Με όλα αυτά, κουραστικά
άσε με πια να χαρεις
αφού το ξέρεις πως εχασες
και μην ψάχνεις να με βρεις
Μα αφού το θέλεις
Ρίξε μου πάλι μαχαιρι
Ρίξε μια σπόντα ακόμη μπορείς.

Λέγε , εγωίστρια λέγε , κατηγόρησε με
Και μην σταματάς, λέγε μα ότι πια
Και να πεις, χαμένη εσυ θα γυρνάς,

Λέγε, πίσω απ'την πλάτη μου λεγε
Και ρίξε και μια μαχαίρια, και κάρφωσε με
Καρδιά μου πολύ καλά.

Με όλα αυτά εγώ κουραστικά,
μα τελείωνε αφού το θελεις
πιάσε με πάλι και και κράξε με
όσο μπορείς, αφού το θέλεις
ρίξε μου πάλι μαχαίρι
ρίξε μια σπόντα μπορείς

λέγε , εγωίστρια λέγε, κατηγορίσεμε
Και μην σταματάς, λεγε μα ότι πια
και να πεις, χαμενη εσύ θα γυρνάς

Λέγε, πίσω απ'την πλάτη μου λέγε
και ρίξε και μία μαχαίρια, και κάρφωσε με
Καρδιά μου που καλά.

Άιντε να δουμε τι θα κερδίσες,
με όλα αυτά, τίποτα απολύτως
σου το λέω, μα αφού το θέλεις
και επιμένεις ρίξε μια σπόντα
Ρίξε μου μια μαχαίρια

Λέγε, εγωίστρια λέγε, κατηγορίσεμε
Και μην σταματάς, λεγε μα ότι πια
και να κάνεις χαμένη εσύ θα γυρνάς

Λέγε, πίσω απ'την πλάτη μου λεγε
και ρίξε και μια μαχαίρια, και κάρφωσεμε
Μες την καρδιά

Λέγε .

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Κάποιοι ήρθανε, και μου είπαν
Πως σε είδανε και χαρούμενη
είπαν πως ήσουν, σαν να μην
έγινε κάτι, άρα αυτό σημαίνει
ότι δεν είχες αγάπη, και για σένα
είμουν απλά, σαν ένα σκουπίδι στο μάτι.

Χαρούμενη είσαι, δεν σε νοιάζει,
αν κάποιος άλλος για σένα πονάει
πολύ και ξεχνάς πως και αυτός
έχει ψυχή, όμως και για μένα,
τώρα πια, είσαι καμένο χαρτί

Κάποιοι ήρθανε, και μου είπαν
πως σε είδανε και χαρούμενη
είπαν πως ήσουν και μ'αυτον
γελουσες πολύ, μάλλον ανέστητη
είσαι και αυτός γελοίος πολύ,
άρα αυτό σημαίνει πως δεν είχες
αγάπη και για σένα ειμουν απλά,
σαν ένα σκουπίδι στο μάτι.

Χαρούμενη είσαι, δεν σε νοιάζει
αν κάποιος άλλος για σένα πονάει
πολύ και ξεχνάς πως και αυτός
εχει ψυχή, όμως και για μένα,
τώρα πια, είσαι καμένο χαρτί.

Χαρούμενη είσαι, δεν σε νοιάζει
αν κάποιος άλλος για σένα πονάει
πολύ και ξεχνάς πως και αυτός
έχει ψυχή, όμως τώρα πια και για
μένα, είσαι καμένο χαρτί

Σου το λέω, μου'χες γαμήσει
Την ψυχή.

Στίχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Σε ένα μπαράκι, σε ένα τραπέζι
Καθίσαμε στο κρύο, σίγουρα
Φταίγαμε και οι δύο, μα εσύ είπες,
Πως έφταιγα εγώ, και έτσι τώρα
Με όλα αυτά, φτάσαμε στον χωρισμό.

Και μου πετάς ένα αντίο, τέρμα
Τελειώσαμε αυτό ήταν ως εδώ
Και τώρα πες μου τι να κάνω
Ότι πια και να σου πω, φτάσαμε
Μες τον γκρεμό

Και το τραπέζι θα το κάψω,
Και απόψε όλα θα τα σπάσω,
Που φτάσαμε καρδιά μου
έως τον χωρισμό.

Σε ένα μπαράκι, στην παραλία
Και σ' ένα τραπέζι, λόγια είπαμε
Βαριά, γιατί είχες ένα κόμπλεξ,
με τον εγωισμό σου, και με την
Άκαρδη που είχες, την μυστήρια
Την αγάπη, και με την φθαρμένη
Σου καρδιά.

Και μου πετάς ένα αντίο, τέρμα
Τελειώσαμε αυτό ήταν ως εδώ
Και τώρα πες μου τι να κάνω
Ότι πια και να σου πω, φτάσαμε
Μες τον γκρεμό

Και το τραπέζι θα το κάψω
Και απόψε, όλα θα τα σπάσω
Που φτάσαμε καρδιά μου
έως τον χωρισμό.

Μα τώρα όμως, πάρε δρόμο
Πάει τελείωσες ξεγράφτικες
Για μένα, και ότι πια και να μου κάνεις
γνώμη δεν αλλάζω

Και το τραπέζι θα το κάψω
Το μπάρ θα ανατινάξω και
απόψε όλα θα τα σπάσω
που φτάσαμε καρδιά μου
έως τον χωρισμό.

Στίχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Έφυγε άλλη μια μέρα από τότε
που χωρίσαμε και τον έρωτα
για πάντα διαλύσαμε
μα σαν να μην πέρασε, ούτε μέρα
από τότε που μου είπες
τελειώσαμε θυμάμαι..

Μα δεν με νοιάζει δεν με πειράζει
που πια μ'εχεις διώξει
πολύ μακριά, και σε εμένα
δεν ρίχνεις, ούτε ματιά

Μα δεν με νοιάζει, δεν με πειράζει
και άλλον να βρεις εγώ θα αδιαφορώ
γιατί καρδιά μου τελειώσαμε
εδώ, και εγώ δεν θέλω
ούτε να σε ξαναδώ

Έφυγε άλλη μια μια μέρα χαμένη
από τότε που τελειώσαμε
και τον έρωτα για πάντα τον σκοτώσαμε, και σκοτωμένος τώρα φωνάζει
όμως ποιος να τον ακούσει
και σαν να μην πέρασε
ούτε μια μέρα, θυμάμαι..

Μα δεν με νοιάζει δεν με πειράζει
που πια, μ'εχεις διώξει
πολύ μακριά και σε εμένα
δεν ρίχνεις ούτε ματιά

Μα δεν με νοιάζει δεν με πειράζει
και άλλον να βρεις εγώ θα αδιαφορώ
γιατί καρδιά μου, αυτό ήταν ως εδώ
και εγώ δεν θέλω ούτε να σε ξαναδώ

Όμως αύριονα θυμάσαι
ξημερώνει καινούργια μέρα
και εγώ έτσι, όπως και εσύ
θα προχωρήσω, παραπέρα.

Στίχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Για ακόμη μια φορά, πάλι βρεθήκαμε
εκεί που πρώτο γνωριστήκαμε
στο πάρκακι το γνωστό, μα πάλι
μόλις με ειδες, κεφάλι γύρισες
μούτρα μου κράτησες, μιλιά δεν έβγαλες
φιλί δεν μου έδωσες
και εγώ πάλι σε ρωτάω .

Πες μου τι έχεις και δεν μιλάς
δεν μπορεί κάτι έγινε και μούτρα κρατάς
μα δεν μου λες και πάλι
με τυραννάς

Πες μου τι έγινε
κάτι δεν θα σου πω
θα σ'αγαπω ακόμη εννοείται αυτό
μα δεν μου λες και πάλι
ότι κι αν σου πω.

Για μια ακόμη φορά πάλι βρεθήκαμε
εκεί που πρώτο γνωριστήκαμε
σε ένα παγκάκι, σε ένα παρκάκι
συγκεκριμένα στου μουρτζούκου από πίσω
μα πάλι μόλις με είδες
μίλια δεν έβγαλες
μούτρα μου κράτησες, κεφάλι γύρισες
φιλί δεν μου έδωσες, και εγώ παλι
σε ρωτάω.

