Μια βόλτα στο St. Petersburg αρκεί για να σε κάνει να καταλάβεις γιατί οι Ρώσοι πολέμησαν με τόση λύσσα τους Γερμανούς και πήρε ο διάολος τον Φύρερ...
Διότι κύριε όταν είσαι στο μέτωπο και πίσω σε περιμένουν Ρωσίδες, δε θες όχι Γερμανός πεζικάριος να περάσει...αλλά ούτε απόφοιτός του Cambridge με Lacoste.
Για να είμαι βέβαια δίκαιος να πω ότι επειδή είμαστε και εμείς γενναίος λαός, με περγαμηνές και μπλα, μπλα, μπλα... θα κάναμε τα ίδια και ίσως περισσότερα αν μας περίμεναν Ρωσίδες!
Στα νεότερα...
O Sergey τελικά ήταν αυτό που λέμε.... Κamarand και Big Bossμαζί... διότι όπως είναι γνωστό σημασία δεν έχει «τί» ξέρεις αλλά «ποιόν» ξέρεις! Πρώην αξιωματικός στα Ρώσικα υποβρύχια με λατρεία στον Πούτιν και την FSB ( πρώην KGB … πόσα σας μαθαίνω...) χαιρετούσε 18 άτομα σε κάθε μαγαζί που μπαίναμε από τη πόρτα μέχρι το τραπέζι του...
Είχε το ύφος του καλύτερού σου φίλου αλλά αν είχε και ένα πιστόλι κάτω από τη μασχάλη δε θα έπεφτες από τα σύννεφα...
Με λίγα λόγια ήταν ο τύπος που αν ήθελες μαντολάτο στις τρεις το πρωί (σε πολεμικό καταφύγιο, πρωτοχρονιά, με τρία μέτρα χιόνι, βραδιά εκλογών) μπορούσε να στο βρει σε 32 δευτερόλεπτα
Η βροχή δε σταμάτησε όλο το καλοκαίρι και σιγά μη σταματούσε όταν πήγα εγώ (χωρίς ομπρέλα και παλτό). Μου έκανε όμως το χατίρι για μια βόλτα στο κέντρο. Τεράστιοι δρόμοι, πλατείες και πεζοδρόμια σε κάνουν να αισθάνεσαι Gulliver και το λιγότερο στεναχώρια για τη πόλη που ζεις...
Ανάμεσα στα ραντεβού της τελευταίας μέρας κλέψαμε χρόνο για να τους τάφους των Ρομανώφ , μία αίθουσα του Ερμιτάζ και μια επίσκεψη στο κελιά των πολιτικών κρατουμένων.
O Μεγάλος Πέτρος είναι παντού! Προτομές, αγάλματα, πίνακες και μουσεία. Δε θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικά σε αυτή τη πόλη... Κτίρια χτισμένα από την εποχή του που τα περισσότερα ανήκουν στο πολεμικό ναυτικό και σε πανεπιστήμια σου δίνουν να καταλάβεις τι θα πει πλούτος και λατρεία για την υπερβολή! Αμέτρητα παλάτια και τεράστια πάρκα σε κάνουν να νομίζεις ότι είσαι σε ένα ατελείωτο σκηνικό και αν καταφέρεις να απομονώσεις λίγο το μυαλό σου δεν είναι δύσκολο να φανταστείς τις άμαξες στους δρόμους ...
Τέσσερα εκατομύρια κόσμος περνά καθημερινά τα κανάλια της «Βενετίας του Βορά» χρησιμοποιώντας 200 γέφυρες κι όμως δε μπορεί να γλιτώσει από το ανελέητο μποτιλιάρισμα.
