχει μελετήσει τα αμελέτητα.

Τις πρώτες 7 μέρες ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο. Την 8η παρέλαβε ένα DVD με τίτλο "Ξέρεις εσύ".

Ο Μάκης γνωρίζει το μυστικό του Πανοραμίξ...

Ο Μάκης ξέρει ποιος, ποιος, ποιος μωρό μου ποιος..

Ο Μάκης ξέρει από... Vespa...

Ο Μάκης ξέρει πώς λέγεται το εθιστικό διαφανές περιτύλιγμα με τις φουσκάλες.

Ο Μάκης ανανεώνει μόνος του την Wikipedia.

Ο Μάκης στην τουαλέτα κάνει μόνο 'καλά'.Ποτέ 'κακά'..

Karl Marx: "Ο Μάκης είναι το όπιο του λαού"

Ο Μάκης ξέρει που είναι το Άγιο Δισκοπότηρο.

Τα τριανταφυλλα πηραν τ ονομα τους απο το Μακη

Ο Μακης μπορεί να εξαφανίσει τον David Copperfield

Στην ηλικία σου, ο Μάκης ήταν μεγαλύτερος.

Ο Μάκης ξέρει τα μυστικά του βάλτου

Ο Μάκης ξέρει που πήγαν όλοι οι άντρες!

Ο Μάκης ξέρει που χάνονται όλες οι λέξεις όταν πατάς delete..

Ο Μάκης όταν θέλει να χαλαρώσει ακούει Καμεράτα.

o Μάκης ξέρει γιατί η Όλγα Τρέμει...

Ο Μάκης ξέρει που πάει ο Καραμήτρος...

Ο Μάκης αν κερδίσει το τζόκερ θα ξέρει τι έχει.

O Μάκης ξέρει, ποιοί και πόσα χρωστάνε στη Μιχαλού

ο Μάκης δε φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ.

Ο Μάκης ξέρει, ένα καράβι σίδερο πόσες βελόνες βγάζει.

Ο Μάκης αναφέρεται στον εαυτό του στο τέταρτο πρόσωπο

όταν ο Μάκης χτυπάει την πόρτα ο κουφός του ανοίγει

Ο ΜΑΚΗΣ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΒΑΓΚΝΕΡ ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΙΝΙ

Ο Μάκης δεν κάνει σεξ με την Κιμ. 'Μπαίνει' για να ελέγξει..

Ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ, ΑΠΛΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΣΑ ΜΕΡΙΑ

O Μακης ξερει τον τραπεζίτη στον Φερεντινο

Ο Μάκης ξέρει για ποιον χτυπά η καμπάνα!

Ο Μάκης έχει σε βίντεο τον Αυτιά να ρίχνει χριστοπαναγίες

Ερώτηση Δασκάλας στον μικρό Μάκη:'Μάκη πως συντάσσεται σωστά η πρόταση? Θα σε εκδικηθώ ..ή ..Θα σου εκδικηθώ??' Μάκης: '..Θα μου κλάσεις τ' αρχίδια '

Ο Μάκης ξέρει τι γίνεται όταν πετά μια πεταλούδα στην Κίνα.

Ο Μάκης ήταν που έριξε το μήλο στην κεφάλα του Νεύτωνα.

Ο Μάκης ξέρει πόσο πάει το μαλλί.

Ο Μάκης δημοσιογραφεί πιο γρήγορα κι απ' τον ίσκιο του.

Ο Μάκης τα είχε με τη Ζίνα.

Ο Μακης ξέρει ποιανού μάνα είναι η Μητέρα Τερέζα

O Μάκης φοράει σώβρακο από ανθρακονήματα.

Ο Μάκης ξέρει ποιος πήγε και άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα

Κάθε καναπές έχει τον Μάκη που του αξίζει!

O Μάκης ξέρει τι σου κάνω μάνα μου!

Ο Μακης ξερει το `αλλο` με τον ΤΟΤΟ.

Ο Μάκης δεν έχει μπλογκ γιατί θα έπρεπε να δέχεται σχόλια

Ο Μάκης είναι ο μόνος που μπορεί να χτυπήσει μια περιστρεφόμενη πόρτα!

O Mάκης δεν τρώει σούπα. There is no spoon.

Ο Μάκης "έδωσε" τον Τάκη και την Σούλα, τα γλυκά κατσαριδάκια.

