ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
31 Αυγούστου 2019, 13:19
Και τί ζητάω;


Την ευκαιρία στον παράδεισο να πάω;

Εχω απορρίψει εδώ και καιρό την ιδέα της σχέσης με μια κοπέλα.

Έκανα την αυτοκριτική μου και διαπίστωσα πως τις όποιες λίγες φορές κατέληξα σε...σχέση δεν ήταν δική μου πραγματική επιθυμία,αλλά ο σταθμός που έφτασα κυνηγώντας ως γαιδούρι το...καρότο της συντήρησης μιας σταθερής πηγής σεξουαλικής ικανοποίησης!

Άντε και θρέψης της επιβεβαίωσης μου.

Γι αυτό και δεν με συγκινούσαν φράσεις όπως "μπορεί ο πρωην να ήταν boby builder,αλλά εγώ αγαπάω τον...αρκουδάκο μου που είναι μοναδικός"!

Φράσεις σαν και αυτήν χάιδευαν τη συναισθηματική ιδιαιτερότητα της σχέσης και της ιδιαίτερης χημείας μας ως ΖΕΥΓΟΣ και όχι τον ατομικό μου ΕΓΩΙΣΜΟ.

Τελικά,τί ζητάω όμως;

Έχω παρατηρήσει πως ο αμυντικός ναρκισσισμός μου έχει ελαττωθεί,κι έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα πως κάποιος πρωην θα ηταν δυνατοτερος,ψηλοτερος,καλυτερος εραστης,κτλ(βαλε οτι θεμα θες εδω) 

Ωστοσο οι σχεσεις δεν ειναι ευκολη υπόθεση και για πολλούς άλλους λόγους.

Επανέρχομαι στο θεμελιώδες ερώτημα που έθεσα:

Τί ζητάω;

Την κούκλα θεογκόμενα με τον φοβερο χαρακτηρα;;

Και μονο που το σκεφτομαι ξεκαρδιζομαι γιατι...ουτε εγω ειμαι κατι τετοιο!χαχαχαχα

Αναζητώντας λοιπόν αυτό το θείο πλασμα,μόνο απογοήτευση και πλάνη θα είναι τα αποτελεσματα.

Κατόπιν συλλογής εμπειριών "έχτισα" λίγο ως πολύ,όχι το ιδανικό μου ταίρι,αλλά την εικονα μιας γυναίκας που θα μπορούσα να περάσω λίγο παραπάνω χρόνο από τη συνήθη...εβδομάδα που αφιερώνω σε κάποια!

Λοιπόν:-Από εμφάνιση να είναι ποθητή.Να τη βλέπω και να λοιώνω.Θα μου πεις "μα αυτό είναι αυτονόητο"

Θα σ απαντήσω "λάθος.Οι πιο πολλές που είχα ήταν ενα σωμα,ενας κωλος ,ενα προσωπο κατι αλλα ως συνολο οχι τιποτα το δυνατο"

Επισης παρατήρησα πως η τελειότητα της εξωτερικής εμφάνισης δεν έχει να κάνει εντελώς με την ποιότητα του σεξ.

Κουκλάρες που σπάνια είχα,στο σεξ δεν ήταν αναλογου..."υψους"...

Και κατι κοριτσακια γλυκουλικα της διπλανής πόρτας...μηχανές υποβρυχίων καταστροφών χαχαχα

-κοινωνικό προφίλ κοπέλας:Να έχει μια ή δυο φιλες.Όχι ιδιαίτερα κοινωνικό άτομο.Όχι να έχεις τις 5 κολλητες και κολλητους και εναν πρωην που "εμειναν φιλοι" η που "θα πουν κι ενα χρονια πολλα"

Επίσης να μην είναι πολύ ζεστός και προσιτός άνθρωπος για τους πολλούς.

Πάντα πρόθυμη να βοηθήσει,να θυσιασει,να εξηγησει,να νοιαστει.

Επισης μακρια απο ακτιβιστριες,φιλοζωες,βιγκαν και αλλα τετοια κοινωνικα φρουτα.

Αυτες θα μπορουν να δωσουν ολη τη συμπονοια σε ενα μωρο φωκακι που κινδυνευει στην Ανταρκτικη και ολη την αγαπη σε ενα κουταβακι που δεν εχει μιλια να τους φερει αντιρρηση η επιχειρηματα...και τιποτα σε μενα.

