Το Dalian απεχει μιάμιση ώρα με το αεροπλάνο από τη Shanghai. Όσο και το Κάιρο δηλαδη απο την Αθήνα...

Το προγραμμα έμοιαζε Φωσκολικό!

- σου κλείσαμε θέση να πας το πρωι... και να γυρίσεις το βράδυ!

- ποιός τα κανονίζει αυτά ρε παιδιά?

- δεν προλαβαίνεις αλλιώς...την άλλη μέρα έχουμε δουλειές απο νωρίς....

- θα έρθει κανεις απο σας μαζί?

- όχι

- γιαυτο μου κάνετε πρόγραμμα κομμάντο! Μηπως να πεσω με αλεξίπτωτο στο Dalian για πιο γρήγορα?

>1 ωρα το ταξί μέχρι το αεροδρόμιο

>2 ωρες καθυστέρηση

>1 ½ ωρα πτηση

>meeting – γεύμα (μύξες) – meeting

>½ ώρα ταξί μεχρι το αεροδρόμιο

>1 ώρα καθυστέρηση

>1 ½ ωρα πτήση

>1 ώρα ταξί μεχρι το ξενοδοχείο...

την επόμενη μέρα ξύπνημα στις 7¨00....

μέσα σε όλη αυτή την τρέλα ο Unick μου στελνει mail για να του κάνω ψωνια!

Παλι καλά που ήτανε και ο Phillipos και ακούσαμε κανενα τραγουδακι το βραδυ...

Είμαι στη Shanghai από το Σάβατο το πρωί... (τώρα είναι 01¨00 ξημερώματα Δευτέρας..) εχω κάνει όλα όσα συμβουλεύουν για συνέλθεις από το Jet Lag...

ελαφριά γεύματα... ζεστά μπάνια... γυμναστική... κτλ.... παρόλα αυτά εχω κάνει τη μέρα νύχτα... όλη τη μέρα σερνόμουν και τώρα το ματι γαρίδα... και χθες τα ίδια!

Η εβδομάδα που με περιμένει έχει πολύ τρέξιμο και εσωτερικές πτήσεις μέσα στην Κίνα... το μόνο που θέλω είναι να μην μπορώ να κοιμηθώ κανονικά!

το ξενοδοχειο καλο...αν και αυτή τη φορά το διαλέξαμε κοντα στα ναυπηγεία για να μη μας ταλαιπωρεί η απίστευτη κίνηση κάθε μέρα... θυσιαζοντας όμως τη θέα...(foto)

Από την ώρα που πάτησα το πόδι μου βρέχει χωρίς έλεος και μάλλον έτσι θα το πάει για δυο-τρεις μέρες ακόμα! Η Shanghai είναι θλιβερή όταν βρέχει....έχει μια κιτρινίλα και έναν άρρωστο αέρα...είναι η τεταρτη φορά που είμαι εδω... αλλά τέτοια μουντίλα πρώτη φορα!

Είμαι σε προγραμμα ταβανοθεραπείας λοιπόν και μάλλον μεχρι τη Τρίτη δε θα στρώσει το βιολογικό μου ρολόι! Το μόνο που δουλεύει καλά είναι η όρεξή μου...ζωή να΄χω...εφαγα κάτι ψωμάκια με ανανά εξαιρετικά...

Συναντησα τον Φιλανδό για πρώτη φορά σε ένα Ταιλανδέζικο εστιατόριο στη Σιγκαπούρη... ενα παλιο μοναστήρι που οι χώροι του στέγαζαν 3-4 εστιατόρια...νομίζω το μοναστήρι ήταν ο Άγιος Ανδρεας (ας με διορθώσει η chocolat).

Ο Φιλανδός που ήταν λάτρης του spicy food με προειδοποίησε...

-ακόμα και για μένα είναι πολύ καυτερα τα φαγητά τους...

εγω επειδή έβαζα λίγο ταμπάσκο στη μπριζόλα εκείνη την εποχή, είπα να κάνω τον καμπόσο!

- έλα καημένε...

παίρνω μια πηρουνιά από το φαί μου και αρχίζω να νιώθω ότι μασάω κάκτο... μιλάμε για κάψιμο όχι αστεία... προσπαθώ να βρω κατι να δροσίσω το στόμα μου και το ματι μου πέφτει στη σαλάτα...

έλα όμως που η σαλάτα δεν ήταν ακριβώς η δροσερή μαρουλοσαλάτα που περίμενα...

