Φθινόπορο...μερικές ψιχάλες στο παράθυρο...σύννεφα που "κρύβουν" το φώς...Ποιό φώς άραγε..?Μήπως να κλείσω τα μάτια μου?Μήπως με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσω να δώ Αληθηνά και όχι "φτιαχτά" και Πλασματικά αντικείμενα?

Παντού Εικόνες...γεμάτοι οι δρόμοι... ...εικόνες...αφίσες...φυλλάδια...περιοδικά...Στην αντίπερα όχθη...η τηλεόραση...μας "βομβαρδίζει" ακαταπαύστως και αδιαλείπτως με Εικόνες...Δεν προλαβαίνω να επεξεργαστώ τα"δεδομένα"...Αδυνατώ...Πονοκέφαλος...Ζάλη...Σύγχιση...

Μήπως να κλείσω τα μάτια μου για να δώ...?Μήπως πρέπει να Ξεφύγω από τον απόλυτο Λίθαργο της Εικόνας..?

Για μισό λεπτό...κλείνω τα μάτια...βλέπω...

...βλέπω πράγματα που με ευχαριστούν και με ηρεμούν Πραγματικά...

...βλέπω...Αναμνήσεις

Γιατί άραγε προσπαθούν να μας υπενθυμίσουν με κάθε δυνατό, θεμιτό ή Αθέμιτο τρόπο...ότι είμαστε Εικόνες..?

"Είσαι αυτό που δείχνεις...η εικόνα σου...αυτό που φαίνεσαι πρός τα έξω..."

Επιτρέψτε μου να διαχωρίσω την θέση μου...

Είμαστε Αναμνήσεις...Τα πάντα μέσα μας είναι αναμνήσεις...Το είναι μας, η ζωή μας, το παρόν και το μέλλον μας...Αυτή η αδειάληπτη αλληλουχία...

Είμαστε "φτιαγμένοι" από Αναμνήσεις...

Αν κρατήσω μόνο την Εικόνα & αποβάλλω τις Αναμνήσεις...είναι σαν να κρατάω το PC ξυλώνοντας τον σκληρό δίσκο...

...δεν θα έχω τίποτα πιά...παρά μόνο μια Εικόνα...άχρηστη...

Ζούμε στην εποχή της Εικόνας...την εποχή της παράνειας...Παρά_άνεια...

Αναμφίβολλα, δεν μπορούμε να ζούμε μόνο με Αναμνήσεις...αλλά οι αναμνήσεις μας βοηθάνε στο να Ζούμε...

Λίγες Φθινοπορινές σκέψεις...

Π.Σ.