το βιντεακι διπλα το ειδα μετα απο παροτρυνση της αγαπητης Μυρτως απο Athens Voice! Και τρελαθηκα...δεν το ηξερα το κομματι!  ΦΟΒΕΡΟ! Και καπου εκει αρχισα να χορευω μονη μου σαν τρελο !!

(ποσο μ'αρεσει να το κανω αυτο...αφου βεβαια σιγουρευτω πως ολα γυρω μου ειναι κλειδωμένα! κανω ο,τι να 'ναι αλλα νιωθω μετα γεμάτη ενεργεια! )

"...No, I just can't make it
All alone..."

Και να γυριζω σβουρες, παρόλο που ξερω οτι με την πρωτη ηδη, εχω φτάσει σε σημείο κλονισμού!

"...Beggin, beggin you
Put your loving hand out, baby
Beggin, beggin you
Put your loving hand out darlin..."

ε και φυγαν και τα νευρα! Και αποφάσισα! Ωραια ηταν...τι καθόμουνα και σκεφτόμουνα τόσες ωρες το τι θα κανω?? Χορεψα..κουνηθηκε το μυαλο και ολα καλα τελικα! ΗΡΕΜΗΣΑ!

ΑΣΧΕΤΟ-ΣΧΕΤΙΚΟ: μου ειπε η μαμα, πριν, να μάθω να βαζω όρια στα συναισθηματα που δινω, για να μη στεναχωριεμαι μετα ετσι ευκολα..ΕΡΩΤΗΣΗ: ξερει κανεις που ειναι αυτα τα ορια να μαθω να σταματαω εκει?? Οχι, δεν ειμαι ο ευχουλης, που λεει και ο mprizas, αλλα σε 2-3 ανθρωπους που νομιζω οτι αξιζουν δινω πολλα και απλοχερα! λοιπον για πειτε..που σταματαω??

Ένας καλός μου φίλος πρωταγωνιστει!! αμεεεεε

"Ένας σκηνοθέτης

Ένας πρωταγωνιστής

Μια πρωταγωνίστρια

...ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ..."

Μιλάω για μια παράσταση που ξεκινάει την Παρασκευή, τωρα στις 14/12..Το έργο λέγεται "Δε βρήκε τίτλο" και είναι του Χρήστου Βάρφη.. Θα παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο, στη σκηνή "Χώρος Τέχνης Ασωμάτων" που ειναι Αγ.Ασωμάτων 6, στο Θησείο.. (χορηγός: Athens Radio Dj 95,2)

 Το εισιτηριο ειναι 20 ευρώ και 15 το φοιτητικό, μαζί με ποτάκι!

Έχω ξαναδεί μέρος του έργου και είχα περάσει ειλικρινά υπέροχα! Απλά το προτείνω! Εγω εννοείται θα ξαναπάω...οπου γέλια και χαρές...μέσα! Και όχι μόνο φυσικα...Συνδυάζει όμορφα το γέλιο, με τις αλήθειες της ζωής!

ΑΣΧΕΤΟ: σήμερα γυρίζοντας απο τη σχολή μου κοίταξα μέσα απ΄το λεωφορείο ένα παιδακι-σχεδόν μωρο- στα μάτια! Αρχισε να μου γελάει και να μου στελνει φιλιά!Το σχεδόν μωρό!! Μου έφτιαξε τη μέρα..Με γέμισε χαμόγελα !!!ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΑΓΝΕΣ!

 τσαοοοο 

Σήμερα έκανα την βολτούλα μου στο κέντρο! Αγκαλιά και περπατάγαμε, περπατάγαμε...από Ομόνοια φτάσαμε μέσω Ερμου στο Θησείο και πάλι πίσω!! (Μπα γραμμάριο δεν έχασα...φρόντισα γι'αυτο!) Περίμενα ολο χαρα στο Συνταγμα να τα δω ολα στολισμενα! Να δω το δεντρο, το Carousel..(ποιός δε χαίρεται μ'αυτα..??!!και ας μην εχουν ουσιαστικη σημασία!!) Που λέτε ο,τι ειδατε, ειδα...rien ακομα! Αλλα ετοιμάζονται ΣΥΝΔΟΜΩΣ....

Στην Ερμου γινόταν ο χαμός και ο πανικός! Στην ουσία περπατησαμε γυρω στα 3 χιλιομετρα με τοσο ζικ ζακ!  :Ρ  Σπρωξιές, πατηματα και τετοια..αναμενόμενα και ξενυχιαστικα αλλα που να χωρέσουμε τόσος λαος?? (Τι παραπονιαρα που ειμαι? Που να παω και παραμονες ε!!) Καπου εκει μας πετυχε και ο "καλλιτεχναράς" της παραπανω εικόνας! Κραταγε ενα μαυρο χαρτι και με "ζωγράφισε" ας πουμε κοβωντας το με το ψαλιδι του!!! Δεν ειμαι ακριβως ετσι αλλα ειχε πλακα και ειπα να το παρω!

5 ευρω μου λεει!!! (εν τω μεταξυ βεβαια μου ειχε πει οτι μοιαζω και με την Shakira(που καμια σχεση!) για να μου ερθει πιο γλυκο το πενταρακι!)

χαχαχαχα, γελασα εγω!! Ουτε καν...3 και οκ ειμαστε! (μα ενα απλο χαρτακι ειναι βρε σεις!!)

ε και το πηρα!! Ναι ναι, παρολο που το προηγουμενο ποστ μου ελεγε για την out of money experience μου...Δεν είμαι large?? :))

Που λετε ηταν ολα πολυ ομορφα σημερα!! Υπήρχε μια διαχυτη χαρα!! Ή μπορει να την ενιωσα και μονο εγω...λογω αγκαλιάς ισως..λογω των Χριστουγέννων που φτανουν και μ'αρεσουν τοσο...Ισως και ολα μαζι!!!!

cheers!