αυτή ήταν πιο καυτερη! Τώρα πια νιώθω ότι μου ρίχνουν μπουνιές... τρέχουν τα μάτια μου...η μύτη μου... βουίζουν τα αυτιά μου... είμαι βέβαιος ότι έφαγα κάτι που δεν έπρεπε να ειχα φάει...

Αν δεν ήταν ο Φιλανδός θα τα τα είχα τινάξει....

Γεμίζει ένα ποτήρι με μπύρα και πάγο .... στίβει ένα λεμόνι μέσα και μου το δίνει...

-πιες το...

-η μπύρα παχαίνει...

τρια λεπτά μετα ήμουν εντάξει αλλά ο ιδρώτας έσταζε ακόμα και από τα αυτιά μου...

εμεινα νηστίκος φυσικά και έπρεπε να περιμενω να γυρίσω στο ξενοδοχείο και να φαω τα φυστίκια από το μίνι μπαρ!

Αφού ηρέμισα και μη μπορώντας να κουνήσω τη γλώσσα μου, παρακολούθησα σιωπηλός το σεμινάριο των δύο ντόπιων, που ήταν στην παρέα, με τίτλο “πως ξεχωρίζουμε τις transexual” .

Το ζουμί ήταν πως στη Σιγκαπούρη κάνουν τόσο καλή δουλειά οι πλαστικοί που συνήθως είναι αδύνατον να καταλάβεις αν είσαι έτοιμος να κοιμιθείς με γυναίκα ή με άντρα

O Φιλανδός μετά την έκτη μπύρα μας βγήκε ανοιχτόμυαλος...

- αν μοιάζουν τόσο πολύ έχει σημασία τί είναι ?

Υπάρχει ενα μυστικό που οι Σιγκαπουριανοί το λένε Quality Test. Πρόκειται για ένα άγγιγμα σε ένα σημείο κοντα στον αγκώνα που μπορεί να σου δώσει την απάντηση πριν είναι αργα! Εκτιμώ ότι δεν χρειάζεται να πω λεπτομέρειες για αυτό... δεν νομίζω να αμφιβάλει ποτέ κανείς από σας τι είναι αυτό που προσπαθεί να ρίξει στο κρεβάτι...

Στο περιθώριο του σεμιναρίου έγιναν αναφορές στο “πως να μη σας χρεώνουν παραπάνω στα bar” και “ πως από ένα αυθεντικό ρόλεξ φτιάχνονται 20 μαιμούδες”

Ακολούθησε ποτό σε bar όπου μικρες Σιγκαπουριανές προσπαθούν να σου πάρουν τα λεφτά με ενα παιχνίδι που θυμίζει λίγο ζάρια και λίγο ντόμινο (φώτο...) στο συγκεκριμένο σημείο κερδίζω!

Τρεις φορές στην Κίνα μέσα σε 18 μήνες είναι πολλές (αλλού πήγε το μυαλό σας όταν είπα τρεις φορες ε? Προστυχες!)

Όπως και να έχει σε μένα έπεσε ο κλήρος (γιατί υπάρχει και άλλος?) να παω να δω από κοντα το χαος που δημιουργεί αυτή η τραπεζική τσιγκολελέτα στην Κίνα! Μη σας λεώ βαρετα όμως... Την επόμενη εβδομαδα την κάνω!

Θα μείνω και στη Σιγκαπούρη δύο μέρες για να σκάσουν μερικοί...

παρακαλώ γράψτε ο καθένας τι θέλει να του φέρω...να χωράει σε βαλίτσα τουλαχιστον...

H πρεμιέρα του James Bond ήταν ενδιαφέρουσα! Πήραμε και κατι USB δώρο...μια χαρα....

Η ταινία ξεκίνησε ήρεμα με πλάνα από Ιταλικά τοπία... αυτή η ηρεμία κράτησε ΤΡΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ!!! Αμέσως μετά ξεκίνησαν πιστολίδια...μπουνίδια...κλωτσίδια...και άλλα τέτοια άκρως Βρετανικά, ενω μέχρι τη μέση της ταινίας η Βρετανική μηχανή της κατασκοπείας και του sex έχει σκοτώσει πιο πολλούς απ΄ότι ο Rambo και σε όλες τις ταινίες μαζί.

Τον κυνηγάνε με μηχανές...αεροπλάνα...αυτοκίνητα...σκάφη... και αυτός τους σκοτώνει με μαχαίρια...πιστόλια...στιλέτα...κουτουλιές....ενω νομίζω ότι κάποιον τον σκοτώνει με ένα ντόνατ!

