-Τι κάνει ο Παλαιοκώστας στη ταράτσα του Κορυδαλλού?

-Chek in!

Κατάλαβες φιλέ μου?????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

#$#@@$%^^%%^&^$^%$%^

–Κύριε Μάτσιο, ισχυρίζεται η Καλαμαριά ότι είχε την καλή διάθεση με το πρόβλημα που προέκυψε και με την παρουσία ενός επόπτη να γίνει…
Όμως ο Εδεσσαικός ήθελε να τιρηθεί ο κανόνας με την παρουσία των 2 και την κλήρωση…έτσι λοιπόν δεν έγινε το μάτς ;

–Ναι ναι ναι
Εμεις γιατί κοίταξε στην μια τέτοια αρχή ούτε ούτε και κοιτάξτε αυτοί δεν ήθελαν τους για να γίνει αυτό το αυτό το παιχνίδι αλλά ύστερα μόλις μόλις όπως είπαμε με ότι αυτό εμείς δεν δεν καν θέλαμε αυτοί είπανε όχι λέει θέλουμε να γίνει
Ε και μετά εμείς είπαμε όχι λέμε ε λέμε δεν θα δεν θα γίνει
θα κάνει γίνει αυτό πάλι νέος νέος διαιτητής για να ορίσει για να για να ξαναγίνει πάλι το παιχνίδι

–Δεν έπρεπε να υποχωρήσετε και οι 2 δεδομένου ότι δεν σας επιτρέπουν και οι αγωνιστικές…υπάρχει και το κύπελλο και όλα αυτά…

–Όχι δεν πειράζει..εμάς δεν μας πειράζει ας γίνει όποτε θα κάνει όπως θα ορίσει πάλι η αυτή η ΕΠΑΕ

–Έτσι λοιπόν ότι ο Εδεσσαικός στην αρχή ήθελε αλλά από την πρώτη άρνηση της Καλαμαριάς,,

–Ναι ναι α μπράβο, ύστερα ,ακούς, μόλις είπανε, είπανε κοιτάξτε αυτοί ότι ότι ότι
όχι δεν θέλαμε για να γίνει το παιχνίδι ε και μεις ύστερα είπαμε εντάξει θέλουμε εε δε θέλουμε κι εμείς και αυτοί ύστερα, μετά εμείς αφού είπαμε έιπαμε αυτό που θέλουμε άμα δε θέλουμε και μείς το αλλάξαμε και λέμε εντάξει δεν, ούτε και μεις θέλουμε μετά είπαν αυτοί πάλι ότι , ξέρετε εμείς λέει θέλουμε να γίνει ε εμείς όμως μετά δε δεχτήκαμε μετά από όλα αυτά και είπαμε να γίνει όποτε το κάνει να τους ορίσει η ΕΠΑΕ.

Αυτό Ακριβώς.Τίποτα άλλο!!!

Με ρωτούν οι χειμώνες, τα σκυλιά μες στο κρύο
Με ρωτούν τα μελτέμια που με κόψαν στα δύο
Με ρωτούνε τα φεγγάρια κι οι νεκροί γαλαξίες
Με ρωτούνε τα σκιάχτρα κι οι σκιές στις γωνίες
Αν κουράστηκα να σέρνω εδώ κι εκεί τη ζωή μου
Αν ακόμα ανασαίνω, αν κοχλάζει η ζωή μου
Που γυρίζω τις νύχτες και τι ψάχνω να βρω
Αν αυτό το ναυάγιο εκεί στην άκρη είμαι εγώ

Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου
Μπαίνω αλλόφρων από εξόδους κινδύνου
Καθώς όλοι τρέχουνε μακριά να ξεφύγουν
Τραγουδάω τη λύπη τη χαρά τη συγνώμη
Γιατί ξέρω πως τίποτα δε χάθηκε ακόμη
Μα εγώ στήνω γιορτές για τους ανθρώπους που χάνουν
Καταπίνω φωτιές, μοιράζω τα υπάρχοντά μου

Κι όταν σβήνουν τα φώτα, μου σφίγγεις το χέρι
Και μου λες «τι θα γίνω αν χαθείς»
Μη φοβάσαι μωρό μου, πάνω λάμπουν τα αστέρια
Εδώ κάτω λάμπουμε εμείς
Ω, Ω, Ω, ΩΩΩ
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη,
νυσταγμένες μελωδίες στου μυαλού μας το βάθη
οι παλιές μας οι φοβίες, τα ολοκαίνουργια λάθη.
μας προσμένουν οι μεγάλοι κι οι απέραντοι δρόμοι
μας προσμένουν κι όλα αυτά που δεν ήρθαν ακόμα
Μας προσμένουν σαν στοιχειά που διψάνε για στάχτη
οι πιο άγριες χαρές, τα πιο υπέροχα πάθη.

Καλωσορίζω το νέο μας μέλος !!!!!: domajore...... (!!!!!!!!)