Ανοιγονται δρόμοι μπροστά...
Πάλεψα χρόνια και χρόνια και δούλεψα σκληρά. Ήρθαν σημερα τα πρώτα αποτελεσματα.. Και πεισμωσα ακόμη πιο πολυ: να εκμεταλλευτώ την εμπειρία μου και να φτάσω το νέο μονοπάτι που χάραξα δειλά πριν έναν χρονο οσο πιο μακριά, όσο πιο ψηλά.
Κάποτε μια απόφαση εβαλε στον πάγο τα όνειρα μου. Με έστειλε σε άλλες διαδρομές. Δεν μετανιώνω γιατί έμαθα πολλά... Σίγουρα κάτι έχασα, σιγουρα κάτι κέρδισα. Εμαθα, ωστόσο, καλύτερα ποια είμαι, τι θέλω και πέτυχα σε έναν τομέα που αγάπησα πολύ...κι αγαπώ ακόμη. Χρειάστηκε να συγκρουστω και να έρθω αντιμέτωπη με πρόσωπα και καταστάσεις για να τα καταφέρω. . Μέσα από τις δυσκολίες βρήκα τους τρόπους. Και ανακαλυψα ότι κάτω από τον πάγο τα όνειρα μου εκαιγαν ακομη.
Η σημερινη ανακοίνωση που έφτασε στα χερια μου μου έδωσε μια ώθηση ακόμη. Εχω, πλεον, στο μυαλό μου ξεκάθαρα τους δυο δρόμους μου. Εκείνον που διενυσα, διανύω και απολαμβανω να φυτεύω με νέα λουλούδια κάθε μέρα. Εκείνον που με έμαθε να παλεύω.
Και τον δεύτερο...τον νέο... που οδηγεί στο όνειρο κι ανυπομονώ να καλπασω σε αυτόν με ένα άγριο άλογο...παθιασμένο.
Τώρα ξέρω...
Όχι πια τα ίδια λάθη. Με συνεση, με υπομονη...θα ακολουθήσω τη νέα μου διαδρομή χωρίς να εγκαταλείψω.