Εντάξει,νά σάς την δώσω την κατανόησή μου,αφού την ζητάτε επιμόνως κάθε πέντε λεπτά,σέ κάθε αποβάθρα κάθε σταθμού τού "Ηλεκτρικού".

Αφού μάλιστα είναι γιά καλό σκοπό,δηλαδή να αντικαταστήσετε τίς σιδηροτροχιές καί τίς ξύλινες τραβέρσες (ειδικά αυτές,έχουν να αλλαχτούν από τον καιρό που τίς έβαλε ο ίδιος ο Χαρίλαος Τρικούπης μέ τά χεράκια του...).

Αλλά,καλοί μου άνθρωποι (που λέει και ο Βέγγος),πρίν τέσσερα χρόνια δέν κάνατε ριζική ανακαίνιση όλων τών σταθμών,αναγκάζοντάς μας να πηγαίνουμε στην Νέα Ιωνία μέσω...Αμαρουσίου,γιατί οι ενδιάμεσοι σταθμοί ήταν κλειστοί "λόγω έργων";

Τότε πάλι δέν ξηλώσατε τίς γραμμές τών εκάστοτε υπό ανακατασκευή αποβαθρών;

Γιατί δέν επωφεληθήκατε από την ευκαιρία ώστε ταυτόχρονα νά αλλάξετε και τίς σιδηροτροχιές και να βάλετε αυτήν την ωραία επιδομή μέ την τσιμεντένια κοίτη καί τίς επίσης τσιμεντένιες τραβέρσες;

Αν τό είχατε κάνει,τώρα δέν θα χρειαζόταν να "κόβετε" ολόκληρα τμήματα τής διαδρομής,αφού οι σταθμοί θά ήταν ήδη έτοιμοι...

Αλλά πότε,σ'αυτόν τόν τόπο,έγινε ένα ευρείας κλίμακας δημόσιο έργο μέ σωστό συντονισμό; 

ΥΓ.Οταν θα τελειώση καί αυτό το έργο και θά απολαμβάνουμε "μεγαλύτερη ταχύτητα" (μπρίτς,πώς θά την απολαμβάνουμε,αφού υπάρχει συγκεκριμένο όριο γιά κάθε κομμάτι τής διαδρομής;),"λιγώτερο θόρυβο" (αυτό εντάξει,φαίνεται από τώρα στά τμήματα που έχουν ήδη φτιαχτεί,αλλά μήν νομίση κανείς οτι το τραίνο γλιστράει αθόρυβα,σάν το έλκηθρο τού Αη-Βασίλη μέ τούς ταράνδους του) καί "μεγαλύτερη ασφάλεια" (κι'αυτό άς το δεχτώ,άν καί στά εκατόν τόσα χρόνια που υπάρχει ο "Ηλεκτρικός",ζήτημα να έχουν γίνει δυό-τρείς εκτροχιασμοί καί ίσως μιά "επαφή συρμών"),τότε ελπίζω οτι,άν καμμιά φορά ξεχάσω να έχω μαζί μου την κάρτα ή νά βγάλω εισιτήριο,θά μού δώσετε κι'εσείς την κατανόησή σας...

Μέ μεγάλη υπερηφάνεια σάς παρουσιάζω τό περυσινό μου επίτευγμα,μέ τό οποίο θέτω υποψηφιότητα γιά τό φετεινό Νόμπελ Χημείας.

Είναι ειδική μπύρα γιά "βάζελους",που παρεσκεύασα κατ'οίκον,μιά μέρα που βαριόμουν αφάνταστα.....

Η συνταγή και τό πρωτόκολλο παραγωγής αποτελούν ευρεσιτεχνία και κρατικό μυστικό.

Εκείνοι έψαχναν να βρούν έναν υπάλληλο. 

Εκείνος έψαχνε γιά δουλειά. 

Εκείνοι έπαιρναν δεκάδες βιογραφικά κάθε μέρα αλλά κανένα δέν τούς ικανοποιούσε. 

Εκείνος έστελνε τό βιογραφικό του σέ δεκάδες εταιρείες κάθε μέρα αλλά καμμιά δέν τού απαντούσε. 

Κάποια στιγμή,εκείνοι διάβασαν το βιογραφικό του και φώναξαν: «Νά!αυτός ο άνθρωπος είναι ό,τι πρέπει γιά μάς.Επιτέλους,τον βρήκαμε. Ας τού τηλεφωνήσουμε τώρα αμέσως!». 

Εκείνος,αποκαμωμένος από την αναμονή,πετάχτηκε μιά στιγμή στήν κουζίνα,να πιή ένα ποτήρι νερό.Τότε,χτύπησε το τηλέφωνο.

Εκείνοι περίμεναν μά κανένας δέν απαντούσε. 

-Κλείστε το! είπε ο αρμόδιος.Αφού δέν απαντάει,σημαίνει πως δέν ενδιαφέρεται. 

-Μά,διαμαρτυρήθηκε ένας,μπορεί απλά να έχη πάει στο αποχωρητήριο.Η στήν κουζίνα να πιή νερό.Η να έχη θόρυβο εκεί που είναι και να μήν  ακούη τό τηλέφωνο.....Ας δοκιμάσουμε λίγο αργότερα. 

-Δέν έχουμε χρόνο γιά χάσιμο!ξανάπε ο αρμόδιος.Ξεχάστε τον και συνεχίστε το ψάξιμο..... 

Εκείνος δέν άκουσε τό τηλεφώνημα καί συνέχισε να στέλνη τό βιογραφικό του χωρίς ανταπόκριση  ώσπου κάποια μέρα, απελπισμένος, βούτηξε από τό μπαλκόνι του στό κενό. 

Εκείνοι είχαν τήν υπομονή να ψάχνουν μήνες ολόκληρους μέχρι να βρούν αυτό που ήθελαν,αλλά δέν είχαν την υπομονή να περιμένουν λίγα λεπτά ακόμα,γιά να το αποκτήσουν....