Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει
Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μού είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι
Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του.
 
     Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα
πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι.

    Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η
Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής.

     Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία.

    Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για
δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ».

     Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Aμα θέλεις να χαρίσεις κάτι
το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη.
Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει
«μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;».

     Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα.
Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ' όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική
σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον
φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη.

       Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες.
Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν
θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν.

     Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον.

      Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε.
Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην ξαναρθούν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και
ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου.
    Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

We were afraid to touch it
The sheets were hot dead prisons
And she was beside me, old,
Oooh, She's, not young.
He dark red hair
Her white soft skin
Now, run to the mirror
in the bathroom,
Look!
She's coming in here.
I can't live thru each slow
century of her moving

I let my cheek slide down
The cool smooth tile
Feel the good cold stinging blood
The smooth hissing snakes of rain...

Θα 'ρθει ο καιρός που θα σπάσω την πόρτα, και η καρδιά μου στο φώς θα χιμήξει

θα φύγω μακριά, θα πετάξω ψηλά, θα πετάω σ' ασύλληπτα ύψη, και τότε πια δεν μπορεί

Αυτή η χλωμή, αυτή η φτηνή η τιποτένια μου θλίψη, θα μείνει ορφανή, θα γυρνάει σαν τρελή

θα ζητάει να με βρει και δε θα με βρίσκει,  Κι ούτε πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

δεν πρόκειται ελπίζω ποτέ να μου λείψει

ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΚΟΥΡΑΔΑΣ

 Οι κουράδες απέκτησαν και ονομασίες! Κάθε
 μία έχει χρόνια τη χάρη αλλά δεν
 είχε το όνομα! Το παρόν group έρχεται να δώσει
 φως στο τούνελ!!!

 Κουράδα «φάντασμα» :
 Ξέρεις οτι υπάρχει κουράδα. Ίχνη της θα βρεις στο χαρτί υγείας και τίποτα στη λεκάνη.

 Κουράδα «κομμάντο» :
 Γλυστράει τόσο ομαλά και καθαρά που δεν τη νιώθεις. Κάνενα ίχνος στο χαρτί, πρέπει να κοιτάξεις στη λεκάνη για να σιγουρευτείς οτι βγήκε.

 Κουράδα «βδέλλα» :
 Μοιάζει πολύ με τη ζεστή πίσσα. Σκουπίζεις τον πισινό σου 12 φορές και ακόμα δεν έχει καθαρίσει. Στο τέλος αναγκάζεσαι να βάλεις κωλόχαρτο στο εσώρουχό σου για να μη λερωθείς. Αυτό το είδος κουράδας αφήνει λεκέδες στη λεκάνη ακόμα και μετά από δυο φορές καζανάκι.

 Κουράδα «δεύτερη ευκαιρία» :
 Έχεις χέσει, έχεις σκουπιστεί και είσαι έτοιμος να σηκωθείς όταν αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά...έχεις κι άλλο!

 Κουράδα «εγκεφαλικό» :
 Αυτό το είδος σκότωσε τον Έλβις. Δεν βγαίνει μέχρι να ιδρώσεις ολόκληρος, να τρέμεις και να κοκκινίσεις από το σφίξιμο. Προσοχή, προκαλεί εγκεφαλικό!


 Κουράδα «GILLY DIET» :
 Χέζεις τόσο πολύ που χάνεις 5 κιλά.

 Kουράδα άμεσης δράσης ή αλλιώς γνωστή σαν την κουράδα «αβγό»:
 Σε 10 δευτερόλεπτα πρέπει να έχεις κάτσει στη λεκάνη, γιατι αυτή η κουράδα βγαίνει κατευθείαν. Τις περισσότερες φορές έχει βγει το κεφάλι της απέξω πριν καλά καλά κατεβάσεις το παντελόνι σου.
 Έτσι νιώθεις ένα αβγό ανάμεσα στα πόδια σου.

 Κουράδα «Κινγκ Κονγκ» :
 Αυτή η κουράδα είναι τόσο μεγάλη που είσαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να πέσει αν δεν τη κόψεις σε μικρότερα κομμάτια. Αυτό το είδος συνήθως συμβαίνει όταν είσαι σε σπίτι άλλου.

 Κουράδα «ΒΙG SPLASH» :
 Αυτή η κουράδα χτυπάει το νερό πλαγίως και κάνει ένα μεγάλο SPLASH που βρέχονται τα κωλομέρια σου!

 Κουράδα «Λόγια του αέρα» :
 Κάθεσαι επί ώρες και κλάνεις, αλλά σκατό γιοκ!

 Κουράδα τσιμέντο ή αλλιώς 'Oh my God!' :
 Εύχεσαι να είχες πάρεις αναισθητικό πριν βγάλεις αυτή την κουράδα!

 Κουράδα «χέλι» :
 Αυτή η κουράδα είναι μαλακιά και με διάμετρο όσο ο αντίχειρας και είναι πάνω από 50cm.

