"τὶ νὰ γράψω ῥε φούστη μου?" αὐτὴ ἡ ἐρώτησις πλανᾶται κάθε βολά ποὺ ἕνα μέλος ἀποφασίζει νὰ γράψῃ κάτι στὸ blog. μιλᾶμε γιὰ τὸ ἐπιτηδευμένο γράψιμο, εἶτε σὲ blogs εἶτε σὲ σχόλια. τὸ "γράφω μόνον γιὰ νὰ γράψω". δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ὅσοι ἀνήκουν σὲ αὐτὴν τὴν κατηγορία, σχεδὸν ποτέ γράφουν χιουμοριστικὰ κείμενα. συνηθέστατα, γράφουν κείμενα στοχαστικά, φιλοσοφημένα(καὶ οὐχὶ φιλοσοφικά)καὶ ὅταν τὰ πράγματα γίνονται δύσκολα(ῥε φούστη πάλι τόσοι λίγοι?), βγάζουν πρὸς τὰ ἔξω τὰ προσωπικά τους. κάποτε, ἕνα μέλος μὲ εἶχε κατηγορήσει στέλνοντας pm σὲ ἄλλο μέλος, γιὰ τὸ γεγονός ὅτι τὸ παρὸν blog περιέχει κουτσομπολιά. εἶχε τονίσει μάλιστα ὅτι "σὲ λίγο θὰ γράφουμε ποιὸς τὸ κάνει μὲ ποιόν". δὲν διεπίστωσα παρόμοια εὐαισθησία στὸ γεγονός ὅτι τὰ ἴδια τὰ μέλη βγάζουν πρὸς τὰ ἔξω, τοὺς χωρισμούς, τὰ πάθη καὶ τὶς ξεπέτες τους. σὲ blog τὰ ὅποία ἦταν premium ἤ καὶ διεκδικοῦν τὸ αστεράκι. σὲ αὐτὴν τὴν περίπωσι, ὀφείλουμε νὰ σεβόμαστε τὴν ψυχοσύνθεσι και τὸ αὐθόρμητο τοῦ συγγραφέος(sic) καὶ νὰ συμμετέχουμε μὲ σχόλια τὸ ἴδιο εὐαίσθητα, ἄν ὄχι περισσότερο. μὲ ἄλλα λόγια, ὅποιος κάνει τἠν μασχαλίνα_πάκια(κάτι ἀνάποδα ἔγραψα τωρα, ἄλλα θὰ τὸ βρῶ αὔριο γιατὶ νυστάζω) νὰ κλάψῃ περισσότερο, κερδίζει ἕνα ποτό στὸ 5/4 ποὺ ἔκλεισε. ἀλλά, νευριάζουμε ὅταν κάποιος ποὺ τοὺς διαβάζει-καὶ ἀποκτᾷ αὐτομάτως δικαίωμα στὸν σχολιασμό-τοὺς σχολιάζει.(νὰ προαναγγείλω καὶ post τὸ οποῖο θὰ ἀναφέρεται σὲ ὅλες τὶς σχέσεις ποὐ ἔχουν γίνει κατὰ καιρούς στὸ site)

ἡ ἀνάγκη, λοιπόν, γιὰ νὰ τραβήξῃ κάποιος τὴν προσοχή, ὅταν τὸν ἔχουν ἐγκαταλείψει οἱ ἐμπνεύσεις καὶ οἱ ἰδέες του(ἄν ὑποθέσουμε ὅτι ἦταν ποτέ μαζύ του), ὁδηγεῖ σὲ δημόσιο ξεγύμνωμα. καὶ καλά ποὺ ὑπάρχουν καὶ οἱ aioloi_m καὶ παρουσιάζουν τὸ ξεγύμνωμα σὰν ἀποκάλυψι καὶ κατάθεσι ψυχῆς. γιατὶ ἄν δὲν ὑπἦρχαν κι αὐτοί, θὰ ἐπιβεβαιώνονταν οἱ παλιοί, οἱ ὁποῖοι ἐπέμεναν ὅτι τὸ γιαούρτι σακούλας κάνει καλό στὸ πρόσωπο...ὅταν εἶναι πεταχτό

τὸ εἶχα ἀποφασίσει ἀπὸ πρίν. ἀπλῶς περίμενα τὴν κατάλληλη στιγμή, γιὰ νὰ τὸ ἐφαρμόσω. ἀπὸ σήμερα, τὸ blog ἐπανέρχεται στὴν φυσιολογική του κατάστασι. ὃσοι ἒχετε mozilla ἢ τελευταία ἒκδοσι internet explorer, δὲν βλέπετε κουτάκια. οἱ ὑποδέλοιποι μπορεῖτε νὰ ἀρχίζετε νὰ ξανα-συνηθίζετε στὴν ἀνάγνωσι μετ' ἐμποδίων. ἓνα εἶναι σίγουρο: τὸ πολυτονικὸ ξαναγύρισε σπίτι του