νο χάνεϊ ....

που πήγαν πάλι τόσο λεφτά Χριστέέέέ μου??????????

Εγώ τώρα πώς θα ζήσω το υπόλοιπο του μήνα???

(ρητορικά ερωτήματα....βαχ βαχ!! και τρις αλί!)

 Χτες βράδυ ήμουνα Χατζηγιάννη-Γλυκερία! Το πρόγραμμα μια χαρά..Η Γλυκερία φωνάρα (γνωστο, νταξει!) και ο Χατζηγιάννης πολύ καλός κ αυτος.. (αν εξαιρέσεις βέβαια οτι τραγουδάει πολύ περισσοτερη ωρα  απ'την Γλυκερία, που δεν το περίμενα...) Όλα μια χαρά λοιπόν, μέχρι την στιγμή που είπανε οι υπόλοιποι να πάμε για αυτόγραφο.. Εγώ δεν ήθελα για μένα(δεν είμαι τρελή φαν αυτης της λογικής εδώ και καιρό), αλλά έχω την κολλητη μου που έχει μια αλφα πωρωση και λέω αντε να της πάρω ένα..Πάμε τελοσπάντων -για να μην τα πολυλογώ- καποια στιγμη στο καμαρίνι...και βλέπω έναν Χατζηγιάννη με κάτι μουτρα μέχρι το υπόγειο..

του λέω: γειά σου..(καμία απαντηση..περιμενε να του πω ένα όνομα)

του λέω: Ρενάκι, για την κολλητη μου..

μου το εγραψε και κοιτάει την επόμενη..."Εσυ..."

ετσι στην ψύχρα! Του λέγανε οι υπόλοιποι "καλή συνέχεια, καλές επιτυχίες κλπ" και κουναγε απλα το κεφάλι του! Το καραμετάνιωσα (δε το συζητώ!) που πήγα για το αυτόγραφο.. Θα μου πείτε...κοπέλα μου τι θες κ εσυ 4.30 η ωρα το πρωι? Εχω δει κ αλλους τραγουδιστες τέτοιες ωρες ομως και μιλάνε κανονικοτατα με τους θαυμαστες τους! Σίγουρα παιζουνε κ εκεινοι το παιχνιδι της δημοσιοτητας..το ξερω! Απλα δεν καταλαβα γιατι ο Χατζηγιαννης δεν έχει την αναγκη να παιξει αυτο το παιχνιδι...(είναι δηλαδη ηδη φτασμένος??) Και απ'την άλλη μπορει να μου πειτε...ειναι ντροπαλος και δεν του αρεσουν αυτα! Να το δεχτω...αλλα θα μπορούσε να ριξει ενα βλεμμα, ενα χαμόγελο...κάτι! Οχι κάτι τραβηγμένο..Απο μας "έγινε" στην τελικη! Την φωνη του δεν την κρίνω φυσικα! Και για να εχει τοση πέραση πάει να πει οτι κατι καλό και ενδιαφερον εχει να δωσει...Αυτα είναι τα εφόδια του..αλλα μια τετοια συμπεριφορα δεν την καταλαβαινω! Αν ξέρετε κάτι που δεν ξερω..ενημέρωστε!!!   ;-)

GAROU-CELINE DION 

SOUS LE VENT

Et si tu crois que j’ai eu peur
C’est faux
Je donne des vacances à mon cœur
Un peu de repos
Et si tu crois que j’ai eu tort
Attends
Respire un peu le souffle d’or
Qui me pousse en avant
Et

Fais comme si j’avais pris la mer
J’ai sorti la grand’voile
Et j’ai glissé sous le vent
Fais comme si je quittais la terre
J’ai trouvé mon étoile
Je l’ai suivie un instant
Sous le vent

Et si tu crois que c’est fini
Jamais
C’est juste une pause un répit
Après les dangers
Et si tu crois que je t’oublie
Écoute
Ouvre ton corps aux vents de la nuit
Ferme les yeux
Et

Est-ce que tu seras près de moi
Sous le vent

Δύο απίστευτες φωνές σε ένα υπέροχο τραγουδι..

Για τον έρωτα Garou δε θα πω πολλά   :-D

"Κι όμως υπάρχουν!

Λίγα αλλά υπάρχουν.

Κάτι πανέμορφα "καράβια" με καρίνα, που ταξιδεύουν ατρόμητα στα πελάγη.

Οι ναύτες είναι γελαστοί.Κι οι καπετάνιοι γεμίζουν τα σεντούκια τους κοράλια και μαργαριτάρια.

Είναι τα καράβια που αγάπησαν οι θάλασσες.

Είναι τα πληρώματα που ήξεραν να διαβάζουν τον καιρό.

Κι όμως υπάρχουν!

Έτσι, για να 'χει πάντα γλύκα αυτός ο κόσμος...

Έτσι, για να 'χουν λόγο να τραγουδούν τις νύχτες οι γοργόνες..."

Αλκυόνη Παπαδάκη, "Στο ακρογιάλι της ουτοπίας"

Σε μαγεύει ο τρόπος που γράφει...Γαληνεύεις...Ταξίδι κάθε βιβλίο! Αξίζει..

Τα μάθατε??? 40 ηλικιωμένοι αποτελούν το ροκ γκρουπ των "The Zimmers"...

Συνολικά λέει ξεπερνάνε τα 3000 χρόνια! Και τραγουδάνε για τα δικαιώματα της τρίτης ηλικίας...

Κάπου εδώ αρχίζουμε να κοκκινίζουμε για τη μερίδα της νέας γενιάς που (θα το πω απλά!) βαριέται που ζει...

Μας βάλαν τα γυαλιά :)