Συνήθως τέτοια ατομάκια είναι πολύ έντονα σεξουαλικά απελευθερωμένα και μπορεί να σέβονται τα δάση του Αμαζονιου,σίγουρα όμως καταπατουν και καταστρεφουν τα δαση του συναισθηματικου μου κοσμου αν τους το επιτρέψω φυσικά.

-εργασιακό προφίλ.Ακατάλληλες θεωρω τις γυναικες που δουλευουν στη νυχτα.Δεν αναφερω επαγγελματα,δεν θελω να θιξω συγκεκριμμενες κατηγοριες.Απλα για μενα τις θεωρω ακαταλληλες.

Δουλειες στις οποιες η γυναικα ειναι "υποτελης" ενος αφεντικου και απολυτα εξαρτημενη απο τη δουλεια αυτη.

Δουλειες που γινονται επαγγελματικα ταξιδια με αφεντικα κτλ

Μακρια απο εκει.Γινονται πολλα.

Που να εμπιστευτεις τωρα γυναικα που παει με.το αφεντικο της ταξιδι στην Καβαλα γιαννα κλεισει...πελατες.

Η γυναικα που ειναι η ιδια αφεντικο του εαυτου της η που εργαζεται σε κατι δημιουργικο ως αυτονομη οντοτητα ειναι πιο αξιοπιστη ως επιλογη.

Επισης εργαζομενες σε μεγαλες εταιριες στις οποιες οι αποστασεις μεταξυ υφισταμενων προισταμενων ειναι μεγαλες και αποστειρωμενες.

Να τονισω πως ολα εξαρτωνται απο το χαρακτηρα καποιου κυριως.Ωστοσο καλο ειναι να εχουμε καποια πραγματα στο μυαλο μας πριν αποφασισουμε να γνωρισουμε ενα ανθρωπο με τροπο μοναδικο και να τον βαλουμε στον αυστηρα προσωπικο μας χωρο.

Κι αν δεν ειναι αυτο που ζητας;Απαγορευεις απο τον εαυτο σου τη γνωριμια;

Οχι.Απλα βαζεις ορια οσο γινεται.

Ζεις το παθος,ρουφας το μεδουλι της γνωριμιας,αλλα...

Οχι να το κανεις καρναβαλι με σ αγαπω σε θελω για παντα δικια μου κτλ

Το ζεις μεχρι να στεγνωσει και πας παρακατω.

Ουφ αρκετα εγραψα.Ανω τελεια!!Κι ισως επιστρεψω γιατι το θεμα.ειναι ατελειωτο!!

- Στείλε Σχόλιο
28 Αυγούστου 2019, 09:58
Ο χρόνος που περνά:ένα αστείο


Πλάκα μας κάνει ο χρόνος. Φεύγει τόσο γρήγορα,ενώ υπόσχεται διάρκεια. Μεγάλος φαρσέρ. 24 μέρες διακοπών τις έκανε πολύ...λίγες. Από πέρισυ ως φέτος ένα χρόνος πέρασε σαν τίποτα. Πάω ακόμη πιο πίσω. Νεοσύλλεκτος στο στρατό να μετράω τις μέρες για την απόλυσή μου ως Κινέζινο μαρτύριο υπομονής.Τα δευτερόλεπτα,τα λεπτά,οι ώρες,οι μέρες να φαντάζουν ατελείωτες εκεί στην καλοκαιρινή καυτή Άρτα του 2009. Κι όμως...ο χρόνος πέρασε κι εκεί απατηλά γρήγορα. 10 χρόνια σε μια στιγμή.Σαν ψέμμα. Φοβάμαι να σκεφτώ πόσο γρήγορα θα περάσουν τα επόμενα 10. Όσο ασχολείσαι με τον ίδιο το χρόνο δε σου κάνει τη χάρη.Δεν περνά. Όσο ασχολείσαι με.τη ζωή,πέταξε..σαν καπνός. Περισσότερος μου φαίνεται σε μέγεθος όσος απομένει για να πάρω το βραδινό πλοίο. Παρά όσος χρόνος πέρασε από τότε που έκανα το τραπέζι στους συμμαθητές μου για την επιτυχία μου στις πανελλαδικές εξετάσεις του 97,εδώ,σε καλοκαιρινό mood διακοπών στο ιταλικό εστιατόριο της οδού Πλαστήρα που οδηγεί στο λιμάνι. 22 χρόνια πριν. Ο χρόνος είναι απλά μια εφεύρεση του ανθρώπινου νου για να τηρήσει ένα ωφέλιμο χρονοδιάγραμμα,να διεκπεραιώσει τις υποχρεώσεις του.Το κατασκεύασμα αυτό όμως καταρρέει όταν μιλάμε για συναίσθημα. Ας μέτραγα φεγγάρια καλύτερα.Φεγγάρια πότε μοναξιάς,πότε πάθους σε παραλίες..πότε ρομαντικών δείπνων,πότε απατηλών ύπνων που με απομάκρυναν από όνειρα..
- Στείλε Σχόλιο
23 Αυγούστου 2019, 11:54
Η ρόδα που γυρίζει


