Γιορτές
Λαμπιόνια
Κόσμος , πολύς κόσμος
Συνεστιάσεις , χοροί , ρεβεγιόν
Χαμόγελα
Χαμόγελα ;
Για πόσο ;
Γιατί ;
"Πνεύμα των Χριστουγέννων" το φωνάζουν .
Το δωμάτιό μου είναι σκονισμένο και ελαφρώς ακατάστατο.
Οι σκέψεις μου το ίδιο .
Ζεστός ο καφές , μυρίζει στον χώρο .
Ακούγονται τραγούδια εδώ μέσα .
Όχι από αυτά που λένε "χαρούμενα".
Νομίζω οτι όπου να 'ναι θα αφηγηθεί μια ιστορία ο Ντοστογέφσκι .
Έβλεπα τη μικρή χθες και σκεφτόμουν.
Είναι τοσοδούλα , όπως και η μαμά της πριν 30 χρόνια όπως και η γιαγιά της πρίν 50+ χρόνια όπως θα'ναι και η κόρη της μετά από 30 περίπου χρόνια , φαντάζομαι .
Όλοι κάπως έτσι ξεκινάμε .
Στην κούνια δεν υπάρχουν ψεύτες , δημόσια πρόσωπα , μεγαλοεπιχειρηματίες , μικροαστοί κτλ .
Υπάρχουν μόνο μωρά .
Όλοι μάλλον το ίδιο γεννιόμαστε.
Στην πορεία γινόμαστε διαφορετικά πράγματα .
Η κυρία Βαμβουνάκη λέει οτι ο άνθρωπος κατά το 1/3 ορίζεται από το περιβάλλον , 1/3 από την κληρονομικότητα και το τελευταίο 1/3 από την ελευθερία του , αυτή η προσωπική του ελευθερία , όμως , ουσιαστικά μπορεί να εκμηδενίσει τους άλλους δύο παράγοντες .
Μάλλον έτσι θα είναι ...
Τραγουδάει ο Μάλαμας τώρα .
Νιώθω αληθινά αυτά που λέει , μ' αρέσουν , τα κρατάω .
Τελικά , δεν ξέρω αν μου αρέσουν οι γιορτές .
Πολλή χαρά βλέπω και γίνομαι καχύποπτη .
Σικέ μου μοιάζει η συγκεκριμένη περίοδος .
"Χαρείτε για να χαρείτε"
Περιμένετε να σταυρωθεί ο Χριστός για να αναστηθεί και να ξαναχαρείτε και μετά του χρόνου πάλι ...
Μίζερο είναι το παρόν κείμενο .
Λίγη γκρίνια για την υλοφροσύνη και τη σχεδόν με το ζόρι ευχάριστη ατμόσφαιρα των ημερών .
Περαστικά μου ...
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Στις 13.05 της 13ης/12 ήρθε στον κόσμο η κόρη της αδερφής μου , η ανιψιά μου .
Γεννήθηκε!
Ξεκίνησε ο χρόνος για εκείνη .
Γράφει το "κοντέρ".
Είμαι μουδιασμένη .
Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα πλάσμα 2 λεπτών.
Γεννήθηκε και μας την έφεραν αμέσως να τη δούμε .
Περίεργο πράγμα ....
Όλοι ευχήθηκαν να είναι υγιής.
Εγώ όχι .
Εγώ της (προσ)ευχήθηκα να έχει άγρυπνο φύλακα άγγελο .
Ανθρώπινο - και σχεδόν βέβαιο για τον καθένα μας - πράγμα η αρρώστια .
Το να γλιτώνεις από κακοτοπιές ή από τα νύχια της κακής προοπτικής , όμως ;
Δεν μπορώ να εκφραστώ σωστά .
Είμαι χαρούμενη και κουρασμένη όντας άυπνη από την Τετάρτη .
Νυστάζω.
Θα κοιμηθώ .
Ναι , "Αν γλιτώσει το παιδί , υπάρχει ελπίδα" !
Για να δούμε .
Καλό δρόμο να έχει η μικρούλα !
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |