Το έχω μόνο 5 χρόνια και το Υπουργείο θεωρεί οτι είναι ρυπογόνο!

Το κατατάσσει στην κατηγορία Β και με βάζει να πληρώσω και άλλα 50 ευρώ επιπλέον φέτος! Το ίδιο είχε κάνει και πέρυσι με αποτέλεσμα να έχουμε κάθε χρόνο αύξηση πάνω από 25%-30%. 

(δείτε σε PDF τις νέες τιμές)

Το έχουνε ξεφτυλίσει το ζήτημα με τις αυξήσεις, αλλά αυτό που γίνεται με τα τέλη αυτή την εποχή, είναι εξωπραγματικό. Για να μην πω και για το φόρο στα καύσιμα που πήγε τη βενζίνη στο Θεό...

Το θέμα όμως δεν είναι για μένα, με το Seat Ibiza του 2004, αλλά για τον φουκαρά με το αμαξάκι του 1990. Που τον τιμωρούν - χωρίς να δίνουν σοβαρά κίνητρα - επειδή απλά δεν έχει χρήματα να πάρει άλλο αυτοκίνητο.

Επειδή δηλαδή δεν του περισσεύουν σε περίοδο κρίσης 10.000 - 15.000 ευρώ να πάρει καινούριο.

Πρόκειται για τραγικό μέτρο, αλλά και ύπουλο μια και παρουσιάζεται παραμονές των διακοπών μας.

Εσείς αλήθεια, τι αυτοκίνητο έχετε και πόσα θα πληρώσετε με το νέο μέτρο;

Εδώ και λίγες μέρες, τα MusicHeaven Studios xρησιμοποιούν ένα απίθανο application για την δημιουργία του προγράμματος του ραδιοφωνικού μας σταθμού (Radio MusicHeaven), όταν δεν παίζουν παραγωγοί. Λέγεται SAM Broadcaster και είναι εντυπωσιακό που μπορεί και "τρέχει" σε ένα mini laptop σαν το ASUS Eee PC, με μόλις 512MB RAM. Και είναι σταθερότατο.

Ελπίζω κάποια στιγμή να βρω χρόνο να γράψω ένα άρθρο στη στήλη Μουσική Τεχνολογία του e-Περιοδικού του MusicHeaven.

Προς το παρόν μελετώ τις δυνατότητές του, εξερευνώ τα χαρακτηριστικά του και βέβαια απολαμβάνω τη μουσική που επιλέγει, με βάση ένα και μοναδικό clockwheel που έχω φτιάξει προς το παρόν.

Και βέβαια το σήμα του σταθμού στις μισές και τις ολόκληρες ώρες.

Για να ακούσετε (αυτή την ώρα είναι live) μπείτε στην αρχική σελίδα του MusicHeaven και πατήστε πάνω δεξιά στο ON AIR!

Κάτσε να τα σημειώσω γιατί θα τα ξεχάσω...

Πρώτη φορά στα 15 μου, το 1993 στο χωμάτινο (λόγω ανακατασκευής) γήπεδο Ν.Σμύρνης. Τότε ήταν που φάγαμε τρελό χώμα, μια και δεν είχαν φροντίσει να ρίξουν λίγο νερό για να μη σηκώνεται σκόνη. Όλη η αρένα βγήκαμε από μια μικρή πορτίτσα που χωρούσε ...ένα άτομο.

Το 1997 στο Περιστέρι έπιασα την πένα του Matthias Jabs.

Ακολούθησαν Ειρήνης και Φιλίας (Acoustica), Λυκαβηττός, Καραϊσκάκη, Καραϊσκάκη.

Και χθες.

Αυτή η πόλη δεν έχει ταυτότητα όσον αφορά τους ανθρώπους που προχωρούν στους δρόμους. Περιμένεις να δεις Βέλγους, λευκοί ξέρεις πως είναι, και βλέπεις μουσουλμάνους, μαύρους, κινέζους, γερμανούς, έλληνες...

Ειδικά οι τελευταίοι έχουν και τον δικό τους δρόμο δίπλα στην κεντρική πλατεία, με 4-5 σουβλατζίδικα, τα οποία ακόμα και μετά τις 12 το βράδυ είναι γεμάτα! Τα υπόλοιπα έχουν σχεδόν κλείσει ή απλά δεν σερβίρουν πλέον. Στα ελληνικά μαγαζιά γίνεται απλά χαμός.

Και μερικά από τα ονόματα των μαγαζιών: Plaka, Mykonos, Santorini, Sakis (!), Athenes κα. Και δίπλα σε όλα αυτά, ένα ethnic μαγαζί να παίζει ...Βίσση :)