P.S: χαρὲς ποὺ θὰ κάνῃ το kerato 

όταν ήμουν μικρός, πήγαινα σε μια από τις βιβλιοθήκες του σπιτιού μου(το οποίο ήταν στην αλεξάνδρεια, εξ ου και οι πολλές βιβλιοθήκες) και κάτεβαζα βιβλία για να διαβάσω. δεν διάλεγα κάποιο βιβλίο αναλόγως το περιεχόμενό του, αλλά βασει του ύψους μου. οι γονέοι συνήθιζαν να βάζουν χαμηλά τις εγκυκλοπέδειες ή εγκυκλοπαίδειες, γι' αυτό και οι γνώσεις μου είναι τόσο ανεπτυγμένες(αστειάκι αφιερωμένο στην chocolat). κάποια στιγμή, λοιπόν, είχα ψηλώσει αρκετά για να φτάσω το κομμουνιστικό μανιφέστο. κι ενώ οδηγητές μοίρασα πιο μετά, η επαφή μου με τα σοσιαλιστικά-κομμουνιστικά επετεύχθη σε τρυφερά ηλικία. νεούδι, λοιπόν, ως ήμανε δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί οι σοσιαλιστές έπρεπε να γράφονται με ήτα στο λη(σοσιαληστές δηλαδή). αντιθέτως, με τον πρώτο δεξιό που συνάντησα θέλησα να κάνω πολιτική κουβέντα. η κατάληξις ήτο η συνήθης όταν μιλάς με δεξιό, σφαλιάρα και μπινελίκια. η αλήθεια είναι ότι παρά τα πεπραγμένα των πολιτικών πάντοτε οι αριστεροί συνομιλητές έχουν πιο ανοιχτούς ορίζοντες. έχουν εκπαιδευθή, γιατί έχει κάνει τόσα λάθη η αριστερά που πρέπει να δικαιολογηθούν, βλέπετε. δεν μπόρεσα λοιπόν να κρύψω την έκπληξί μου όταν ο χόρχε(ς) ανακοίνωνε μια πιο δημοκρατική διαχείρισι των blogs. βέβαια, ως θεωρητικός αντιδημοκράτης, οφείλω να ομολογήσω ότι η στροφή μου φάνηκε περίσσοτερο σαν μετάβασι από βασιλεία σε ολιγαρχία. είχα μια ελπίδα ότι θα το γυρίζαμε στο πολίτευμα της αριστοκρατίας, το οποίο παραμένει το καλλίτερο, αλλά όταν διάβασα τα μέλη που θα αποφασίζουν...μάλλον η ολιγαρχία μού φάνηκε πιο εύστοχος. μού ήρεσε επίσης, ότι από την στιγμή που το συμβούλιο των σοφών θα σε επιλέξη ως premium είσαι καταδικασμένος να φέρης το ανθυπολοχαγιλίκι εφ' όρου ζωής. δεν πα να μην θες να είσαι premium! η απόφασις επάρθη από τους επίλεκτους, τους οποίους ως άλλος λιακόπουλος θα προσφωνώ από τούδε και στο εξής, το "ξανθόν γένος". για να προλάβω κανέναν που, ανοήτως, θα δηλώση: τα λες αυτά κύριε kid(sic), γιατί δεν σε επέλεξε ο χόρχε στο "ξανθόν γένος", σάς καθ'ομολογώ ότι αν με επέλεγε θα ψήφιζα για premium όλα τα blogs που γράφονται από κοπέλες κάτω των 50 κιλών και άνω του 176,5. ασχέτως περιεχομένου φυσικά. δηλαδή, δεν θα ψήφιζα κανένα.

τέλος πάντων, επειδή ακόμα η διαδικασία είναι σε πρώιμο στάδιο, να μην επεκταθώ άλλο. θα περιμένω να δω τα μαγειρέματα, με την ελπίδα να μην βρεθώ στις επιλογές του "ξανθού γένους". για την ώρα:

ο mprizas ψάχνει ανόρεχτος blogs να τον ενδιαφέρουν(ήταν που ήθελε πολύ την θέσι),

