κι εμείς μένουμε, σιωπηλοί *, στη στεριά... 

 (* άραγε δειλοί;)

Τρελαίνομαι για αμφότερα...

Και όχι, η ρομαντική φώτο του ηλιοβασιλέματος δεν είναι παραπλανητική.

Γιατί κι εκείνος τρελαίνεται για αμφότερα...

Και είναι ρομαντικό κι ας μη φαίνεται, το να μοιράζεσαι με χέρια, πηρούνια, τσοπ στικς, αγκαλιές και γέλιο αντιφατικές ηδονές του ουρανίσκου με έναν άλλο άνθρωπο.

Με ή χωρίς ηλιοβασίλεμα. 

Have I come so far? 

Don't know...

Am I happier than usual? 

Θα δείξει...