Εννοείται ότι χτύπησε και ενα τρελό γκομενάκι η οποία του αντιστάθηκε για 48 δευτερόλεπτα πριν του κάτσει!

Όσο για τον Έλληνα που παίζει το ρόλο του κακού τα πράγματα έχουν ως εξής....Ο Bond τον ψάχνει σε όλο το έργο και αυτός λέει μια ( μία μόνο) ατάκα στην τελευταία σκηνή!

Παρόλα αυτά ο τύπος στην Ελλάδα αφιέρωσε αρκετες σελίδες στο ταλέντο του νεαρού ενω φιλοξένησε φωτογραφίες του παππού του ,με την καραμπίνα, αντιστοιχες με αυτές του παππού της Θάνου όταν τερματιζε πρώτη!

Ανταπόκριση τέλος

Aπο το Mall  Νίκος Κεϊτητζίδης για το Μusic Heaven.

Έφτασα στη Σιγκαπούρη την ημέρα των γενεθλίων μου...

Εφτά το πρωί....ταλαιπωρημένος από ένα απίστευτο Jet lag δεν μπορώ να συννέλθω επί δύο μέρες! Ο ντόπιος συνεργάτης με κοιτάζει σχεδόν με θλίψη...

- να σε πάω να κάνεις ένα massage μήπως συννέλθεις?

- να με πας...

- θέλεις απλό ή business massage?

- τί είναι το business?

- το ίδιο με το άλλο... αλλά στο τέλος έχει happy end!

- Α!

άλλο καθημερινό μαρτύριο ήταν η τρομερές διαφόρες της θερμοκρασίας στους εσωτερικούς χώρους....

38c έξω... έμπαινα σε ένα γραφείο 17c!!!

- ρε παιδιά... έλεος! Παγώνει ο ιδρώτας στο μάγουλο μόλις μπαίνω... μόνο εμένα ενοχλεί? Χαμηλώστε το λίγο το ρημάδι...

- εμάς δεν μας πειράζει....

- ευχομαι σε όλους σας πνευμονία...!

Ωραία η Σιγκαπούρη (σας τα έγραψε και η Chocolat) αλλά εγώ μετά από 10 μέρες βαρέθηκα τα μάλλα! Δεν έβλεπα την ώρα να φύγω....

Επόμενος σταθμός ήταν το Βιετνάμ... παμε στο αεροδρόμιο της Σιγκαπούρης με το εισιτήριο στο χέρι..Εγώ και ένας συνεργάτης Φιλανδός...

- Εχετε βίζα?

- όχι!

- Που πας ρε Καραμήτρο? Να πάτε να βγάλετε!

- Μα ο Φιλανδός δε χρειάζεται βίζα... εγώ γιατί να βγάλω?

- Τι σχέση έχει ο Φιλανδός?

- Νόμιζα ότι όλοι οι Ευρωπαιοι έχουν την ίδια αντιμετώπιση...

- Επίσης νομίζετε ότι όλοι οι Ασιάτες ξέρουν καράτε! Σωστα?

- δεν ξέρετε εσεις?

- λίγο...

- τα βλέπεις?

- σας παρακαλώ...

- αν δεν μπορώ να φύγω για Βιετναμ θέλω μια θέση να φύγω για Ελλάδα...

- έχω την Δευτερα

- σήμερα είναι Πέμπτη...

- καλα να περάσετε στο νησί μας τότε...

- θέλω να φύγω πουλάκι μου βαρέθηκα λέμε...

- αν θέλετε με Lufthansa μέχρι Φρανγκφούρτη, μετά με airfrance Παρίσι, στη συνέχεια Ρώμη με Alitalia. Από κει δεν έχει θέση για Αθήνα αλλά μπορώ να σας βρω για Θεσ/νίκη με άλλη εταιρία και μετα με Aegean να πάτε Αθήνα! Δε θέλω να σας στεναχωρήσω αλλά πάλι Δευτέρα θα φτάσετε!

Ο Φιλανδός ειχε απορίες...

- καλά δε ρώτησες αν χρειάζεσαι βίζα πριν ξεκινήσεις από την Ελλάδα?

- δε μέ χέζεις Lordi μη τα ακούσεις εσύ τώρα?

- εγω φεύγω πάντως...

- εκει να μείνεις και να μη σε βρίσκει ούτε ο Ράμπο!

...τούλάχιστον είχα ωραίο δωμάτιο.... (foto)