Εχω φύγει ήδη....δεν είμαι εδω....είμαι ήδη στο αεροπλάνο....τί λέω...είμαι ήδη στο Bily Konicek (Foto)...
Σύμφωνα με τις προβλέψεις η Πραγα θα είναι χιονισμένη μεχρι αυριο...
Let it snow....let it snow....let it snow....
Τις ευχές μου...
ΥΓ... να παρεις τηλέφωνο τη Vodafone και να μη ξεχάσεις το δώρο της Σύλβιας!
9 σχόλια - Στείλε Σχόλιο"Στην έρευνα με τίτλο "H εξάρτηση του Internet στη σημερινή Oικονομία", έλαβαν μέρος 2.119 ενήλικες και σύμφωνα με αυτή, ποσοστό 46% των γυναικών και 30% των ανδρών που ερωτήθηκαν σχετικά, δήλωσαν ότι θα προτιμούσαν να απέχουν από το sex για δύο εβδομάδες παρά να εγκαταλείψουν την πρόσβαση στο Internet για το ίδιο χρονικό διάστημα.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ανέφεραν ότι η πρόσβαση στο Internet κατέχει την πλέον σημαίνουσα θέση ανάμεσα στα αντικείμενα, χωρίς τα οποία δεν θα μπορούσαν να ζήσουν."
Μάλιστα...
Άλλη μια έρευνα που λέει πίπες!
Το ερώτημα δεν διατυπώνεται σωστα...με τον τρόπο που δίνεται στους ερωτηθέντες είναι φυσιολογικό να έχουμε αυτό το λάθος αποτέλεσμα!
Δύο εβδομάδες αποχή απο το σεξ ή από το ιντερνετ? Προσέξτε την παγίδα....
Αν απέχει ο ερωτηθείς απο το σεξ τότε μπορεί να μπει στο ιντερνετ ...σε οποιες σελίδες θέλει ...σε forum...chat room...mail κτλ... κανενας περιορισμός!
Αν όμως απέχει από το ιντερνετ μπορεί να κάνει σεξ με οποια θέλει? Υπάρχουν εκεί περιορισμοί? Λοιπόν αυτή είναι η λεπτομέρεια που πετάει στο καλάθι των αχρήστων το αποτέλεσμα της έρευνας.
Ξαναρωτήστε τους λοιπόν!
Ιντερνετ ή σεξ με όποια, με όσες και όπως θέλεις για δύο εβδομάδες?... Πάρτε τα νέα αποτελέσματα και τότε να σας πω εγώ πως εκπαραθυρώνεται ο διευθυντής marketing που συνέταξε την πρώτη ερώτηση !
Μηπως έχω καταλάβει κάτι λάθος? Σα να λέμε ότι κορνάρει η κοπέλα με τη μηχανη (foto) κάτω απο το σπίτι... και σεις της λέτε “Συγνωμη κοπελιά...εχω να δω τα mail μου...” ή “μου αρέσεις δε λέω...αλλά έχω εκπομπή στο ΜΗ”
26 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΟτι είμαι και γω σοκαρισμένος είναι δεδομένο... δεν θα πω τίποτα παραπάνω...άλλωστε εδω μέσα πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να δείξουν ότι ΔΗΘΕΝ ειναι πιο θλιμένοι και από τη μάνα του Γρηγορόπουλου....
θα μείνω επίσης μακριά από πολιτικο-κομματικες παραμέτρους, αφού 23 χρόνια πριν είχαμε το ίδιο περιστατικό και άλλη κυβέρνηση, και θα μιλήσω λίγο πιο γενικά για ενα κομμάτι του προβλήματος που γέννησε το κακό.
Οι βρετανοί λένε: “Η εφαρμογή του νόμου είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τη διαχειρίζεται ενας απλός αστυνόμος”
Ενας άνθρωπος που τραβάει το πιστόλι του και πυροβολεί ανάμεσα σε ταράτσες και μπαλκόνια σίγουρα θα ήταν καλύτερο να μη κυκλοφορεί ανάμεσα μας... θα ήταν μάλλον δίκαιο να μείνει στη φυλακή για τα επόμενα 25 χρόνια...ο καθένας να πληρώνει τη μαλακία του ...
Θα κοιμόμουν επίσης πιο ήρεμος αν ήξερα ότι ο ειδικός φρουρός σημάδεψε τον 15χρονο... όταν ακούω ότι την έφαγε κατα λάθος σκέφτομαι ότι αυτόματα είμαι και γω ανάμεσα στους πιθανούς αυριανους μακαρίτες κι ας μη πετάω μπουκάλια σε περιπολικά....