 Κουράδα «φελλός» :
 Ακόμα και μετά το τρίτο καζανάκι, ακόμα επιπλέει ατάραχο. ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ! Επίσης συμβαίνει όταν είσαι σε σπίτι φίλων.

 Κουράδα «ο καυτερός Μεξικάνος» :
 Ξέρεις οτι θα ξαναφάς όταν ο κώλος σου σταματάει να σε καίει.

 Κουράδα του μπεκρή :
 Φαινόμενο που παρατηρείται μια μέρα μετά από βραδιά μπύρας. Σε νορμάλ φάση, οι κουράδες σας δεν μυρίζουν πολύ, αλλά αυτή είναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΒΡΩΜΕΡΗ! Και συνήθως είναι κάποιος απέξω που περιμένει να μπει στο μπάνιο. Αυτό το είδος επίσης συναντάται όταν είστε σε ξένο σπίτι.

 Κουράδα «η τρομαγμένη χελώνα» ή κουράδα στρουθοκάμηλος :
 Η συγεκριμένη κουράδα απλά ξεμυτίζει λίγο και μετά ξαναμπαίνει γρήγορα μέσα!

 Κουράδα «Βungee jumping» :
 Αυτή η κουράδα θα κρεμαστεί όλη από τον κώλο σας μεχρι να πέσει στο νερό.

 Κουράδα «το δαχτυλίδι της φωτιάς» :
 Το συναντούμε όταν έχεις φάει πραγματικά πικάντικο φαγητό και νιώθεις τον
 κώλο σου σαν αναπτήρα, έτοιμο να κάψει τα πάντα στην τουαλέτα.

 Κουράδα του σακάτη :
 Είναι το είδος της κουράδας που σε καθιστά ανάπηρο, όταν μετά από μιας ώρας χέσιμο τα πόδια σου έχουν μουδιάσει από τη μέση και κάτω.

 Κουράδα «τώωωωρα βρήκε;» :
 Είναι η κουράδα που σε πετυχαίνει όταν είσαι κολλημένος στην κίνηση μέσα στο αμάξι σου.

 Κουράδα «μαλλιοτράβηγμα» :
 Είναι το είδος της κουράδας που τραβάει τις τρίχες του κώλου καθώς βγαίνει.

 Κουράδα «παλίρροια» :
 Ονομάζεται η τεράστια κουράδα που βγάζεις και όταν πατάς το καζανάκι βλέπεις το νερό να ανεβαίνει με μανία μέχρι να γεμίσει όλη λεκάνη.

 Τοξική κουράδα :
 Είναι το είδος της κουράδας που σε κάνει να λιποθυμήσεις και να πέσεις από την λεκάνη και στη συνέχεια να ξυπνήσεις σε καραντίνα!

 Κουράδα «Χειροβομβίδα» :
 Είναι το είδος της κουράδας που βγαίνει σε χιλιάδες κομμάτια το δευτερόλεπτο με εκρήξεις σκατών που γεμίζουν όλη τη λεκάνη.

 Κουράδα «9 μποφώρ» :
 Όταν κάθεσαι και κλάνεις για πολλή ώρα και δυνατά που δεν χρειάζεσαι πια
 χέσιμο.

 Κουράδα «ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ!» :
 Χέζεις τόσο πολύ που σκουπίζεσαι μανιωδώς και τελικά μένεις χωρίς χαρτί, φωνάζοντας «ΟΧΙ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ!».

 Κουράδα «χωρίς τέλος» :
 Είναι το σκατό που συνεχίζει να βγαίνει σαν μπιζέλι και όταν ξεκινάς να σκουπίζεσαι το στομάχι σου γουργουρίζει και ΞΑΝΑΧΕΖΕΣΑΙ! Η διαφορά με την κουράδα δεύτερης ευκαιρίας είναι ότι αναφέρεται σε 3-4 συνεχόμενες φορές!

 Κουράδα «Αγγούρι» :
 Είναι το είδος της κουράδας που νιώθεις σαν να κάθισες σε ποδήλατο χωρίς σέλα. Συνήθως αυτή η αίσθηση κρατάει για ώρες.

 Κουράδα «Η νύφη και τα παρανυφάκια» :
 Είναι η οικογένεια κουράδων που στην αρχή βγαίνει το μεγαλύτερο σκατό (νύφη) και στη συνέχεια τα μικρότερα (παρανυφάκια).

<hr>

ME ΑΦΟΡΜΗ που τα μικρά παιδάκια κοιμούνται..

ή μηπως όχι...?

ΗΜΕΡ: Κυριακή 5/10/2008
ΩΡΑ: Όλη μέρα

.......Αν έτυχε να συμβεί αυτό.. παρακαλώ, όπως αφήσετε το μήνυμα μας και την ώρα που με ψάχνατε...

και ... θα επικοινωνήσω με όλους ...

Ευχαριστώ!