Καλά κρασιά, μόνοι και καλοί μου γειτόνοι
Το κακό ζυμώνεται, παλιώνει
στου μυαλού μας το ξέχειλο μικρό βαρέλι
ρίξαν μαγιά δαιμόνια κι αγγέλοι
Eίχανε τρύγο και μαζεύαν με γέλια
σάπια τσαμπιά από της μνήμης τ’ αμπέλια
από γνωστή κόκκινη παλιά ποικιλία
που έχει στραγγίξει του μίσους η αιώνια αντλία
Εδώ στα μέρη αυτά πολλών ήπιαμε λάθη,
από σκάρτα βαρέλια στυφό κατακάθι,
με το ζόρι βαρύ και γρήγορο μεθύσι
που έχουμε όλοι γλεντήσει και έχουμε όλοι πενθήσει
Κάθε τσαμπί που κρεμότανε κοντά στο χώμα
από τσιμπήματα φιδιών άλλαζε χρώμα
και πότιζε φαρμάκι ως της ρίζας την άκρη,
κάθε ρόγα από τσαμπί πικρό γινότανε δάκρυ
για να θυμίζει πως κάτω απ’ το λιοπύρι
στης ιστορίας το μεγάλο βρώμικο πατητήρι
αν δεν πατήσεις με τα πόδια σου καλά,
άδικος κόπος, τα κρασιά θα βγουν θολά
Γι αυτό καλοί μου και μόνοι γειτόνοι,
όποιος το στόμα βουλώνει, μάλλον ποτέ δε γλιτώνει,
βρίσκει το φίδι τη σκιά του για δροσιά
και 'κει γεννάει, καλά κρασιά...
 
Γεννάει το φίδι αυγά ακόμα
Γελάει που σε βρήκε λιώμα
κι έχει τη σκιά σου για δροσιά
Γυρνάει, ξεθάβει το αίμα από το χώμα,
σου ράβει το μουδιασμένο στόμα
κι αν κλείσεις και τ’ αυτιά, καλά κρασιά
 
Πάνω λοιπόν στη ατέλειωτη έκστασή σου,
σε πιάνει, γείτονα, η αρχέγονη έπαρσή σου
Σκάβεις το χώμα να βγάλεις λίγο αίμα,
μα το ήπιε η γη και σου 'φτυσε το ψέμα
Ζήσε μ’ αυτό, γείτονα μου, φωνακλά,
κι αφού δειλιάζεις, χειρίσου το αν μπορείς καλά
Μείνε μόνος σου στης λήθης σου το δώμα,
στάξε φαρμάκι πάνω στο μουδιασμένο σου στόμα,
κλέβε τσαμπιά από του χρόνου το κοφίνι -
το φίδι κλείνει τα μάτια για σένα και σ’ αφήνει
να κλαδεύεις τη ζωή σου με μανία
και να υπάρχεις μες στη δικιά σου τυραννία
Υποχρέωση βγάλε για τα καμώματά του,
κάτσε και κλώσησε τ’ αυγά του,
δώσε τιμή, δώσε κι αξία,
γίνε θεός μ’ απόλυτη ανυπαρξία
Άντε, 'γεια μας, γείτονα παλικαρά μας,
παλιά ντρεπόσουν και δεν έτρεμες μπροστά μας
τώρα το φίδι σου κλέψε τη ζεστασιά
- τέλος κακό, καλά κρασιά

γιατί απόψε έτσι νιώθω.......

Γεννάει το φίδι αυγά ακόμα
Γελάει που σε βρήκε λιώμα
κι έχει τη σκιά σου για δροσιά
Γυρνάει, ξεθάβει το αίμα από το χώμα,
σου ράβει το μουδιασμένο στόμα
κι αν κλείσεις και τ’ αυτιά, καλά κρασιά

Τι προτείνει ο Deos ;;;;  Χάντρες.....; (κλικ εδώ)

Tα δωράκια πρόταση λοιπόν είναι τα εξής:

1. Διακοσμητικό (μεταλλικό) για κινητά

2. Φυλαχτό κρεμαστό με χάντρες και κορδόνι

3. Mπεγλέρι

Για περισσότερες πληροφορίες... και συμμετοχή... το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ακούσετε την εκπομπή στις 20:00 ... αφού βέβαια περάσετε μια βόλτα από εδώ για να προτείνετε τραγουδάκι... (ή και να πάρετε πληροφορίες...)

(Για να μεταβείτε απευθείας στο Radio MusicHeaven κάντε κλίκ εδώ)