Αποφύγετε την τουριστική Nevsky αλλά αν δείτε στο δρόμο σας ένα bar με το όνομα Cheka μη φοβηθείτε να κατεβείτε μερικά σκαλοπάτια και να δείτε τι θα πει Russian way… είναι περίπου 50 μέτρα από το σημείο που δολοφονήθηκε ο Τσάρος Αλέξανδρος...κάντε τον ψαγμένο τουρίστα και θα βρείτε και το Cheka…
Μην είστε γραφικοί και μην μπείτε για φαγητό στο Ελληνικό Oliva ψάχνοντας κανένα Μήτσο σερβιτόρο και αποφύγετε όλα τα Ιταλικά εστιατόρια της πόλης...πίτσα έχει και στο Χαλάνδρι....
Εκεί που κανείς δεν τσιγκουνεύεται τίποτα, βλέπεις ακόμα χρυσούς τρούλους....τεράστιες λιμουζίνες...κόκκινες Μερσεντές και πολύ κακόγουστες γραβάτες... Hi light τα γυαλιστερά κοστούμια που με θλίψη είδα ότι εντυπωσιάζουν και σήμερα τους Ρώσους! Επίσης φοριούνται ακόμα δερμάτινες καπαρντίνες με αποτέλεσμα κάποιοι να μοιάζουν με το Neo…
Οι μέρες γενικά ήταν πολύ γεμάτες όμως το προτελευταίο βράδυ έπεσε η βόμβα...
- σήμερα έχει πάρτυ στο Μουσείο Βότκας...
- δεν αστεία αυτά παιδιά...πάρτε το λόγο σας πίσω...
- αλήθεια Nikolay…
Έκανα να πιαστώ από κάπου γιατί τέτοια συγκίνηση είχα να νιώσω από τότε που μπήκα στα Κινέζικα Hooters.
- You will experience some Russian Vodka Nikos…
- I can handle… (πετάχτηκα σα τη ψωλή...)
Ο Shasa με κοίταξε με κατανόηση...
- Nikos be careful...
Στο μισό όροφο προθήκες με μπουκάλια Βότκας, περιγραφές απόσταξης, συλλεκτικές ετικέτες κτλ...(γενικά αδιάφορες μαλακίες...)
Στον υπόλοιπο χώρο ένα Bar που μπορείς να πιεις τα περισσότερα από αυτά που είδες καθισμένος σε πολυθρόνες από τις οποίες μάλλον δε θα μπορέσεις να σηκωθείς ποτέ μόνος σου...
Έχοντας μπει σε εντατικό πρόγραμμα προετοιμασίας για αυτό το ταξίδι από τις αρχές Ιουλίου κατέτασσα τον εαυτό μου περίπου στο 7 (με άριστα το 10 ) απέναντι στο μέσο Ρώσο στην κατανάλωση Βότκας. Έτσι, από το μυαλό μου βέβαια...χωρίς κανένα δεδομένο ή προηγούμενη εμπειρία με Ρώσους!
Η άγνοιά μου αποδείχθηκε πανηγυρικά και αναθεωρώντας κατρακύλησα σε μια θέση ανάμεσα στο 2 και στο 3!!! Ένιωσα προσβεβλημένος και ανίκανος να σταθώ αντάξιος της αρχαιοελληνικής μου καταγωγής όταν κατάλαβα πως είναι αδύνατο να ακολουθήσω αυτά τα βόδια...Τζάμπα η προετοιμασία ακόμα και στις διακοπές...
Μάζεψα όλα τα αποθέματα σε ψυχή και συκώτι που είχα και συνέχισα κάνοντας back-vocals στο Volga-Volga και την Katyusha!
Αφού έχω γίνει πασατέμπος αποφασίζω ότι το ρεπερτόριο με αγνοεί επιδεικτικά και τους πείθω να τραγουδήσουμε όλοι μαζί το «Απόψε» ενώ συνεχίσαμε με Βοσκόπουλο κλείνοντας με τον «Ανεπανάληπτο»
Φεύγοντας ανακαλύπτω με ικανοποίηση πως δύο Γερμανοί που ήταν στη παρέα είναι σε χειρότερη κατάστασή από εμένα αφού το περπάτημά του θύμιζε αγελάδες που κάνουν καλλιτεχνικό πατινάζ!!! Ενώ εγώ κύριος!
