Πίνω την Αμστελ μου και με προβληματίζει η μοναξιά της στιγμής...
Σκέφτομαι τι μαλακιά τίτλο διάλεξα να γράψω-μου φάνηκε πως κάπως θα μπορούσα να συνδέσω τον αφρό της μπύρας με καμμιά ποιητική μπαρούφα αλλά τίποτα...
Ο τίτλος είναι μαλακία γιατί πίνω από κουτάκι τη μπύρα μου...από κουτάκι των 1,10 ευρω...
αν αφριζε θα χαλαγε τον κοσμο ο αφρος και δε θα μου μενε και μπυρα...θα μενε το κουτι κι εγω...οι δυό μας...
Αρα ευτυχως που δεν αφρισε η μπυρα κι ευτυχως που ο τίτλος δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα...
Είμαι ευτυχής λοιπόν...
Μόνος σε ένα μικρό δωμάτιο που ευτυχως εχει κλίματισμο...
Τι άλλο να γράψω ή να πω δεν ξέρω...
Αυτολογοκρινομαι τωρα και σωπαινει η πενα μου...
Να στε σίγουροι πως μόνο τον αφρό έγραψα απ όσα σκέφτομαι και όχι την ουσία...γιατί αυτη πειρλαμβάνει και συνουσία...σιγα μη τη μοιραστω μαζι σας...προτιμω μονος μου-κατα μονος μου
(ΑΥΝΑ)Νυχτα...
- Στείλε ΣχόλιοΓράφω ότι να ναι.Γιατί θα πρέπει κάθε φορά που πιάνω το μολύβι να γράφω λογικά?
Μια βόλτα στο λιβάδι ήταν θέμα έκθεσης στο δημοτικό σχολείο αλλά εγώ σκεφτόμουν πότε θα πάω σπίτι μου να παίξω με το ηλεκτρονικό μου παιχνίδι και α δω τα σαγόνια του καρχαρία στο βίντεο.Πόσο έχει αλλάξει από τότε η τεχνολογία άστα να πάνε...Τώρα έχουμε ντιβιντι αλλά η λαχτάρα μου να σχολα΄σω απ τη δουλειά για να πάιξω με τα παιχνίδια μου και να γίνω πρωταγωνιστής στο έργο της ελεύθερης ζωής μου που δεν κυκλοφορεί σε...ντιβιντι χαχα είναι η ίδια ακριβως με τότε.
Και κάπου εδώ σκέφτομαι πως γράφω πολύ προσωπικά θέματα που ίσως δεν έχουν σημασία ή πως είναι εντελ'ώς ασύντακτα άτεχνα κι ανορθόγρφαφα.Ερχεται αυτη η πουτάνα η λογική να με φρενάρει.Νοιώθω την αναστολή να τρίβεται σα γυαλόχαρτο στην καρδιά μου,μα όχι δεν θα της κάνω τη χάρη.Η καρδιά θα συνεχίσει να χτυπά και να ζεί μαζί με όλα τα λάθη και σωστά της.
''Και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές,στις χρυσες στιγμές μας πλαί και αυτές''...Αγαπάω κι αδιαφορώ...ή έτσι δε'ιχνω τουλάχιστον...
Τεσπα,αυτα μαγκες και μαγκισσες...μόλις τέλειωσα το πρωινό μου...ντύνομαι και πάω να βολτάρω.
Γεια χαρα
εεεεε δηλδαδή θα παραιτηθώ απ τη συγγραφή της ώρας???Θα αφήσω τη λογική να με νικήσει???Είναι σα να ξεκίνησα να κάνω καμάκι σε μια ωραία γκόμενα και από την αγωνία μου να χω χάσει τα λόγια μου και να ζητώ τη σωτηρία της στιγμής με το να φύγω δίνοντας και παιρνοντας τηλε΄φωνο.
Γυρνα πισω ρε μπαγασα που πας????
Θα αφήσεις ΤΩΡΑ την κόλλα χαρτιού σου???ΤΩΡΑ θα εγκαταλείψεις που σε ζητά πιο πολύ???
Αμηχανίας σιωπή...
πρεπει να ζουμε τη ζωή μέχρι και την τελευταία της σταγόνα.Κάποια στιγμή θα πεθανουμε.Κι αυτη η στιγμη θα παρει μαζι της θα μαυρη τρυπα ολες τις άλλες στιγμες μας.Γι αυτό ας μη χαραμίσουμε το χρόνο μας.Ας κάνουμε ΣΗΜΕΡΑ αυτό που μπορεί να γίνει και αυριο.Δε μιλω για τυπικες υποχρεωσεις η για επαγγελαμτικα σχεδια.ΟΧΙ.
Μιλάω γι αυτό που ΛΑΧΤΑΡΑΣ.Μια πεντανόστιμη κρέπα σοκολάτα μπανάνα,μια βόλτα με τ αμάξι,ενα υπεροχο σεξ(ΜΟΝΟ σεξ,οχι συναισθηματικες μαλακιες κι αγκαλιες)με τη γκόμενα που πιο πολυ σε καβλωνει,διακοπες με τον κολλητό σου και να λετε συνεχεια μαλακιες....Μια βόλτα σ ενα μαζαζι που εχει ολων των ειδων τις κιθαρες να παιξεις,αλλα να ΜΗΝ αγορασεις(χαχα)...
Καφε στο θησείο με τα παιδιά της δουλειάς.Θα θελα να μουν φίλος τους και όχι μόνο συνάδελφος.
Να φαω μια ζουμερη μπριζολα Rib eye
Να δείρω έναν αγενή οδηγό.
Να ξεπλώσω σε μια παραλιά να με πάρι ο ύπνος.
.....
.....
......
Γράψε κι εσυ την παρόρμηση της στιγμης σου και αμεσως μετα αν τολμας...κάντην...
- Στείλε Σχόλιο
Υπάρχει άραγε ο όρος τη σωστή στιγμή στο σωστό μέρος?Σίγουρα για να γράφω κάτι τόσο κλισέ που για μένα αυτη τη στιγμή έχει πολλές σημασίες.Από το ταιμινγκ της αφόδευσης όταν βρίσκομαι στην τουαλέτα με χαρτί υγείας μέχρι του να πάω να πηδήξω από μια γέφυρα και από κάτω να περνά μια κιβωτός με ότι ή όποιον πιο πολύ πόθησα.
Δεν είναι πολύ στρεσογόνο όμως να σκεφτόμαστε αν σε κάθε μας βήμα πληρούμε τις προυποθέσεις του τίτλου?Φανταστείτε το βάρος που κουβαλά κάποιος που προσπαθεί να πετύχει να συντονιστεί πλήρως με τις συνιστώσες τυχαίων γεγονότων και συγκυριών.
Αν έχεις τύχη διάβαινε είναι το αμέσως επόμενοι κλισέ ρητό που αθ δανειστώ για να γεμίσω άσκοπα τις σειρές αυτού του μπλογκ μόνο και μόνο επειδή δεν βρίσκομαι στο κατάλληλο μέρος που θα ήθελα και η στιγμή έχει πλεον πετάξει μακριά...
Γιατί αν ήμουν στο σωστό μέρος τώρα και ήταν και η στιγμη σωστη σιγά μην είχα καιρό να γράφω αυτές τις μαλακίες...
7 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |