Χρόνια προσμένει ο αετός μου να πετάξει
πάνω από τούτα εδώ τα μέρη, τα ξερά
όλου του κόσμου τη ψευτιά να αποτινάξει
Μα ένα σκουλήκι του μασάει τα φτερά.
.
‘’Τι φταίει που δεν ψήλωσα τι φταίει
Που ο αετός μου κάθε νύχτα κλαίει
Στα στήθια την φωτιά μου ποιος την σβήνει
Πως φεύγει από το κορμί μου η ναφθαλίνη’’
.
Σαν όνειρο κοιτώ τον εαυτό μου
Να θέλει να ανεβεί στον ουρανό
Μα ο θεός φοράει το πρόσωπο μου
την θλίψη μου μεθώντας, τον υμνώ.
.
’Τι φταίει που δεν ψήλωσα τι φταίει
Που ο αετός μου κάθε νύχτα κλαίει
Στα στήθια την φωτιά μου ποιος την σβήνει
Πως φεύγει από το κορμί μου η ναφθαλίνη’’
.
Τις νύχτες ξάγρυπνος αναρωτιέμαι
Πως θα φιλιώσω τάχα το κενό
και κείνο το σαράκι καταριέμαι
με τρώει, μα μ΄αφήνει, ζωντανό. |
|
|
|