Πες μου τι έχεις και δεν μιλάς
δεν μπορεί κάτι έγινε
και μούτρα κρατάς μα δεν μου λες
και πάλι με τυραννάς

Πες μου τι έγινε, κάτι δεν θα σου πω
ίσως να ήταν λάθος συμβαίνει αυτό
μα δεν μου λες και πάλι
ότι κι αν σου πω.

Είσαι αγύριστο κεφάλι
γι'αυτό θα βρω μια άλλη
την άλληθεια να μου λέει
και όχι όπως εσύ, ψέμα να μου λέει.

Πες μου τι έχεις και δεν μιλάς
δεν μπορεί κάτι έγινε και μούτρα κρατάς
μα δεν μου λες και πάλι
όπως πάντα, με τυραννάς.

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Ότι και αν έγινε μαζί μας
όσο και αν πια δεν σε θέλω
μετά απ 'οσα έκανες
θέλω μόνο να σου ζητήσω μια χάρη
μια χάρη ανεκτίμητης αξίας
και σου ζητάω

Όπως έμενα στην ζωή σου
άλλον μην ξανά πληγώσεις
δεν είναι και λίγο αυτό που είχα πάθει μαζί σου
γιαυτό μην το ξανακάνεις
ούτε στον χειρότερο εχθρό
γιατί δεν είναι, καθόλου αστείο
και να στο δώσω τώρα να το καταλάβεις προσπαθώ

Όσα και αν έγιναν
ότι και να 'κανες
δεν πειράζει το ξεχνάμε
μα θέλω απλά να σου ζητήσω μια χάρη ανεκτίμητης αξίας
και σου ζητάω

Όπως έμενα στην ζωή σου, άλλον μην ξανά πληγώσεις
δεν είναι και λίγο αυτό που είχα πάθει
μαζί σου, γιαυτό μην το ξανακάνεις
ούτε στον χειρότερο εχθρό
γιατί δεν είναι καθόλου αστείο
είναι μαχαίρι μες την καρδιά και να στο δώσω να το καταλάβεις προσπαθώ

Όπως έμανα στην ζωή σου
Άλλον μην ξανά πληγώσεις
δεν είναι και λίγο αυτό που είχα πάθει μαζί σου και μην το ξανακάνεις, σε κανέναν
αυτή την χάρη μόνο σου ζητώ
και να στο δώσω να το καταλάβεις αυτό προσπαθώ.

Στιχοι:Κωνσταντίνος Αυφαντής (Κ.Α)

Επιτέλους, μετά από καιρό
αγάπησα με πάθος, και ερωτεύτηκα πολύ
μα ήταν λάθος, γιατί η αγάπη, αυτή,
δυστυχώς δεν ήταν ποτέ της
αληθινή.

Μία αγάπη τόσο ψέμα
από πάνω μέχρι κάτω
και ντυμένη και στολισμένη
ομως πάντα καθόλου ερωτευμένη
ότι τάχα μ'αγαπουσες
παραμύθια μου πουλούσες
και μια απάτη που σαγήνευαι
εσύ σκορπούσες

Όμως πάντα να θυμάσαι
κάθε ψέμα τελειώνει με άδοξο τέλος
σαν ένα βέλος
που και τον πιο δυνατό
τον σκότωνει στο τέλος.

Επιτέλους, μετά από καιρό
ερωτεύτηκα καρδιά μου
ένα όμορφο κορίτσι
που απ'την λάμψη θαμπώναν
τα δάκρυα μου, μα όμως ήταν ένα ψέμα
μια απάτη, μια φθηνή αισθητική
που θαμπώνει και μαγεύει
όποιον βρει.

Μία αγάπη τόσο ψέμα
από πάνω μέχρι κάτω
και ντυμένη και στολισμένη
όμως πάντα καθόλου ερωτευμένη
ότι τάχα μ'αγαπουσες
παραμύθια μου πουλούσες
και μια απάτη που σαγήνευαι
εσύσκορπούσες

Όμως πάντα να θυμάσαι
καθε ψέμα τελειώνει με άδοξο τέλος
σαν ένα βέλος, που και τον πιο δυνατό
τον σκότωνει, στο τέλος.

