... πέρασε από τότε που γεννήθηκε.

Είναι άσχημα όλα τα νεογέννητα, έχω την εντύπωση, αλλά ο δικός μας παραήταν. Με μαϊμουδάκι έμοιαζε εκείνες τις πρώτες μέρες, στις πρώτες πρώτες του φωτογραφίες δε, ακόμα και με "άλιεν".

Τις κοιτούσαμε με τη μητέρα μου τις προάλλες και δεν μπορούσαμε να συγκρατήσουμε τα γέλια μας.

Και τώρα, σωστός κούκλος! Πολύ όμορφος, αλήθεια! Γελάει και συνέχεια, δε, και φωτίζεται ο κόσμος!Κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο, γνωστό και άγνωστο.

Και ναι, είμαι αντικειμενικότατη. (Έτσι πιστεύω τουλάχιστον, αλλιώς, υποθέτω, δε θα έβλεπα και την τόση νεογέννητη ασχήμια του).

Και ναι, τον λατρεύω.

Κι επειδή η αγάπη μου γι' αυτόν είναι τόσο μα τόσο μεγάλη κι η μανούλα του (που τον έχει στον κόρφο της κάθε μέρα και κάθε νύχτα έναν χρόνο τώρα) σίγουρα τον αγαπάει περισσότερο, αδυνατώ να συλλάβω το εύρος της μητρικής αγάπης...

... το να μοιράζομαι μαζί σου στιγμές της καθημερινότητάς μου, σκέψεις, επιθυμίες και τις αγαπημένες μου αμπελοφιλοσοφίες ήταν ένας πολύτιμος βοηθός της μνήμης. Τι πηγή χαράς να διατηρείται ζωηρή!

Και να που τόσο καιρό, που έχουν συμβεί του κόσμου τα πράγματα, τίποτα δεν έχει καταγραφεί σε αυτό το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο στην αγαπημένη μουσική γωνιά του διαδικτύου. Τώρα είναι ακόμα όλα ζωντανά στη θύμησή μου, αύριο - μεθαύριο, όμως, θα σε αναζητώ και η απουσία σου θα με απογοητεύει.

Αυτή είναι η αλήθεια.

Αλλά και αυτή:

http://www.patriotiki-kinisi.com/

Το ημερολόγιο βοηθός της μνήμης, η ενημέρωση και κινητοποίησή μας βοηθός του μέλλοντος.