....θαλασίτσα μου!!!!! Έρχομαι λέμε!!!!

Θα πάρω καφέ...βιβλιαράκι...σταυρόλεξο....ρακέτες...αντηλιακό...ψυγειάκι γεμάτο μπύρες για μετά το καφέ....την πετσετούλα μου....καλή παρέα και δρόμο!!!!

Μη κάτσει κανείς...την έχω πιασμένη.... επ...σε βλέπω εσένα με το κόκκινο μαγώ....

 Dr. Marc Faber tells it how it is

"Αν ξοδεύουμε τα χρήματά μας στο Wal-Mart, αυτά καταλήγουν στην Κίνα. Αν τα ξοδέψουμε σε βενζίνη, πάνε στους Άραβες. Αν αγοράσουμε pc, πάνε στην Ινδία. Αν αγοράσουμε φρούτα και λαχανικά, πάνε στο Μεξικό, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα.. Αν αγοράσουμε καλό αυτοκίνητο, πάνε στη Γερμανία. Τίποτε απ' αυτά δε βοηθάει την Αμερικανική Οικονομία.

Ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε τα λεφτά εντός συνόρων είναι να τα ξοδέψουμε σε πουτάνες και μπύρες, γιατί αυτά είναι τα μόνα προϊόντα πια, που παράγονται στις ΗΠΑ.

Εγώ κάνω ό,τι μπορώ...."

Μια ωραία πρωία πλένομαι, ντύνομαι, χτενίζομαι και ξεκινάω να πάω στην δουλειά μου!!! Παρκάρω το πανέμορφο, πεντακαίνουριο, τρισχαριτωμένο αυτοκινητάκι μου κοντα στο Μετρό και φεύγω...

Γυρνώντας κάνω κλασικά μια γύρα γύρω από το αυτοκίνητο (καινούριο κοσκινάκι μου και που να σε κρεμάσω ... λένε στο χωριό μου) και να σου μια τεράστια λακούβα στο μπροστινό φτερό του συνοδηγού....!!!!

Αμάν λεω τη πατήσαμε....Αφού κοίταζα σαν χάνος για κανά πεντάλεπτο μια το άλλοτε αψεγάδιαστο φτερό μου και μια τα απέναντι αυτοκίνητα μήπως δω το χρώμα μου σε κανέναν προφυλακτήρα εμφανίζεται ένας λατρεμένος κύριος ως από μηχανής θεός από την απέναντι πολυκατοικία!

«Κοπελιά τον είδα αυτόν που σε χτύπησε....βγήκα στο μπαλκόνι από το γκούπ που άκουσα...είναι ένα Suzuki με αυτόν τον αριθμό κυκλοφορίας....».

Κινούμε λοιπόν διαδικασίες με την ασφαλίστριά μου για να βρούμε τον άτιμο ασυνείδητο οδηγό.

Βρίσκουμε ονοματεπώνυμο και την εταιρία που είναι ασφαλισμένος. Παίρνουμε τηλέφωνο τον ασφαλιστή του και επί μία βδομάδα o  οδηγός παριστάνει το φάντασμα της όπερας. Άτιμη προστασία προσωπικών δεδομένων....

«Ρε παιδιά...ένα τηλέφωνο θέλω να μιλήσω με τον άνθρωπο...δε θα τον κάνω ντα...μια δήλωση θα μου κάνει κι ούτε γάτα ούτε ζημιά»

Εν τω μεταξύ το πάω το opelaki μου στο φαναρτζίδικο και βγαίνει ένα κονδύλι γύρω στα 350€!!!! Τον ξεχέζεις ή δεν τον ξεχέζεις τον φαντομά μετά κυριε πρόεδρε???? Τα 350 κουδουνίζουν μέσα στο κεφάλι μου και παίρνω τηλέφωνο το αγόρι μου και άκουσε ο άμοιρος όσα θα άκουγε ο φίλτατος αν τον είχα μπροστά μου....(γι'άυτο υπάρχουν οι σχέσεις....για να ξεσπάς πάνω τους όταν δε πρέπει...)

Εν κατακλείδι βγάλαμε άκρη...βρήκαμε την αδερφή του τύπου η οποία υποστηρίζει ότι αυτός λείπει σε επαγγελματικό ταξίδι και γι’αυτό δεν επικοινώνησε (και ερωτώ ... τα κινητά γιατί τα ανακαλύψαμε??? Για να μας στέλνουνε το ring tone του Χατζηγιάννη ή για να επικοινωνούμε σε περίπτωση ανάγκης?) και εν τέλει θα μου κάνει δήλωση....

Μάθαμε και μια άλλη πιπεράτη λεπτομέρεια.....Την ίδια μέρα ο αγαπητός Ιππότης της ασφάλτου είχε χτυπήσει λεει και μια άλλη κυρία η οποία ήτανε μέσα στο αυτοκίνητο και της έσπασε τον καθρέφτη....Απηυδισμένη η ασφαλίστριά μου λεει «Αυτό είναι άλλο συμβάν κυρία μου....στο θέμα μας...»

Υ.Γ Ελπίζω τώρα να μη κάνει δυναμικό come back ο pagan και μου τα ψάλει για το γεγονός ότι αφήνω ασυνόδευτο το αυτοκίνητο μου....