Μία αγάπη τόσο ψέμα
από πάνω μέχρι κάτω
μια φθηνη αισθητική και μια απάτη
που σαγηνεύει την ψυχή
που κάποιος είπε ότι ήταν μια απάτη σαγηνευτική

Όμως πάντα να το ξέρεις
κάθε ψέμα τελειώνει με άδοξο τέλος
σαν ένα βέλος που και τον πιο δυνατό
τον σκότωνει στο τέλος.

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (K.A)

Πάντα, από τότε που σε θυμάμαι
όλο μούτρα είχες
μια είμασταν εντάξει
μια ο Θεός να σε φυλάξει
γιατί ο εγωισμός σου
μας είχε υποταξει

Γαμώ τον εγωισμό σου
και τον δικό μου
που πια έχεις φύγει πολύ μακριά
από μένα χιλιόμετρα πολλά

Γαμώ τον εγωισμό σου
και τον δικό μου
που πια έχεις αλλάξει και δεν μ'αγαπας
και για κάτι άλλο καινούργιο
τώρα με παρατάς

Ένα ελάττωμα είχες πάντα
και έναν απαίσιο χαρακτήρα
βάζω τσιγάρο στο στόμα και ανάβω
με τον αναπτήρα, για να ξεχάσω
όλα αυτά που μου' χεις κανει
που κι 'αλλά άτομα έβαζες στον έρωτα μας
και το χαλούσες
και με τον εγωισμό σου
την αγάπη την διαλούσες

Γαμώ τον εγωισμό σου
και τον δικό μου
που πια έχεις φύγει πολύ μακριά
από μένα χιλιόμετρα πολλά

Γαμώ τον εγωισμό σου
και τον δικό μου
που πια έχεις αλλάξει και δεν μ'αγαπας
και για κάτι άλλο καινούργιο
τώρα με παρατάς

Γαμώ τον εγωισμό σου
και τον δικό μου
που μ' έχεις αφήσει
για άλλον και για άλλο κορμί
και έτσι τώρα, μου καταστρέφεις την ψυχή

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Η καρδιά μου σταματημένη εδώ και μήνες
και έχουν παγώσει πλέον
όλες της οι ελπίδες
με τον εγωισμό σου
το κομπλεξ και την άρνηση σου

μα να θυμάσαι, πως μια μέρα
θα ξανά ξεκολλήσει
και κάποια άλλη κοπέλα
θα ξανά αγαπήσει
και η καρδιά μου επιτέλους
θα ξανά λειτουργησει.

Η καρδιά μου πληγωμένη και ρημαγμένη
και απ' την ζωή μου
όπως πάντα, πολύ αδικιμενη

μα να θυμάσαι, πως μια μέρα
θα ξανά ξεκολλήσει
και κάποια άλλη κοπέλα, θα ξανά αγαπήσει
με το κομπλεξ που είχες
και την άρνηση σου
μα τώρα καρδιά μου, άιντε
τραβά και στολισου

να μην σε βλέπω, γιατί θα τρελαθώ
και μου την δίνεις, και να θυμάσαι
πως τελείωσε το ψέμα
και τώρα πια, δεν υπάρχει
ούτε στον αέρα και τώρα άιντε
ξεκουμπίσου,πήγαινε πιο πέρα.

και ας μην ξεχνάμε πως η καρδιά μου
θα ξανά ξεκολλήσει και η ζωή μου
ωραία και ομαλά
θα ξανά κυλήσει.

Στίχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (K.A)

Θυμάμαι καλά, εκείνο το βράδυ
που ήταν μαχαίρι μες την καρδιά
από εσένα γυναίκα κακία
και όπως ήρθα να σε δω, να σε φιλίσω
έκανες πίσω, και μετά λέξη δεν έβγαλες
και μούτρα μου κράτησες
πάλι για ανεξήγητο λόγο
και έτσι πάλι το βραδάκι το κατέστρεψες
και την αγάπη εσυ την ισοπέδωσες

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα σκότωσες
εμένα καρδιά μου, που μες τα μάτια
καλά σε κοιτούσα και το χέρι γερά
εγώ σου κρατούσα

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και μες σε μια νύχτα, τα όνειρα, σκότωσες
που εγώ έδινα και την ψυχή μου
μα τώρα μου' χεις, διαλύσει
την ζωή μου