Βγαίνοντας από το μαγαζί και παρά την Βότκα, από το κρύο εξαφανίστηκε μαζί με τη ζαλάδα και το πουλί μου...
- κοίτα να συνέλθεις γιατί έχουμε ακόμα ένα βράδυ...
- το τελευταίο μου?
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Εγώ τουλάχιστον ήξερα πάντα, καλύτερα από τον καθένα, πως ότι μαλακία κάνω στη ζωή μου την κάνω δύο φορές (συνήθως). Επιβεβαιώνοντας βέβαια και το ρητό περί «ουκ ανδρός σοφού κτλ....» ! Τώρα τελευταία μάλιστα το έχουν πάρει πρέφα γνωστοί και φίλοι και εγώ κάνω ότι μπορώ να κρατάω το σχετικό ενδιαφέρον στα ύψη. Επίσης γεμίζω τη μαλακο-λίστα η οποία πια έχει μεταφερθεί σε excel για να μπορεί να αρχειοθετηθεί καλύτερα!
Α) Επαγγελματικές μαλακίες
Β) Μαλακίες οικονομικού χαρακτήρα
Γ) Μαλακίες προσωπικού χαρακτήρα
Δ) Guinness Book
Η σημερινή που «δίπλωσε» ήταν της πρώτης κατηγορίας! Την πρώτη φορά που είχα κάνει την ίδια είχα ξεμείνει στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης...τουλάχιστον σήμερα ξέμεινα στο Ελ. Βενιζέλος....τρίχες
Και εξηγούμαι...
Περιμένω στο check-in
- Από δω πάνε για Ρωσία?
- Από δω ναι..
- Ωραία...
Έρχεται η σειρά μου...
- Visa?
- Τί ?
- Visa κύριε....
Πήρα το απελπισμένο βλέμμα που είχε ο mprizas όταν βγήκε ο Καραμανλής δεύτερη φορά και ετοιμάστηκα να ψελλίσω κάτι... ευτυχώς δεν το έκανα και δεν ξεφτιλίστηκα. Ζαλώθηκα τα πράγματα μου και βγαίνοντας παίρνω στο γραφείο....
- Γιατί δε μου βγάλατε visa?
- Η αλήθεια είναι ότι κάναμε φάουλ...
- Έρχομαι να το εκτελέσω....
Στο δρόμο βγάζω κάτι φωτογραφίες (για τη visa όχι τα αξιοθέατα Δέοντα) κλείνω άλλα εισιτήρια για αύριο και πάω στη πρεσβεία...εκεί περιμένω και ένα χαρτί πρόσκλησης από τη Ρωσία...τρέχα γύρευε....
Στην τούρλα του Σαββάτου χτυπάει το τηλέφωνο...
- Έλα ρε που είσαι?
- Όχι εκεί που έπρεπε....τι κάνεις?
- Καλά ....να σου πω ... μπορείς να δώσεις αίμα?
- Μόνο στον Smirnoff
- Ρε σοβαρά...
- Να δώσω...
Και την ώρα που απολαμβάνω τη φρυγάνιτσα με την πορτοκαλάδα χτυπάει το τηλέφωνο.... ΕΙΧΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΤΟ ΡΩΣΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ!!!!
- Νίκος που είσαι?
- Εσύ?
- Στο αεροδρόμιο...
- Θα αργήσω λίγο...
- Μα το αεροπλάνο ήρθε...
- Το φαντάζομαι...
Ακολούθησαν κάτι Ρώσικα στον ίδιο ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο του «γαμώ την κοινωνία μου μέσα παλιομαλάκα γαμώ το κέρατό σου» τα οποία έκανα διακριτικά ότι δεν άκουσα....