...σαν τροχός της τύχης ένα πράγμα.

Φέρνει τα ίδια και τα ίδια.Αλλά αυτό για να το καταλάβεις πρέπει να γυρίσεις τη ρόδα πολλές φορές.

Για να το νοιώσεις στο πετσί σου,ακόμη περισσότερες.

Έίναι όλα ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο.

Απλά αν θες να αλλάζει το σκηνικό της ζωής σου,θα πρέπει να "γυρίζεις" τον τροχό.Κι ας κάποιες φορές πέσεις πάνω σε ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ.

Υπάρχουν όμως και πλούσια ή μικρά δωράκια να διεκδικήσεις να κερδίσεις.

Τα σκηνικά επαναλαμβάνονται πάντως.

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
19 Αυγούστου 2019, 10:55
Ατάκα κύματος


Πως πήγε το μυαλό μου εκεί..

Κάποτε στα επείγοντα ήμουν καλωδιωμένος και οριζοντιωμένος..

Και ο γιατρός με ρώτησε:"Any drugs"?

Θέλωντας να μάθει πληροφορίες από το ιστορικό μου..

Ημιλυπόθιμος με σιγανή φωνή ψέλισσα

"Only sex and rock n roll"

Παράταιρα ανέκδοτο.

Τώρα κοιτώ τη θάλασσα πίνωντας τον καφέ μου και ακουγωντας την ηρεμη μουσική του beach bar..

Χαζεύω την "ατάκα" του κύματος λίγο πριν αφρίσει στην ακτή

Και σκέφτομαι τη δική μου ατάκα... που ο αφρός του "κύματός" της γέμισε άρωμα γέλιου μια δύσκολη και τραχειά όσο μια απόκρυμνη ακτή στιγμή...

Θάλασσα η ψυχή μας...πότε ήρεμη πότε άγρια...

- Στείλε Σχόλιο
16 Αυγούστου 2019, 12:33
Όσο ένα σπίρτο


Τόσο κρατά η ευτυχία.

Το καφέ δίπλα στο λιμάνι με θέα ένα μαγευτικό ηλιοβασίλεμμα.

Με τη δροσιά του πελάγους στο μέτωπο και τη μυρωδιά της αρμύρας στα ρουθούνια.

Αυτά έχτισαν την ευτυχία.

Κι όμως κράτησαν τόσο λίγο.

Μετά από εκεί...το τίποτα.

5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
09 Αυγούστου 2019, 20:22
Το ξύπνημα


Ξύπνησε εκείνο το τρομακτικό θηρίο

Που τρώει το μυαλό και ζεματάει βάναυσα την καρδιά

Δέχτηκα ισχυρό σοκ σήμερα..

Ξύπνησαν οι φόβοι

Η αγάπη έγινε αλυσίδες που πνίγουν...ρίζες άσχημες που βούτηξαν και διάβρωσαν το μυαλό...

Έγινα βλαβερός για μένα και για τους άλλους.

Ένα ερώτημα.αναπάντητο έγινε πληγή

Φύγε ...φύγε τρέχοντας...δε το βλέπεις;

Είσαι τόσο τραυματισμένος που είσαι τέρας...

Ένα τέρας που τρώει εσένα.τον ίδιο.πρώτα

Ένα θηρίο

Καλά.κάνεις και φοβάσαι και σε φοβούνται

Μόνος.

Όχι πάλι αυτό το μαρτύριο.

Ποιός ήταν ο φίλος αυτός;Καμμία πειστική απάντηση.Βουτιά στο κενό.

Προσπάθεια της άλλης πλευράς με πολλά κενά.

Κάτι δε μ.άρεσε.Κάτι.με.τρόμαξε

Καλύτερα στα ασφαλή.μου πορίσματα παρά στην αβεβαιότητα.