Τώρα τι να πω, λόγια δεν έχω
για όλο που συνέβη
όμως καρδιά μου να θυμάσαι
εσύ το αποφασίσες και αυτό δεν αλλάζει
τώρα είναι πια πολύ αργά

Πάλι με σνόμπαρες κ'αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα σκότωσες
εμένα καρδιά μου, που μες τα μάτια
καλά σε κοιτούσα και το χέρι γερά
εγώ σου κρατούσα

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και μες σε μια νύχτα
τα όνειρα σκότωσες
που εγώ έδινα ακόμη και την ψυχή μου
μα τώρα μου' χεις διαλύσει
την ζωή μου

Πάλι με σνόμπαρες κ' αδιαφόρισες
και για μια ακόμη φορά
τα όνειρα, σκότωσες
που εγώ μέσα στα μάτια καλά σε κοιτούσα
και το χέρι γερά σου το κρατούσα

Μα μην φοβάσε
γιατί όπως και εσύ και εγώ στο τέλος
μετα απ' όλα αυτά
αδιαφορούσα.

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντής (Κ.Α)

Σε είχα μπροστά μου
με φιλούσες, σε φιλούσα
και όλα ήταν υπέροχα
και ούτε δείγμα χωρισμού δεν υπήρχε
Μα ξαφνικά, έτσι μια μέρα
με διώχνεις και μου πουλάς και παραμύθια, πως και καλά, εγώ σε πίεζα
μα αναρωτιέμαι αν όλο αυτό ήταν αλήθεια
η αν μου πουλουσες όπως είπα, παραμύθια.

Έτσι με πέταξες λοιπόν
χωρίς λόγο και αιτία
με μία ασήμαντο αφορμή
και την αγάπη πούλησες, χωρίς ντροπή

Έτσι με πέταξες λοιπόν
με χιλιάδες ιστορίες
ιστορίες, όχι για αγρίους
αλλά με χίλιες παραλογίες.

Είπες θυμάμαι, πως η αγάπη αυτή
θα'ναι παντοτινή, και όμως το γύρισες
είπες  θα αντέξει μες τον χρόνο κι όμως δεν άντεξε και όλα φήμες ήταν
βουτηγμένες μες το ψέμα
και τώρα λες, πως πια δεν με θέλεις
αλλά μάλλον άλλον βρήκες καρδιά μου
Και μας δουλεύεις.

Έτσι με πέταξες λοιπόν
χωρίς λόγο και αιτία
με μιαν ασήμαντο αφορμή
και την αγάπη πούλησες, χωρίς ντροπή

Και περιμένεις, τώρα από πίσω να τρέξω
μα γελάστικες καρδιά μου μια και έξω
γιατί και εγώ τώρα σε άλλη
θα τρέξω.

Στιχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντης (Κ.Α)

Έφυγες ξανά, μέσα απ'την καρδιά μου
Όπως και παλιά,που μου έλειπες καρδιά μου
Και εγώ εδώ, σε έχω μέσα στο μυαλό
Και σε θυμάμαι, σαν ανάμνηση παλιά
Που' χει φύγει μακριά,και που έχει πια χαθεί

Με απέφυγες, γιατί δεν σκέφτηκες
Ότι εγώ σε είχα μέσα στην καρδιά μου
Με απέφυγες, και δεν σεβαστικες
Ότι εγώ είχα για σένα κανει

Έφυγες ξανά, μέσα απ' την καρδιά
Με τον εγωισμό σου, και φερσιμο σου
Μα δεν σκέφτηκες στιγμή, ότι είχε συμβει
Και όλα τα ξέχασες, και χιλιάδες αναμνήσεις
Από εμάς, εσύ τις πέταξες

Με απέφυγες, γιατί δεν σκέφτηκες
Ότι εγώ σε είχα μέσα στην καρδιά μου
Με απέφυγες, και δεν σεβαστικές
Ότι εγώ είχα για σένα κάνει

Και πια καρδιά μου, έτσι όπως χάλασες
Άνδρας εσένα πια, τι να σε κάνει.

Στίχοι: Κωνσταντίνος Αυφαντής (Κ.Α)