Λοιπόν , μια από τις πολλές διαστροφές μου είναι να βλέπω διάφορες ακαθόριστες εικόνες και να προσπαθώ να καταλάβω τι απεικονίζουν ...
Από μικρή το έβλεπα σαν παιχνίδι αυτό οπότε λέω να το συνεχίσω και τώρα που μου δίνεται η ευκαιρία να γράφω ό,τι μου κατέβει σε αυτό εδώ το φτωχό - πλην τίμιο :) - blog !
Για παράδειγμα παραθέτω την παραπάνω εικόνα και όποιος βρει τι δείχνει κερδίζει γλιφιτζούρι !
8 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΕίναι το 4ο κείμενο που προσπαθώ να γράψω - δεν μου πολυβγαίνει , δεν ξέρω γιατί - και αδυνατώ να βρω μία έστω μία λεξούλαα που να κρύβει μέσα της αυτό που νιώθω τώρα ...
Ακούω κλασσικά Παπαμιχάλη - είναι 00.30 - και μόλις τώρα έβαλε ένα τραγούδι που εμπεριέχει τον στίχο που χρησιμοποίησα για τίτλο ... ''Πάρε με στο όνειρο'' , λέγεται το τραγούδι αυτό .
Μα τι ευχή και αυτή !
Κάπου είχα διαβάσει οτι τα όνειρα αποτελούν έκφραση του υποσυνείδητού μας στο οποίο - λέει - εδράζει η αλήθεια του καθενός μας . ’ρα πως να μην θες , πως να αντισταθείς στον πειρασμό να βρεθείς εκεί που ούτε ο άλλος - ο ''στόχος'' σου - μπορεί να φτάσει ...
Καποιες φορές μοιάζουν τα πάντα δύσκολα , κερδισμένα ...
Κάποιες άλλες πάλι όλα δείχνουν ξεκάθαρα ...
Και εσύ που βρίσκεσαι ; Ποιά η θέση σου ;
Προχθές έκλεισα τα 19 μου και συνειδητοποίησα πως από τα 10 μου περίπου κατάλαβα πως απαντήσεις δεν έχω να μου δώσω για σχεδόν καμία ερώτηση .. Σε αντίθεση με εμένα λοιπόν , στα τραγούδια βρίσκονται τα πάντα : ο πόνος , η χαρά , ο έρωτας , ο θάνατος , η απώλεια , η αγάπη , το ανέκφραστο , το ανείπωτο ...
Στην λογοτεχνία , στην μουσική αλλά και στο πάντρεμα αυτών των δύο : στο τραγούδι , δηλαδή στον μελοποιημένο στίχο ή αλλιώς στον σημαίνοντα ήχο κρύβονται οι γιατρειές των πληγών μας ...
Δεν ξέρω αν αυτό το κείμενο έχει συγκεκριμένο θέμα .
Δεν ξέρω αν κάτι πραγματεύεται .
Σκόρπιες λέξεις έχω μονάχα να προσφέρω .
Λέω όσες ξέρω και όποιος διαβάζει έχει την ευκαιρία να φτιάξει την δική του πρόταση , το δικό του νόημα.
Ο τίτλος του συγκεκριμένου κειμένου αναφέρεται σε κάτι που νιώθω και σκέφτομαι πολύ έντονα μα δεν μπορώ να μιλήσω για αυτό , δεν μπορώ να μεταφράσω την σκέψη σε λέξεις , δεν μπορώ να εκφραστώ ...
Ας συνεχίσουν τα τραγούδια να βρίσκουν τρόπους και δρόμους αντί για εμένα.
Ας μείνει έτσι .
5 σχόλια - Στείλε ΣχόλιοΓιά σένα έχω μιλήσει σέ καιρούς παλιούς
Με σοφές παραμάνες καί μ' αντάρτες απόμαχους
Από τί να 'ναι πού έχεις τή θλίψη τού αγριμιού
Τήν ανταύγεια στό πρόσωπο τού νερού τού τρεμάμενου
Καί γιατί , λέει , νά μέλλει κοντά σού νά 'ρθώ
Πού δέ θέλω αγάπη αλλά θέλω τόν άνεμο
Αλλά θέλω τής ξέσκεπης όρθιας θάλασσας τόν καλπασμό
Καί γιά σένα κανείς δέν είχε ακούσει
Γιά σένα ούτε τό δίκταμο ούτε τό μανιτάρι
Στά μέρη τ' αψηλά τής Κρήτης τίποτα
Γιά σένα μόνο δέχτηκε ο Θεός νά μού οδηγεί τό χέρι
Πιό δώ , πιό κεί , προσεχτικά σ' όλο το γύρο
Τού γιαλού τού προσώπου , τούς κόλπους , τα μαλλιά
Στό λόφο κυματίζοντας αριστερά
Τό σώμα σου στή στάση τού πεύκου του μοναχικού
Μάτια τής περηφάνειας καί τού διάφανου
Βυθού , μέσα στό σπίτι μέ τό σκρίνιο το παλιό
Τίς κίτρινες νταντέλες καί τό κυπαρισσόξυλο
Μόνος νά περιμένω πού θά πρωτοφανείς
Ψηλά στό δώμα ή πίσω στίς πλάκες τής αυλής
Μέ τ' άλογο τού Αγίου καί το αυγό τής Ανάστασης
Σαν από μιά τοιχογραφία καταστραμμένη
Μεγάλη όσο σέ θέλησε η μικρή ζωή
Νά χωράς στό κεράκι τή στεντόρεια λάμψη τήν ηφαιστιακή
Πού κανείς νά μήν έχει δεί καί ακούσει
Τίποτα μές στίς ερημιές τά ερειπωμένα σπίτια
Ούτε ο θαμμένος πρόγονος άκρη-άκρη στόν αυλόγυρο
Γιά σένα , ούτε η γερόντισσα μ' όλα της τα βοτάνια
Γιά σένα μόνο εγώ , μπορεί , καί η μουσική
Πού διώχνω μέσα μου αλλ' αυτή γυρίζει δυνατότερη
Γιά σένα το ασχημάτιστο στήθος των δώδεκα χρονώ
Τό στραμμένο στό μέλλον μέ τον κρατήρα κόκκινο
Γιά σένα σάν καρφίτσα η μυρωδιά η πικρή
Πού βρίσκει μές στό σώμα καί πού τρυπάει τή θύμηση
Καί νά τό χώμα , νά τά περιστέρια , νά η αρχαία μας γή .
Δε νομίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν αγαπούν τον Οδυσσέα Ελύτη ...
Προσωπικά νιώθω οτι αυτός ο άνθρωπος με μεγάλωσε .
Το ''Μονόγραμμα'' ίσως είναι ένα από τα πιο γνωστά και πιο ''αποδεκτά'' έργα του .
Ξεκινώ τις πυκνές αναφορές μου σε εκείνον , λοιπόν , παραθέτοντας το πέμπτο κεφάλαιο του συγκεκριμένου έργου .
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Αρχικά , καλησπέρα !
Δεν ξέρω αν θα μπει κανείς στην διαδικασία να διαβάσει τις μπαρούφες που είμαι σε θέση να γράψω , μα σκέφτηκα πως ο Χόρχε έκανε μια αξιέπαινη προσπάθεια για να μας δώσει την δυνατότητα να αποκτήσουμε ο καθένας μας το δικό του blog και θα ήταν κρίμα να μην το προσπαθήσουμε ...
Αρχίζω , λοιπόν , και εγώ την προσπάθεια μου !
3 , 2 , 1, ΠΑΜΕ !
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |