Εκανα κάποτε πρόβες μ'ένα πιανίστα,που ήταν και μαέστρος,γιά να παίξουμε με κάποιο σχήμα στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού τής Κέρκυρας (ζούσε τότε ακόμη ο Μάνος Χατζιδάκις).

Ο πιανίστας-μαέστρος ήταν συνεργάσιμος,συμπαθέστατος και καλός μουσικός.

Μού είχε δώσει μιά παρτιτούρα "οδηγό" που είχε μόνο το time signature,τα μέτρα και κάποια σημεία που ήθελαν tutti.Τίποτε άλλο.

"Τα υπόλοιπα,τ'αφήνω σε σένα",είχε πεί."Αφού ακούς το κομμάτι,ξέρεις τί θα παίξης".

Θετικό αυτό,διότι κάποιοι άλλοι που δέν ξέρουν τί είναι το bass drum και τί είναι το hi-hat,επιμένουν να γράφουν "παρτιτούρες γιά τον ντράμερ" (ο Mel Bay-ή ο Buddy Rich,δέν θυμάμαι ακριβώς-σε ένα βιβλίο του έχει γράψει ότι αυτές οι παρτιτούρες είναι γεμάτες λάθη και σε κάποια περίπτωση το διαπίστωσα ιδίω όμματι-διότι το άλλο μου μάτι δέν βλέπει,γενικώς).

Σε κάποια στιγμή όμως,ο εν λόγω πιανίστας-μαέστρος μού έδειξε ένα σημείο στον "οδηγό".

-Εδώ πάτα δίσκους,μού είπε

Τον κοίταξα με απορία

-Μπαρδόν;

Μού έδειξε τα πιατίνια

-Νά,αυτά θα χτυπάς.

Ετσι λοιπόν,έμαθα ότι όταν ένας ντράμμερ παίζει στα πιατίνια,τότε λέμε ότι "πατάει δίσκους".

ΥΓ.Τελικώς δέν παίξαμε στους εν λόγω Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού,διότι το project τής συμμετοχής μας ματαιώθηκε.

ΥΓ.Επίσης,δέν έμαθα άν οι "δίσκοι" είναι 33 στροφών ή 45.Ωστόσο,στο "οπλοστάσιό" μου έχω κάτι μικρά crash cymbals 8 ιντσών.Αυτά μάλλον πρέπει να είναι "δίσκοι 78 στροφών",οπότε την επόμενη φορά θα τα βάλω πάνω σε ένα γραμμόφωνο (ξέρετε,απ'αυτά με το χωνί...)

Εχετε πλάκα εν τέλει εσείς οι "δεν πληρώνω"ντες"

Γιατί και το φαγητό δέν είναι πολυτέλεια,αλλά βασική ανάγκη.Βασικώτερη μάλιστα απ'τις μετακινήσεις (δοκιμάστε να μείνετε δυό μέρες τελείως νηστικοί κι'άν την τρίτη δέν πέσετε με τα μούτρα στην γαβάθα με τα μακαρόνια,εμένα να με κάνετε αρχιεπίσκοπο...)

Οπότε,το συμπέρασμα,σύμφωνα με την "λογική" σας είναι "τζάμπα φαγητό γιά όλους";

Και δέν μού λέτε,ρέ παλληκάρια (και κορίτσια),ποιός θα το πληρώνη αυτό το "τζάμπα φαγητό";

Αααααα το βρήκα!

Θα πληρώνη το κεφάλαιο!Η πλουτοκρατία!

Καλά τα λέω;