Ζήτησα από το Sergey να μεταφέρει “my apologies” στους υπόλοιπους, να κρατήσει της Βότκες σε σωστή θερμοκρασία και του έκανα ένα αστείο ότι εδώ η Πετρούπολη δεν είναι Αγία...Φυσικά δε γέλασε με την κρυάδα μου και νομίζω ότι δε με συμπαθεί πια... επίσης φοβάμαι ότι αύριο θα με παρατήσει στο αεροδρόμιο...
Αν δεν συνεχίσει λοιπόν τις μαλακίες ο Γιωργάκης σχετικά με τον Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και δεν έχουμε κανένα διπλωματικό επεισόδιο θα τα πούμε από την Αγία (?) Πετρούπολη...
23 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Μετά από τόσο καιρό είχα ξεχάσει τη μυρωδιά....την αίσθηση του ιδρώτα.... το πως ακούγονται οι ανάσες...είχα ξεχάσει τι θα πει να μη μπορείς να ξεκολλήσεις τον άλλο από πάνω σου....
Είχα ξεχάσει επίσης τι θα πει γονατιά στα πλευρά και κλωτσιά στο κεφάλι...
Μετά από 6 χρόνια μάλλον μπήκα με περισσότερο θράσος από ότι θα έπρεπε στο καναβάτσο και είχα την ευκαιρία να θυμηθώ επίσης πόσο γλυκά κοιμάσαι μετά από ελαφρά διάσειση!
Στα πλαίσια λοιπόν την μαλακίας που με δέρνει τον τελευταίο καιρό είπα να με δείρει και κανένας άλλος για αλλαγή!
Για να είμαι δίκαιος με τον εαυτό μου πρέπει να πω οτι δεν έφαγα μόνο (αμέτρητες) αλλά έδωσα κιόλας (μία)!!! Και επειδή αυτά τα πράγματα είναι σαν το ποδήλατο και δε τα ξεχνάς ποτέ είναι θέμα χρόνου ξαναγίνω η μηχανή θανάτου που ήμουν!!!
Προς το παρόν πονάω ακόμα και σε μύες που δεν ήξερα ότι υπήρχαν και μάλλον ένα πλευρό μου είναι εξαιρετικά στενοχωρημένο!
19 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Βαρεθήκατε τις στιγμές αμηχανίες σε οικογενειακές συγκεντρώσεις?
Νιώθετε άσχημα όταν ο κουμπάρος σας ρίχνει μπαλοθιές ενώ το δικό σας όπλο παθαίνει συνεχώς εμπλοκή?
Ο συμπέθερος γαζώνει με το καινούριο Uzi ενώ εσείς ντρέπεστε να παρουσιάσετε το αρχαίο σας Kalashnikov στη παρέα?
Είστε το ρεζίλι της Κρήτης???
Βάλτε τέλος μια καλή σε όλα αυτά!
Έλα τώρα στο νέο κατάστημα «Κλείστρο» που ανοίξαμε στα Χανιά και βρες αυτό που πραγματικά ταιριάζει σε σένα!
Φυσίγγια , αλεξίσφαιρα γιλέκα, επιχειρησιακός εξοπλισμός, εκτοξευτές απλοί και πολλαπλοί , διόπτρες , Milan και κάθε είδους οπλικό σύστημα για κάθε στιγμή της καθημερινότητας σου.
Για τους απαιτητικούς o νέος γεμιστήρας με πέντε (5) επιπλέον σφαίρες για να συνεχίζετε όταν οι άλλοι ξαναγεμίζουν!
Εντυπωσίασε την παρέα σου με τροχιοδεικτικά και βάλε το γείτονα στη θέση του με τη νέα αμυντική χειροβομβίδα Sfakia-K09 !
Με αγορές πάνω 200euro δώρο το πακέτο γεμιστήρων για βαφτίσεις , γάμους , αρραβώνες!
«Κλείστρο» όχι Μαλατσίες!
1 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοKapeTanoGlou Γυρίζοντας τον κόσμο! Μας αφορά όλους!