κι η -sadahzinia- να δή ποιοι δεν θα τής την φέρουν

ο JaNick θέλει ιστιολόγια με μπινελίκια και πυγμή

κι ο astron ακατανόητα που λεν (μόνο) για φυσική

το χρίσμα η pastella πήρε με ατμόσφαιρα μποέμ

και η KIT_KAT που το site το έχει για τοτέμ

ο santourman πρόηχθη σε ιστιολόγιου κριτής

λες και στο τσατ εκρίθη λίαν επιτυχής

και o vouliakis θα ναι εδώ να δίδη συμβουλές,

με την kamelia8 μαζύ, σάς ξέρουν(δα) κι από...χθές

κι άντε μετά με τον StavManR να βρής λογαριασμόν

για δες καιρό που ξεφύτρωσε το γένος τον ξανθόν 

το μέγεθος δεν έχει σημασία, λένε οι απανταχού μικροί. και φυσικά δεν πρόκειται να μιλήσουμε για θέματα ταμπού, αλλά για τα μακροσκελή κείμενα που γράφονται είτε στο φόρουμ είτε στα blogs. κάποτε, στην ελλάδα, ενεφανίσθη για δεύτερη φορά ο ανδρέας παπανδρέου. την πρώτη φορά είχε έρθη κατόπιν αποφάσεως του πολιτικού αντιπάλου του πατέρα του, κωνσταντίνου καραμανλή, ως εξαίρετος οικονομολόγος(τροτσκιστής στην αμερική). την δεύτερη φορά, τον έφερε ο λαός(το ήξερε ο λαός?) να εκδημοκρατίση την ελλάδα από ό,τι απέμεινε από την επέλασι της επαράτου επταετίας. έξυπνος πολιτικός ανήρ, ο αντρίκος, επέλεξε να βγαίνη στα μπακλόνια και να εκφωνή ατελείωτους λόγους χωρίς συνοχή. ο μακροσκελής του λόγος συνήρπαζε τα πλήθη τα οποία τον έχριζαν πρωθυπουργό. σού λέει ο λαός, μπορεί να μην καταλαβαίνουμε γρυ από όσα λέει, αλλά τα μισά να κάνη...θα φάμε με χρυσά κουτάλια. έτσι κι εδώ. ας δούμε τι προσδοκά ο αντιδρών στο ρητό, ουκ εν τω πολλώ το ευ, των αρχαίων ημών και υμών:

- γράφω πολλά γιατί δεν έχω να πω τίποτα: σε αυτό το επίπεδο, ο γράφων απλώς θέλει να εντυπωσιάση με την δεινότητα που έχει να γράφη πολλά πράγματα. συνήθως εισέρχεται σε ένα δημοφιλές τοπικ στο φόρουμ ή από τον δικό του προσωπικό του χώρο, που εσχάτως ονομάσαμε blog(μάλιστα, επηρεασμένος από τους νεωτερισμούς, τις προάλλες είπα στον συνάδελφο στην δουλεια πηγαίνοντας στην τουαλέτα...πάω στο blog). εδώ το μέλος χρησιμοποιεί πομπώδεις εκφράσεις-που λέει και η παστέλλα- και προκαλεί συνήθως τους astron, jorge, vouliakis και τα άλλα παιδιά της εμπροσθοφυλακής να βγάλουν πόρισμα.

κατάληξις: δεν τον διαβάζω γιατί βαριέμαι

- γράφω πολλά γιατί θέλω(και καλά) να στηρίξω την άποψι μου: εδώ ο γράφων, ξέρει ότι έχει άδικο για ένα θέμα αλλά για να μην γίνη ρομπέτο ξεκουμπέτο, γραφει μανιωδώς και με το λεξικό ανοιχτό ουτώς ώστε να πείση τους άλλους ότι έχει δίκιο. σού λέει ο αναγνώστης, τόσο που ξεσκίζεται αυτός κάποιο δίκιο θα χή. του φούστη. αυτό απαντάται σε πολλά μέλη του ΜΗ, προεξάρχοντα ή μη τα οποία κατά το πλείστον μέρος των απόψεών τους, λένε σαχλαμαρεϊσον.

κατάληξις: δεν τον διαβάζω γιατί βαριέμαι

-γράφω πολλά γιατί προσπαθώ να εξαντλήσω τον άλλον(α): εδώ ο στόχος είναι προφανής. την ώρα που γράφεις τον τεράστιο κείμενο, το οποίο δεν έχει τίποτα να ζηλέψη από την διπλωματική εργασία του astron σχετικά με την φωτεινότητα των άστρον το 3008 στον γαλαξία μας, μονολογείς: τώρα θα δή ο φούστης. με τόσα που θα γράψω δεν θα μπορή να αντικρούση τίποτα. και να προσπαθήση δηλαδή, αν τα πιάση ένα ένα θα πεθάνη από βαθιά γηρατειά πάνω στο γραπτό...εεε στο πληκτρολόγιο εννοάω.