Έφυγα.Πονάει αλλά θα πάψει να πονάει κάποια στιγμή.

Για την υγεία τη δική μου για την ισορροπία του παράξενου στους άλλους τραυματισμένου κόσμου μου

Για το καλό σου

Έφυγα πριν.με.σιχαθείς.

Πριν γίνω για σενα οτι εγινε καποιος αλλος.

Δεν ηταν δειλια.

Ηταν γνωση του εαυτου μου.Και της καταστασης.. 

Αλλος ενας ανθρωπος που εχασα.

Η ζωη ειναι μια απωλεια.

Το τέρας που φυλάω με νύχια και με.δόντια ξύπνησε.

Είδε την καρδιά κάπως πιο ευαίσθητη και έφερε τους δαίμονες στην επιφάνεια.

3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
06 Αυγούστου 2019, 13:39
Πρακτική "φιλοσοφία"


Παρατήρησα πόσο διαφιρετικά είναι τα κίνητρα του κόσμου που επισκέπτεται ένα bar

Οι περισσότεροι χορεύουν ξέγνοιαστοι χαμογελούν γλεντοκοπούν με την παρέα τους

Τα κίνητρά τους είναι η απόλαυση που παίρνουν απο το χορό και τη μουσική.

Φυσικά η μοιρασιά με την παρέα η το φλερτ τους μαγική.

Κάποιοι απομονωμένοι κοιτάζουν με ένα βλέμμα απλανές και μια μπύρα στο χέρι.

Δείχνουν προβληματισμένοι.Προφανώς ο χορός δεν τους ανατείνει το ήθος.

Τί τρέχει μ αυτούς;θα αναρρωτηθεί κάποιος

Οι πιθανές απαντήσεις πολλες..

Εμένα ποτέ δε μου άρεσε πολύ ο χορός.Ούτε ιδιαίτερα τα ποτά.

Απλά συμφιλιώθηκα με την ιδέα τους.

Κάθε επίσκεψή μου σε εκείνα τα μέρη είναι ένα ταξίδι στην εφηβεία μου.

Στην απόγνωση της μη επιβεβαίωσης του εγώ μου.Στη μη ικανοποίηση του γενετήσιου ενστίκτου μου.

Πάντα θυμάμαι πως η επίσκεψή μου σε ένα club από ένα σημείο και μετά.έμοιαζε με αγώνα ήττας στο kick boxing..

Μόνο που τα χτυπήματα ήταν ψυχικά.Οι γροθιές δεν έβρισκαν σαγόνι και στομάχι αλλά στην αυτοεκτίμησή μου.

Ακόμη θυμάμαι τις αναστολές μου ως μέγγαινα να σφίγγουν και να σφίγγουν την καρδιά μου.

Η αρνητική απάντηση μιας κοπέλας να χορέψουμε.Χτύπημα 1.

Η θετική απάντηση σε κάποιον άλλον.Χτύπημα 2.

Η μουσική να παίζει δυνατή,το πλήθος να εκστασιάζεται.

Γενναίος μαχητής να ξαναμπαίνω στη μάχη.Κι ας έχω ήδη λίγο ραγίσει.

Άλλος στόχος.Ευγενέστατο κορίτσι.Μου χαρίζει 2 στροφές.Τις κάνω άτσαλα.Βλέπεις δεν χορεύω καλά.Απλά έχω εκστασιαστεί απο την παρτενερ μου.

Η κοπέλα με.εγκαταλείπει.Συνεχίζει να μοιράζει παντού ευγένεια.

Στο τέλος.ένα όμορφο παληκάρι καταπληκτικός χορευτής και μες την τρέλα την κερδίζει.Χτύπημα 3.

Εμφανώς αιμορραγώ.Υποφέρω.Κάνω ένα διάλειμμα να τα βρω με τον εαυτό μου.

Ο κόσμος γύρω μου άψυχα σώματα απρόσωπα.Που απλά τρελαίνονται με τους ρυθμούς των beats.

Όχι δεν θα τα παρατήσω.Όπως στον αγώνα του κικ.Θα μαχηθώ μέχρι νοκ άουτ.

Βλέπω μια κοπέλα έξαλλα ντυμένη.Διαφανες παντελονι το στιγκακι της τοσο εμφανες σαν να μη φοραγε τιποτα.Απο πανω ενα κοντο μπλουζακι που σε καποιες ποζες αποκαλυπτε ολοκληρο το στηθος της.

Ο νεος μου στοχος.Η προετοιμασια.Η προσέγγιση.Καλή ομαλή αλλά ρηχή.Δεν οδηγούσε πουθενά.

Η γενετήσια διέγερση ψηλά,η διάθεση για διάλογο χαμηλή.Βιασύνη.Κακή ακουστική.Ε μα στο club δεν πας για κουβέντα.Πας για χορό και ποτάκι.

Η εξέλιξη της γνωριμίας έπεσε σε τοίχο.

Η απορία μου "αφού δεν επιζητάς χύμα προσέγγιση γιατί ντύνεσαι τόσο προκλητικά?"

Την απάντηση την έδωσα μόνος μου.Όχι για μένα.Για κάποιον που της αρέσει.Ακόμη και οι ξεκωλιάρες έχουν δικαίωμα επιλογής.

Η βραδιά με βρίσκει έξω απο το μαγαζι σχεδόν νοκ αουτ.

Σπασμένο ηθικό σε χίλια κομμάτια.

Η πικρή γεύση της Μυθος συνδυάζεται με.την απο μακρια πλεον όραση του μαγαζιού.

Σκιές να χορεύον να ουρλιάζουν.Μωβ και κόκκινα φώτα να δημιουργούν μια παράξενη νυκτερινή οπτασία.

Ένα πάρτυ ζωής στο οποίο ποτέ δεν συμμετείχα.

Ένα τραυματικό ταξίδι στην εφηβεία.

Τίποτα δεν άλλαξε παρά τις ατελείωτες ευκαιρίες συζητήσεις αναθεωρήσεις απόψεων κτλ.

Αυτή είναι η ζωή που δεν έζησα.

Σκέφτηκα.

Κι αποχώρησα κουτσαίνοντας.Με.πατερίτσες την φιλοσοφικη μου διαθεση.

Τότε παλιά είχα καταφύγιο τα βιβλία και τις εξισώσεις.Γιατί αυτή εδω η εξισωση αυτος εδω ο γριφος ηταν αλυτος και τρομακτικος.

Τωρα δεν εχω τιποτα.

Καμμια δικαιολογια.Η θα ζησω οσο μου εμεινε η θα παραιτηθω.

Η θα λυσω το γριφο η θα μεινω αιωνια φυλακη...

- Στείλε Σχόλιο
04 Αυγούστου 2019, 11:39
Αποχαιρετώντας


...την Αθήνα και τους μοναχικούς γεμάτους γοητεία δρόμους της...

Οι ανθρώπινες κατσαρίδες πήγαν στα χωριά και στα μέρη τους...

Πόσο όμορφος ο τόπος δίχως τα ενοχλητικά αυτά όντα..

Φεύγω και εγώ και αφήνω πίσω μου ένα πρόσωπο που αγαπώ αληθινά.

Δεν είναι ένας όμροφος αποχαιρετισμός με αγκαλιές αγάπες και λουλούδια...

αλλά ένας δύσκολος αποχωρισμός.

Καθένας βγάζει στην επιφάνεια τους φόβους του και κάνουν πάρτυ...

Όσο φοβάμαι εγώ,φοβάται και η άλλη πλευρά.

Η ζωή είναι σκληρή ώρες ώρες.

Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συμβεί στη συνέχεια όμορφο ή άσχημο.

Εγώ ξέρω πως αγάπησα και ξεχώρισα ένα άνθρωπο.Κι αυτό είναι γεγονός όποια κι αν θα είναι η συνέχεια.

Ένας κόμπος στο λαιμό συνοδεύει αυτή τη μέρα.

Πάντα ένας αποχαιρετισμός κάτι κοστίζει..

2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Συγγραφέας
freddiekrueger
Χρήστος
από Αθήνα, Ελλάδα


Περί Blog
blogs.musicheaven.gr/freddiekrueger

Αυθόρμητες δίχως λογοκρισία σκέψεις που καθορίζονται απο μια στιγμή...αυτη ειναι ικανη να φερει την καταστροφη η το μεγαλειο...τις πιο πολλες φορες απλα φερνει την επομενη στιγμη...



Επίσημοι αναγνώστες (12)
Τα παρακάτω μέλη ενημερώνονται κάθε φορά που ανανεώνεται το blogΓίνε επίσημος αναγνώστης!

Πρόσφατα...
Δημοφιλέστερα...
Αρχείο...

Links
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr
Template design by Jorge