H λαική σοφία έχει αποφασίσει εδώ και χρόνια... “Η βλακεία είναι αήττητη” με ποιούς πάτε να τα βάλετε? από ποιόν ζητάτε λογική, συγκροτημένη σκέψη και υπεύθυνη στάση? Από ποιόυς θέλετε οργανωμένη αντιμετώπιση της κάθε περίστασης και ώριμη αντίδραση κατα περίπτωση?
Εχετε αναρωτηθεί πόσες μονάδες IQ το χρόνο μπορεί να χάσει κάποιος όταν η δουλειά του του απαγορεύει να σκέφτεται? Το μυαλό είναι ζωντανό...όταν δουλέυει έχει καλώς... αμα το έχεις και κοιμάται θα αργήσει πάρα πολύ να ξυπνήσει όταν το χρειάστείς...
Δεν υπάρχει τίποτα! Δεν υπήρχε ποτέ! Η Αστυνομία ήταν πάντα μια τεράστια δεξαμενή απελπισίας. Το όνειρο του επαρχιώτη για να γλιτώσει από τα καπνά, η φαντασίωση της μάνας να δεί το γιο με στολή και το απωθημένο του χωριάτη για να σταματήσουν να μυρίζουν τα ρούχα του προβατίλα. Σήμερα είναι το ίδιο... κι ας μην υπάρχουν καπνά και πρόβατα!
Δεν γεννήθηκα στη Μονμάρτη αλλά στον Ταύρο...δε μεγάλωσα στη Βιέννη αλλά στην Καλογρέζα..... και ο πατέρας μου ήταν από αυτούς που η πρώτη του συμβουλή ήταν να μπω στο στρατό ή στην αστυνομία. Ευτυχώς τη γλίτωσα... άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί!
Πόσοι απο μας δεν έχουμε καμαρώσει 23χρονους τροχονόμους με τα γυαλιά ηλίου και ύφος σαν του Κεμαλ Ατατούρκ (στις φωτογραφίες που ατενίζει την Μεγάλη Τουρκία) να υπογράφουν την κλήση να σα υπογραφουν την διακύρηξη την Ανεξαρτησίας...
Μην περιμένετε τίποτα...
ο θεός να σε φυλαει απο τον τελευταίο τροχονόμο μέχρι τα σαίνια των ειδικών δυνάμεων που ξεφτιλίστηκαν στην υπόθεση Σορίν Ματέι.
Να σε φυλάνε όλοι οι άγιοι απο τους σούπερ μπάτσους που ρεζίλεψε ο Πάσσαρης μέχρι τους Αϊστάιν των μυστικών υπηρεσιών που έψαχναν χαρτί τουαλέτας όταν άρχισαν τα πανηγύρια στη Λουίζης Ριανκούρ.
8 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΌταν δεν ταξιδεύεις σαν τουρίστας μοιραία θα δείς και πράγματα που κάθε χώρα κρατά μακριά από τα μάτια του χαρούμενου ταξιδιώτη που ήρθε να ξοδέψει λεφτά...
Και δε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια...
Στην πίσω αυλή των office towers και των πεντάστερων ξενοδοχείων σκοντάφτεις πάνω στην Κίνα της άγνοιας, της πορνείας και του αγώνα για επιβίωση των είκοσι εκατομμυρίων που ζουν μόνο στη Shanghai!
Ο Ευρωπαίος λερώνει το παπούτσι του μάλλον ενοχλημένος, κοιτά το πλάσμα που κοιμάται τυλιγμένο με κουρέλια και φροντίζει να μην συναντηθούν τα βλέματά τους...
Τριάντα μέτρα πιο πέρα η τεράστια λεωφόρος με τις λιμουζίνες... με δέκα βήματα πέρασες σε άλλο πλανήτη.
Οι δρόμοι γύρω από τα εργοστάσια λίγο έξω από την πόλη είναι γεμάτοι από παραπήγματα άλλης εποχής.
Στενοί δρόμοι ξεχασμένοι από το χρόνο και από τους θεούς...
Πολλοί εργάτες κοιμούνται μέσα στα εργοστάσια και κάνουν μέρες να βγούν έξω...άλλοι δοκίμάζουν την τύχη τους μέσα στην πόλη αλλά συνήθως η κατάληξη δεν είναι αυτή που θα τους έδινε μια αξιοπρεπη διαβίωση.
Ο μισθός μιας νηπιαγωγού είναι 2.000 RMΒ! Με τη σημερινή ισοτιμία 232euro...