κατάληξις: δεν τον διαβάζω γιατί βαριέμαι

συμπέρασμα που βγαίνει από τα ως άνω τρια μικρά παραδείγματα(είχα κι άλλα αλλά δεν τα γραψα γιατί βαριέμαι) είναι ότι, όταν θες να υποστηρίξης κάτι, είτε λέγεσαι adreo είτε DITHEN και kinezes_trexoun_gimnes ή astron, μπορείς να το κάνης με δυο τρια λόγια και χωρίς περικοκλάδες. Θα έρθουν στιγμές που θα χρειαστούν τα μεγάλα κείμενα. Αλλά εδώ το ‘χουμε παρασεσει. είναι πολλές οι απόψεις που έμειναν χαμένες στην αιωνιότητα του νετ, επειδή οι γράφοντες την είδαν ανδρέας παπανδρέου καταλήγοντες να γράφουν παπαρδέλες. και ας γνωρίζουμε αυτό: λίγοι με παπαρδέλες κατάφεραν να κυβερνήσουν μια χώρα. οι περισσότεροι έγιναν ρεζίλι στο music heaven.

P.S: το μέλλον προαλείφεται λαμπρόν. νέοι όροι για τα premium, λέει. κρτική επιτροπή για premium, λέει. πολύ φαι.

P.S2: ήρως της σειράς "ο μικρός ήρως" με 7 γράμματα.

P.S3: ξανακοίταξα το κείμενο. δεν θα με διάβαζα γιατί βαριέμαι.

έφευγα προ ημερών από τα εξάρχεια. Συγκεκριμένως, από την πλατεία εξαρχείων. για όσους δεν γνωρίζουν, στην πλατεία εξαρχείων το καλοκαίρι μαζεύεται κάθε καρυδιάς καρύδι, για το δροσάτο. φτάνοντας λοιπόν, στο ύψος του κάβουρα(δια τους γνωρίζοντες) βλέπω 3-4 άτομα να κυνηγάνε έναν. από ό,τι έμαθα αργότερα, ο τύπος είχε κάνει μια χοντρή λαλακία σε έναν από τους 3-4 που τον κυνηγάγανε και δικαίως έγινε στόχος τους. ο κακομοίρης, λοιπόν, για να γλυτώση προσπάθησε να μπη σε μια καφετέρια, ελπίζοντας να μην τον ακολουθήσουν οι άλλοι. για κακή του τύχη τον ακολούθησαν και τον πήραν σηκωτό από την καφετέρια. τον ξάπλωσαν στον δρόμο και τον χτύπαγαν όλοι μαζύ. ελάχιστοι πήγαν να τους πουν να σταματήσουν. αυτοί συνέχιζαν. το πιο περίεργο ήταν ότι ξαφνικά πλάκωσαν και 2-3 άλλοι που δεν συμμετείχαν εξ αρχής και άρχισαν να βαράνε και αυτοί τον ήδη ημίλιπόθυμο φουκαρά. η σκηνή τελείωσε με έναν εκ των νεοφερμένων να τον χτυπάη με την τάπα του παππουτσιού στο πρόσωπο. μετά τον μάζεψαν κάτι περαστικοί.

ένας γνωστός εξαρχειώτης, τον οποίον γνωρίζω φατσικώς, σταμάτησε δίπλα μου να δη μια σκηνή που ενδέχεται να την έχη παρακολουθήσει τουλάχιστον 20 φορές. στην ερώτησι μου, γιατί τον βαράνε όλοι μαζύ, ενώ είναι ένας και πεσμένος, μου έδωσε την εξής αφοπλιστική απάντησι: "καλά ρε, δεν ξέρεις ότι όλοι αυτοί τρώνε κάθε μέρα ξύλο από την γυναίκα τους? κάθε μέρα τσόκαρο είναι αυτό. κάπου πρέπει να εκτονωθούν". κατάλαβα. άναψα ένα τσιγάρο και έφυγα, σκεπτόμενος γιατί το strange deja vu(που λένε και οι dream theater) με οδηγούσε σε έναν παρόμοιο φαινόμενο που διαδραματίζεται εδώ και λίγες μέρες, στις οθόνες του pc μου, με έναν adreo να δέχεται από παντού επιθέσεις, ασχέτως άν έχη δίκιο ή άδικο. μέχρι να μού το ξεκαθαρίση ο ασπρομάλλης των εξαρχείων, δεν ήξερα. τώρα, όλα είναι πιο καθαρά.

θα μπορούσε να το τραγουδάη και ο heartbreak-kid:

P.S: i've never been clever, because need it neveeeeeer. ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε