Θαρθεί καιρός που θα αλλάξουν τα πράγματα .
Να το θυμάσαι Μαρία .
Θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα εκείνο το παιχνίδι
που τρέχαμε κρατώντας τη σκυτάλη
-μη βλέπεις εμένα- μην κλαις. Εσύ εισ' η ελπίδα .
Άκου θάρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη
Δε θα υπάρχουνε πόρτες κλειστές
με γυρμένους απέξω
Και τη δουλειά
θα τη διαλέγουμε
δε θάμαστε άλογα να μας κοιτάνε στα δόντια .
Οι άνθρωποι -σκέψου!- θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες .
Να φυλάξεις μονάχα
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις και έννοιες σαν και αυτές
απροσάρμοστοι - καταπίεση - μοναξιά - τιμή - κέρδος - εξευτελισμός
για το μάθημα της ιστορίας .
Είναι Μαρία -δε θέλω να λέω ψέματα- δύσκολοι καιροί .
Και θαρθούνε κι άλλοι .
Δεν ξέρω -μην περιμένεις και από μένα πολλά-
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κρατάω μόνο:
"Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος".
Θα την αλλάξουμε τη ζωή!
Παρ' όλα αυτά Μαρία .

Σήμερα περνάω το καλύτερο βράδυ της φετινής μου χρονιάς!!Είναι 4:21 και δεν θέλω καθόλου να ξεπροβάλλει ο ήλιος...Εδώ και 7-8 μήνες όσα βράδια έμεινα ξάγρυπνη περίμενα να ξημερώσει "για να περάσει και αυτή η μέρα"...Και για να κάνω ένα σύντομο απολογισμό της χρονιάς,φέτος αντί να ωριμάσω έκανα πράγματα που με άφηναν πίσω...Απλά περίμενα......Τι???Μήπως η επόμενη μέρα θα ήταν διαφορετική??Τι ηλίθια!Αφού δεν έκανα τίποτα για να αλλάξει η στασιμότητα μου.....Ούτε ο χαρακτήρας μου ούτε τα συναισθήματα μου είχαν κάποια "βελτίωση"....Ακριβώς το αντίθετο μπορώ να πω....

Αλλά όσο πιο πολύ σκεφτόμαστε το παρελθόν τόσο λιγότερο θα προχωράμε στο μέλλον....Οπότε ας μιλήσω για το παρόν........Νιώθω μια απεριόριστη ευχαρίστηση....!!Ίσως να φταίει το φρεσκοβαμμένο δωμάτιο..η αγαπημένη μου μουσική...η αξία αυτού του site που μόλις πριν απο λίγο κατάλαβα τι μου έχει προσφέρει....Ένας μακρύς έρωτας.....Ξέρω ότι θα περάσει αυτή η στιγμή αλλά δεν με νοιάζει....Πρέπει να παλεύεις για να κάνεις καλύτερη την κάθε στιγμή σου και να την ζείς......Μην κάνεις ποτέ το λάθος να αφήσεις μια στιγμή να περάσει περιμένοντας την επόμενη....Ποτε......................

Καλοσορίζω λοιπόν..τον εαυτό μου....!!!!!!

Κατ'αρχάς θέλω να σας πω για τον τίτλο που έχω δώσει στο blog μου...Η ιδέα μου 'ρθε διαβάζοντας ένα θέμα απο το blog του poison_girl(!!!) το οποίο αναφέρεται στο ομόνυμο τραγούδι από τα Ξύλινα Σπαθιά(~Σιωπή~) και μιάς που αυτό το τραγούδι με χαρακτηρίζει τον τελευταίο καιρό αποφάσισα αυτό να είναι και το όνομα αυτής εδώ της σελίδας!

Όμως(για να λέμε και την αλήθεια!) δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που το blog μου πήρε αυτο το όνομα...Η σιωπή με χαρακτηρίζει σε όλες τις φάσεις της μέχρι τώρα ζωής μου...Είμαι μοναχικός άνθρωπος...Είναι ένα (άσχημο κατα τη γνώμη μου) χαρακτηριστικό το οποίο έχω πάρει από τον πατέρα μου.Το μήλο κάτω απ' τη μηλιά που λέμε....Τα τελευταία χρόνια κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες ώστε να καταφέρω να αποκοπώ επιτέλους από αυτό που με κατέχει...Ίσως δεν θα έπρεπε...Αλλά είναι πολύ δύσκολο!Δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου ποτέ τη στιγμή που τα νιώθω...Μου έρχονται στιγμές στο μυαλό που άφησα τόσο άδικα να χαθούν επειδή δεν τόλμησα να πω αυτό που ένιωθα...Και δεν το κατάφερα ποτέ......

Στο σχολείο ήμουν πάντα απο τα παιδιά που μίλαγαν ελάχιστα μες την τάξη και δεν περάσε καθηγητής που να μην αναφέρθηκε στην ελάχιστη συμμετοχή μου η οποία είναι απόρροια της "ανικανότητας" μου να εκφράσω τις άποψη μου...

Πάντα με κυρίευε ο φόβος ότι αυτό που 8α πω ΔΕΝ θα είναι το σωστό..αυτό που πρέπει...Και να 'μαι τώρα να σας ζαλίζω επειδή εγώ δεν μιλάω πολύ :[

Τουλάχιστον διαβάζοντας αυτά τα λόγια θα σας προσφέρω αυτό για το οποίο σας έλεγα......... Σιωπη...............................