Το ξενοδοχείο που μένω κοστίζει 1200 RMB τη βραδιά... και δεν είναι το Sheraton!
Τα παντοδύναμα νομισματα των δυτικών γέμισαν ουρανοξύστες το “Παρίσι της Ανατολής” που έκρυψαν στο τέλος ακόμα και τον ήλιο από τους περισσοτέρους που δεν είχαν ποτέ μια ευκαιρία, ή ακόμα χειρότερα, δεν έμαθαν ποτέ οτι υπάρχουν ευκαιρίες...
Τα κορίτσια που γεμίζουν τα bar στη Shanghai ήρθαν με όνειρα από τα χωριά τους ,αλλα και οι ηλικιωμένες mama-san με όνειρα ήρθαν πριν από χρόνια και ακόμα εκεί είναι... απλά άλλαξαν πόστο!
Θα μου πεις σου κάνει εντύπωση? Οχι! Έτσι ήταν και και στην Κορέα και ακόμα χειρότερα στο Βιετναμ...Καμιά όμως από αυτές τις χώρες το φαινόμενο δεν είχε τέτοια κλίμακα σε αντιθέσεις και μέγεθος!
Στις συζητήσεις τους οι Κινέζοι σου κάνουν γνωστό πως μέχρι το 2014 θα είναι μια εμπορική δύναμη που με οικονομικά σχήματα και προιόντα θα έχουν τεράστιο μερίδιο σε όλες τις αγορες που τώρα απολαμβάνουν οι δυτικές εταιρίες... και δυστυχώς αυτό προβλεπουν και οι δυτικοί! Αν και ήλπιζαν ότι είχαν περισσότερο χρόνο...τουλάχιστον μέχρι το 2020...
Οι εταιρίες με γραμμές παραγωγής είναι σε πανικό... ποιός μπορεί να ανταγωνιστεί την τιμή του Κινέζου? Το επιχείρημα της ποιοτικής ανωτερότητας είναι θέμα χρόνου να αρχίσει να ακούγεται αστείο...οι Κινέζοι βελτιώνονται μέρα με τη μέρα... άλλωστε όταν οι τράπεζες κόβουν τις χρηματοδοτήσεις και ζητάνε πίσω τα δανεικά ποιός κοιτάει την ποιότητα?
Οι Κινέζοι λένε “Αν ο κροκόδειλος έφαγε τον εχθρό σου δεν σημαίνει ότι έγινε φίλος σου” αν ο ανταγωνιστής σου έκλεισε επειδή δεν μπόρεσε να ανταγωνιστεί τον Κινέζο δε σημαίνει ότι αυριο δε θα κλείσεις εσυ!
Οι manager ταξιδεύουν και προσπαθούν να στήσουν εργοστάσια στην Κίνα. Να κανουν τώρα αυτό που οι κολοσσοί έκαναν εδώ και χρόνια. Τώρα πια όμως δεν είναι τόσο απλό. Ακόμα και αν τα καταφέρεις είναι τόσο δύσκολο να νικήσεις τη γραφειοκρατία και τον παραλογισμό του κράτους που μάλλον θα το μετανιώσεις αν δεν είσαι η Canon ή η Coca cola...
Στην απένταντι όχθη είναι η κατηγορία των εταιριων που βλέπουν την Κίνα σαν μια τεράστια ευκαιρία.... μια αγορά 1,400.000.000 ανθρώπων δεν είναι και λίγο πράγμα! Με τεράστιες καμπάνιες προσπαθούν να μάθουν τους Κινέζους να τρώνε σοκολάτα, να πίνουν κρασί και στις γυναίκες τους να καπνίζουν.
“Η γάτα δεν έχει σημασία αν είναι μαύρη η άσπρη αρκεί να πιάνει τα ποντίκια”...με αυτή τη φράση ο Chen Chiao Ping εβγαλε την Κίνα από το σκοτάδι και την απομόνωση....να όμως που τώρα η ίδια φράση διχάζει τους δυτικούς. Την ώρα που οι μισοί “βάζουν πλάτη” για να μη πέσουν οι οικονομικές πύλες τις δύσης, οι άλλοι μισοί ανεβαίνουν στα τείχη και χαιρετάνε με χαμόγελο.
Σε όποια πλευρά κι αν είσαι ομως σημασία έχει ότι στο τέλος...θες δε θες θα μάθεις να τρως με τα ξυλάκια...
16 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοKapeTanoGlou Γυρίζοντας τον κόσμο! Μας αφορά όλους!