Πού ξέρω ότι αυτή η επικοινωνία είναι από το το Θεό?Πού ξέρω πως δεν είναι η φαντασία μου?

      Ποια θα ταν η διαφορά? Δεν καταλαβαίνεις ότι θα μπορούσα το ίδιο εύκολα να δουλέψω μέσα από τη φαντασία σου, όπως και μέσα από οτιδήποτε άλλο? Θα σου δημιουργήσω ακριβώς τις κατάλληλες σκέψεις, τις λέξεις ή τα συναισθήματα, σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, που να ταιριάζουν με ακρίβεια στον εκάστοτε σκοπό χρησιμοποιώντας ένα επινόημα ή πολλά. Θα γνωρίζεις ότι αυτές οι λέξεις είναι από Μένα, επειδή εσύ, από μόνος σου, δεν θα έχεις μιλήσει ποτέ τόσο καθαρά. Αν είχες ήδη μιλήσει τόσο καθαρά πάνω σ'αυτες τις ερωτήσεις δεν θα τις υπεβαλες.

Θα πρεπε να υπακούμε στο Θεό ακόμα κι όταν αυτό που λέγεται φαίνεται λάθος?

      Ιδιαίτερα όταν φαίνεται λάθος. Αν πιστεύεις πως έχεις δίκιο πάντα τότε ποιός ο λόγος να μιλάς με το Θεό? Προχώρα και δράσε πάνω σ' όσα ξέρεις. Παρατήρησε όμως ότι όλοι αυτό κάνετε απ' την αυγή του χρόνου. Και κοίτα σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο κόσμος. Σίγουρα κάτι σας έχει ξεφύγει. Προφανώς υπάρχει κάτι που δεν καταλαβαίνετε. Εκείνο που καταλαβαίνετε θα πρέπει να σας φαίνετε σωστό, γιατί το "σωστό" είναι ένας όρος που το χρησιμοποιείτε για να χαρακτηρίσετε κάτι με το οποίο συμφωνείτε. Αυτό που σας έχει ξεφύγει λοιπόν,κατα συνέπεια, θα φαινεται αρχικά "λάθος".

      Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσεις σε σχέση μ'αυτό είναι να αναρωτηθείς "Τι θα γινόταν αν όλα όσα νόμιζα πως είναι "λάθος" ήταν στην πραγματικότητα "σωστά"? Κάθε μεγάλος επιστήμονας το γνωρίζει αυτό. Όταν αυτό που κάνει ένας επιστήμονας δε λειτουργεί, τότε βάζει στην άκρη όλα εκείνα που θεωρούσε δεδομένα και ξαναρχίζει απ'την αρχή.[...] Και αυτό είναι που χρειάζεσαι εδώ. Δεν μπορείς να γνωρίσεις το Θεό αν δεν πάψεις να λες στον εαυτό σου ότι ήδη γνωρίζεις το Θεό. Δεν μπορείς να ακούσεις το Θεό αν δεν πάψεις να πιστεύεις πως ήδη ακούσει το Θεό. Δεν μπορώ να σου πω την αλήθεια Μου αν δεν πάψεις να Μου λες τη δική σου.

Μα η αλήθεια μου για τι Θεό προέρχεται από Σένα.

       Ποιός το είπε αυτό?

Άλλοι. 

       Ποιοι άλλοι?

Οι ηγέτες. οι κληρικοί. Οι ραβίνοι. Οι παπάδες. Τα βιβλία. Η Βίβλος, για τ'όνομα του Θεού!

      Αυτές δεν είναι έγκυρες πηγές.

Δεν είναι?

         Όχι.

Τότε ποιές είναι?

        Άκου τα συναισθήματά σου. Άκου τις Ύψιστες σκέψεις σου. Άκου την εμπειρία σου. Όποτε κάποιο απ'αυτά διαφέρει από κείνα που σου έχουν πει οι δάσκαλοί σου ή έχεις διαβάσει στα βιβλία σου ξέχνα τις λέξεις. Οι λέξεις είναι ο λιγότερο αξιόπιστος προμηθευτής της Αλήθειας.

συνεχίζεται

(από το βιβλίο Συζήτηση με το Θεό,1 του Neal D. Walsch)

                              Μη με ρωτάς καλέ μου αητέ

                                              μη με ξετάζεις Ήλιε μου...

                              Μην πιάνεσαι απ'τους ώμους μου

                                                  και με γυρίζεις άνεμε...

 Θα μοιραστώ μαζί σας μια μικρή ιστορία που με έκανε πραγματικά πλούσιο, τουλάχιστον ετσι νομιζα.

Μικρός φοβόμουν όσο δεν φαντάζεστε την ύπαρξη φαντασμάτων οπως κάθε παιδί, αλλά και οτιδήποτε μεταφυσικό άκουγα απ τους γύρω μου. Για να μην πολυλογώ όμως μπαίνω στο θέμα.

     Ήμουν 10-11 χρονών, και με παρέα βλέπαμε ντέρμπυ ΑΕΚ-ΠΑΟ στο χωριό μου, καλοκαίρι. Μετα τον αγώνα(όπου η ΑΕΚ πήρε το παιχνίδι,θα δειτε γιατί το λέω) κάποιος πέταξε μια ιδέα. Να βάλουμε στοίχημα όλα τα παιδιά, για το ποιός θα πάει στο νεκροταφείο του χωριού να χτυπήσει την καμπάνα(ήταν ήδη μεσάνυχτα). Όλοι ήθελαν να εντυπωσιάσουν αλλά κανείς δεν έλεγε "εγώ"! Έτσι ανέλαβα το ακατόρθωτο για πολλούς, να το επιχειρήσω. "Ο Γιωργάκης?", "αυτός φοβάται τον ίσκιο του", έλεγαν όλοι μα όλοι! Βάλαμε λοιπόν πάνω σένα τραπέζι λεφτά και μαζεύτηκαν 3.5 χιλ.δραχμές!

     Αρχίζω λοιπόν ένα τρέξιμο και όταν έφτασα στην εξώπορτα της εκκλησίας είχα πεθάνει και είχα αναστηθεί 20 φορες! Όλα τα καντήλια αναμένα, και μια ηρεμία σεληνιακού τοπίου. "Πρέπει να μη φανείς δειλός", έλεγα συνέχεια από μέσα μου. Έτσι, πιάνω τα σάπια σχοινιά της καμπάνας και αρχίζω ένα τρελό χτύπημα. Την ώρα εκείνη δεν φοβόμουν πια. Δεν ξέρω γιατί,αλλά ένιωθα πως "ο πύργος είναι πια δικός μου"!

    Σαν να μην έφτανε ότι εγώ, με τετοιους φόβους και 10 χρ. παιδί, ήμουν ολομόναχος σ'ενα νεκροταφείο και χτυπούσα μια καμπάνα,την ωρα εκείνη αναφώνησα και 2-3 φορές "ΑΕΚ ΟΛΕ" σαν να ήμουν σε εκδρομή!

   Ε,την επόμενη,κυκλοφορούσα ποοοοολύ πλούσιος και τρώγοντας ένα παγωτό κάθε μία ώρα! Το σημαντικό όμως ήταν πως ξεπέρασα τους φόβους μου εκείνο το βράδυ,αλλά το άδικο ήταν πως δεν με βάζανε στο επόμενο στοίχημα για το νεκροταφείο επειδή γνώριζαν πως το έκανα όχι με φόβο αλλά με ευχαρίστηση πια!Ακόμα τους το φυλάω...:-)

     Τελικά καταλήγω τώρα ως πιο ώριμος πως όταν  το βάζουμε στα πόδια,οι φόβοι μας πάντα θα μας φτάνουν και θα μας παραλύουν. Όταν όμως καθήσεις και τους γνωρίσεις,διαλύονται απ'ευθείας όπως η στάχτη στον άνεμο.

   Σας παραθέτω κάποια αποσπάσματα απ'το αγαπημενο μου βιβλίο που κυριολεκτικά μ'έκανε να δω τον κόσμο διαφορετικά...

    " Όταν θέλω για σένα αυτό που εσύ θέλεις για σένα τότε σ'αγαπάω αληθινά. Όταν θέλω για σένα αυτό που θέλω  εγώ για σένα τότε αγαπάω Εμένα, μέσα από σένα! "

    " Ότι επιλέγεις για τον εαυτό σου, δίνε το πρώτα σε κάποιον άλλον. Αν επιλέγεις να είσαι ευτυχισμένος κάνε κάποιον άλλον να είναι ευτυχισμένος. Αν επιλέγεις την υλική ευημερία κάνε κάποιον άλλον να έχει υλική ευημερία. Αν επιλέγεις περισσότερη αγάπη στη ζωή σου, κάνε κάποιον άλλον να έχει περισσότερη αγάπη στη δική του ζωή! Κάνε το ειλικρινά, όχι επειδή επιδιώκεις προσωπικό κέρδος, αλλά επειδή θέλεις στ'αλήθεια να έχει ο άλλος αυτό το κάτι, και τότε όλα όσα χαρίζεις θα έρθουν σε σένα! " 

    " Ο φόβος και η προσοχή είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Να είσαι προσεκτικός, συνειδητός αλλά να μην είσαι φοβισμένος. Γιατί ο φόβος απλώς παραλύει, εγώ η συνειδητότητα κινητοποιεί! Να είσαι κινητοποιημένος, όχι παράλυτος! "

     " Η ψυχή είναι μεγαλύτερη απ'το σώμα. Δε μεταφέρεται μέσα στο σώμα, αλλά μεταφέρει το σώμα μέσα της! "

      "  Ο σκοπός μιας σχέσης δεν είναι να έχεις κάποιον άλλον που να μπορεί να σε γεμίσει. Είναι το να έχεις έναν άλλο με τον οποίο να μπορείς να μοιραστείς την πληρότητά σου! "

 Ο τίτλος είναι "Συζήτηση με το Θεό, ένας ασυνήθιστος διάλογος" και χωρίζεται σε 3 βιβλία.Συγγραφέας Neale Donald Walsch.